Part 2[แก้ไข]The garden was noisy f

Part 2[แก้ไข]
The garden was noisy from the loud chirping of cicadas.

"Enough of this. Silence!" Kudou Asuka yelled towards the garden.

And suddenly there was silence.

The crowd of cicadas stopped chirping all at the same time, as if they had rehearsed it beforehand. It seems the words of the Kudou family’s Ojou-sama were more important to them than their courting activities.

Without even finding this odd, she continued strutting through the well maintained mansion’s corridors at a fast pace. She wondered why, even though this place belonged to one of the five biggest conglomerates in Japan, it didn’t have air conditioning in the hallways.

She stormed into her room, wiping the glistening sweat off of her hair. She made sure to lock the door and then threw herself on the bed, which caused it to shake from the momentum. But it seems that she wasn’t satisfied with just that, and she bounced one more time.

"So my relatives are having a meeting about the dismantling of the conglomerate? I did not expect that they would call me to the farthest corner of Japan for such a reason."

To put an end to a meeting that had been going on for months already, she was dragged before the Head of the family. The family Head was already bedridden, but his authoritative voice was still widely feared and respected.

She was speechless when the relatives came to her pleading "Please, do something about him!", asking a girl, barely 15 years old, to resolve the situation.

The still dumbstruck Kudou Asuka traveled to the family Head’s mansion and said to him only one short sentence.

"Stop complaining and cooperate with the dismantling of the conglomerate!"

"Understood."

He agreed without even a single complaint. It didn’t even take 10 seconds. It couldn’t even be called a meeting anymore at that point.

Without waiting to see if it really led to a real conclusion, she immediately turned around and left the mansion. Even the relatives who were expecting this outcome could not help but doubt their eyes and ears.

As the relatives would put it, everything that the Kudou family’s Ojou-sama says will happen without fail. It’s not like there is a law or rule about it - anything she says will simply happen, just like that. They claim it to be a powerful suggestion, hypnotism, or even brainwashing, but she didn't agree with any of them. She just says what she thinks out loud.

No one can go against the flow of the current society, so there was no choice but to dismantle the conglomerate. She tried reassuring herself with these thoughts.

"....Ludicrous, even against that Ojii-sama, this is all it took. It is laughable, really."

She grasped the bed sheet tightly, lying face down. That was what really bothered her. Relationships where the only answer you hear is "Yes" are plain and without substance. To put it simply, she could only build meaningless relationships, and Kudou Asuka was tired of those meaningless relationships.

"....It is hot. What is it with this humidity?"

This dress is the greatest problem of all, should I just leave the hair ribbon and change the rest?

Asuka’s eyes wandered around the room, suddenly fixating on a suspicious sealed envelope that was left on the desk.

The following was written on the envelope: "To Kudou Asuka-dono."

"......?"

Asuka tilted her head.

She immediately glanced at all the possible entrances, the door, the window, and the secret emergency escape route, but they were all locked and none of them showed any signs of entry. At that moment, someone knocked on the door, and a maid’s voice could be heard.

"Asuka Ojou-sama, I brought some refreshments-"

"You there, did someone enter my room while I was gone?"

"? Only Ojou-sama has the key to this room, therefore no one could have entered."

"Right...that is true. It is fine. You can leave now."

The maid bowed politely and then left the room. Kudou Asuka rechecked all the possible entrances, but none of them appeared to have been used. Which meant that it should have been impossible to leave that envelope in this room.

"....Fufu. I do not know who you are, but a 'sealed room letter' instead of a 'sealed room murder'... I like your style."

