“Oh, so you’re Aura’s master. Pleas

“Oh, so you’re Aura’s master. Please tell her I’m indebted to her this time. Also, I also said this to Aura, but it’s fine not to use honorifics when it’s just the two of us.”

It looks like he said it in passing, but that’s usually no good.
Well, I’m poor at using polite language so I won’t if I don’t have to.
Using it with Asha-san is because it has already become a habit so it can’t be helped though……

“Understood…….And so, just what did your majesty come to the guild to do!?”

When I ask that, the king comes before me and grasps me strongly.

“This is my once-in-a-lifetime request!! Please don’t tell anyone about the thing just now!!”

With the king pressing closely in desperation, I nod in a panic.

“I-I understand. So please let go for now.”

However, the king’s state seemed to be strange for some reason. Sinking into silence, he was staring at me with his eyes wide open
……No, that’s wrong. Certainly, it’s true that he turned this way, but our eyes didn’t meet.
Then where was he looking……?
If I follow the king’s line of sight then.. my [ear]?

“Umm.. Your majesty?”

Despite being surprised by his abrupt change, I call out to the king.

“………I-I’m sorry but may I make another once-in-a-lifetime request?”
“Uh, well it’s fine but……?”

The king still had his gaze resting on my ear as he said that.
I wonder just what that second once-in-a-lifetime request is.
I didn’t think that he’d say something difficult, but I was still a little nervous anyway.
……Several seconds later, the king finally gave me his request.

“P-please shake my hand!!”

Bending his waist deeply, he held out both his hands before me, while―――

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"โอ้ เพื่อให้คุณได้หลักของออร่า กรุณาบอกเธอผมเธอครั้งนี้ ด้วย ฉันว่า นี้ออร่า แต่ก็ไม่ควรใช้การเคารพเมื่ออยู่กันแค่สองเรา"ดูเหมือนเขากล่าวในการผ่าน แต่มันมักจะไม่ดีดี ฉันไม่ดีที่ฉันไม่ต้องการใช้ภาษาที่สุภาพใช้กับ Asha ซังเป็น เพราะมันได้กลายเป็นนิสัยอยู่แล้วจึงไม่สามารถช่วยแต่..."เข้าใจ... และดังนั้น อะไรไม่มหาบพิตรมากิลด์จะทำ?"เมื่อผมถามที่ พระมาฉันก่อน และดังฉันอย่างยิ่งเป็นคำขอที่ครั้งหนึ่งในชีวิตของฉัน!! กรุณาอย่าบอกทุกคนเกี่ยวกับสิ่งตอนนี้!!"พระที่กดอย่างใกล้ชิดในความสิ้นหวัง ฉันพยักหน้ากระโจน"ฉัน-ฉันเข้าใจ ดังนั้นโปรดปล่อยตอนนี้"อย่างไรก็ตาม สถานะของกษัตริย์ที่ดูเหมือนจะแปลกด้วยเหตุผลบางอย่าง จมลงไปในความเงียบ เขาถูกจ้องมองฉันเปิดกว้างดวงตาของเขา…… ไม่ ที่ไม่ถูกต้อง แน่นอน มันเป็นความจริงที่เขาเปิดด้วยวิธีนี้ แต่ไม่เป็นไปตามสายตาของเราแล้ว ที่เขากำลัง...ถ้าผมทำตามของระดับสายตาแล้ว... หูของฉัน []"อืมม... มหาบพิตร"แม้จะประหลาดใจโดยพลันของเขา ฉันโทรออกที่พระมหากษัตริย์“……… ฉัน-ฉันขอโทษ แต่อาจทำการร้องขออีกครั้งหนึ่งในชีวิต? "",คือดี แต่...? "นอกจากนี้กษัตริย์ยังมีสายตาของเขาวางตัวบนหูของฉัน ตามที่เขาบอกว่าผมสงสัยแค่ว่าร้องครั้งหนึ่งในชีวิตที่สองเป็นผมไม่คิดว่า เขาจะพูดบางอย่างยาก แต่ฉันยังคงน้อยกังวลอยู่ดี…… หลายวินาที กษัตริย์ก็ให้ฉันร้องขอเขา "โปรด P เขย่ามือ!!" เขาดัดเอวลึก จัดออกมือทั้งสองของเขาก่อนฉัน while―――

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"โอ้คุณกำลังหลักของ Aura กรุณาบอกเธอฉันเป็นหนี้บุญคุณของเธอในครั้งนี้ นอกจากนี้ผมยังกล่าวนี้เพื่อ Aura แต่มันเป็นเรื่องที่ดีที่จะไม่ใช้ honorifics เมื่อมันเป็นเพียงแค่เราสองคน. "

มันดูเหมือนว่าเขากล่าวว่าในการผ่าน แต่ที่มักจะไม่ดี.
ดีฉันไม่ดีในการใช้ภาษาสุภาพ ดังนั้นฉันจะไม่ถ้าฉันจะได้ไม่ต้อง.
ใช้กับอาชาซานเป็นเพราะมันมีอยู่แล้วกลายเป็นนิสัยจึงไม่สามารถได้รับการช่วยเหลือ แต่ ......

"เข้าใจ ...... .and เช่นนั้นเพียงแค่สิ่งที่ไม่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ มากิลด์ที่จะทำ !? "

เมื่อฉันขอให้กษัตริย์มาก่อนฉันและฉันขอคว้า.

