mechanism we describe does precisel

mechanism we describe does precisely that. While neurons coding for
most of the facial information outside of fovea contribute to the overall
N170 component amplitude, they also inhibit the neurons coding the
facial information at fovea. This cancels the over-representation of the
visual information at fovea and ensures that all facial features are represented
in one Gestalt, including features outside of fovea (Fig. 7). This
inhibition mechanism allows features to be perceptually “glued” into a
holistic representation.
Local lateral inhibitory connections exist in higher visual areas
(Adini et al., 1997)making this inhibitorymechanism possible and inhibition
has already been invoked in the face processing field for the N200
intracranial component and the N170 scalp component (Allison et al.,
2002; Itier et al., 2007). Note that the eye detector anchors the percept
at the eyes. This eye anchoring mechanism is supported by studies
showing that the simple detection of a face is impaired by removing
the eyes more so than by removing the nose or the mouth (Lewis and
Edmonds, 2003). It is also in linewith image classification studies showing
that eyes are the first feature attended (Vinette et al., 2004). Both the
eye anchoringmechanismand the holistic processing are possible based
on an upright human face template (see also Rossion, 2009; Johnson,
2005, for developmental evidence). It is noteworthy that the N170
latencywas shortest overall at nose and nasion fixation locations, an effect
that might reflect most efficient holistic processing around the facecenter of gravity (e.g. Bindemann et al., 2009) where all facial features
can be best captured.
Our results support the idea of an eye detector which would be
specialized in detecting eyes and would enable them to become an
anchoring point for the face percept. However, to ensure holistic processing,
eye-coding neurons should also be inhibited by neurons coding
for the rest of the facewhen eyes are fixated. In fact, given their salience,
eyes should arguably be the most inhibited feature. We believe this is
the case and that the face outline and the other facial features actively
inhibit eyes when they are fixated (Fig. 7), although the present design
does not allowus to test this directly. However, fixation on eyes yielded
the largest response (which is why we invoked an eye detector in the
first place) in turn suggesting that this inhibition was only partial in
the present study. One possibility is that the size of the stimuli we
used did not allow for a full inhibition of eyes by other facial features.
We proposed earlier that the strength of the lateral inhibitions depends
on the retinotopic distance between the feature in fovea and the