She even forgot about the blazing heat, and for the first time in a very long time, a smile appeared on her face. She joyfully broke the seal on the envelope.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนที่ 2 [สิทธิการได้]ทำเลสะดวกบริการเสียงของ cicadas สวนได้"พอนี้ เงียบ" อาสึกะ Kudou yelled ต่อสวนและก็มีความเงียบฝูงชนของ cicadas หยุดบริการทั้งหมดในเวลาเดียวกัน ถ้าพวกเขามี rehearsed มาก่อน ดูเหมือนว่าคำพูดของของครอบครัว Kudou Ojou-sama ได้สำคัญไปกว่ากิจกรรมของ courtingโดยไม่ได้ค้นหานี้คี่ เธอยังคงเดินวางมาดผ่านทางเดินของแมนชั่นที่อยู่ในย่านชุมชนที่รวดเร็วก้าว เธอสงสัยว่า ทำไม ถึงแม้ว่าสถานที่แห่งนี้เป็นสมาชิกหนึ่งของ conglomerates ที่ใหญ่ที่สุดห้าในญี่ปุ่น มันไม่ได้มีเครื่องปรับอากาศในการ hallwaysเธอ stormed ลงในห้องของเธอ เช็ดเหงื่อประกายออกจากผมของเธอ เธอทำเพื่อล็อคประตูแล้ว โยนตัวเองบนเตียง ซึ่งเกิดจากการสั่นจากโมเมนตัม แต่ดูเหมือนว่า เธอไม่พอใจกับเพียงว่า และเธอเด้งอีกครั้ง"เพื่อให้ญาติได้มีการประชุมเกี่ยวกับวันในหินกรวดมน ผมไม่ได้ไม่คาดหวังว่า พวกเขาจะเรียกฉันไปมุมมากที่สุดของญี่ปุ่นด้วยเหตุผล"การสิ้นสุดการประชุมที่ได้รับไปในเดือน แล้ว เธอถูกลากก่อนหัวหน้าครอบครัว ครอบครัวหัวแล้วนอนแบบ แต่พระสุรเสียงไทม์ยังอย่างกว้างขวางกลัว และยอมรับเธอพูดเมื่อญาติมาเธอขอ "โปรด ทำบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับเขา" ขอเป็นสาว เพิ่งจะ 15 ปี แก้ไขสถานการณ์อาสึกะ Kudou dumbstruck ยังคงเดินทางไปครอบครัวใหญ่ของแมนชั่น และกล่าวว่า เขาประโยคเดียวสั้น ๆ"หยุดบ่น และร่วมมือกับวันหินกรวดมน""เข้าใจ"เขายอมรับไม่ได้ร้องเดี่ยว แม้ไม่ได้ใช้เวลา 10 วินาที มันไม่อาจจะเรียกประชุมอีกต่อไปที่จุดโดยไม่ต้องรอดูถ้ามันจริงนำไปสู่บทสรุปที่แท้จริง เธอทันทีหันไปรอบ ๆ และซ้ายคฤหาสน์ แม้แต่ญาติที่ถูกคาดหวังว่าผลที่ได้นี้ไม่ช่วยแต่สงสัยตาและหูของพวกเป็นญาติจะใส่มัน ทุกสิ่งทุกอย่างของครอบครัว Kudou Ojou-sama ว่าจะเกิดขึ้นให้ได้ จึงไม่ต้องมีกฎหมายหรือกฎเกี่ยวกับ - สิ่งที่เธอกล่าวว่า จะเกิดขึ้นเพียงแค่ เพียงเช่นนั้น พวกเขาเรียกร้องให้คำแนะนำที่มีประสิทธิภาพ hypnotism หรือแม้กระทั่ง brainwashing แต่เธอไม่เห็น ด้วยของพวกเขา เธอเชื่อว่า สิ่งที่เธอคิดดัง ๆไม่มีใครสามารถไปกับกระแสสังคมปัจจุบัน ดังนั้นมีทางเลือกไม่มีการ dismantle ในหินกรวดมน เธอพยายาม reassuring ตัวเองกับความคิดเหล่านี้".... Ludicrous แม้กระทั่งกับ sama Ojii นั้น นี้ได้ทั้งหมดที่ใช้ ได้ laughable จริงๆ"เธอ grasped ปูเตียงแน่น หงายหน้า ที่มีอะไรจริง ๆ bothered เธอ มีความสัมพันธ์ที่คำตอบเฉพาะที่คุณได้ยินเป็น "ใช่" ธรรมดา และไม่ มีสาร ใส่เพียง เธออาจเพียงสร้างความสัมพันธ์ความหมาย และอาสึกะ Kudou เบื่อความสัมพันธ์ต่าง ๆ เหล่านั้น".... ร้อนได้ มันคืออะไรกับความชื้นนี้"ชุดนี้เป็นปัญหามากที่สุดทั้งหมด ควรฉันเพียงปล่อยผม ribbon และเปลี่ยนส่วนเหลือหรือไม่ตาของอาสึกะได้เดินไปมาทั่วห้อง fixating ซองปิดผนึกที่น่าสงสัยที่ถูกทิ้งบนโต๊ะก็ต่อไปนี้ถูกเขียนบนซองจดหมาย: "การ Kudou อาสึกะ-dono ""......?"