Special Clinical IssuesAging and Po

Special Clinical Issues
Aging and Polypharmacy
Polypharmacy, or the taking of multiple medications, is exceedingly common in later adulthood. A population- based survey demonstrated that most older adults take between five and eight daily medications, with 12%–39% taking nine or more (Cannon, Choi, & Zuniga, 2006; Kauf- man, Kelly, Rosenberg, Anderson, & Mitchell, 2002). This problem appears to be growing—rates of office visits in- volving polypharmacy in older adults nearly quadrupled from 1990 to 2000, even after controlling for population growth (Aparasu, Mort, & Brandt, 2005). Although those over age 65 represent about 12% of the U.S. population, they use 40% of all over-the-counter medications, further complicating polypharmacy (Maiese, 2002; Rolita & Freedman, 2008). The unfortunate consequences of multi- ple medications include very high rates of adverse drug interactions and reactions in older persons ( 20%; Rout- ledge, O’Mahony, & Woodhouse, 2004).
Polypharmacy is an especially difficult issue among older people given the significant changes in how an aging body processes medication. Although a full description is beyond the scope of this review (see Wooten, 2012), aging is associated with reduced drug absorption (due to reduced gastrointestinal tract motility and blood flow), changes in distribution (due to declines in muscle mass and an increase in the proportion of body fat), poorer drug metabolism (due to decreases in hepatic blood flow and liver mass), and reduced excretion (due to declines in renal function). There are also changes at the molecular level that alter receptor binding and thereby may induce more or less sensitivity to particular drug classes (Miller, 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาทางคลินิกพิเศษริ้วรอย และ PolypharmacyPolypharmacy หรือของยาหลาย เป็นบ่อยเหลือเกินในวัยผู้ใหญ่ภายหลัง การสำรวจประชากร-ใช้แสดงให้เห็นว่า อายุมากที่สุดใช้เวลาระหว่างห้า ถึงแปดวันยา สีกับ 12%-39% การ 9 คน (แคนนอน ชอย และ Zuniga, 2006 Kauf - ชาย เคลลี่ สมุทรปราการ แอนเดอร์สัน และ Mitchell, 2002) ปัญหานี้จะ สามารถเติบโตซึ่งราคาของสำนัก polypharmacy ใน volving ในผู้ใหญ่อายุเกือบเพิ่มจาก 1990 2000 หลังจากควบคุมการเติบโตของประชากร (Aparasu, Mort และแบ รนต์ 2005) แม้ว่าผู้ที่อายุ 65 แสดงประมาณ 12% ของประชากรสหรัฐอเมริกา จะใช้ 40% ของยายาทั้งหมด เพิ่มเติม ซับซ้อน polypharmacy (Maiese, 2002 Rolita และอิสระ 2008) ผลโชคร้ายยาหลาย ple มีราคาสูงมากของยาที่ไม่พึงประสงค์และปฏิกิริยาในผู้สูงอายุ (20% แปลก - หิ้ง O'Mahony, & Woodhouse, 2004)Polypharmacy เป็นเรื่องยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้สูงอายุที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในวิธีตัวริ้วกระบวนการใช้ยา แม้ว่าคำอธิบายทั้งหมดจะอยู่ในขอบเขตของรีวิว (ดู Wooten, 2012), อายุเกี่ยวข้องกับการดูดซึมยาลดลง (เนื่องจากการเดินลดลงเนื่องจากเลือดไหลเวียนและ) การเปลี่ยนแปลงในการกระจาย (เนื่องจากภาวะกล้ามเนื้อโดยรวม และเพิ่มขึ้นในสัดส่วนของไขมันในร่างกาย), ย่อมเผาผลาญยาเสพติด (เนื่องจากการลดลงในกระแสเลือดตับและตับมวล) และลดการขับถ่าย (เนื่องจากภาวะไต) นอกจากนี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงในระดับโมเลกุล ที่รวมตัวรับการเปลี่ยนแปลงจึงอาจก่อให้เกิดการเพิ่มหรือลดความไวกับยาบางประเภท (มิลเลอร์ 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาทางคลินิกพิเศษ
ริ้วรอยและ polypharmacy
polypharmacy หรือการของยาหลายเป็นอย่างยิ่งที่พบบ่อยในวัยผู้ใหญ่ในภายหลัง การสำรวจประชากรตามแสดงให้เห็นว่าผู้สูงอายุส่วนใหญ่ใช้เวลาระหว่างห้าแปดยาทุกวันที่มี 12% -39% การเก้าหรือมากกว่า (แคนนอน, ชอยซูนิก้า & 2006; Kauf- คนเคลลี่, โรเซนเบิร์ก, เดอร์สันและมิทเชลล์ , 2002) ปัญหานี้ดูเหมือนจะเจริญเติบโตอัตราการเข้าชมสำนักงาน in- volving polypharmacy ในผู้สูงอายุเกือบปากต่อปาก 1990-2000 แม้หลังจากการควบคุมการเติบโตของประชากร (Aparasu มอร์ทและแบรนด์ 2005) แม้ว่าผู้ที่อายุมากกว่า 65 แทนประมาณ 12% ของประชากรสหรัฐที่พวกเขาใช้ 40% ของยามากกว่าที่เคาน์เตอร์ดําเนินต่อไป polypharmacy (Maiese 2002; & Rolita อิสระ 2008) ผลที่ตามมาโชคร้ายของยา PLE หลายรวมถึงอัตราที่สูงมากของยาที่ไม่พึงประสงค์และปฏิกิริยาในผู้สูงอายุ (20%; Rout- หิ้งมาโฮนีย์และไม้, 2004).
polypharmacy เป็นเรื่องยากโดยเฉพาะในกลุ่มผู้สูงอายุที่ได้รับ การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในวิธีการที่ร่างกายกระบวนการริ้วรอยยา แม้ว่าคำอธิบายแบบเต็มอยู่นอกเหนือขอบเขตการตรวจสอบนี้ (ดู Wooten 2012), ริ้วรอยเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการดูดซึมยาเสพติดลดลง (เนื่องจากการลดการเคลื่อนไหวของระบบทางเดินอาหารและการไหลเวียนของเลือด) การเปลี่ยนแปลงในการจัดจำหน่าย (เนื่องจากการลดลงของมวลกล้ามเนื้อและเพิ่มขึ้น ในสัดส่วนของไขมันในร่างกาย), การเผาผลาญของยาเสพติดที่ยากจนกว่า (เนื่องจากการลดลงของการไหลเวียนเลือดตับและมวลตับ) และลดการขับถ่าย (เนื่องจากการลดลงของการทำงานของไต) นอกจากนี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงในระดับโมเลกุลที่เปลี่ยนแปลงมีผลผูกพันและรับจึงอาจก่อให้เกิดความไวมากขึ้นหรือน้อยลงในการเรียนยาเสพติดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง (มิลเลอร์ 2007)