A large-scale transcriptome analysi

A large-scale transcriptome analysis was conducted using an oligo-based microarray (14,562 probes) on skins of wine grape (Vitis vinifera L.) berries dehydrated at different rates (slow, S and rapid, R) after harvest up to 10 and 30% of weight loss (WL). At 10% WL, a total of 84 and 68 probes were differentially expressed following S and R dehydration, respectively. At 30% WL, 309 and 262 differentially expressed probes were detected in S and R samples, respectively, indicating that grape berries are still reactive at advanced stages of postharvest dehydration. Bioinformatic analysis revealed that about 70% of the differentially expressed probes could be annotated and putative functions were assigned. Functional characterization highlighted that, independently of the rate and intensity of dehydration, differential expression occurred in particular for genes associated with general metabolism, regulatory processes, and responses to biotic and abiotic stimuli. A total of 16 (induced) and 10 (repressed) probes, common to all four dehydrated samples, were associated with hormone (ethylene) metabolism, transcription factors, carbohydrate and secondary (polyphenols) metabolism, transport and stress responses. Together with the total number of differentially expressed probes, enhancing the dehydration level from 10 to 30% WL also affected the distribution of genes within functional categories: this behaviour was observed in particular for R samples. A higher level of water stress in grapes appears to be associated with modification to the expression of genes mainlyinvolved inhormoneand sugar metabolism, and defence mechanisms. Besides the intensity of dehydration, a significant effect on gene expression was also associated with rate of water loss: an increase in the percentage incidence of differentially expressed probes was present for categories involved in defence and environmental stress when comparing R and S samples. The microarray data, validated by RT-PCR analyses,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิเคราะห์ขนาดใหญ่ transcriptome ถูกดำเนินการโดยใช้การ microarray ใช้สารโอลิโก (14,562 โพรบ) บนสกินไวน์องุ่น (Vitis vinifera L.) เบอร์รี่อบแห้งที่ราคาแตกต่างกัน (ช้า เร็ว R และ S) หลังการเก็บเกี่ยวไม่เกิน 10 และ 30% ของน้ำหนัก (WL) ที่ 10% WL รวม 68 และ 84 หัวถูกแสดง differentially ต่อ S และ R คาย ตามลำดับ ที่ 30% WL, 309 และ 262 หัวแสดง differentially ตรวจพบในตัวอย่าง S และ R ตามลำดับ ระบุว่า เบอร์รี่องุ่นยังคงปฏิกิริยาในขั้นตอนขั้นสูงการคายน้ำหลังการเก็บเกี่ยว การวิเคราะห์เชิงวิวัฒนาการเปิดเผยว่า ประมาณ 70% ของหัววัดแสดง differentially สามารถใส่คำอธิบายประกอบ และกำหนดฟังก์ชันอ้างว่าฝา จำแนกลักษณะงานเน้นว่า อิสระอัตราและความรุนแรงของภาวะขาดน้ำ นิพจน์แตกต่างเกิดขึ้นโดยเฉพาะสำหรับยีนที่เกี่ยวข้องกับการเผาผลาญอาหารทั่วไป