อาสึกะยืดศีรษะของเธอเธอทันที glanced เลยทางเข้าไปได้ ประตู หน้าต่าง และเส้น ทางหลบหนีฉุกเฉินลับ แต่พวกเขาได้ทั้งหมดถูกล็อค และไม่มีพวกเขาแสดงให้เห็นสัญญาณใด ๆ ของรายการ ในขณะที่ คนกังวานประตู และสามารถได้ยินเสียงของแม่บ้าน"อาสึกะ Ojou-sama ฉันมาดื่มบาง-""คุณมี คนป้อนค่ะในขณะที่ผมหายไป""? เพียง Ojou sama มีคีย์ห้องนี้ จึงไม่สามารถเข้า""ขวา...ที่เป็นจริง ไม่เป็นไร คุณสามารถปล่อยให้ตอนนี้"แม่บ้านลงสุภาพ และทิ้งห้องไว้แล้ว อาสึกะ Kudou อีกทางเข้าไปได้ทั้งหมด แต่ไม่มีพวกเขาปรากฏมีการใช้ ซึ่งหมายถึง ว่า ควรจะได้รับไปปล่อยที่ซองจดหมายในห้องนี้".... ฟูฟุ ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร แต่ 'จดหมายปิดผนึกห้อง' แทน 'ฆาตกรรมห้องปิดผนึก' ... ชอบสไตล์ของคุณ"เธอจะลืมเกี่ยวกับความร้อนที่เห็นได้ชัด และเป็นครั้งแรกเป็นเวลานานมาก รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอ joyfully ขาดตราประทับบนซองจดหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่ 2 [แก้ไข]
สวนเป็นที่มีเสียงดังจากร้องเจี๊ยก ๆ ดังของจักจั่น. "พอนี้. เงียบ!" Kudou Asuka ตะโกนไปทางสวน. และก็มีความเงียบ. ฝูงชนของจักจั่นหยุดร้องเจี๊ยก ๆ ทั้งหมดในเวลาเดียวกันเช่นถ้าพวกเขาได้ฝึกซ้อมมันก่อน ดูเหมือนว่าคำพูดของคนในครอบครัวของ Kudou Ojou-sama มีความสำคัญมากขึ้นกับพวกเขามากกว่ากิจกรรมการเกี้ยวพาราสีของพวกเขา. โดยไม่ได้หาแปลก ๆ นี้เธอยังคงเดินวางมาดผ่านทางเดินคฤหาสน์บำรุงรักษาอย่างดีที่ก้าวอย่างรวดเร็ว เธอสงสัยว่าทำไมถึงแม้ว่าสถานที่แห่งนี้เป็นหนึ่งในห้าของกลุ่ม บริษัท ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศญี่ปุ่นก็ไม่ได้มีเครื่องปรับอากาศในทางเดิน. เธอเดินเข้ามาในห้องของเธอเช็ดเหงื่อวาววับออกจากผมของเธอ เธอทำให้แน่ใจว่าจะล็อคประตูแล้วโยนตัวเองบนเตียงซึ่งทำให้เกิดการสั่นสะเทือนจากแรงผลักดัน แต่ดูเหมือนว่าเธอไม่พอใจกับแค่นั้นและเธอเด้งอีกครั้งหนึ่ง. "ดังนั้นญาติของฉันจะมีการประชุมเกี่ยวกับการรื้อของกลุ่ม บริษัท ในเครือหรือไม่ฉันไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขาจะเรียกผมว่ามุมที่ไกลที่สุดของประเทศญี่ปุ่น ด้วยเหตุผลดังกล่าว. " เพื่อให้หมดสิ้นไปประชุมที่ได้รับไปในเดือนที่แล้วเธอถูกลากก่อนที่หัวหน้าครอบครัว หัวหน้าครอบครัวก็ล้มป่วยแล้ว แต่เสียงที่มีสิทธิ์ของเขาก็ยังคงกลัวกันอย่างแพร่หลายและเป็นที่เคารพ. เธอเป็นคนพูดเมื่อญาติมาหาเธอขอร้อง "กรุณาทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเขา!" ขอให้หญิงสาวแทบจะอายุ 15 ปีในการแก้ปัญหา สถานการณ์. ยังคงตะลึง Kudou Asuka เดินทางไปยังคฤหาสน์ของหัวหน้าครอบครัวและพูดกับเขาเพียงหนึ่งประโยคสั้น. "หยุดบ่นและให้ความร่วมมือกับการรื้อของกลุ่ม บริษัท