Hammershøi's paintings are best des

Hammershøi's paintings are best described as muted in tone. He refrained from employing bright colours (except in his very early academic works), opting always for a limited palette consisting of greys, as well as desaturated yellows, greens, and other dark hues. His tableaux of figures turned away from the viewer project an air of slight tension and mystery, while his exteriors of grand buildings in Copenhagen and in London (he painted two exteriors of the British Museum between 1905 and 1906) are devoid of people, a quality they share with his landscapes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพวาดของ Hammershøi ดีที่สุดไว้เป็นเสียงในโทนเสียง เขางดเว้นจากการใช้สีสันสดใส (ยกเว้นในต้นมากของเขาทำงาน), เลือกเสมอสำหรับจานสีที่จำกัดซึ่งประกอบ ด้วยสี เช่น desaturated เหลือง สีเขียว โทนสีอื่น ๆ เขา tableaux เลขหันห่างจากโครงการแสดงความตึงเครียดเล็กน้อยและลึกลับ ขณะเขากุฏิอาคารแกรนด์ ในโคเปนเฮเกน และลอนดอน (เขาทาสีกุฏิสองของพิพิธภัณฑ์บริติชระหว่าง 1905-1906) จะปราศจากผู้คน มีคุณภาพที่พวกเขาแชร์กับภูมิทัศน์ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพวาดHammershøiจะอธิบายที่ดีที่สุดเป็นน้ำเสียงที่เบา เขางดเว้นจากการจ้างสีสดใส (ยกเว้นในผลงานทางวิชาการของเขาเร็วมาก) โมโหเสมอสำหรับจาน จำกัด ซึ่งประกอบด้วยสีเทาเช่นเดียวกับสีเหลือง desaturated สีเขียวและสีดำอื่น ๆ tableaux ของเขาของตัวเลขหันไปจากโครงการผู้ชมอากาศของความตึงเครียดเล็กน้อยและความลึกลับในขณะที่ความอ่อนหวานของเขาของอาคารแกรนด์ในโคเปนเฮเกนและลอนดอน (เขาวาดสองอ่อนหวานของพิพิธภัณฑ์แห่งชาติอังกฤษระหว่าง 1905 และ 1906) จะไร้ผู้คนที่มีคุณภาพ พวกเขาร่วมกันที่มีภูมิทัศน์ของเขา