Decentralization, Local Government, and the
Welfare State
Despite growing interest in decentralized governance, the local government
systems that comprise the most common element of decentralization around
the world have received little systematic attention. This article, drawing on
the first systematic index of decentralization to local government in 21
countries, demonstrates a close relation between Social Democratic welfare
states and an intergovernmental infrastructure that in important respects
ranks as the most decentralized among advanced industrial countries. This
empowerment of local government in these countries was less an outgrowth
of Social Democratic welfare state development than a preexisting condition
that helped make this type of welfare state possible.
One of the signal trends in the recent study of governmental institutions
has been a growing comparative scrutiny of processes at the local,
regional, and metropolitan levels. A host of studies from a variety of
perspectives have converged on the importance of institutions and agents
at the level of localities and regions for carrying out all manner of public
ends (Ostrom 1990; Putnam 1993; Savitch and Kantor 2002; Sellers 2002).
In the face of this trend it seems all the more remarkable that local government
itself, one of the most consistent institutional features of democracies
around the world, has received such scant systematic attention.
Constitutional protections for local government have now spread to many
more countries than provide for federalism itself. Yet even systematic
comparative studies of decentralization have remained confined to differences
in federal or other institutions above the local level (e.g., Elazar 1995;
Rodden 2004; Schneider 2003; Treisman 2000) or ignored local institutions
altogether (Lijphart 1999). Despite several theoretical or inductive typologies
(Hesse and Sharpe 1991; Lidström 2003; Mouritzen 2003; Page and
Goldsmith 1987; Vetter 2002) and a growing number of comparative case
studies (e.g., Savitch and Kantor 2002; Sellers 2002), this field still lacks the
sort of deductive, encompassing international classifications that have
grown to dominate comparative accounts of party systems, interest intermediation,
and executive–legislative relations.
กระจายอำนาจการแพร่กระจาย รัฐบาลท้องถิ่น และรัฐสวัสดิการแม้การขึ้นดอกเบี้ยแบบกระจายศูนย์ปกครอง รัฐบาลท้องถิ่นระบบที่ประกอบด้วยองค์ประกอบทั่วไปของการกระจายอำนาจการแพร่กระจายทั่วโลกได้รับความสนใจระบบน้อย บทความนี้ รูปวาดบนดัชนีระบบแรกของการกระจายอำนาจให้รัฐบาลท้องถิ่นใน 21 การแพร่กระจายประเทศ แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างสวัสดิการสังคมประชาธิปไตยอเมริกาและโครงสร้างพื้นฐานว่าด้วยว่า ในสำคัญเคารพอันดับที่สุดเป็นแบบกระจายศูนย์ในประเทศอุตสาหกรรมขั้นสูง นี้อำนาจของรัฐบาลท้องถิ่นในประเทศเหล่านี้มีน้อยกว่าการไปการพัฒนารัฐสวัสดิการสังคมประชาธิปไตยกว่าเงื่อนไขอิงที่ช่วยให้รัฐสวัสดิการชนิดนี้ได้หนึ่งในสัญญาณแนวโน้มในการศึกษาล่าสุดของสถาบันภาครัฐแล้ว scrutiny เปรียบเทียบการเจริญเติบโตของกระบวนการที่ท้องถิ่นระดับภูมิภาค และนคร โฮสต์ของการศึกษาจากมุมมองมี converged ของสถาบันและตัวแทนระดับของมาและภูมิภาคสำหรับการดำเนินการทุกอย่างของประชาชนปลาย (Ostrom 1990 Putnam 1993 Savitch และ Kantor 2002 ขาย 2002)หน้าแนวโน้มนี้ ดูเหมือนว่าทั้งหมดที่ขึ้นโดดเด่นที่รัฐบาลท้องถิ่นของสอดคล้องกันมากที่สุดสถาบันของเหมือน ๆ เองทั่วโลก ได้รับความสนใจระบบดังกล่าวไม่เพียงพอConstitutional protections for local government have now spread to manymore countries than provide for federalism itself. Yet even systematiccomparative studies of decentralization have remained confined to differencesin federal or other institutions above the local level (e.g., Elazar 1995;Rodden 2004; Schneider 2003; Treisman 2000) or ignored local institutionsaltogether (Lijphart 1999). Despite several theoretical or inductive typologies(Hesse and Sharpe 1991; Lidström 2003; Mouritzen 2003; Page andGoldsmith 1987; Vetter 2002) and a growing number of comparative casestudies (e.g., Savitch and Kantor 2002; Sellers 2002), this field still lacks thesort of deductive, encompassing international classifications that havegrown to dominate comparative accounts of party systems, interest intermediation,and executive–legislative relations.
การแปล กรุณารอสักครู่..