Background: The optimal treatment o

Background: The optimal treatment of medial epicondyle fractures in pediatric athletes remains unclear. Purpose: To evaluate the outcomes of operative and nonoperative management of medial epicondyle fractures in young athletes. Study Design: Case series; Level of evidence, 4. Methods: The records of all children with fractures of the medial epicondyle over a 5-year period, with a minimum 2 years of followup at a pediatric tertiary referral center, were reviewed. Patients with intra-articular entrapment of the fracture fragment or ulnar nerve entrapment were excluded. Treatment decisions were made primarily based on injury mechanism and elbow laxity or instability. Patients were contacted and asked to complete a modified Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH) questionnaire. Results: Complete data with 2-year follow-up were available for 20 athletes: 6 treated nonoperatively and 14 treated operatively. At the latest follow-up, both groups achieved excellent DASH scores. Half of each cohort required physical therapy, and 6 of 14 patients who received operative treatment reported numbness. All patients were either very or completely satisfied with their treatment. Fourteen patients were overhead athletes (8 treated operatively, 6 nonoperatively). Excellent DASH scores were achieved in both groups, and all overhead athletes were able to return to their sport at the next appropriate level. Seven patients were baseball pitchers and sustained a fracture while throwing (4 treated operatively, 3 nonoperatively). None felt their performance was limited after treatment, and excellent DASH scores were achieved in both groups. Conclusion: These data demonstrate that nonoperative treatment can be successful in young athletes with low-energy medial epicondyle avulsions, a stable elbow, and minimal fracture displacement. Surgical management can be successful in athletes who sustain more significant trauma, who have elbow laxity or instability, or who have significant fracture fragment displacement after a fracture of the medial epicondyle.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: การรักษาดีที่สุดของกระดูกหัก epicondyle ด้านใกล้กลางในนักกีฬาเด็กยังคงไม่ชัดเจน วัตถุประสงค์: เพื่อประเมินผลลัพธ์ของการจัดการด้านใกล้กลาง epicondyle กระดูกหักในนักกีฬาหนุ่ม nonoperative และวิธีปฏิบัติตนภาย ออกแบบการศึกษา: กรณีชุด ระดับของหลักฐาน 4 วิธีการ: ระเบียนของเด็กทุกคน มีรอยแตกของ epicondyle ด้านใกล้กลางช่วงระยะเวลา 5 ปี มีขั้นต่ำ 2 ปีเพื่อติดตามงานที่อ้างอิงต่อเด็ก ได้ตรวจทาน