30shaped opening (2-3% of patients)

30
shaped opening (2-3% of patients). The appendix has a retroperitoneal location in 65% of patients and may descend into the iliac fossa in 31%. In fact, many individuals may have an appendix located in the retroperitoneal space; in the pelvis; or behind the terminal ileum, cecum, ascending colon, or liver. Thus, the course of the appendix, the position of its tip, and the difference in appendiceal position considerably changes clinical findings, accounting for the nonspecific signs and symptoms of appendicitis.
Physiology of Appendix
The lumen of the appendix communicates with the cecum 3cm (about 1 inch) before the ileoccal valve, thus making it an accessory organ of the digestive system. Its functions are not certain, but some biologists believe that the appendix serves as a sort of
“
breeding
ground”
for some of the nonpathogenic intestinal bacteria thought to aid in the digestion or absorption of nutrients. Follicles of lymphoid tissue appear in the wall of the appendix shortly a few birth, become more prominent during the first 10 years of life and then progressively disappear. The defense or immune system function of lymphatic tissue present in the appendix of young children is not fully understood

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

30รูปเปิด (2-3% ของผู้ป่วย) ภาคผนวกมีตำแหน่ง retroperitoneal 65% ของผู้ป่วย และอาจมาในแอ่ง iliac 31% ในความเป็นจริง บุคคลจำนวนมากอาจผนวกอยู่ในพื้นที่ retroperitoneal ในเชิงกราน หรือ หลังเทอร์มินัล ileum, cecum ลำไส้ใหญ่น้อย หรือตับ ดังนั้น หลักสูตรของภาคผนวก ตำแหน่งของคำแนะนำ และความแตกต่างในตำแหน่ง appendiceal มากเปลี่ยนพบทางคลินิก การบัญชีสำหรับเจาะจงสัญญาณและอาการของไส้ติ่งอักเสบสรีรวิทยาของภาคผนวกLumen ของภาคผนวกสื่อสารกับ cecum 3 ซม. (ประมาณ 1 นิ้ว) ก่อนวาล์ว ileoccal จึง ทำให้อวัยวะการเสริมระบบย่อยอาหาร งานไม่แน่นอน แต่บาง biologists เชื่อว่า ภาคผนวกการให้บริการเป็นการเรียงลำดับของ “ปรับปรุงพันธุ์พื้นดิน" สำหรับบางส่วนของแบคทีเรียลำไส้ nonpathogenic คิดเพื่อช่วยในการย่อยอาหารการดูดซึมของสารอาหาร รูขุมขนของเนื้อเยื่อ lymphoid ปรากฏอยู่ในผนังของภาคผนวกช้า กี่เกิด กลายเป็นโดดเด่นมากในช่วง 10 ปีแรกของชีวิต และความก้าวหน้าหาย ฟังก์ชันป้องกันหรือระบบภูมิคุ้มกันของเนื้อเยื่อต่อมน้ำเหลืองที่อยู่ในภาคผนวกของเด็กไม่เป็นอย่างที่เข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

30
เปิดรูป (2-3% ของผู้ป่วย) ภาคผนวกมีทำเลที่ตั้ง retroperitoneal ใน 65% ของผู้ป่วยและอาจลงไปในแอ่งอุ้งเชิงกรานใน 31% ในความเป็นจริงหลายคนอาจจะมีภาคผนวกที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ retroperitoneal; ในกระดูกเชิงกราน; หรือด้านหลัง ileum terminal, ลำไส้ใหญ่ลำไส้ใหญ่น้อยไปหามากหรือตับ ดังนั้นหลักสูตรของภาคผนวกตำแหน่งของปลายและความแตกต่างในตำแหน่ง appendiceal มากการเปลี่ยนแปลงผลการวิจัยทางคลินิกบัญชีสำหรับสัญญาณเชิญชมและอาการของไส้ติ่งอักเสบ.
สรีรวิทยาของภาคผนวก
ลูเมนของภาคผนวกสื่อสารกับ 3 ซมลำไส้ใหญ่ส่วนต้น (ประมาณ 1 นิ้ว) ก่อนวาล์ว ileoccal จึงทำให้อวัยวะอุปกรณ์เสริมของระบบย่อยอาหาร ฟังก์ชั่นของมันไม่ได้บางอย่าง แต่นักชีววิทยาบางคนเชื่อว่าภาคผนวกทำหน้าที่เป็นจัดเรียงของ
"
การปรับปรุงพันธุ์
พื้น "
สำหรับบางส่วนของแบคทีเรียในลำไส้ก่อโรคความคิดที่จะช่วยในการย่อยอาหารหรือการดูดซึมของสารอาหาร รูขุมของเนื้อเยื่อน้ำเหลืองปรากฏในภาคผนวกของผนังไม่นานเกิดไม่กี่กลายเป็นที่โดดเด่นมากขึ้นในช่วง 10 ปีแรกของชีวิตและความก้าวหน้าแล้วหายไป การป้องกันหรือการทำงานของระบบภูมิคุ้มกันในปัจจุบันเนื้อเยื่อน้ำเหลืองในภาคผนวกของเด็กเล็กยังไม่เข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปิด 30 รูป ( 2-3 % ของผู้ป่วย ) ไส้ติ่งมีที่ตั้งหลังเยื่อบุช่องท้องใน 65% ของผู้ป่วย และอาจลงไปยังแอ่ง iliac ใน 31 % ในความเป็นจริงหลายคนอาจเป็นไส้ติ่งในพื้นที่หลังเยื่อบุช่องท้องในอุ้งเชิงกราน หรือหลัง ; terminal ileum ลำไส้ใหญ่ส่วนต้น จากตับ ลำไส้ หรือ ดังนั้นหลักสูตรของไส้ติ่ง ตำแหน่งของปลายของและความแตกต่างในตำแหน่ง appendiceal มากการเปลี่ยนแปลงข้อมูลทางบัญชีสำหรับสัญญาณการติดเชื้อและอาการของไส้ติ่ง ไส้ติ่ง

สรีรวิทยาของลูเมนของไส้ติ่งจะติดต่อสื่อสารกับลำไส้ใหญ่ส่วนต้น 3 ( ประมาณ 1 นิ้ว ) ก่อนที่วาล์ว ileoccal จึงทำให้มันเป็นอวัยวะของระบบย่อยอาหาร หน้าที่ไม่ได้แน่นอนแต่นักชีววิทยาเชื่อว่าไส้ติ่งทำหน้าที่เป็นจัดเรียงของ "



พื้นพันธุ์ " สำหรับบางส่วนของ nonpathogenic ลำไส้แบคทีเรียคิดว่าเพื่อช่วยในการย่อยอาหารและการดูดซึมของสารอาหาร รูขุมขนของเนื้อเยื่อลิมฟอยด์ปรากฏขึ้นในผนังของไส้ติ่งแล้วเกิดน้อย กลายเป็นโดดเด่นมากขึ้นในช่วง 10 ปีแรกของชีวิต แล้วค่อยๆหายไปการป้องกันหรือฟังก์ชันภูมิคุ้มกันต่อเนื้อเยื่ออยู่ในภาคผนวกของเด็กไม่เต็มที่เข้าใจ