sonetimes the university sent him t

sonetimes the university sent him to place where old pottery had been discovered.It was his job to sort out these things.The university would then put the things that were interesting in a museum where they could the be shown to the public.but Harry Chen had his own private museum that nobody else knew about. He hated the idea of not keeping some of the old and,sometimes,beautiful things he found.And if those beautiful things were only small things that nobody but he had seen,who would ever know if they were gone?So he kept them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

sonetimes มหาวิทยาลัยส่งไปสถานที่ที่มีการพบเครื่องปั้นดินเผาเก่า งานของเขาเพื่อแยกแยะสิ่งเหล่านี้ได้ มหาวิทยาลัยแล้วจะนำสิ่งที่น่าสนใจในพิพิธภัณฑ์ที่พวกเขาได้ public.but Chen แฮร์รี่มีพิพิธภัณฑ์ส่วนตัวของเขาเองที่คนอื่นไม่รู้เกี่ยวกับแสดง เขาเกลียดชังความคิดของการไม่เก็บของเก่า และ บาง สวยงามสิ่งที่เขาพบ และสิ่งที่ nobody แต่เขาได้เห็นสิ่งสวยงามเหล่านั้นได้เพียงเล็ก เคยที่จะรู้ว่าถ้าพวกเขาหายไป เพื่อให้เขาเก็บไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

sonetimes มหาวิทยาลัยเขาถูกส่งตัวไปยังสถานที่ที่เครื่องปั้นดินเผาเก่าได้รับ discovered.It เป็นงานของเขาที่จะเรียงลำดับจากมหาวิทยาลัย things.The เหล่านี้จากนั้นก็จะนำสิ่งที่น่าสนใจในพิพิธภัณฑ์ที่พวกเขาจะได้รับการแสดงที่จะ public.but แฮร์รี่เฉิน มีพิพิธภัณฑ์ส่วนตัวของเขาเองที่คนอื่นรู้เกี่ยวกับ เขาเกลียดความคิดของการไม่ทำให้บางส่วนของเก่าและบางครั้งสิ่งที่สวยงามเขา found.And ถ้าสิ่งที่สวยงามเหล่านั้นเป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ ที่ไม่มีใคร แต่เขาก็เห็นคนที่เคยจะได้รู้ว่าถ้าพวกเขาหายไปไหน? ดังนั้นเขาจึงเก็บไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

sonetimes มหาวิทยาลัยส่งเขาไปยังสถานที่ที่เครื่องปั้นดินเผาเก่าได้ถูกค้นพบ มันเป็นงานของเขาที่จะแยกแยะสิ่งต่างๆ เหล่านี้ ทางมหาวิทยาลัยก็จะใส่สิ่งที่น่าสนใจในพิพิธภัณฑ์ที่พวกเขาอาจจะแสดงให้ public.but แฮร์รี่เฉินมีพิพิธภัณฑ์ส่วนตัวของเขาเอง ที่ไม่มีใครรู้ เขาเกลียดความคิดของการรักษาบางส่วนของเก่า และ บางครั้งสิ่งสวยงามที่เขาพบ และถ้าสิ่งที่สวยงามเหล่านั้นเป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆน้อย ๆที่ไม่มีใคร แต่เขาได้เห็น ใครรู้ถ้าพวกเขาหายไป ? ดังนั้นเขาเก็บไว้