The M-form became the preferred org

The M-form became the preferred organizational system because it combines the distinct brand and economies of scale advantages of a large conglomerate, while maintaining the operational flexibility of a small firm. By dividing the firm based on output into several autonomous units, the M-form provides the optimal level of centralization in a company: central management could still dictate the overall direction of the firm, while each division operates autonomously to cater to its own needs, is held accountable for its own profits, and can remain productive even if the other divisions fail.

A large company has its powerful brand name that can be extended to its various divisions, the benefits of large economies of scale, and sheer economic might in the market that it operates. However, once the company becomes too large, output, business needs, and profit-maximizing strategies, may differ across divisions. The M-form system solves this dilemma because it allows each arm to operate autonomously. While the divisions may still be kept under central management’s expectation to maximize profits, each division can be flexible and act independently. That is, while upper-management can dictate the general direction of the firm, the lower-level managers handle the day-to-day operations of the division. Because of this flexibility, perfect coordination can always be achieved.

Furthermore, if a specific division of the firm is lagging, that division’s management will be held solely responsible and thus individuals will also be held more accountable. In this sense, companies under the M-form system are better at incentivizing their own divisions not only because lower-level managers are held more accountable, but also because parallel divisions would essentially compete each other since accounting was transparent, profits were emphasized, and the divisions would be evaluated based on efficiency. Lastly, even if one unit of the firm does fail, since the units all operate autonomously, it will not have detrimental consequences for the other divisions. This allows the overall company to be more versatile and enduring.

A firm that exemplified all of the above was the Standard Oil alliance. To monopolize the market, Standard Oil integrated horizontally with other competing oil companies in addition to vertically, with tankers, lubricating oil, and acid restoration companies. Soon, the alliance dominated the oil industry through sheer economic might due to both its large economies of scale and its organizational structure. As Standard Oil continued to expand into different markets, its organizational needs changed. However, the alliance was able to monopolize various markets so successfully because it adopted the M-form system, which allowed the firm to act as a loose federation of autonomous units instead of just one giant firm. Although central management provided a general direction for the alliance as a whole, each arm was able to act individually to pursue what would maximize each division’s success. Furthermore, even though the alliance’s lubricating oil business did not keep pace, since this was an autonomous division under the M-form system of management, it did not have detrimental consequences for the overall alliance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบ M กลายเป็น ระบบที่องค์กรต้องการ เพราะมันรวมทั้งแบรนด์และเศรษฐกิจของชนหินกรวดมนขนาดใหญ่ ขนาดในขณะที่รักษาความคล่องตัวในการดำเนินงานของบริษัทขนาดเล็ก โดยแบ่งตามผลผลิตเป็นหน่วยอิสระหลายบริษัท M-การชอบรวมศูนย์ในบริษัทระดับสูงสุด: จัดการกลางยังสามารถบอกทิศทางโดยรวมของบริษัท ในขณะที่แต่ละส่วนทำงาน autonomously เพื่อตอบสนองความต้องการของตนเอง มีจัดรับผิดชอบในผลกำไรของตนเอง และสามารถยังคงมีประสิทธิผลแม้ว่าส่วนอื่น ๆ ไม่ได้บริษัทใหญ่มีชื่อแบรนด์ที่มีประสิทธิภาพที่สามารถขยายให้เป็นหน่วยงานต่าง ๆ ประโยชน์ของเศรษฐกิจขนาดใหญ่มาตรา ส่วน และเศรษฐกิจเต็มอาจในตลาดที่ธนาคารฯ อย่างไรก็ตาม เมื่อบริษัทจะใหญ่เกินไป ผลผลิต ธุรกิจ และ กลยุทธ์เพิ่มกำไร อาจแตกต่างในหน่วยงาน ระบบแบบฟอร์ม M แก้ลำบากใจนี้ เพราะจะช่วยให้แต่ละแขนจะมี autonomously ในขณะที่ยังคงสามารถเก็บส่วนภายใต้ศูนย์กลางจัดการความคาดหวังเพื่อเพิ่มกำไร แต่ละส่วนสามารถมีความยืดหยุ่น และทำหน้าที่อย่างอิสระ นั่นคือ ในขณะที่การจัดการบนสามารถบอกทิศทางทั่วไปของบริษัท ผู้จัดการระดับล่างจัดการกับงานประจำวันของส่วน เนื่องจากความยืดหยุ่นนี้ ประสานงานโกสามารถเสมอได้รับการนอกจากนี้ ถ้า lagging ส่วนเฉพาะของบริษัท ที่ฝ่ายบริหารจะรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว และดังนั้น บุคคลจะถูกจัดขึ้นรับผิดชอบมากขึ้น ในความรู้สึกนี้ บริษัทภายใต้ระบบแบบ M จะดีกว่าที่ incentivizing ส่วนของตนเองไม่ใช่ เพราะผู้บริหารระดับล่างมีขึ้นรับผิดชอบมากขึ้น แต่ยัง เนื่องจากฝ่ายคู่ขนานจะเป็นแข่งขัน กันเนื่อง จากบัญชีมีความโปร่งใส ไม่เน้นผลกำไร ส่วนจะถูกประเมินตามประสิทธิภาพ สุดท้ายนี้ แม้ว่าหน่วยหนึ่งของบริษัทล้มเหลว เนื่องจากมีหน่วยทั้งหมด autonomously มันจะได้ผลดีต่อหน่วยงานอื่น ๆ นี้ช่วยให้บริษัทโดยรวมให้หลากหลายมากขึ้น และยั่งยืนบริษัทที่ exemplified ของพันธมิตรน้ำมันมาตรฐานได้ การ monopolize ตลาด รวมแนวกับบริษัทน้ำมันอื่น ๆ แข่งขันนอกแนวตั้ง เรือบรรทุก น้ำมันหล่อลื่น และบริษัทคืนกรดน้ำมันมาตรฐาน เร็ว ๆ นี้ พันธมิตรครอบงำอุตสาหกรรมน้ำมันผ่านอาจเต็มทางเศรษฐกิจเนื่องจากทั้งสองเป็นเศรษฐกิจขนาดใหญ่ของขนาดและโครงสร้างองค์กร เป็นน้ำมันมาตรฐานอย่างต่อเนื่องเพื่อขยายเข้าไปในตลาดที่แตกต่าง ขององค์กรจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลง อย่างไรก็ตาม พันธมิตรก็สามารถ monopolize ตลาดต่าง ๆ เพื่อให้ประสบความสำเร็จเนื่องจากได้นำระบบแบบฟอร์ม M ซึ่งได้รับอนุญาตของบริษัทเพื่อทำหน้าที่เป็นสภาอิสระหน่วยแทนบริษัทยักษ์เพียงหนึ่งหลวม แม้ว่ากลางจัดการให้ทิศทางทั่วไปสำหรับพันธมิตรทั้งหมด แต่ละแขนก็สามารถทำทีไล่อะไรจะขยายความสำเร็จของแต่ละส่วน นอกจากนี้ แม้แต่ของพันธมิตรธุรกิจน้ำมันหล่อลื่นได้ไม่ให้ทัน เนื่องจากนี้เป็นส่วนการปกครองตนเองภายใต้ระบบจัดการแบบ M มันไม่มีผลดีต่อพันธมิตรโดยรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