peripheral features. The distance between the eyes and the mouth
was already invoked earlier to explain the lack of significant amplitude
modulation for mouth fixation in eyeless faces. It is possible that with
the current stimuli, the contribution of the other features (in particular
the mouth) to the inhibition of fixated eyes was not strong enough to
compensate fully for the eye detector activity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลไกที่เราอธิบายไม่ชัดเจนที่ ขณะที่ neurons รหัสสำหรับข้อมูลหน้านอก fovea ส่วนใหญ่มีส่วนร่วมโดยรวมN170 ส่วนประกอบคลื่น พวกเขายังยับยั้ง neurons โค้ดข้อมูลหน้าที่ fovea นี้ยกเลิกการแสดงเปอร์เซ็นต์ของการข้อมูลภาพที่ fovea และมั่นใจว่า ทำหน้าทั้งหมดจะถูกแสดงในหนึ่ง Gestalt รวมถึงคุณลักษณะภายนอก fovea (Fig. 7) นี้กลไกการยับยั้งการอนุญาตให้คุณลักษณะที่จะ perceptually "จมปลัก" เป็นการแสดงแบบองค์รวมเชื่อมต่อลิปกลอสไขด้านข้างภายในมีอยู่ในพื้นที่สูงกว่าภาพ(Adini et al., 1997) ทำนี้ inhibitorymechanism ได้และยับยั้งแล้วถูกเรียกในหน้าประมวลผลฟิลด์สำหรับการ N200คอมโพเนนต์ intracranial และส่วนประกอบหนังศีรษะ N170 (แอลลิสัน et al.,2002 Itier et al., 2007) โปรดสังเกตว่า เครื่องตรวจจับตาทำเทียบ percept ที่ที่ตา ตานี้ anchoring กลไกสนับสนุนการศึกษาแสดงว่า การตรวจพบใบหน้าอย่างผู้พิการทางออกตาดังนั้นยิ่งกว่า โดยการเอาจมูกหรือปาก (Lewis และEdmonds, 2003) ในการศึกษาการจัดประเภทภาพ linewith แสดงตาคุณสมบัติแรกร่วม (Vinette et al., 2004) ทั้งสองตา anchoringmechanismand การประมวลผลแบบองค์รวมเป็นไปตามในแม่แบบหน้าตรงมนุษย์ (ดู Rossion, 2009 Johnson2005 สำหรับหลักฐานพัฒนา) เป็นที่น่าสังเกตที่ N170latencywas โดยรวมสั้นจมูกและ nasion เบีสถานที่ ลักษณะพิเศษที่อาจสะท้อนถึงการประมวลผลแบบองค์รวมที่มีประสิทธิภาพสูงสุดสถาน facecenter โน้มถ่วง (เช่น Bindemann และ al., 2009) ที่ทำหน้าทั้งหมดสามารถส่วนบันทึกผลของเราสนับสนุนความคิดในการจับตาซึ่งจะผู้เชี่ยวชาญในการตรวจตา และจะทำให้เป็นการanchoring percept หน้าจุด อย่างไรก็ตาม ให้การประมวลผลแบบองค์รวมยังควรห้าม neurons ตาโค้ด โดยโค้ด neuronsสำหรับส่วนเหลือของ facewhen ตาเป็น fixated ในความเป็นจริง ให้ salience ของพวกเขาตาควรว่าเป็นคุณลักษณะสุด inhibited เราเชื่อว่า นี้เป็นกรณีและที่เค้าหน้าและหน้าอื่น ๆ ทำงานอย่างแข็งขันขัดขวางตาเมื่อ fixated (Fig. 7), ถึงแม้ว่าปัจจุบันการออกแบบไม่ไม่ allowus เพื่อเป็นทดสอบโดยตรง อย่างไรก็ตาม เบีบนตาผลการตอบสนองที่ใหญ่ที่สุด (ซึ่งเป็นเหตุให้เราเรียกการจับตาในการทำครั้งแรก) จะแนะนำว่า ยับยั้งนี้เป็นเพียงบางส่วนในการศึกษาปัจจุบัน หนึ่งความเป็นไปได้ว่าขนาดของสิ่งเร้าเราใช้ไม่อนุญาตในการยับยั้งแบบเต็มตา ด้วยทำหน้าอื่น ๆเรานำเสนอก่อนหน้านี้ว่า ความแข็งแรงของ inhibitions ด้านข้างขึ้นใน retinotopic ระยะห่างระหว่างคุณลักษณะใน fovea และคุณสมบัติอุปกรณ์ต่อพ่วง ระยะห่างระหว่างดวงตาและปากถูกเรียกก่อนหน้านี้อธิบายประการสำคัญคลื่นแล้วเอ็มสำหรับหน้า eyeless ปากเบี เป็นไปได้ที่มีสิ่งเร้าปัจจุบัน สัดส่วนของคุณลักษณะอื่น