Pension plans were originally inten

Pension plans were originally intended to provide retirement income to long-term
employees on a tax-efficient basis, while helping companies retain employees and keep
direct compensation and taxes lower for the employer. Since the advent of the 401(K) plan
in 1981, there has been a documented, steady decline of traditional DB plans[7]. Unlike
DC plans which specify employer (and sometimes employee) contributions each period,
DB plans promise to provide benefits to retirees based on formulas that typically
consider length of service and earnings. Retirement benefits are funded by actuarially
determined employer contributions that are generally tax deductible up to certain limits.
A trust which invests the assets used to pay benefits to retirees accumulates these
contributions. If the plan assets exceed the actuarially determined liability, the projected
benefit obligation (PBO), the DB plan is overfunded and vice versa.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แผนเงินบำนาญเดิมต้องการให้เกษียณอายุรายได้ระยะยาวพนักงานตามภาษีมีประสิทธิภาพ ช่วยรักษาพนักงาน บริษัทให้ค่าตอบแทนทางตรงและภาษีต่ำกว่าสำหรับนายจ้าง ตั้งแต่ถือกำเนิดแผน 401(K)ในปี 1981 มีแล้วลดลงเอกสาร มั่นคงแผน DB แบบดั้งเดิม [7] ซึ่งแตกต่างจากแผน DC ซึ่งระบุนายจ้าง (และบางครั้งพนักงาน) ผลงานแต่ละงวดสัญญาแผน DB ให้ประโยชน์ผู้เกษียณตามสูตรซึ่งโดยทั่วไปพิจารณาความยาวของบริการและกำไร สวัสดิการเกษียณอายุจะได้รับการสนับสนุนโดย actuariallyกำหนดเงินสมทบนายจ้างที่เป็นภาษีที่หักลดได้ถึงขีดจำกัดบางอย่างความน่าเชื่อถือซึ่งการลงทุนสินทรัพย์ที่ใช้ในการจ่ายผลประโยชน์ให้ผู้เกษียณ สะสมเหล่านี้จัดสรร ถ้าสินทรัพย์แผนเกินภาระ actuarially กำหนด การคาดการณ์ประโยชน์ของข้อผูกมัด (PBO), overfunded แผน DB และในทางกลับกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กองทุนบำเหน็จบำนาญเดิมทีตั้งใจจะให้รายได้เกษียณถึงระยะยาว
ของพนักงานบนพื้นฐานภาษีที่มีประสิทธิภาพในขณะที่ช่วยให้ บริษัท รักษาพนักงานและให้
ค่าตอบแทนโดยตรงและการลดภาษีให้กับนายจ้าง ตั้งแต่การถือกำเนิดของ 401 (k) แผน
ในปี 1981 ได้มีการบันทึกไว้ลดลงอย่างต่อเนื่องของแผน DB แบบดั้งเดิม [7] ซึ่งแตกต่างจาก
แผน DC ซึ่งระบุนายจ้าง (และพนักงานบางครั้ง) มีส่วนร่วมของแต่ละช่วงของ
แผน DB สัญญาว่าจะให้ผลประโยชน์ให้กับผู้เกษียณอายุตามสูตรที่มักจะ
พิจารณาระยะเวลาในการให้บริการและผลประกอบการ ประโยชน์การเกษียณอายุได้รับทุนจาก actuarially
มุ่งมั่นที่ผลงานของนายจ้างที่มีทั่วไปหักลดหย่อนภาษีได้สูงสุดถึงขอบเขตที่กำหนด.
ความไว้วางใจที่มีการลงทุนสินทรัพย์ที่ใช้ในการจ่ายผลประโยชน์ให้กับผู้เกษียณอายุสะสมเหล่านี้
มีส่วนร่วม หากสินทรัพย์แผนเกินรับผิดมุ่งมั่น actuarially, ที่คาดการณ์
ภาระผูกพันผลประโยชน์ (PBO) แผน DB เป็น overfunded และในทางกลับกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แผนการบำเหน็จบำนาญได้ตั้งใจเดิมที่จะให้รายได้เกษียณอายุพนักงานระยะยาว
บนพื้นฐานภาษีอย่างมีประสิทธิภาพ ในขณะที่ช่วยให้ บริษัท รักษาพนักงานและเก็บค่าตอบแทนโดยตรง และลดภาษี
สำหรับนายจ้าง ตั้งแต่แอดเวนต์ของแผน 401 ( k )
ในปี 1981 ได้มีเอกสาร การลดลงคงที่ของ DB แผนการดั้งเดิม [ 7 ] ซึ่งแตกต่างจาก
DC แผนที่ระบุนายจ้าง ( และบางครั้งพนักงาน ) ผลงานแต่ละงวด แผนงาน
DB สัญญาว่าจะให้ประโยชน์กับผู้เกษียณตามสูตรที่มักจะ
พิจารณาความยาวของการบริการและรายได้ ผลประโยชน์เกษียณอายุจะได้รับเงินทุน โดย actuarially
กำหนดนายจ้างสมทบที่มักจะหักภาษีถึงบางอย่าง
จำกัดกองทุนที่ลงทุนทรัพย์สินที่ใช้เพื่อจ่ายผลประโยชน์เพื่อเกษียณ สะสมผลงานเหล่านี้

ถ้าทรัพย์สินแผนเกิน actuarially กำหนดความรับผิดเนื่องจาก
ประโยชน์หน้าที่ ( สาม ) , แผน DB เป็น overfunded และในทางกลับกัน