It may also be relevant that in Exp

It may also be relevant that in Experiment 1 the “teacher” was the one who handed the props to toddlers during testing. Nielsen and Blank (2011) showed that preschoolers’ imitation of arbitrary actions depended on who handed the props to them; when the same person who demonstrated the action later gave them the apparatus, they were more likely to imitate. The current data do not address whether identifying and affiliating with the “teacher” in third-party contexts is more important than identifying and affiliating with the addressee (Nielsen, Moore, & Mohamedally, 2012). Future studies will need to manipulate characteristics of both participants in the third-party interaction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันอาจจะเกี่ยวข้องว่า ในการทดลองที่ 1 "ครู" ได้ซึ่งมอบอุปกรณ์ที่ให้เด็กวัยหัดเดินในระหว่างการทดสอบ นีลและว่างเปล่า (2011) พบว่า เทียมของ preschoolers การดำเนินการที่กำหนดขึ้นอยู่กับผู้มอบประโยชน์จากอุปกรณ์เหล่านั้น เมื่อบุคคลเดียวกันที่แสดงให้เห็นว่าการดำเนินการในภายหลังให้เครื่อง พวกเขามีแนวโน้มที่จะเลียนแบบ ข้อมูลปัจจุบันไม่ว่าระบุ และ affiliating กับ "ครู" ในบริบทอื่นสำคัญกว่าระบุ และ affiliating กับปลาย (นีล มัวร์ & Mohamedally, 2012) การศึกษาในอนาคตจะต้องจัดการกับลักษณะของผู้เรียนทั้งในการโต้ตอบของบุคคลที่สาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ยังอาจจะมีความเกี่ยวข้องว่าในการทดลองที่ 1 ว่า "ครู" เป็นคนหนึ่งที่ส่งมอบอุปกรณ์ให้กับเด็กวัยหัดเดินในระหว่างการทดสอบ นีลเซ่นและที่ว่างเปล่า (2011) แสดงให้เห็นว่าการเลียนแบบเด็กก่อนวัยเรียน 'ของการกระทำโดยพลการที่ขึ้นอยู่กับการส่งมอบอุปกรณ์ให้กับพวกเขา; เมื่อคนคนเดียวกันที่แสดงให้เห็นถึงการกระทำที่ต่อมาให้พวกเขามีเครื่องมือที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะเลียนแบบ ข้อมูลปัจจุบันไม่ได้อยู่ที่ว่าจะระบุและ affiliating กับ "ครู" ในบริบทของบุคคลที่สามมีความสำคัญมากกว่าการระบุและ affiliating กับผู้รับ (นีลเซ่นมัวร์และ Mohamedally 2012) การศึกษาในอนาคตจะต้องมีการจัดการกับลักษณะของผู้เข้าร่วมทั้งในการทำงานร่วมกันของบุคคลที่สาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันอาจจะเป็นที่เกี่ยวข้องในการทดลองที่ 1 เป็น " ครู " คือคนที่มอบอุปกรณ์ให้เด็กวัยหัดเดินในช่วงการทดสอบ Nielsen และว่างเปล่า ( 2011 ) พบว่า เด็กวัยอนุบาล เลียนแบบการกระทำตามอำเภอใจ พึ่งพาใครส่งอะไรไปให้เขา เมื่อบุคคลเดียวกันที่แสดงให้เห็นถึงการกระทำในภายหลังให้เครื่องมือที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะเลียนแบบข้อมูลที่เป็นปัจจุบันไม่ที่อยู่ไม่ว่าจะระบุและ affiliating กับ " ครู " ในบริบทอื่นสำคัญกว่า การระบุและ affiliating กับผู้รับ ( นีลเส็น มัวร์ & mohamedally , 2012 ) การศึกษาในอนาคตจะต้องจัดการกับลักษณะของทั้งผู้เข้าร่วมในการปฏิสัมพันธ์ของบุคคลที่สาม