กระบวนการกำกับดูแล และการตอบสนองสิ่งเร้าไบโอติก และ abiotic ทั้งหมด 16 (เหนี่ยวนำ) และ 10 (อัดอั้น) โพรบ ทั่วไปอย่างอบสี่ทั้งหมด เกี่ยวข้องกับการขนส่งและความเครียดการตอบสนอง คาร์โบไฮเดรต ปัจจัยการถอดรหัส และรอง (โพลี) เผาผลาญ เผาผลาญฮอร์โมน (เอ) พร้อมกับจำนวนของโพรบแสดง differentially เพิ่มระดับการคายน้ำจาก 10 30% WL ยังกระทบการกระจายของยีนภายในทำงานประเภท: พฤติกรรมนี้ถูกตรวจสอบเฉพาะตัวอย่าง R ระดับสูงของความเครียดของน้ำในองุ่นจะ สามารถเชื่อมโยงกับการแสดงออกของยีน mainlyinvolved inhormoneand น้ำตาลเผาผลาญ และป้องกันกลไก นอกจากความรุนแรงของภาวะขาดน้ำ ยีนผลสำคัญก็เกี่ยวข้องกับอัตราการสูญเสียน้ำ: การเพิ่มขึ้นของอุบัติการณ์เปอร์เซ็นต์ของหัววัด differentially แสดงมีอยู่สำหรับประเภทที่เกี่ยวข้องในการป้องกันและความเครียดด้านสิ่งแวดล้อมเมื่อเปรียบเทียบตัวอย่าง R และ S ข้อมูล microarray ตรวจสอบ โดยการวิเคราะห์ RT-PCR

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ยีนขนาดใหญ่ได้ดำเนินการโดยใช้ microarray Oligo-based (14,562 probes) บนผิวหนังของไวน์องุ่น (Vitis vinifera L. ) ผลเบอร์รี่อบแห้งในอัตราที่แตกต่างกัน (ช้า, S และรวดเร็ว R) หลังการเก็บเกี่ยวได้ถึง 10 และ 30 % ของการสูญเสียน้ำหนัก (WL) ที่ 10% WL รวมเป็น 84 และ 68 probes มีการแสดงออกที่แตกต่างกันดังต่อไปนี้ S และ R คายน้ำตามลำดับ ณ วันที่ 30% WL 309 และ 262 probes แสดงความแตกต่างกันถูกตรวจพบใน S และ R ตัวอย่างตามลำดับแสดงให้เห็นว่าผลเบอร์รี่องุ่นยังคงมีปฏิกิริยาในขั้นตอนขั้นสูงของการคายน้ำหลังการเก็บเกี่ยว วิเคราะห์ Bioinformatic เปิดเผยว่าประมาณ 70% ของยานสำรวจแสดงความแตกต่างกันอาจจะข้อเขียนและฟังก์ชั่นที่ได้รับมอบหมายตามคำเล่าลือ ลักษณะการทำงานที่ไฮไลต์ที่เป็นอิสระจากอัตราและความรุนแรงของการขาดน้ำการแสดงออกที่แตกต่างกันที่เกิดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับยีนที่เกี่ยวข้องกับการเผาผลาญอาหารโดยทั่วไปกระบวนการกำกับดูแลและการตอบสนองต่อสิ่งมีชีวิตและสิ่งเร้า abiotic ทั้งหมด 16 (เหนี่ยวนำ) และ 10 (อัดอั้น) ยานสำรวจร่วมกันทั้งสี่ตัวอย่างแห้งมีความสัมพันธ์กับฮอร์โมน (เอทิลีน) การเผาผลาญอาหารถอดความปัจจัยคาร์โบไฮเดรตและมัธยมศึกษา (โพลีฟีน) การเผาผลาญอาหาร, การขนส่งและการตอบสนองความเครียด ร่วมกับจำนวนรวมของยานสำรวจแสดงที่แตกต่างกัน, เพิ่มระดับการคายน้ำตั้งแต่ 10 ถึง WL 30% นอกจากนี้ยังได้รับผลกระทบการกระจายของยีนที่อยู่ในประเภทการทำงาน: การทำงานนี้เป็นข้อสังเกตโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับตัวอย่าง R ระดับสูงของการขาดน้ำในองุ่นดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับการปรับเปลี่ยนการแสดงออกของยีน mainlyinvolved การเผาผลาญน้ำตาล inhormoneand และกลไกการป้องกัน นอกจากนี้ความรุนแรงของการคายน้ำผลต่อการแสดงออกของยีนนอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์กับอัตราการสูญเสียน้ำ: การเพิ่มขึ้นของอุบัติการณ์ร้อยละของยานสำรวจแสดงความแตกต่างกันเป็นของขวัญสำหรับประเภทมีส่วนร่วมในการป้องกันและความเครียดสิ่งแวดล้อมเมื่อเปรียบเทียบ R และ S ตัวอย่าง ข้อมูล microarray, การตรวจสอบโดย RT-PCR วิเคราะห์