ผู้ป่วยที่ มี entrapment ข้อภายในของส่วนกระดูกหรือเส้น entrapment ถูกแยกออก ตัดสินใจรักษาได้ทำตามหลัก laxity กลไกและข้อศอกบาดเจ็บหรือความไม่แน่นอน ผู้ป่วยได้ติดต่อ และขอให้เสร็จสมบูรณ์พิการแก้ไขของแขน แบบสอบถามไหล่และมือ (เส้นประ) ผล: ข้อมูลที่สมบูรณ์ ด้วยการติดตาม 2 ปีมีสำหรับนักกีฬา 20:6 บำบัด nonoperatively และ 14 ถือว่า operatively ที่ติดตามล่าสุด ทั้งสองได้คะแนนประดี ครึ่งหนึ่งของแต่ละผู้ผ่านต้องกายภาพบำบัด และ 6 14 ผู้ป่วยที่รับการรักษาวิธีปฏิบัติตนภายรายงานอาการ มาก หรือทั้งหมดพอใจกับการรักษาผู้ป่วยทั้งหมดได้ ผู้ป่วยที่สิบสี่มีจ่ายนักกีฬา (8 ถือว่า operatively, 6 nonoperatively) คะแนนประแห่งความสำเร็จในกลุ่มทั้งสอง และนักกีฬาทุกคนที่จ่ายก็สามารถกลับสู่การกีฬาในระดับที่เหมาะสมต่อไป ผู้ป่วย 7 มีเหยือกเบสบอล และยั่งยืนแตกหักขณะโยน (4 ถือว่า operatively, 3 nonoperatively) ไม่รู้สึกว่า ถูกจำกัดการปฏิบัติหลังการรักษา และคะแนนประแห่งความสำเร็จในกลุ่มทั้งสอง สรุป: ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า รักษา nonoperative สามารถประสบความสำเร็จในนักกีฬาหนุ่มกับพลังงานต่ำด้านใกล้กลาง epicondyle avulsions ศอกมั่นคง และแทนที่กระดูกน้อยที่สุด จัดการผ่าตัดสามารถประสบความสำเร็จในนักกีฬาที่บาดเจ็บยิ่ง รักษาที่มี laxity ศอกหรือความไม่แน่นอน หรือผู้ที่มีกระดูกหักอย่างมีนัยสำคัญส่วนปริมาณกระบอกสูบหลังจากการแตกหักของ epicondyle ด้านใกล้กลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: การรักษาที่ดีที่สุดของกระดูกหัก epicondyle อยู่ตรงกลางในนักกีฬาที่เด็กยังไม่ชัดเจน : เพื่อประเมินผลของการจัดการการดำเนินงานและ nonoperative ของกระดูกหัก epicondyle อยู่ตรงกลางในนักกีฬาหนุ่ม การออกแบบการศึกษา: กรณีชุด; ระดับหลักฐาน 4 วิธีการ: บันทึกของเด็กทุกคนที่มีการหักของ epicondyle อยู่ตรงกลางในช่วงระยะเวลา 5 ปีโดยมีขั้นต่ำ 2 ปีของการติดตามผลที่ศูนย์การอ้างอิงในระดับอุดมศึกษาในเด็กได้ดู ผู้ป่วยที่มีการกักเก็บภายในข้อต่อของส่วนแตกหักหรือกับดักของเส้นประสาทท่อนได้รับการยกเว้น การตัดสินใจการรักษาที่ถูกสร้างขึ้นบนพื้นฐานของกลไกการบาดเจ็บและความหย่อนข้อศอกหรือความไม่แน่นอน ผู้ป่วยที่ได้รับการติดต่อและขอให้ดำเนินการแก้ไขความพิการของแขนไหล่และมือ (DASH) แบบสอบถาม ผล: ข้อมูลสมบูรณ์ด้วย 2 ปีติดตามได้สำหรับนักกีฬาที่ 20: 6 ได้รับการปฏิบัติ nonoperatively และ 14 ได้รับการรักษาผ่าตัด ที่ล่าสุดการติดตามทั้งสองกลุ่มที่ประสบความสำเร็จที่ยอดเยี่ยมคะแนน DASH ครึ่งหนึ่งของแต่ละกลุ่มที่ต้องการการบำบัดทางกายภาพและ 6 จาก 14 ผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาผ่าตัดรายงานอาการชา ผู้ป่วยทุกรายมีทั้งมากหรือพอใจอย่างสมบูรณ์กับการรักษาของพวกเขา ผู้ป่วยที่สิบสี่เป็นนักกีฬาค่าใช้จ่าย (8 ได้รับการรักษาผ่าตัด, 6 nonoperatively) คะแนน DASH ดีประสบความสำเร็จทั้งในกลุ่มและนักกีฬาที่ค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่มีความสามารถที่จะกลับไปเล่นกีฬาของพวกเขาในระดับที่เหมาะสมต่อไป