There lies the port; the vessel puf

There lies the port; the vessel puffs her sail:
There gloom the dark, broad seas. My mariners,
Souls that have toil'd, and wrought, and thought with me—
That ever with a frolic welcome took
The thunder and the sunshine, and opposed
Free hearts, free foreheads—you and I are old;
Old age hath yet his honour and his toil;
Death closes all: but something ere the end,
Some work of noble note, may yet be done,
Not unbecoming men that strove with Gods.
The lights begin to twinkle from the rocks:
The long day wanes: the slow moon climbs: the deep
Moans round with many voices. Come, my friends,
'T is not too late to seek a newer world.
Push off, and sitting well in order smite
The sounding furrows; for my purpose holds
To sail beyond the sunset, and the baths
Of all the western stars, until I die.
It may be that the gulfs will wash us down:
It may be we shall touch the Happy Isles,
And see the great Achilles, whom we knew.
Tho' much is taken, much abides; and tho'
We are not now that strength which in old days
Moved earth and heaven, that which we are, we are;
One equal temper of heroic hearts,
Made weak by time and fate, but strong in will
To strive, to seek, to find, and not to yield.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีอยู่ท่าเรือ เรือ puffs แล่นเรือของเธอ: มี gloom ทะเลมืด กว้าง ฉันมาริเนอร์ส วิญญาณที่มีหนัก จะ ดัด และคิดกับฉัน — ที่เคย ด้วยการต้อนรับลีเอา ฟ้า และแสงแดด และโดย หัวใจฟรี หน้าผากฟรี — คุณเก่า อายุกรรณยังได้เกียรติของเขาและเขาหนัก ปิดตายทั้งหมด: แต่สิ่งโบราณสุด ยังจะทำงานบางอย่างของโนเบิลเหตุ ผู้ชายไม่เรื่องที่ strove กับพระเจ้า ไฟเริ่มกระพริบจากหิน: ในวันข่าว: ดวงจันทร์ช้าปีน: ลึก Moans รอบ ด้วยเสียงมากมาย มา เพื่อน ไม่ไม่ได้สายเกินไปเพื่อค้นหาโลกใหม่ กดปิด และนั่งอย่างดีสั่งตี สวยหู สำหรับวัตถุประสงค์ของฉันถือ แล่นเรือชมพระอาทิตย์ตก และอ่างอาบน้ำ ของดาวทั้งหมดตะวันตก จนกว่าฉันจะตาย อาจเป็นว่า มุกอยู่ที่จะล้างเราลง: มันอาจจะเป็นเราจะสัมผัสเกาะมีความสุข และดูดีอคิลลีส คนที่เรารู้ Tho' มากจะได้รับ มากปฏิบัติ และ tho' เราไม่ได้ตอนนี้ว่าซึ่งในวันเก่า โลกและสวรรค์ ว่า ที่เราเป็น เราอยู่ หนึ่งเท่ากับอารมณ์ของหัวใจกล้าหาญ ผู้อ่อนแอตามกาลเวลาและโชคชะตา แต่แข็งแรงจะ มุ่งมั่น แสวงหา ค้นหา และไม่ ให้ผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีพอร์ตอยู่; เรือแล่นเรือ puffs เธอ:
มีสีดำ, ทะเลกว้างความเศร้าโศก กะลาสีของฉัน
วิญญาณที่ได้ toil'd และดัดและคิดว่ามีชั่ง
ที่ที่เคยมีการต้อนรับอย่างสนุกสนานเอา
ฟ้าร้องและแสงแดดและตรงข้ามกับ
หัวใจฟรีหน้าผากคุณและฉันมีความเก่า
อายุทรงยังให้เกียรติและการทำงานหนักของเขา;
ตายปิดทั้งหมด: แต่บางสิ่งบางอย่างก่อนที่ท้ายที่สุด
การทำงานบางส่วนของหมายเหตุ Noble แต่อาจจะทำ
คนไม่สมควรที่พยายามอย่างหนักกับพระเจ้า
ไฟเริ่มต้นในการกระพริบตาจากหิน:
วันยาวเลน: ดวงจันทร์ช้าปีนขึ้นไป: ลึก
ครวญครางกลมที่มีหลายเสียง มาเพื่อนของฉัน
'T ไม่สายเกินไปที่จะแสวงหาโลกใหม่กว่า
ผลักดันออกและนั่งอยู่ในลำดับที่ดีประหาร
ทำให้เกิดเสียงร่อง; สำหรับวัตถุประสงค์ของฉันถือ
ที่จะแล่นเรือหลังพระอาทิตย์ตกดินและห้องอาบน้ำ
ของทุกดาวตะวันตกจนตาย
อาจเป็นได้ว่าสนั่นจะล้างเราลง:
มันอาจจะเป็นเราจะสัมผัสเกาะมีความสุข
และเห็นจุดอ่อนที่ดีซึ่งเรารู้ว่า
เกิ่นเทอ 'มากจะมารอคอยมาก และสรรพสินค้าใหญ่ '
เราไม่ได้ในขณะนี้มีความแข็งแรงที่ในวันเก่า
ย้ายแผ่นดินและสวรรค์ที่เราเป็นเราคือ
อารมณ์เท่ากับหนึ่งของหัวใจกล้าหาญ
ทำที่อ่อนแอโดยเวลาและโชคชะตา แต่แข็งแรงในพินัยกรรม
ที่จะมุ่งมั่นที่จะแสวงหาเพื่อหาและไม่ให้ผลผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีอยู่พอร์ต ; เรือชูแล่นเรือของเธอ :มีความมืดมืด ทะเลกว้าง เรือของฉันวิญญาณที่ต้องทำงานหนักและจะกระทำ และคิดกับผมที่เคยมีความร่าเริงยินดีเอาฟ้าร้องและแสงแดด และคัดค้านหัวใจฟรี หน้าผากฟรีคุณและฉันเป็นเก่าอายุได้ แต่เขาให้เกียรติทำงานของเขาความตายจะปิดทั้งหมด : แต่บางอย่างก่อนจบผลงานบางส่วนของหมายเหตุสูงส่ง อาจจะยังไม่ทำไม่ไม่ใช่คนที่หนึ่งกับพระเจ้าไฟเริ่มระยิบระยับจากหินวันดวงจันทร์ wanes : ปีนช้า : ลึก. . รอบกับเสียงมาก มานี่ เพื่อน' ก็ยังไม่สายที่จะแสวงหาโลกรุ่นใหม่ผลักออก และนั่งได้ดีเพื่อตีเสียง " ; สำหรับวัตถุประสงค์ของฉันถือแล่นเรือหลังพระอาทิตย์ตกดิน และอ่างอาบน้ำทั้งหมดดาวตะวันตก จนกว่าฉันจะตายมันอาจเป็นว่า อ่าวจะให้เราลงบางทีเราอาจจะแตะต้องเกาะมีความสุขและเห็นจุดอ่อนที่ยิ่งใหญ่ ที่เรารู้จักโถ ' มากถูกมากตกท่อ ' ; และเราไม่ได้อยู่ที่ความแข็งแรงซึ่งในวันเก่าย้ายโลกและสวรรค์ ที่เรามี เราเป็นหนึ่งอารมณ์เท่ากับหัวใจกล้าหาญทำให้อ่อนแอโดยเวลาและโชคชะตา แต่แรงในมุ่งมั่นที่จะแสวงหา ค้นหา และไม่ทอดทิ้ง