ในเครือ" "เข้าใจ." เขาตกลงโดยไม่ได้มีการร้องเรียนเดียว มันไม่ได้ใช้เวลา 10 วินาที มันอาจจะไม่ได้ถูกเรียกประชุมอีกต่อไปที่จุดนั้น. โดยไม่ต้องรอเพื่อดูว่ามันจะนำจริงๆที่จะเป็นข้อสรุปที่แท้จริงของเธอทันทีหันไปรอบ ๆ และด้านซ้ายของคฤหาสน์ แม้ญาติที่ได้รับการคาดหวังว่าผลที่ไม่สามารถช่วย แต่สงสัยสายตาของพวกเขาและหู. ในฐานะที่เป็นญาติจะนำมันทุกอย่างที่ครอบครัวของ Kudou Ojou-sama กล่าวจะเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องล้มเหลว มันไม่ได้เหมือนมีกฎหมายหรือกฎเกี่ยวกับมัน - สิ่งที่เธอบอกว่าก็จะเกิดขึ้นเช่นเดียวกับที่ พวกเขาอ้างว่ามันจะเป็นข้อเสนอแนะที่มีประสิทธิภาพการสะกดจิตหรือแม้กระทั่งการล้างสมอง แต่เธอไม่เห็นด้วยกับการใด ๆ ของพวกเขา เธอก็บอกว่าสิ่งที่เธอคิดออกมาดัง ๆ . ไม่มีใครสามารถไปกับการไหลของสังคมปัจจุบันจึงมี แต่ไม่มีทางเลือกที่จะรื้อกลุ่ม บริษัท ในเครือ เธอพยายามมั่นใจตัวเองด้วยความคิดเหล่านี้. ".... หัวเราะแม้ต่อว่า Ojii-sama นี้คือทั้งหมดที่มันต้องใช้เวลา. มันน่าหัวเราะจริงๆ." เธอคว้าแผ่นเตียงแน่นนอนคว่ำหน้า นั่นคือสิ่งที่เธอใส่ใจจริงๆ ความสัมพันธ์ที่คำตอบเดียวที่คุณได้ยินคือ "ใช่" เป็นธรรมดาและไม่มีสาร จะนำมันเพียงเธอเท่านั้นที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่มีความหมายและ Kudou Asuka เหนื่อยของความสัมพันธ์ความหมายเหล่านั้น. ".... มันร้อน. มันคืออะไรที่มีความชื้นนี้" ชุดนี้เป็นปัญหาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทั้งหมดที่ฉันควร เพียงแค่ปล่อยให้ริบบิ้นผมและเปลี่ยนส่วนที่เหลือ? ตาอะซึกะเดินไปรอบ ๆ ห้องก็วุ่นวายในซองจดหมายปิดผนึกที่น่าสงสัยที่ถูกทิ้งไว้บนโต๊ะ. ต่อไปนี้เป็นหนังสือที่เขียนบนซองจดหมาย: "เพื่อ Kudou Asuka-Dono." ".. .... ? " ซึกะเอียงศีรษะของเธอ. เธอมองทันทีในทุกทางที่เป็นไปได้ประตูหน้าต่างและเส้นทางหลบหนีฉุกเฉินลับ แต่พวกเขาทั้งหมดถูกขังและไม่มีพวกเขาแสดงให้เห็นสัญญาณใด ๆ ของรายการ ในขณะที่คนที่เคาะประตูและเสียงแม่บ้านอาจจะได้ยิน. "อะซึกะ Ojou-sama ผมนำบาง refreshments-" "คุณมีใครสักคนที่ไม่เข้ามาในห้องของฉันในขณะที่ผมหายไปไหน?" "? เฉพาะ Ojou- ซามะมีกุญแจสำคัญในห้องนี้จึงไม่มีใครสามารถเข้ามาได้. " "ตอน ... ที่เป็นจริง. มันเป็นเรื่องที่ดี. คุณสามารถออกจากขณะนี้." แม่บ้านโค้งคำนับอย่างสุภาพแล้วออกจากห้องไป Kudou Asuka rechecked ทุกทางที่เป็นไปได้ แต่ไม่มีของพวกเขาดูเหมือนจะถูกนำมาใช้ ซึ่งหมายความว่ามันควรจะเป็นไปไม่ได้ที่จะออกจากซองจดหมายที่อยู่ในห้องนี้. ".... Fufu. ผมไม่ทราบว่าคุณเป็นใคร แต่ 'จดหมายปิดผนึกห้อง' แทน 'ฆาตกรรมห้องที่ปิดสนิท' ... ฉัน ชอบสไตล์ของคุณ. " เธอยังลืมเกี่ยวกับความร้อนที่เห็นได้ชัดและเป็นครั้งแรกในระยะเวลานานมากรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอมีความสุขยากจนประทับตราบนซองจดหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนที่ 2 [ แก้ไข ]
สวนมันหนวกหูจากเสียงจั๊กจั่นดัง