ผู้ป่วยที่เจ็ดเหยือกเบสบอลและยั่งยืนแตกหักในขณะที่การขว้างปา (4 ได้รับการรักษาผ่าตัด, 3 nonoperatively) ไม่มีความรู้สึกของพวกเขาที่มีประสิทธิภาพถูก จำกัด หลังการรักษาและคะแนน DASH ที่ดีประสบความสำเร็จในทั้งสองกลุ่ม สรุป: ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการรักษา nonoperative จะประสบความสำเร็จในนักกีฬาหนุ่มที่มี avulsions พลังงานต่ำ epicondyle อยู่ตรงกลาง, ข้อศอกมั่นคงและการกำจัดแตกหักน้อยที่สุด การจัดการการผ่าตัดจะประสบความสำเร็จในนักกีฬาที่บาดเจ็บอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นที่มีความหย่อนข้อศอกหรือความไม่แน่นอนหรือผู้ที่มีการกำจัดส่วนแตกหักอย่างมีนัยสำคัญหลังจากการแตกหักของ epicondyle อยู่ตรงกลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติ : ปุ่มมีเดียลอีพิคอนไดล์กระดูกหักการรักษาที่ดีที่สุดของนักกีฬาเด็กยังคงไม่ชัดเจน วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาผลของการจัดการ nonoperative ปุ่มมีเดียลอีพิคอนไดล์ของการผ่าตัดและรอยแตกในนักกีฬาเยาวชน รูปแบบการศึกษา : กรณีชุด ; ระดับของหลักฐาน , 4 วิธีการ : บันทึกของเด็กที่มีกระดูกหักจากปุ่มมีเดียลอีพิคอนไดล์มากกว่า 5 ปีด้วยอย่างน้อย 2 ปีของการติดตามที่ศูนย์การอ้างอิงในระดับอุดมศึกษาจำนวนเด็ก . ผู้ป่วยที่มีการ intra-articular ของแตกสะเก็ด หรือเส้นประสาทอัลนากับดักถูกแยกออก การตัดสินใจการรักษาเป็นหลักตามกลไกการบาดเจ็บที่ข้อศอก และความหย่อน หรือความไม่มั่นคง ผู้ป่วยได้รับการติดต่อและถามเพื่อให้แก้ไขความพิการของแขนไหล่และมือ ( เส้นประ ) แบบสอบถาม ผลลัพธ์ : ข้อมูลที่สมบูรณ์ด้วยการติดตาม 2 ปีมีอยู่ 20 นักกีฬา 6 ถือว่า nonoperatively 14 ถือว่า operatively . ล่าสุดที่ติดตามทั้งสองกลุ่มได้คะแนนพุ่งดี ครึ่งหนึ่งของแต่ละรุ่นที่เข้าศึกษาต้องกายภาพบำบัดและ 6 ของผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาโดยวิธีผ่าตัด 14 รายงานความรู้สึกผู้ป่วยให้มากหรือพอใจกับการรักษาของพวกเขา สิบสี่ผู้ป่วยนักกีฬาค่าโสหุ้ย ( 8 ถือว่า operatively 6 nonoperatively ) คะแนนยอดเยี่ยมเป็นเส้นประได้ทั้งสองกลุ่ม และนักกีฬา ค่าใช้จ่ายทั้งหมดก็สามารถกลับไปกีฬาของพวกเขาในระดับต่อไปให้เหมาะสมเจ็ดผู้ป่วยเหยือกเบสบอลและได้รับบาดเจ็บในขณะที่การขว้างปา ( 4 ถือว่า operatively 3 nonoperatively ) ไม่มีรู้สึก ผลงานของพวกเขาถูก จำกัด หลังการรักษา และมีความยอดเยี่ยมคะแนน Dash ในทั้งสองกลุ่ม สรุป : ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า nonoperative สามารถประสบความสำเร็จในการรักษานักกีฬาหนุ่มที่มีพลังงานต่ำปุ่มมีเดียลอีพิคอนไดล์ avulsions , ข้อศอกมั่นคงและการหักน้อยที่สุด การจัดการสามารถประสบความสำเร็จในการผ่าตัดรักษาบาดแผลที่นักกีฬาที่สําคัญมาก ใครมีความหย่อนข้อศอกหรือความไม่แน่นอน หรือใครมีความ แตกสะเก็ด แทนที่หลังจากการแตกของปุ่มมีเดียลอีพิคอนไดล์ .