We found no significant differences

We found no significant differences between the raw and pasteurized milk samples in terms of AFM1 concentration and this finding is supported by previous reports indicating that the pasteurization processes do not affect the AFM1 level in milk (19). One of the remarkable findings of the current study is that we detected the lowest range of the AFM1 concentrations in yoghurt samples, corresponding to those raw milk samples, which the AFM1 level at autumn and winter seasons exceeded from standard level. There could be several explanations for this finding including: the presence of various lactic acid bacteria in yoghurt samples which are able to destroy the AFM1 (20). Up to 34% reduction of AFM1 concentration in yoghurt samples compared to original raw milk samples has been previously reported. Moreover, it has been also demonstrated that the different strains of lactic acid bacteria do have various capability in the degrading of AFM1, where Lactobacillus acidophilus and L. rhamnosus were able to reduce AFM1 level by 18.5 and 49.6 %, respectively. Another reason for the AFM1 reduction in yoghurt samples may be related to affinity of the present bacteria in binding to AFM1 molecules, which by reduction of pH level would be able to degrade the bound molecules (21). Previous studies which have been performed in four Iranian large cities of Tehran, Esfahan, Shiraz and Yazd during winter and summer 2009 indicated that the AFM1 concentration in yoghurt samples was significantly lower than in pasteurized milk samples (22). We also found that the AFM1 concentration in cream and cheese samples were slightly higher than that in the corresponding milk samples. The high fat content of cream and lipophilic property of AFM1 and high affinity of AFM1 molecules to casein may explain the higher concentration of AFM1 in cream and cheese samples, respectively (23).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราพบไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างตัวอย่างน้ำนมดิบ และพาสเจอร์ไรส์ในแง่ของความเข้มข้น AFM1 และค้นพบนี้ได้รับการสนับสนุน โดยรายงานก่อนหน้าระบุว่า กระบวนการพาสเจอร์ไรซ์ที่ไม่มีผลต่อระดับ AFM1 ในน้ำนม (19) ผลการวิจัยที่โดดเด่นของการศึกษาปัจจุบันอย่างใดอย่างหนึ่งคือว่า เราพบช่วงต่ำสุดของความเข้มข้น AFM1 ในตัวอย่างโยเกิร์ต ที่สอดคล้องกับตัวอย่างน้ำนมดิบ ที่ระดับ AFM1 ในฤดูใบไม้ร่วง และฤดูหนาวเกินจากระดับมาตรฐาน อาจมีคำอธิบายหลายสำหรับการค้นหานี้รวมถึง: การปรากฏตัวของแบคทีเรียกรดแลคติต่าง ๆ ในตัวอย่างโยเกิร์ตซึ่งสามารถทำลายการ AFM1 (20) ถึง 34% ลดความเข้มข้น AFM1 ในโยเกิร์ตตัวอย่างเปรียบเทียบกับตัวอย่างน้ำนมดิบที่ต้นฉบับมีการรายงานก่อนหน้านี้ นอกจากนี้ มันได้รับยังแสดงให้เห็นว่า สายพันธุ์ที่แตกต่างกันของแบคทีเรียกรดแลคติมีความสามารถต่าง ๆ ในการย่อยสลายของ AFM1 แลคโตบาซิลลัส acidophilus และ L. rhamnosus มาที่สามารถลดระดับ AFM1 18.5 และ 49.6% ตามลำดับ อีกเหตุผลหนึ่งสำหรับการลด AFM1 ตัวอย่างโยเกิร์ตอาจจะเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของเชื้อแบคทีเรียที่อยู่ในผูกกับโมเลกุล AFM1 ซึ่ง โดยการลดลงของค่า pH ระดับจะสามารถย่อยสลายโมเลกุลผูก (21) การศึกษาก่อนหน้านี้ที่ได้ทำในเมืองใหญ่สี่อิหร่านเตหะราน Esfahan ชี และ Yazd ฤดูหนาวและฤดูร้อน 2009 ระบุว่า ความเข้มข้นในตัวอย่างโยเกิร์ต AFM1 ต่ำกว่าในตัวอย่างนมพาสเจอร์ไรส์ (22) เรายังพบว่าความเข้มข้น AFM1 ในครีมและชีส ตัวอย่างได้สูงเล็กน้อยกว่าในตัวอย่างนมที่สอดคล้องกัน มีปริมาณไขมันสูงครีม และ lipophilic ของ AFM1 และความสัมพันธ์สูงของโมเลกุล