" พอซะที " เงียบ ! ! ! คุโด อาสึกะตะโกนต่อสวน

และก็เกิดความเงียบ

ฝูงชนของจั๊กจั่นหยุดร้องทั้งหมดในเวลาเดียวกัน เช่น ถ้าพวกเขาได้เตรียมไว้ล่วงหน้า ดูเหมือนว่าคำพูดของคุโด้ครอบครัวคุณหนูท่านก็สำคัญกับพวกเขามากกว่าที่พวกเขาจีบ

กิจกรรม .โดยไม่มีแม้แต่การค้นหานี้แปลก เธอยังคงเดินวางมาดผ่านการดูแลรักษาอย่างดี ทางเดินของแมนชั่นที่ก้าวอย่างรวดเร็ว เธอสงสัยว่าทำไม ทั้งๆที่สถานที่นี้เป็นหนึ่งในห้ากลุ่ม บริษัท ที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น มันไม่ได้มีเครื่องปรับอากาศในทางเดิน

เธอบุกเข้ามาในห้องของเธอ เช็ดเหงื่อที่ออกจากผมของเธอเธอแน่ใจว่าล็อคประตูแล้วโยนตัวเองลงบนเตียงซึ่งทำให้มันสั่นจากโมเมนตัม แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ค่อยพอใจเพียงแค่นั้น เธอเด้งอีก

" แล้วญาติ มีการประชุมเรื่องรื้อของ บริษัท ? ผมไม่ได้คาดหวังว่า พวกเขาจะเรียกฉันไปยังมุมไกลสุดของญี่ปุ่น สำหรับเหตุผลนั้น

"ยุติการประชุมที่ได้รับไปเดือนแล้ว เธอถูกลากไป ก่อนที่ศีรษะของครอบครัว หัวหน้าครอบครัวก็นอนอยู่บนเตียง แต่เสียงเผด็จการของเขายังคงกลัวและยอมรับอย่างกว้างขวาง

เธอพูดไม่ออกเมื่อญาติมาหาเธออ้อนวอน " ได้โปรด ทำอะไรสักอย่างเกี่ยวกับมัน ! " ถามผู้หญิง เกือบ 15 ปี เพื่อแก้ไขสถานการณ์ .

ยังตะลึงจนพูดไม่ออก คุโด้ กะเดินทางไปคฤหาสน์ของครอบครัวหัวและกล่าวว่าเขาเพียงหนึ่งประโยคสั้น ๆ

" เลิกบ่น และร่วมมือกับการรื้อของเครือ "

" เข้าใจแล้วค่ะ "

เขาตกลงโดยไม่บ่นสักคำ มันไม่ได้ใช้เวลา 10 วินาที มันไม่สามารถแม้แต่จะเรียกประชุมอีกต่อไปที่จุดที่ .