M-รูปแบบกลายเป็นระบบขององค์กรที่ต้องการเพราะมันรวมแบรนด์ที่แตกต่างกันและเศรษฐกิจของข้อได้เปรียบขนาดของกลุ่ม บริษัท ในเครือที่มีขนาดใหญ่ในขณะที่รักษาความยืดหยุ่นในการดำเนินงานของ บริษัท ขนาดเล็ก โดยการหาร บริษัท ขึ้นอยู่กับการส่งออกเป็นหน่วยอิสระหลาย M-รูปแบบให้ระดับที่ดีที่สุดของอำนาจใน บริษัท จัดการกลางยังคงสามารถกำหนดทิศทางโดยรวมของ บริษัท ในขณะที่แต่ละส่วนดำเนินตนเองเพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเอง จะรับผิดชอบต่อผลกำไรของตัวเองและจะยังคงอยู่ในการผลิตแม้ว่าหน่วยงานอื่น ๆ ล้มเหลว. บริษัท ขนาดใหญ่ที่มีชื่อแบรนด์ที่มีประสิทธิภาพที่สามารถขยายไปยังหน่วยงานต่างๆของผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่มีขนาดใหญ่ของขนาดและยุทธทางเศรษฐกิจที่แท้จริงใน ตลาดที่จะดำเนินการ แต่เมื่อกลายเป็น บริษัท ที่มีขนาดใหญ่เกินไปส่งออกความต้องการทางธุรกิจและกลยุทธ์การแสวงหาผลกำไรสูงสุดอาจแตกต่างข้ามหน่วยงาน ระบบ M-รูปแบบแก้ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้เพราะจะช่วยให้แขนของแต่ละคนที่จะทำงานอย่างอิสระ ในขณะที่หน่วยงานอาจจะยังคาดหวังเก็บไว้ภายใต้การบริหารงานกลางเพื่อเพิ่มผลกำไรส่วนที่แต่ละคนสามารถมีความยืดหยุ่นและการกระทำโดยอิสระ นั่นคือในขณะที่การจัดการด้านบนสามารถกำหนดทิศทางของ บริษัท ที่ผู้บริหารในระดับต่ำกว่าการจัดการการดำเนินงานวันต่อวันของแผนก เพราะความยืดหยุ่นนี้การประสานงานที่สมบูรณ์แบบสามารถประสบความสำเร็จเสมอ. นอกจากนี้หากส่วนที่เฉพาะเจาะจงของ บริษัท จะล้าหลังการจัดการส่วนที่จะต้องรับผิดชอบ แต่เพียงผู้เดียวและทำให้บุคคลที่จะถูกจัดขึ้นรับผิดชอบมากขึ้น ในแง่นี้ บริษัท ภายใต้ระบบ M-รูปแบบที่ดีที่ incentivizing หน่วยงานของตัวเองไม่เพียงเพราะผู้บริหารในระดับต่ำกว่าที่จะมีขึ้นรับผิดชอบมากขึ้น แต่ยังเพราะฝ่ายขนานหลักจะแข่งขันกันมาตั้งแต่การบัญชีเป็นโปร่งใสกำไรเน้นและ หน่วยงานจะได้รับการประเมินบนพื้นฐานของประสิทธิภาพ สุดท้ายแม้ว่าหน่วยหนึ่งของ บริษัท ที่ไม่ล้มเหลวเนื่องจากหน่วยทั้งหมดที่ดำเนินการด้วยตนเองก็จะไม่ได้รับผลกระทบที่เป็นอันตรายสำหรับหน่วยงานอื่น ๆ นี้จะช่วยให้ บริษัท โดยรวมจะมีมากขึ้นหลากหลายและยั่งยืน. บริษัท ที่สุดขั้วทั้งหมดข้างต้นเป็นพันธมิตรมาตรฐานน้ำมัน จะผูกขาดตลาดมาตรฐานน้ำมันแบบบูรณาการในแนวนอนกับคู่แข่งอื่น ๆ บริษัท น้ำมันนอกเหนือไปจากแนวตั้งกับเรือบรรทุกน้ำมันน้ำมันหล่อลื่นและ บริษัท บูรณะกรด เร็ว ๆ นี้พันธมิตรครอบงำอุตสาหกรรมน้ำมันผ่านทางเศรษฐกิจที่แท้จริงอาจจะเกิดจากการที่ทั้งสองประเทศเศรษฐกิจขนาดใหญ่ของขนาดและโครงสร้างองค์กร ในฐานะที่เป็นมาตรฐานน้ำมันยังคงขยายตัวในตลาดที่แตกต่างกันความต้องการขององค์กรได้เปลี่ยนแปลง แต่พันธมิตรก็สามารถที่จะผูกขาดตลาดต่างๆเพื่อให้ประสบความสำเร็จเพราะมันนำมาใช้ในระบบ M-รูปแบบที่ได้รับอนุญาตให้ บริษัท ที่จะทำหน้าที่เป็นสภาหลวมของหน่วยงานในกำกับของรัฐแทนเพียงหนึ่งใน บริษัท ยักษ์ใหญ่ ถึงแม้ว่าฝ่ายบริหารกลางให้ทิศทางทั่วไปสำหรับพันธมิตรที่เป็นทั้งที่แขนแต่ละข้างก็สามารถที่จะทำหน้าที่เป็นรายบุคคลที่จะไล่ตามสิ่งที่จะเพิ่มความสำเร็จส่วนของแต่ละคน นอกจากนี้แม้ว่าหล่อลื่นพันธมิตรของธุรกิจน้ำมันไม่ให้ทันตั้งแต่นี้เป็นส่วนของตนเองภายใต้ระบบ M-รูปแบบของการจัดการก็ไม่ได้มีผลกระทบที่เป็นอันตรายสำหรับพันธมิตรโดยรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การ m-form กลายเป็นระบบขององค์การที่ต้องการเพราะมันรวมแบรนด์ที่แตกต่างกันและการประหยัดต่อขนาด ข้อดีของบริษัทขนาดใหญ่ ในขณะที่การรักษาความยืดหยุ่นในการดำเนินงานของ บริษัท ขนาดเล็ก โดยแบ่ง บริษัท ขึ้นอยู่กับผลผลิตเป็นหน่วยอิสระหลาย m-form ให้เหมาะสมกับระดับของการรวมศูนย์อำนาจในบริษัทการจัดการกลางยังคงสามารถกำหนดทิศทางโดยรวมของบริษัท ในขณะที่แต่ละแผนกทำงานอัตโนมัติ เพื่อรองรับกับความต้องการของตนเอง เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับกำไรของตัวเอง และจะยังคงมีประสิทธิภาพถ้าหน่วยงานอื่นล้มเหลว

