“Heh!” Yun Che laughed slightly, “T

“Heh!” Yun Che laughed slightly, “That’s okay, I don’t think I’ll need a weapon to deal with you.”

“…” Jiufang Yu got so angry he burst into laughter. He now believed that what he encountered wasn’t a weak chicken, but a complete idiot. He felt like his class, level, and even his IQ had all been smacked down just from standing face to face with him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Heh" Yun Che หัวเราะเล็กน้อย "ไม่เป็นไร ไม่ว่า จะเป็นอาวุธจัดการกับคุณ"“…” Jiufang ยูโกรธเขาออกมาเป็นเสียงหัวเราะได้ เขาตอนนี้เชื่อว่า สิ่งที่เขาพบไม่ไก่อ่อนแอ แต่คนบ้าสมบูรณ์ เขารู้สึกเหมือนเขาชั้น ระดับ และแม้แต่ไอคิวของเขามีทั้งหมดรับไมโครเวฟลงจากยืนเผชิญหน้ากับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"หึ!" ยุนเจ๊หัวเราะเล็กน้อย

"ก็ไม่เป็นไรฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องใช้อาวุธที่จะจัดการกับคุณ." " ... " Jiufang Yu ได้โกรธเขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ตอนนี้เขาเชื่อว่าสิ่งที่เขาพบก็ไม่ได้ไก่อ่อนแอ แต่คนบ้าที่สมบูรณ์ เขารู้สึกเหมือนชั้นระดับของเขาและแม้กระทั่งไอคิวของเขาได้รับการตีลงจากยืนเผชิญหน้ากับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฮ่าๆๆ " ยุนเชหัวเราะเล็กน้อย " ไม่เป็นไรหรอก ฉันคิดว่า ฉันไม่ต้องการอาวุธที่จะจัดการกับคุณ”" . . . . . . . " jiufang ยูโกรธมากเขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมา . ในตอนนี้เขาเชื่อว่าสิ่งที่เขาพบไม่ใช่ไก่อ่อน แต่สมโง่ เขารู้สึกเหมือนเรียน ระดับเขา และแม้แต่ไอคิวของเขาทั้งหมดถูกฟาดลงจากที่ยืนเผชิญหน้ากับเขา