ๆ (ในเฉพาะปาก) การยับยั้ง fixated ตาไม่แข็งแรงเพียงพอชดเชยอย่างเต็มที่สำหรับกิจกรรมจับตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลไกที่เราจะอธิบายไม่ได้อย่างแม่นยำว่า ในขณะที่เซลล์ประสาทการเข้ารหัสสำหรับส่วนใหญ่ของข้อมูลที่ใบหน้าด้านนอกของ fovea นำไปสู่การรวมความกว้างส่วนประกอบN170 พวกเขายังยับยั้งเซลล์ประสาทการเข้ารหัสข้อมูลบนใบหน้าที่fovea นี้ยกเลิกมากกว่าตัวแทนของข้อมูลภาพที่ fovea และทำให้มั่นใจว่าใบหน้าทั้งหมดจะเป็นตัวแทนในGestalt รวมถึงคุณลักษณะด้านนอกของ fovea (รูปที่. 7) นี้กลไกการยับยั้งการช่วยให้คุณสมบัติที่จะได้รับการรับรู "กาว" เป็นตัวแทนองค์รวม. การเชื่อมต่อการยับยั้งท้องถิ่นด้านข้างที่มีอยู่ในพื้นที่ของภาพที่สูงขึ้น(Adini et al., 1997) ทำให้ inhibitorymechanism นี้เป็นไปได้และการยับยั้งได้ถูกเรียกในด้านการประมวลผลหน้าสำหรับ N200 ส่วนประกอบสมองและองค์ประกอบที่หนังศีรษะ N170 (แอลลิสัน, et al. 2002;. Itier et al, 2007) โปรดทราบว่าเครื่องตรวจจับตาเบรก Percept ที่ดวงตา กลไกการยึดตานี้ได้รับการสนับสนุนจากการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการตรวจสอบที่เรียบง่ายของใบหน้าที่บกพร่องโดยการเอาตามากไปกว่าโดยการเอาจมูกหรือปาก(ลูอิสและเอ็ดมันด์, 2003) นอกจากนี้ยังเป็นในรูปของการจัดหมวดหมู่ linewith การศึกษาแสดงให้เห็นว่าดวงตาเป็นคุณสมบัติแรกเข้าร่วม(Vinette et al., 2004) ทั้งตา anchoringmechanismand การประมวลผลแบบองค์รวมที่เป็นไปได้ขึ้นอยู่บนใบหน้าของมนุษย์ตรงแม่แบบ(เห็น Rossion 2009; จอห์นสัน, ปี 2005 เพื่อเป็นหลักฐานในการพัฒนา) เป็นที่น่าสังเกตว่า N170 latencywas ที่สั้นที่สุดโดยรวมที่จมูกและสถานที่การตรึง NASION, ผลกระทบที่อาจจะสะท้อนให้เห็นถึงการประมวลผลแบบองค์รวมที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดทั่วfacecenter ของแรงโน้มถ่วง (เช่น Bindemann et al., 2009) โดยที่ใบหน้าทั้งหมดสามารถจับภาพที่ดีที่สุด. ผลของเรา สนับสนุนความคิดของการตรวจจับตาซึ่งจะเป็นความเชี่ยวชาญในการตรวจสอบและตาจะช่วยให้พวกเขากลายเป็นจุดยึดสำหรับPercept ใบหน้า อย่างไรก็ตามเพื่อให้แน่ใจว่าการประมวลผลแบบองค์รวมเซลล์ประสาทตาเข้ารหัสก็ควรจะถูกยับยั้งโดยเซลล์ประสาทการเข้ารหัสสำหรับส่วนที่เหลือของสายตาจับจ้องอยู่ที่facewhen ในความเป็นจริงของพวกเขาได้รับนูน, ตาเนื้อหาที่ควรจะมีคุณสมบัติยับยั้งมากที่สุด เราเชื่อว่านี่เป็นกรณีและร่างที่ใบหน้าและคุณสมบัติอื่น ๆ ใบหน้าอย่างแข็งขันยับยั้งตาเมื่อพวกเขาถูกจับจ้อง(รูปที่ 7.) แม้ว่าการออกแบบในปัจจุบันไม่ได้allowus ในการทดสอบนี้โดยตรง อย่างไรก็ตามการตรึงตาให้ผลตอบสนองที่ใหญ่ที่สุด(ซึ่งเป็นเหตุผลที่เราเรียกตรวจจับสายตาในสถานที่แรก) ในทางกลับบอกว่าการยับยั้งนี้เป็นเพียงบางส่วนในการศึกษาปัจจุบัน หนึ่งเป็นไปได้ก็คือขนาดของสิ่งเร้าที่เราใช้ไม่ได้อนุญาตให้มีการยับยั้งนัยน์ตาเต็มโดยคุณสมบัติอื่น ๆ ใบหน้า. เรานำเสนอก่อนหน้านี้ว่าความแรงของการยับยั้งด้านข้างขึ้นอยู่กับระยะทางระหว่าง retinotopic คุณลักษณะใน fovea และคุณสมบัติอุปกรณ์ต่อพ่วง ระยะห่างระหว่างตาและปากถูกเรียกแล้วก่อนหน้านี้ในการอธิบายการขาดของความกว้างอย่างมีนัยสำคัญการปรับการตรึงปากในใบหน้าตาบอด เป็นไปได้ว่ามีสิ่งเร้าปัจจุบันผลงานของคุณสมบัติอื่น ๆ (โดยเฉพาะปาก) เพื่อยับยั้งการจับจ้องสายตาที่ไม่แข็งแรงพอที่จะชดเชยอย่างเต็มที่สำหรับกิจกรรมตรวจจับตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลไกที่เราอธิบายไม่ได้อย่าง ในขณะที่เซลล์ประสาทการเข้ารหัสสำหรับ