AFM1 เคซีนอาจอธิบายความเข้มข้นสูงของ AFM1 ในตัวอย่างครีมและชีส ตามลำดับ (23)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างน้ำนมดิบและพาสเจอร์ไรส์ในแง่ของความเข้มข้น AFM1 และการค้นพบนี้ได้รับการสนับสนุนจากรายงานก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่ากระบวนการพาสเจอร์ไรซ์ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อระดับ AFM1 ในนม (19) หนึ่งในผลการวิจัยที่โดดเด่นของการศึกษาในปัจจุบันคือการที่เราตรวจพบช่วงต่ำสุดของความเข้มข้นในตัวอย่าง AFM1 โยเกิร์ตที่สอดคล้องกับผู้น้ำนมดิบที่ระดับ AFM1 ในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวเกินจากระดับมาตรฐาน อาจจะมีหลายคำอธิบายสำหรับการค้นพบนี้รวมถึงการปรากฏตัวของแบคทีเรียกรดแลคติคต่างๆในตัวอย่างโยเกิร์ตที่มีความสามารถที่จะทำลาย AFM1 นี้ (20) ขึ้นไปลด 34% ของความเข้มข้นในตัวอย่าง AFM1 โยเกิร์ตเทียบกับตัวอย่างน้ำนมดิบเดิมได้รับการรายงานก่อนหน้านี้ นอกจากนี้ยังได้รับการแสดงให้เห็นว่าสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของแบคทีเรียกรดแลคติกจะมีความสามารถต่าง ๆ ในการย่อยสลายของ AFM1 ที่ acidophilus Lactobacillus rhamnosus ลิตรและก็สามารถที่จะลดระดับ AFM1 18.5 และ 49.6% ตามลำดับ เหตุผลในการลด AFM1 ในตัวอย่างโยเกิร์ตอีกอาจจะเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของเชื้อแบคทีเรียในปัจจุบันในการผูกกับโมเลกุล AFM1 ซึ่งการลดลงของระดับพีเอชจะสามารถย่อยสลายโมเลกุลที่ถูกผูกไว้ (21) การศึกษาก่อนหน้าซึ่งได้รับการดำเนินการในสี่เมืองใหญ่ของอิหร่านเตหะราน Esfahan ชีและซด์ในช่วงฤดูหนาวและฤดูร้อน 2009 ชี้ให้เห็นว่ามีความเข้มข้นในตัวอย่าง AFM1 โยเกิร์ตอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าในตัวอย่างน้ำนมพาสเจอร์ไรส์ (22) นอกจากนี้เรายังพบว่าความเข้มข้นของ AFM1 ในครีมและชีสตัวอย่างสูงกว่าเล็กน้อยในตัวอย่างน้ำนมที่สอดคล้องกัน เนื้อหาที่สูงไขมันของครีมและทรัพย์สินของ lipophilic AFM1 และความสัมพันธ์กันสูงของโมเลกุล AFM1 ไปเคซีนอาจอธิบายความเข้มข้นที่สูงขึ้นของ AFM1 ในครีมและชีสตัวอย่างตามลำดับ (23)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราไม่พบความแตกต่างที่สำคัญระหว่างดิบและนมพาสเจอร์ไรซ์ตัวอย่างในแง่ของ afm1 ความเข้มข้นและการค้นพบนี้ได้รับการสนับสนุนโดยรายงานก่อนหน้านี้ระบุว่า กระบวนการพาสเจอร์ไรส์ไม่มีผลต่อระดับ afm1 ในนม ( 19 ) หนึ่งของการค้นพบที่น่าทึ่งของการศึกษาในปัจจุบันคือ เราตรวจพบช่วงต่ำสุดของ afm1 ความเข้มข้นในตัวอย่างโยเกิร์ตที่บรรดาตัวอย่างนมดิบ ซึ่งระดับ afm1 ในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวที่เกินจากระดับมาตรฐาน อาจจะมีคำอธิบายหลายนี้ค้นหารวมถึง : การปรากฏตัวของแบคทีเรียกรดแลคติกในโยเกิร์ต ตัวอย่างต่าง ๆซึ่งสามารถทำลาย afm1 ( 20 ) ลดลงถึง 34% ของ afm1 ความเข้มข้นในตัวอย่างโยเกิร์ตเมื่อเทียบกับตัวอย่างน้ำนมดิบเดิมที่ได้รายงานไปก่อนหน้านี้ นอกจากนี้ยังได้พบว่า สายพันธุ์ที่แตกต่างกันของแบคทีเรียกรดแลคติกที่มีความสามารถต่าง ๆ ในการปฏิบัติ ของ afm1 Lactobacillus acidophilus ที่และ rhamnosus สามารถลดระดับ afm1 โดย 18.5 และ 49.6 ตามลำดับ อีกเหตุผลหนึ่งสำหรับการลด afm1 ในตัวอย่างโยเกิร์ตอาจจะเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของแบคทีเรียอยู่ในการจับกับโมเลกุล afm1 ซึ่งโดยการลดระดับ pH จะสามารถย่อยสลายโมเลกุลจำกัด ( 21 ) การศึกษาก่อนหน้านี้ที่ได้ปฏิบัติใน 4 เมืองใหญ่ของอิหร่านเตหะราน , Esfahan ต้อนรับซด์ในช่วงฤดูหนาวและฤดูร้อน 2009 และพบว่า ความเข้มข้น afm1 ในตัวอย่างโยเกิร์ตลดลงกว่าในตัวอย่างนมพาสเจอร์ไรส์ ( 22 ) นอกจากนี้เรายังพบว่า ความเข้มข้น afm1 ในครีมและชีสจำนวนเล็กน้อยสูงกว่าในตัวอย่างนมที่สอดคล้องกัน ปริมาณไขมันสูงและคุณสมบัติของครีมและลิโพฟิลิก afm1 ตะบอยโมเลกุล afm1 เคซีนอาจอธิบายถึงความเข้มข้นของ afm1 ในตัวอย่างครีมและชีส ตามลำดับ ( 23 )