บริษัทขนาดใหญ่มีที่มีประสิทธิภาพของแบรนด์ที่สามารถขยายไปยังหน่วยงานต่างๆ ของ ประโยชน์ ของประเทศที่มีขนาดใหญ่ของขนาดและเชียร์ทางเศรษฐกิจอาจจะในตลาดว่า ดําเนินงาน อย่างไรก็ตาม เมื่อ บริษัท จะกลายเป็นขนาดใหญ่เกินไป ผลผลิต ความต้องการทางธุรกิจและกำไร เพิ่มกลยุทธ์ อาจแตกต่างกันในหน่วยงาน ระบบ m-form แก้ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้เพราะมันช่วยให้แขนแต่ละงานอัตโนมัติ . ในขณะที่หน่วยงานอาจยังคงถูกเก็บไว้ภายใต้ความคาดหวังกลางการจัดการเพื่อให้ได้กำไรสูงสุดแต่ละฝ่ายสามารถมีความยืดหยุ่นและทำอย่างอิสระ นั่นคือในขณะที่การจัดการบนอาจ กำหนดทิศทางทั่วไปของ บริษัท ผู้บริหารระดับล่างจัดการกับงานในแต่ละวันของแผนก เนื่องจากความยืดหยุ่นนี้ที่สมบูรณ์แบบการประสานงานสามารถทำได้

