Decentralization, Local Government,

Decentralization, Local Government, and the
Welfare State

Despite growing interest in decentralized governance, the local government
systems that comprise the most common element of decentralization around
the world have received little systematic attention. This article, drawing on
the first systematic index of decentralization to local government in 21
countries, demonstrates a close relation between Social Democratic welfare
states and an intergovernmental infrastructure that in important respects
ranks as the most decentralized among advanced industrial countries. This
empowerment of local government in these countries was less an outgrowth
of Social Democratic welfare state development than a preexisting condition
that helped make this type of welfare state possible.
One of the signal trends in the recent study of governmental institutions
has been a growing comparative scrutiny of processes at the local,
regional, and metropolitan levels. A host of studies from a variety of
perspectives have converged on the importance of institutions and agents
at the level of localities and regions for carrying out all manner of public
ends (Ostrom 1990; Putnam 1993; Savitch and Kantor 2002; Sellers 2002).
In the face of this trend it seems all the more remarkable that local government
itself, one of the most consistent institutional features of democracies
around the world, has received such scant systematic attention.
Constitutional protections for local government have now spread to many
more countries than provide for federalism itself. Yet even systematic
comparative studies of decentralization have remained confined to differences
in federal or other institutions above the local level (e.g., Elazar 1995;
Rodden 2004; Schneider 2003; Treisman 2000) or ignored local institutions
altogether (Lijphart 1999). Despite several theoretical or inductive typologies
(Hesse and Sharpe 1991; Lidström 2003; Mouritzen 2003; Page and
Goldsmith 1987; Vetter 2002) and a growing number of comparative case
studies (e.g., Savitch and Kantor 2002; Sellers 2002), this field still lacks the
sort of deductive, encompassing international classifications that have
grown to dominate comparative accounts of party systems, interest intermediation,
and executive–legislative relations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระจายอำนาจการแพร่กระจาย รัฐบาลท้องถิ่น และรัฐสวัสดิการแม้การขึ้นดอกเบี้ยแบบกระจายศูนย์ปกครอง รัฐบาลท้องถิ่นระบบที่ประกอบด้วยองค์ประกอบทั่วไปของการกระจายอำนาจการแพร่กระจายทั่วโลกได้รับความสนใจระบบน้อย บทความนี้ รูปวาดบนดัชนีระบบแรกของการกระจายอำนาจให้รัฐบาลท้องถิ่นใน 21 การแพร่กระจายประเทศ แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างสวัสดิการสังคมประชาธิปไตยอเมริกาและโครงสร้างพื้นฐานว่าด้วยว่า