Co-administration of regorafenib wi

Co-administration of regorafenib with warfarin (a substrate of CYP2C9) resulted in a mean
increase of 25% in AUC, and 26% in the Cmax of S-warfarin as compared to warfarin alone.
These data suggest that regorafenib may have a weak inhibitory effect on the CYP2C9 mediated
metabolism of S-warfarin which is not likely to be clinically meaningful.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริหารร่วมของ regorafenib กับวาร์ฟาริน (กับพื้นผิวของ CYP2C9) ส่งผลให้ค่าเฉลี่ยการเพิ่มขึ้น 25% ใน AUC และ 26% ใน Cmax ของวาร์ฟาริน S เมื่อเทียบกับวาร์ฟารินคนเดียวข้อมูลเหล่านี้แนะนำ regorafenib ที่อาจอ่อนแอ mediated CYP2C9 ลิปกลอสไขผลเมแทบอลิซึมของ S-วาร์ฟารินซึ่งไม่น่าจะมีความหมายทางคลินิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร่วมบริหารงานของ regorafenib กับ warfarin (สารตั้งต้นของ CYP2C9) ส่งผลให้ค่าเฉลี่ย
เพิ่มขึ้นจาก 25% ใน AUC และ 26% ใน Cmax S-warfarin เมื่อเทียบกับ warfarin เพียงอย่างเดียว.
ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าอาจจะมี regorafenib ยับยั้งอ่อนแอ ผลกระทบต่อ CYP2C9 พึ่ง
การเผาผลาญอาหารของ S-warfarin ซึ่งไม่น่าจะมีความหมายในทางคลินิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การบริหารยา ( Co regorafenib กับพื้นผิวของ cyp2c9 ) ส่งผลให้เกิดการหมายถึง
เพิ่มขึ้น 25% ในยา และ 26% ในเวลาของ s-warfarin เมื่อเทียบกับยาคนเดียว .
ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า regorafenib อาจมีผลยับยั้งในระดับอ่อนแอ cyp2c9
การเผาผลาญ s-warfarin ซึ่งไม่น่าจะเป็น และมีความหมาย