AbstractCharacterizing the temporal

Abstract

Characterizing the temporal limits of the human visual system has long been a central goal of vision research. Spanning three centuries of research, temporal order judgments have been used to estimate the temporal precision of visual processing, with nearly all the research focusing on onset asynchrony discriminations. Recent neurophysiological work, however, demonstrated that neural latencies for stimulus offsets are shorter and less variable than those following event onsets, suggesting that event offsets might provide more reliable timing cues to the visual system than event onsets. Here, we tested this hypothesis by measuring psychophysical thresholds for discriminating onset and offset asynchronies for both stationary and moving stimuli. In three experiments, we showed that offset asynchrony thresholds were indeed consistently lower and were less affected by stimulus variations than onset asynchrony thresholds. These findings are consistent with neurophysiology and suggest a possible role of offset signals as reliable timing references for visual events.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อศึกษาขีดจำกัดของมนุษย์ระบบ visual ขมับได้วิจัยวิสัยทัศน์เป้าหมายในเซ็นทรัล ครอบคลุมสามศตวรรษวิจัย ขมับตัดสินมีการใช้การประเมินความแม่นยำของการประมวลผลภาพ ขมับกับการวิจัยเกือบทั้งหมดที่เน้นโจมตี discriminations asynchrony งานปรากฏล่า อย่างไรก็ตาม แสดงให้เห็นว่า ประสาทเวลาสำหรับกระตุ้น offsets จะสั้น และผันแปรน้อยกว่าผู้ onsets เหตุการณ์ต่อไปนี้ บอกว่า เหตุการณ์ offsets อาจให้สัญญาณเวลาเชื่อถือได้ระบบ visual กว่าเหตุการณ์ onsets ที่นี่ เราทดสอบสมมติฐานนี้ โดยการวัดเกณฑ์ psychophysical สำหรับเหยียดอย่างโจมตีและออฟเซ็ต asynchronies สำหรับตัวกระตุ้นทั้งนิ่ง และเคลื่อนไหว ในการทดลองที่สาม เราพบว่า asynchrony ตรงข้ามขีดจำกัดแน่นอนสม่ำเสมอต่ำ และน้อยถูกกระทบจากการเปลี่ยนแปลงกระตุ้นกว่าเกณฑ์ asynchrony โจมตี ประเด็นเหล่านี้สอดคล้องกับประสาทสรีรวิทยา และแนะนำได้บทบาทของสัญญาณตรงข้ามเป็นการอ้างอิงเวลาที่เชื่อถือได้สำหรับภาพกิจกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ

พัฒนาการขีด จำกัด ชั่วคราวของระบบการมองเห็นของมนุษย์มีความยาวได้เป็นเป้าหมายหลักของการวิจัยวิสัยทัศน์ ซึ่งประกอบไปด้วยสามศตวรรษของการวิจัยเพื่อตัดสินชั่วได้ถูกนำมาใช้ในการประมาณความแม่นยำชั่วขณะของการประมวลผลภาพด้วยเกือบทั้งหมดวิจัยมุ่งเน้นไปที่การโจมตีแบ่งแยก asynchrony ทำงาน neurophysiological ล่าสุด แต่แสดงให้เห็นว่าศักยภาพของระบบประสาทสำหรับชดเชยมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจจะสั้นและน้อยกว่าที่ตัวแปร onsets เหตุการณ์ต่อไปนี้ชี้ให้เห็นว่าการชดเชยเหตุการณ์อาจให้ตัวชี้นำการกำหนดเวลาที่มีความน่าเชื่อถือมากขึ้นในระบบการมองเห็นมากกว่า onsets เหตุการณ์ ที่นี่เราได้ทดสอบสมมติฐานนี้โดยการวัดเกณฑ์จิตสำหรับจำแนกอาการและชดเชย asynchronies สำหรับทั้งสิ่งเร้านิ่งและการเคลื่อนย้าย ในการทดลองสามเราแสดงให้เห็นว่าการชดเชยเกณฑ์ asynchrony เป็นจริงลดลงอย่างต่อเนื่องและได้รับผลกระทบน้อยลงโดยรูปแบบการกระตุ้นเศรษฐกิจกว่าเกณฑ์ asynchrony โจมตี การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับสรีรวิทยาและแนะนำบทบาทเป็นไปได้ของสัญญาณชดเชยเป็นข้อมูลอ้างอิงที่น่าเชื่อถือระยะเวลาสำหรับการจัดกิจกรรมภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อลักษณะขอบเขตชั่วคราวของระบบการมองเห็นของมนุษย์มีเป้าหมายกลางของการวิจัยวิสัยทัศน์ ตั้งแต่ 3 ศตวรรษของการวิจัย พิพากษาสั่งชั่วคราวจะถูกใช้เพื่อประเมินความแม่นยำของการประมวลผล และภาพเกือบทั้งหมดการวิจัยเน้นการโจมตี asynchrony discriminations . ล่าสุด neurophysiological ทำงาน อย่างไรก็ตาม พบว่า การเกิดประสาทเพื่อชดเชยมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจจะสั้นกว่าและตัวแปรน้อยกว่าเหตุการณ์ต่อไปนี้ผู้ป่วยบอกว่าเกิดเหตุการณ์อาจให้น่าเชื่อถือมากขึ้น เวลาที่ตัวระบบมากกว่าผู้ป่วย ภาพเหตุการณ์ ที่นี่ เราทดสอบสมมติฐานนี้ โดยวัดเกณฑ์เพื่อจำแนกการ onset และชดเชย asynchronies สำหรับสิ่งเร้าทั้งนิ่งและเคลื่อนไหว ใน 3 การทดลอง เราพบว่า ชดเชย asynchrony ธรณีประตูนั้นลดลงอย่างต่อเนื่องและผลกระทบน้อยจากการกระตุ้นมากกว่าการโจมตี asynchrony ธรณีประตู ข้อมูลเหล่านี้สอดคล้องกับ neurophysiology และเสนอแนะบทบาทที่เป็นไปได้ของการชดเชยเป็นสัญญาณอ้างอิงเวลาที่เชื่อถือได้สำหรับเหตุการณ์ภาพ