“It's gone,” he whispered.Outside,

“It's gone,” he whispered.
Outside, the storm was getting stronger by the second.
“Boss?” Karyn continued, as she and Andy watched him. “Is anything important missing?”
“I...” Gorman paused, unable to stop staring into the safe, unable to stop thinking about the small white envelope
that had lain undisturbed for the past five years. Finally, slowly, he turned to the others.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขากระซิบบอก "มันไปนอก พายุได้รับแข็งแกร่ง โดยสอง"เจ้านาย คารินถ้วยอย่างต่อเนื่อง เป็นเธอและแอนดี้ดูเขา "เป็นสิ่งสำคัญที่ขาดหายไป? "“I...” Gorman หยุดชั่วคราว ไม่สามารถหยุดจ้องมองปลอดภัย ไม่สามารถหยุดคิดเกี่ยวกับซองจดหมายสีขาวขนาดเล็กที่มีอย่างมีผ่านมาห้าปี ในที่สุด ช้า เขากลายเป็นคนอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มันหายไป" เขากระซิบ.
นอกพายุกำลังจะเดินทางแข็งแกร่งโดยที่สอง.
"เจ้านาย?" คารินอย่างต่อเนื่องขณะที่เธอและแอนดี้ดูเขา "เป็นอะไรที่สำคัญที่ขาดหายไป?"
"ผม ... " กอร์แมนหยุดชั่วคราวไม่สามารถที่จะหยุดจ้องมองเข้าไปในตู้เซฟไม่สามารถที่จะหยุดคิดเกี่ยวกับซองจดหมายสีขาวขนาดเล็ก
ที่ได้นอนสงบที่ผ่านมาห้าปี สุดท้ายช้าเขาหันไปคนอื่น ๆ