ในสำคัญเคารพอันดับที่สุดเป็นแบบกระจายศูนย์ในประเทศอุตสาหกรรมขั้นสูง นี้อำนาจของรัฐบาลท้องถิ่นในประเทศเหล่านี้มีน้อยกว่าการไปการพัฒนารัฐสวัสดิการสังคมประชาธิปไตยกว่าเงื่อนไขอิงที่ช่วยให้รัฐสวัสดิการชนิดนี้ได้หนึ่งในสัญญาณแนวโน้มในการศึกษาล่าสุดของสถาบันภาครัฐแล้ว scrutiny เปรียบเทียบการเจริญเติบโตของกระบวนการที่ท้องถิ่นระดับภูมิภาค และนคร โฮสต์ของการศึกษาจากมุมมองมี converged ของสถาบันและตัวแทนระดับของมาและภูมิภาคสำหรับการดำเนินการทุกอย่างของประชาชนปลาย (Ostrom 1990 Putnam 1993 Savitch และ Kantor 2002 ขาย 2002)หน้าแนวโน้มนี้ ดูเหมือนว่าทั้งหมดที่ขึ้นโดดเด่นที่รัฐบาลท้องถิ่นของสอดคล้องกันมากที่สุดสถาบันของเหมือน ๆ เองทั่วโลก ได้รับความสนใจระบบดังกล่าวไม่เพียงพอConstitutional protections for local government have now spread to manymore countries than provide for federalism itself. Yet even systematiccomparative studies of decentralization have remained confined to differencesin federal or other institutions above the local level (e.g., Elazar 1995;Rodden 2004; Schneider 2003; Treisman 2000) or ignored local institutionsaltogether (Lijphart 1999). Despite several theoretical or inductive typologies(Hesse and Sharpe 1991; Lidström 2003; Mouritzen 2003; Page andGoldsmith 1987; Vetter 2002) and a growing number of comparative casestudies (e.g., Savitch and Kantor 2002; Sellers 2002), this field still lacks thesort of deductive, encompassing international classifications that havegrown to dominate comparative accounts of party systems, interest intermediation,and executive–legislative relations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกระจายอำนาจรัฐบาลท้องถิ่นและ
รัฐสวัสดิการแม้จะมีการเติบโตที่น่าสนใจในการกำกับดูแลการกระจายอำนาจการปกครองท้องถิ่นระบบที่ประกอบด้วยองค์ประกอบที่พบมากที่สุดของการกระจายอำนาจทั่วโลกได้รับความสนใจเป็นระบบเล็ก ๆ น้อย ๆ บทความนี้, การวาดภาพบนดัชนีระบบแรกของการกระจายอำนาจให้กับรัฐบาลท้องถิ่นใน 21 ประเทศแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่างสวัสดิการสังคมประชาธิปไตยรัฐและโครงสร้างพื้นฐานระหว่างรัฐบาลว่าในประการสำคัญจัดอันดับให้เป็นกระจายอำนาจมากที่สุดในหมู่ประเทศอุตสาหกรรมที่ทันสมัย นี้เพิ่มขีดความสามารถของรัฐบาลท้องถิ่นในประเทศเหล่านี้ได้น้อยเป็นผลพลอยได้ของการพัฒนารัฐสวัสดิการสังคมประชาธิปไตยกว่าสภาพนิยายที่ช่วยทำให้รูปแบบของรัฐสวัสดิการเป็นไปได้. หนึ่งในแนวโน้มสัญญาณในการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้สถาบันของรัฐที่ได้รับการตรวจสอบข้อเท็จจริงการเติบโตเปรียบเทียบ ของกระบวนการที่ท้องถิ่นระดับภูมิภาคและระดับปริมณฑล โฮสต์ของการศึกษาจากความหลากหลายของมุมมองที่ได้แปรสภาพในความสำคัญของสถาบันการศึกษาและตัวแทนในระดับของท้องถิ่นและภูมิภาคสำหรับการดำเนินการลักษณะของประชาชนปลาย (Ostrom 1990; พัท 1993; Savitch และลอยปี 2002 ขาย 2002). ใน