โดยไม่ต้องรอดูว่ามันนำไปสู่บทสรุปที่แท้จริง เธอรีบหันหลังกลับคฤหาสน์ แม้แต่ญาติที่คาดหวังผลนี้ไม่สามารถช่วย แต่สงสัยตาและหู

เป็นญาติจะใส่ทุกอย่างที่คุโด้ครอบครัวคุณหนูซามะบอกว่าจะเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องล้มเหลวมันไม่เหมือน ไม่มีกฎหมายหรือกฎอะไรเกี่ยวกับมัน - เธอพูดก็จะเกิดขึ้น เหมือนที่ พวกเขาอ้างว่ามันเป็นคำแนะนำที่มีประสิทธิภาพ การสะกดจิต หรือแม้แต่การล้างสมอง แต่เธอก็ไม่เห็นด้วยกับใด ๆของพวกเขา เธอแค่พูดสิ่งที่เธอคิดออกมา

ไม่มีใครสามารถต่อต้านกระแสของสังคมปัจจุบัน ดังนั้น มี แต่ไม่มีทางเลือกที่จะรื้อถอนบริษัทเธอพยายามปลอบตัวเองด้วยความคิดเหล่านี้ .

" . . . . . . . สิ้นดี แม้แต่กับ ojii ซามะ นี่คือทั้งหมดที่มันต้องการ มันน่าหัวเราะจริงๆ "

เธอจับผ้าปูที่นอนไว้แน่น ซบหน้าลง นั่นคือจริงๆสิ่งที่กวนใจเธอ ความสัมพันธ์ที่เพิ่งตอบคุณได้ยินคือ " ใช่ " จะธรรมดา และปราศจากสาร พูดง่ายๆ เธอจะสร้างความสัมพันธ์ที่ไร้ความหมายและ คุโด้ กะเบื่อที่ไม่มีความหมายความสัมพันธ์ .

" . . . . . . . มันร้อน เกิดอะไรขึ้นกับความชื้นนี้ ? "

ชุดนี้คือปัญหาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทั้งหมดที่ฉันควรปล่อยให้ผม ริบบิ้น และเปลี่ยนไป

กะเป็นตาเดินทั่วห้องก็ลนลานที่น่าสงสัยซองจดหมายปิดผนึกที่ถูกทิ้งไว้บนโต๊ะ

ต่อไปนี้ถูกเขียนบนซองว่า " คุโด้ กะท่าน

"" . . . . . . . ? "

กะ เอียงหัวเธอ

เธอทันที เหลือบมองที่ทั้งหมดที่เป็นไปได้ของทางเข้า ประตู หน้าต่าง และความลับของทางหนีไฟฉุกเฉิน แต่พวกเขาถูกล็อคและไม่มีของพวกเขาแสดงสัญญาณใด ๆของรายการ ตอนนั้น มีคนมาเคาะประตู และเสียงของแม่บ้านอาจจะได้ยิน

" กะคุณหนูซามะ ฉันเอาเครื่องดื่ม - "

" นายนั่นมีใครบางคนเข้ามาในห้องฉัน ตอนที่ฉันไม่อยู่ ?

" แต่คุณหนูท่านมีกุญแจห้องนี้ จึงไม่มีใครสามารถป้อน "

" ใช่ . . . มันก็จริง มันเป็นดี คุณไปได้แล้ว "

สาวใช้ก้มหัวอย่างสุภาพ แล้วออกจากห้องไป คุโด กะมาตรฐานทั้งหมดที่เป็นไปได้ของทางเข้า แต่ไม่มีพวกเขาดูเหมือนจะได้รับใช้ซึ่งหมายความว่ามันควรจะได้รับเป็นไปไม่ได้ที่จะออกจากซองในห้องนี้ .

" . . . . . . . ฟูฟู . ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร แต่จดหมายปิดผนึกห้อง ' ' แทน ' ' ฆาตกรรมห้องปิดตาย . . . . . . . ผมชอบสไตล์ของคุณ "

เธอลืมแม้กระทั่งโชนร้อน และเป็นครั้งแรกในเวลานาน รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธออย่างสนุก ยากจนประทับตราบนซองจดหมาย