ถ้าเป็นแผนกเฉพาะของ บริษัท มีการล่าช้าการจัดการกองนั้นจะจัดขึ้นต้องรับผิดชอบ และดังนั้น บุคคลที่จะต้องรับผิดชอบมากขึ้น ในความรู้สึกนี้ , บริษัท ภายใต้ระบบ m-form จะดีกว่าที่ incentivizing หน่วยงานของตนเองเท่านั้น เพราะผู้บริหารระดับล่างต้องรับผิดชอบมากขึ้น แต่ยังเพราะหน่วยงานคู่ขนานจะเป็นหลักแข่งขันกันตั้งแต่บัญชีโปร่งใสกำไรถูกเน้น และหน่วยงานจะถูกประเมินบนพื้นฐานของความมีประสิทธิภาพ ท้ายนี้ แม้ว่าหน่วยหนึ่งของ บริษัท ไม่ล้มเหลว เพราะหน่วยงานอัตโนมัติทั้งหมด ก็จะไม่มีผลที่เป็นอันตรายสำหรับหน่วยงานอื่นๆ นี้จะช่วยให้ บริษัท โดยรวมมีมากขึ้นหลากหลายและอดทน

บริษัทที่ยกตัวอย่างข้างต้นทั้งหมดเป็นพันธมิตรน้ำมันมาตรฐานเพื่อผูกขาดตลาด น้ำมันมาตรฐานบูรณาการแนวนอนกับคู่แข่งอื่น ๆ บริษัท น้ำมันนอกจากในแนวตั้ง , บรรทุก , น้ำมันหล่อลื่น , และ บริษัท ฟื้นฟู กรด เร็ว ๆนี้พันธมิตรครอบงำอุตสาหกรรมน้ำมันผ่านอิดทางเศรษฐกิจอาจจะเพราะทั้งขนาดของการประหยัดจากขนาด และโครงสร้างองค์กร เป็นมาตรฐานน้ำมันอย่างต่อเนื่องเพื่อขยายเข้าไปในตลาดที่แตกต่างกันความต้องการขององค์กรที่เปลี่ยนไป อย่างไรก็ตาม พันธมิตรสามารถผูกขาดตลาดต่าง ๆเรียบร้อยแล้ว เพราะมันใช้ระบบ m-form ซึ่งอนุญาตให้ บริษัท ที่จะทำหน้าที่เป็นหน่วยอิสระสมาพันธ์หลวมแทนเพียงหนึ่งขนาดยักษ์ของบริษัท แม้ว่าการจัดการส่วนกลางให้ทิศทางทั่วไปของพันธมิตรทั้งหมดแต่ละแขน สามารถทำแบบไล่สิ่งที่จะเพิ่มแผนกแต่ละความสำเร็จ นอกจากนี้ แม้ว่าพันธมิตรธุรกิจน้ำมันหล่อลื่นไม่ทัน เนื่องจากนี้เป็นแผนกอิสระภายใต้ m-form ระบบการจัดการ มันไม่ได้มีผลเป็นอันตรายกับพันธมิตรรวม .