ที่สุดของใบหน้าข้อมูลภายนอกของโฟเวียส่งผลให้โดยรวม
n170 ส่วนประกอบของพวกเขา นอกจากนี้ยังยับยั้งเซลล์ประสาทโค๊ดข้อมูล
หน้าที่เฉพาะ . นี้ยกเลิกไปเป็นตัวแทนของ
ข้อมูลภาพที่เฉพาะ และเพื่อให้แน่ใจว่าใบหน้าจะแสดงในหนึ่งกลุ่มเกสตัลท์
,รวมทั้งคุณสมบัติภายนอกของโฟเวีย ( รูปที่ 7 ) ช่วยยับยั้งกลไกนี้
คุณสมบัติที่จะรับรู " จมปลัก " เข้าไปแทน

2 . พื้นที่ด้านข้างสามารถการเชื่อมต่ออยู่ในพื้นที่สูงกว่าภาพ
( adini et al . , 1997 ) inhibitorymechanism นี้เป็นไปได้และการยับยั้ง
ได้ถูกเรียกในหน้าการประมวลผลข้อมูลสำหรับ 200
ชิ้นส่วนและส่วนประกอบทาง n170 หนังศีรษะ ( อัลลิสัน et al . ,
2002 ; itier et al . , 2007 ) ทราบว่าตาเครื่องเทียบความเข้าใจ
ที่ดวงตา นี่ตาทอดสมอกลไกที่ได้รับการสนับสนุนโดยการศึกษา
แสดงว่าการตรวจจับของใบหน้าที่เรียบง่ายเป็นความบกพร่องโดยการเอา
ตามากกว่า โดยเอา จมูก หรือปาก ( Lewis และ
เอ็ดมอนด์ , 2003 )นอกจากนี้ในกฎเกณฑ์การจำแนกการศึกษาแสดงภาพ
สายตามีคุณลักษณะแรกที่เข้าร่วม ( vinette et al . , 2004 ) ทั้ง
ตา anchoringmechanismand การประมวลผลแบบองค์รวมจะเป็นไปได้ตาม
บนแม่แบบหน้ามนุษย์ตรง ( เห็น rossion , 2009 ; จอห์นสัน ,
2005 หลักฐานพัฒนาการ ) เป็นที่น่าสังเกตว่า n170
latencywas สั้นโดยรวมที่จมูก และ โอมุระ การตรึงตำแหน่งผล
ที่อาจสะท้อนมีประสิทธิภาพมากที่สุดรวมการประมวลผลรอบ facecenter ของแรงโน้มถ่วง ( เช่น bindemann et al . , 2009 ) ที่สามารถจับภาพใบหน้า

ผลที่ดีที่สุด . เราสนับสนุนความคิดของตาเครื่องตรวจจับซึ่งจะเป็นผู้เชี่ยวชาญในการตรวจหาและ
ตา ช่วยให้พวกเขากลายเป็น
จุดทอดสมอหน้ารับรู้ได้ . อย่างไรก็ตาม เพื่อให้แน่ใจว่ากระบวนการแบบองค์รวม , เซลล์ประสาทตา
นะครับควรยับยั้งโดยเซลล์ประสาทนะครับ
สำหรับส่วนที่เหลือของ facewhen ตาสนใจ . ในความเป็นจริง , ให้ความเด่นของดวงตา ควรเป็น arguably ที่สุด
( คุณสมบัติ เราเชื่อว่านี่คือ
กรณีและที่ใบหน้าเค้าร่างใบหน้าอย่าง
และอื่น ๆยับยั้งตาเมื่อพวกเขาถูกเลือก ( รูปที่ 7 ) ถึงแม้ว่า
ออกแบบปัจจุบันไม่ได้ allowus การทดสอบนี้โดยตรง อย่างไรก็ตาม การตรึงบนดวงตาที่ให้ผลการตอบสนองที่ใหญ่ที่สุด
( ซึ่งเป็นเหตุผลที่เราเรียกตาเครื่องตรวจจับใน
สถานที่แรก ) จะแนะนำว่า การยับยั้งนี้เป็นเพียงบางส่วนใน
การศึกษาปัจจุบัน หนึ่งเป็นไปได้ว่า ขนาดของสิ่งเร้าเรา
ใช้ไม่ได้ให้เต็มสายตา โดยการยับยั้งของใบหน้าอื่น ๆ .
เราเสนอก่อนหน้านี้ว่า ความแข็งแรงของ inhibitions ด้านข้างขึ้นอยู่กับ
บนระยะทาง retinotopic ระหว่างคุณลักษณะเฉพาะและ
คุณสมบัติอุปกรณ์ต่อพ่วง ระยะห่างระหว่างตากับปาก
ก็เรียกก่อนหน้านี้ที่จะอธิบายการขาดการปรับขนาด
ที่สำคัญสำหรับการตรึงปาก ใบหน้า eyeless .มันเป็นไปได้ด้วย
stimuli ปัจจุบัน ผลงานของ คุณสมบัติอื่น ๆ ( โดยเฉพาะ
ปาก ) ไปยับยั้งการเปลี่ยนตาไม่ได้แข็งแรงพอที่จะ
ชดเชยอย่างเต็มที่สำหรับตรวจจับดวงตา กิจกรรม