As he was thinking, the sounds came

As he was thinking, the sounds came from the bathroom.

Zhang Ye, who was sitting on the bed, raised his head up and saw Zhang Yuanqi in the bathroom. There was no helping it, this was a motel room and the bathroom was separated by a glass door, there was nothing else blocking it.

“Little Zhang.”

“Yeah, what’s the matter?”

“Come here.”

Zhang Ye went into the bathroom.

The Heavenly Queen was fumbling with the curtain in her hands, “How do I pull it down?”

Zhang Ye went over to take a look, it was a drawstring type of curtain to block off the view from the bathroom and the room. But no matter how much he tried to get it to work, it didn’t work. In the end, even the ring broke. He was full of sweat by now, so he stepped on a chair and tinkered with it for a long time before saying, “Uh, this curtain is spoilt, you can’t pull it down anymore.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะที่เขาคิด เสียงมาจากห้องน้ำจางเย่ ที่นั่งบนเตียง ยกศีรษะของเขา และเห็นเตียว Yuanqi ในห้องน้ำ ก็ไม่ช่วยให้มัน นี้เป็นห้องโมเต็ลห้องน้ำถูกคั่น ด้วยประตูกระจก เสร็จอื่น ปิดกั้นมัน"น้อยจาง""ใช่ เป็นอะไร""มานี่"จางเย่ไปห้องน้ำราชินีสวรรค์ถูกต้องวุ่นวายกับม่านในมือของเธอ "วิธีทำผมดึงมันลง"จางเย่ไปดู มันเป็นชนิดรูดม่านเพื่อป้องกันการปิดมุมมองจากห้องน้ำและห้องพัก แต่ไม่ว่าเขาพยายามที่จะได้ไปทำงาน มันไม่ได้ ในสุด แม้แหวนหัก เขาก็เต็มไปด้วยเหงื่อโดยขณะนี้ เพื่อให้เขาก้าวบนเก้าอี้ และ tinkered กับมันเป็นเวลานานก่อนที่จะพูด "ยู ม่านนี้มีมากมาย คุณไม่สามารถดึงมันลงอีกต่อไป"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่เขากำลังคิดว่าเสียงมาจากห้องน้ำ.

จางเจ้าซึ่งนั่งอยู่บนเตียงยกศีรษะของเขาขึ้นและเห็นจาง Yuanqi ในห้องน้ำ ไม่มีช่วยให้มันนี้เป็นห้องพักโรงแรมและห้องน้ำที่ถูกแยกจากกันโดยประตูกระจกมีอะไรอย่างอื่นปิดกั้นมัน.

"ลิตเติ้ล Zhang."

"ใช่สิ่งที่เป็นเรื่องได้หรือไม่"

"มาที่นี่."

จางเจ้าเดินเข้าไปในห้อง ห้องน้ำ.

สวรรค์ราชินีอึกอักกับผ้าม่านในมือของเธอ "ฉันจะดึงมันลง?"

Zhang ท่านได้ไปมากกว่าที่จะดูมันเป็นชนิดรูดม่านเพื่อป้องกันการปิดมุมมองจากห้องน้ำและที่ ห้อง แต่ไม่ว่าเขาพยายามที่จะได้รับมันในการทำงานมันไม่ได้ทำงาน ในท้ายที่สุดแม้กระทั่งแหวนยากจน เขาเป็นคนที่เต็มไปด้วยเหงื่อโดยขณะนี้เพื่อให้เขาก้าวขึ้นไปบนเก้าอี้และซ่อมมันมาเป็นเวลานานก่อนที่จะพูดว่า "เอ่อ, ผ้าม่านนี้เป็นนิสัยเสียคุณจะไม่สามารถดึงมันลงอีกต่อไป."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างที่เขาคิด เสียงที่ออกมาจากห้องน้ำจางเย คนที่นั่งอยู่บนเตียง ยกหัวขึ้นเห็นจาง yuanqi ในห้องน้ำ ไม่มีใครช่วยเลย นี่เป็นห้องที่โรงแรม และห้องน้ำถูกแยกจากกันโดยประตูกระจก ไม่มีอะไรกั้นไว้น้อย " จาง "" ใช่ มีอะไร ? "" มานี่ "จาง ท่านไปเข้าห้องน้ำราชินีสวรรค์ก็อึกอักกับผ้าม่านในมือของเธอ " ฉันดึงมันลง "จาง ท่านไปดู มันเป็นเชือกชนิดของม่านจะปิดมุมมองจากห้องน้ำและห้อง แต่ยังไงเขาก็พยายามให้มันทำงาน มันก็ไม่ทำงาน แม้ในที่สุด แหวนหัก เขาเต็มไปด้วยเหงื่อ โดยตอนนี้ เขาเหยียบเก้าอี้ และ tinkered กับมันมานานแล้ว ก่อนที่จะพูดว่า " เอ่อ ม่านนี้เป็นนิสัยเสียที่คุณไม่สามารถดึงมันลงมาแล้ว "