" นี่คือคำขอครั้งหนึ่งในชีวิตของฉัน !! กรุณาอย่าบอกใครเกี่ยวกับสิ่งที่ได้ในตอนนี้ !! "

มีพระมหากษัตริย์อย่างใกล้ชิดในการกดสิ้นคิดผมพยักหน้าในความหวาดกลัว.

" ครั้งที่สองเข้าใจ ดังนั้นโปรดแจ้งให้ไปสำหรับตอนนี้ ".

แต่รัฐของกษัตริย์ดูเหมือนจะแปลกด้วยเหตุผลบางอย่าง จมลงไปในความเงียบเขาก็จ้องมองมาที่ผมด้วยดวงตาของเขาเปิดกว้าง
...... ไม่มีที่ผิด แน่นอนว่ามันเป็นความจริงที่เขาหันมาทางนี้ แต่ดวงตาของเราไม่ได้ตอบสนอง.
แล้วที่เขาได้มอง ...... ?
ถ้าผมทำตามบรรทัดของกษัตริย์จากสายตาแล้ว .. ฉัน [หู]?

"อืมม .. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ?"

แม้จะถูกประหลาดใจโดยการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของเขาฉันโทรออกไปหากษัตริย์.

" ......... I-ฉันกำลังขอโทษ แต่ผมอาจจะทำตามคำขอครั้งหนึ่งในชีวิตอีก?"
"เอ่อดีก็ปรับ แต่ ...... ? "

พระมหากษัตริย์ยังคงมีสายตาของเขาที่วางอยู่บนหูของฉันในขณะที่เขากล่าวว่า.
ผมสงสัยว่าเพียงแค่สิ่งที่สองครั้งหนึ่งในชีวิตที่ร้องขอ.
ผมไม่คิดว่าเขาจะพูดอะไรบางอย่างที่ยากลำบาก แต่ผมก็ยังคงเป็น เล็ก ๆ น้อย ๆ ประสาทต่อไป.
...... หลายวินาทีต่อมากษัตริย์ในที่สุดก็ให้ฉันคำขอของเขา.

"P-โปรดจับมือฉัน !!"

ดัดเอวของเขาอย่างลึกซึ้งเขายื่นออกมามือทั้งสองข้างของเขาก่อนที่ฉันในขณะที่ ---

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" โอ้ ท่านอาจารย์ของออร่า ช่วยบอกเธอฉันเป็นหนี้บุญคุณเธอในครั้งนี้ นอกจากนี้ ผมยังบอกกับออร่า แต่ไม่เป็นไรไม่ต้องใช้ราชาศัพท์เมื่อมันแค่สองคน "ดูเหมือนเขาบอกว่าผ่าน แต่มันมักจะไม่ดีผมไม่ใช้ภาษาสุภาพ เลยถ้าไม่จำเป็นใช้มันกับอาชา ซาน คือ เพราะมันได้กลายเป็น นิสัยก็ช่วยไม่ได้นะ . . . . . . ." เข้าใจแล้ว . . . . . . . ดังนั้น , เพียงสิ่งที่ฝ่าบาทมาสมาคมต้องทำ ! ? "เมื่อถามว่า กษัตริย์มาก่อนฉันและเข้าใจฉันมาก" นี่คือคำขอครั้งเดียวในชีวิตของฉัน ! อย่าเพิ่งบอกใครเรื่องเพียงแค่นี้ ! ! "กับกษัตริย์กดอย่างใกล้ชิดในความสิ้นหวัง ผมพยักหน้าในความตื่นตระหนก" ผมเข้าใจ ได้โปรดปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ "อย่างไรก็ตาม กษัตริย์รัฐดูเหมือนจะแปลกๆ เพราะเหตุผลบางอย่าง จมอยู่ในความเงียบ เขาจ้องฉันด้วยดวงตาของเขาเปิดกว้าง. . . . . . . ไม่ นั่นมันผิด แน่นอน มันเป็นความจริงที่เขาเป็นแบบนี้ แต่ตาเราไม่เจอกันแล้วเขาดู . . . . . . . ?ถ้าฉันตามสายของกษัตริย์จากสายตาแล้ว . . . . . . . หูของฉัน [ ]" อืม . . . . . . . พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท "แม้จะถูกประหลาดใจโดยการเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันของเขา ฉันตะโกนเรียกให้กษัตริย์" . . . ฉันขอโทษ แต่ฉันอาจจะทำอีกครั้งหนึ่งในชีวิตขอ ? "" เอ่อ ไม่เป็นไร แต่ . . . . . . . ? "พระราชายังคงมีสายตาของเขาที่ล่องลอยอยู่ในหูของฉัน เขากล่าวว่าผมสงสัยแค่ว่าวินาทีนั้น ได้ร้องขอเป็นผมไม่คิดว่าเขาจะพูดบางอย่างที่ยาก แต่ฉันก็ยังกังวลอยู่ดี. . . . . . . หลายวินาทีต่อมา พระราชาก็ให้เขาขอ" ได้โปรดจับมือฉัน ! ! "ดัดเอวของเขาอย่างลึกซึ้ง เขาถือทั้งสองมือของเขามาก่อน ในขณะที่―――