ใบหน้าของแนวโน้มนี้ดูเหมือนว่าทุกคนที่โดดเด่นมากขึ้นว่ารัฐบาลท้องถิ่นตัวเองหนึ่งในคุณสมบัติที่สถาบันสอดคล้องกันมากที่สุดของระบอบประชาธิปไตยทั่วโลกที่ได้รับความสนใจอย่างเป็นระบบเช่นขาดแคลน. คุ้มครองตามรัฐธรรมนูญของรัฐบาลท้องถิ่นได้ในขณะนี้แพร่กระจายไปยังหลายประเทศมากกว่าให้ สำหรับสหพันธ์ตัวเอง แต่แม้ระบบการศึกษาเปรียบเทียบการกระจายอำนาจได้ยังคงถูกคุมขังในความแตกต่างในสถาบันการศึกษาของรัฐบาลกลางหรืออื่น ๆ ที่เหนือระดับท้องถิ่น (เช่น Elazar 1995; Rodden 2004; ไนเดอร์ 2003; Treisman 2000) หรือละเว้นสถาบันในประเทศทั้งหมด (Lijphart 1999) แม้จะมีหลายทฤษฎี typologies หรืออุปนัย(เฮสส์และชาร์ป 1991; Lidström 2003; Mouritzen 2003; หน้าและช่างทอง 1987; Vetter 2002) และตัวเลขการเติบโตของคดีเปรียบเทียบการศึกษา (เช่น Savitch และลอย 2002; ขาย 2002) ข้อมูลนี้ยังขาดการเรียงลำดับของการอนุมานครอบคลุมการจำแนกระหว่างประเทศที่มีการเติบโตที่จะครองบัญชีเปรียบเทียบระบบของบุคคลที่เป็นสื่อกลางที่น่าสนใจและความสัมพันธ์กับผู้บริหารนิติบัญญัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกระจายอำนาจ การปกครองส่วนท้องถิ่น และสวัสดิการของรัฐ


แม้จะมีความสนใจในการกระจายอำนาจการปกครองรัฐบาลท้องถิ่น
ระบบที่ประกอบด้วยองค์ประกอบที่พบมากที่สุดของการกระจายรอบ
โลกได้รับความสนใจ เป็นระบบเล็ก ๆน้อย ๆ บทความนี้ , การวาดภาพบน
ดัชนีระบบแรกของการกระจายอำนาจสู่การปกครองส่วนท้องถิ่นใน 21
ประเทศแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่างสังคมประชาธิปไตยสวัสดิการ
รัฐและโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญ รัฐบาลเคารพ
อันดับมากที่สุด กระจายในกลุ่มประเทศอุตสาหกรรมขั้นสูง การเสริมสร้างพลังอำนาจนี้
ของรัฐบาลท้องถิ่นในประเทศเหล่านี้น้อยมีติ่ง
สังคมประชาธิปไตยรัฐสวัสดิการพัฒนามากกว่าจากโรคเก่า
ที่ช่วยในการสร้างสวัสดิการของรัฐเป็นไปได้ชนิดนี้
หนึ่งของสัญญาณแนวโน้มในการศึกษาล่าสุดของรัฐสถาบัน
ได้รับการเปรียบเทียบการตรวจสอบของกระบวนการในระดับท้องถิ่น ระดับภูมิภาค และระดับ
, กรุงเทพมหานคร โฮสต์ของการศึกษาจากความหลากหลายของ
มุมมองมารวมกันที่ความสำคัญของสถาบันและตัวแทน
ในระดับท้องถิ่นและภูมิภาคเพื่อดำเนินการลักษณะทั้งหมดของสาธารณะ
สิ้นสุด ( ที่ตั้ง 1990 ; พัท 1993 ; savitch แคนเตอร์ 2002 และ ผู้ขาย 2002 ) .
ในหน้าของแนวโน้มนี้ดูเหมือนว่าทั้งหมดที่ยิ่งทึ่งว่ารัฐบาลท้องถิ่น
ตัวเอง หนึ่งในคุณสมบัติที่สอดคล้องกันมากที่สุดของสถาบันประชาธิปไตย
รอบโลก ได้รับความสนใจเช่น
ระบบขาดแคลนรัฐธรรมนูญคุ้มครองรัฐบาลท้องถิ่นได้แพร่กระจายไปหลายประเทศมากขึ้นกว่า
ให้สหพันธ์นั่นเอง แม้ระบบ
การศึกษาเปรียบเทียบการกระจายอำนาจมีอยู่คับความแตกต่าง
ในรัฐบาลกลางหรือสถาบันอื่น ๆเหนือระดับท้องถิ่น ( เช่น elazar 1995 ;
rodden 2004 ; ชไนเดอร์ 2003 ; treisman 2000 ) หรือละเลยท้องถิ่นสถาบัน
ทั้งหมด ( lijphart 1999 )แม้จะมีหลายทฤษฎี typologies
( เฮส และหรือ แบบชาร์ป 1991 ; lidstr ö m 2003 ; mouritzen 2003 ; หน้า
ช่างทอง 1987 ; เวเทอร์ 2002 ) และตัวเลขการเติบโตของกรณีศึกษา
เปรียบเทียบ ( เช่น savitch แคนเตอร์ 2002 และ ผู้ขาย 2002 ) ด้านนี้ยังขาด
เรียงแบบ ครอบคลุมเรื่องระหว่างประเทศ ที่
โตครองเปรียบเทียบบัญชีระบบพรรค