Bearing in mind the mesoscale SCAPE

Bearing in mind the mesoscale SCAPE assumption that cliff top processes
are predominantly driven by feedback mechanisms between the
cliff toe and shore platform, the results of this study are most applicable
to simple cliff behavioural units which are driven by basal marine erosion
(Lee and Clark, 2002). SCAPE does not consider how variations in
material strength may influence sub-aerial processes, which have
been recognised to have an important effect on mass movement in a
range of field and modelling studies including Jenkins et al. (2011)
and Castedo et al. (2012, 2013), respectively

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรุณาระบุสมมติฐาน SCAPE mesoscale กระบวนที่บนหน้าผาส่วนใหญ่ได้ขับเคลื่อน ด้วยกลไกการตอบสนองระหว่างการคลิฟเท้าและฝั่งแพลตฟอร์ม ผลการศึกษานี้จะใช้มากที่สุดหน่วยพฤติกรรมเรื่องหน้าผาซึ่งขับเคลื่อน โดยการกัดเซาะทะเลโรค(ลีกคลาร์ก 2002) SCAPE ได้พิจารณาว่าในการความแข็งแรงวัสดุอาจมีอิทธิพลต่อกระบวนการย่อยทางอากาศ การแล้วยังมีผลสำคัญในการเคลื่อนไหวมวลชนในการฟิลด์และการสร้างแบบจำลองการศึกษารวมทั้งเจงกินส์ et al. (2011)และ Castedo et al. (2012, 2013), ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบริ่งในใจ mesoscale สมมติฐาน SCAPE ที่หน้าผากระบวนการด้านบนจะขับเคลื่อนส่วนใหญ่โดยกลไกความคิดเห็นระหว่างนิ้วเท้าหน้าผาและแพลตฟอร์มฝั่งผลการศึกษาครั้งนี้เป็นส่วนใหญ่ที่ใช้บังคับกับหน่วยพฤติกรรมง่ายหน้าผาซึ่งถูกผลักดันจากการกัดเซาะทางทะเลพื้นฐาน(ลีคลาร์ก 2002) SCAPE ไม่ได้พิจารณาว่าการเปลี่ยนแปลงในความแข็งแรงของวัสดุที่อาจมีผลต่อกระบวนการย่อยทางอากาศที่ได้รับการยอมรับที่จะมีผลกระทบที่สำคัญในการเคลื่อนไหวมวลชนในช่วงของการศึกษาภาคสนามและการสร้างแบบจำลองรวมทั้งเจนกิ้นส์และอัล (2011) และ Castedo et al, (2012 2013) ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบริ่งในใจสเกลปานกลางซึ่งสันนิษฐานว่าหน้าผากระบวนการ
เด่นขับเคลื่อนด้วยกลไกความคิดเห็นระหว่าง
หน้าผาเท้าและแพลตฟอร์มฝั่ง ผลการศึกษานี้จะใช้มากที่สุด
ง่ายๆหน้าผาพฤติกรรมหน่วยซึ่งขับเคลื่อนโดยแรกเริ่มทะเลกัดเซาะ
( ลีและคลาร์ก , 2002 ) ซึ่งไม่พิจารณาว่ารูปแบบใน
ความแข็งแรงของวัสดุอาจมีผลต่อกระบวนการย่อยทางอากาศ ซึ่งมี
ถูกยอมรับมีผลกระทบสำคัญในการเคลื่อนไหวมวลชนในช่วงของข้อมูลและแบบจำลอง
การศึกษารวมทั้งเจนกินส์ et al . ( 2011 )
และ castedo et al . ( 2012 , 2013 ) ตามลำดับ