In this article we focus on two aid

In this article we focus on two aid organizations – the United
Kingdom Department for International Development
(DFID) and the World Bank – which are widely regarded
by the political-economy analysis community as first-movers
or leaders, intellectually as well as operationally. Both these
donors have spent the better part of the last decade grappling
with the challenges of governance and trying to process – in
fits and starts, with more or less success – what its lessons
are for day-to-day development practice. There is no agreed
upon benchmark for such “success”; indeed, for many PEA
proponents, simply getting nongovernance specialists to talk
about politics is a triumph in itself. However, in terms of organizational
sociology we have to conceptualize success as institutionalization,
with such indicators as the introduction of
new mandatory procedures, the internalization of new ideas
by organizational management, or the (re)design of professional
competence frameworks. To that end, we delve into
the organizational dynamics of each donor, using internal documentation
and interview data on their aid operations across
headquarters and three country offices. 2 As PEA leaders, both
DFID and the World Bank are “most likely cases” for new
ideas about political analysis influencing practice, while retaining
the distinctiveness of bilateral and multilateral aid contexts.
Their experiences cannot be generalized to every single
aid donor in the world, but ongoing exchanges,
cross-pollination, and isomorphism in the organizational field
of development assistance mean that more donors are likely to
follow where DFID and the World Bank tread; moreover, the
emerging epistemic community proposing PEA is likely to
encounter similar obstacles and challenges elsewhere as they
do in these two organizations, even heightened. Therefore,
while the evidence from these two cases is insufficient to establish
a rigorous generalization, it can in fact supply rigorous
pointers in terms of research and policy implications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบทความนี้เราเน้นสองช่วยองค์กร – สหรัฐฝ่ายราชอาณาจักรการพัฒนาระหว่างประเทศ(DFID) และ ธนาคารโลก – ซึ่งถือกันอย่างแพร่หลายโดยตัวแรกย้ายชุมชนวิเคราะห์การเมืองเศรษฐกิจหรือผู้ นำ สติปัญญาเป็นดีเป็น operationally ทั้งสองเหล่านี้ผู้บริจาคได้ใช้เวลาหนึ่งต่อสู้ทศวรรษสุดท้ายดีกว่ากับความท้าทายของการกำกับดูแลและพยายามที่จะประมวลผล – ในเหมาะสม และ เริ่ม ดีน้อย – บทเรียนอะไรมีการฝึกประจำวันพัฒนา มีไม่เห็นตามเกณฑ์มาตรฐานดังกล่าว "ความสำเร็จ" จริง ๆ สำหรับถั่วจำนวนมากproponents เพียงแค่การ nongovernance ผู้เชี่ยวชาญเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับการเมืองได้ชัยชนะในตัวเอง อย่างไรก็ตาม ในองค์กรเราต้อง conceptualize สำเร็จเป็น institutionalization สังคมวิทยามีตัวบ่งชี้ดังกล่าวเป็นการแนะนำของซองบังคับ internalization ของใหม่ ๆโดยการจัดการองค์กร หรือ (อีกครั้ง) ออกแบบมืออาชีพกรอบความสามารถ เมื่อตอน เราคุ้ยเปลี่ยนแปลงองค์กรของผู้บริจาคแต่ละ ใช้เอกสารภายในและสัมภาษณ์ข้อมูลเกี่ยวกับการดำเนินงานช่วยเหลือในสำนักงานใหญ่และสำนักงาน 3 ประเทศ 2 เป็นผู้นำดอกอัญชัญ ทั้งสองDFID และธนาคารโลกเป็น "กรณี"ตัวความคิดเกี่ยวกับการวิเคราะห์ทางการเมืองที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติ สอบถามdistinctiveness ของบริบทความช่วยเหลือทวิภาคี และพหุภาคีประสบการณ์ของพวกเขาไม่สามารถตั้งค่าทั่วไปให้เดียวทุกช่วยบริจาคในโลก แต่การแลกเปลี่ยนอย่างต่อเนื่องผสมเกสร และ isomorphism ในฟิลด์องค์กรพัฒนา ความช่วยเหลือหมายถึง ผู้บริจาคเพิ่มเติมจะตามที่ธนาคารโลกและ DFID ค่อย ๆ ก้าว นอกจากนี้ การเกิดขึ้นจากชุมชน epistemic ชัญเสนอจะพบอุปสรรคและความท้าทายอื่น ๆ เป็นพวกเขาที่คล้ายกันทำในองค์กรเหล่านี้สอง แม้แถลงการณ์ ดังนั้นในขณะที่หลักฐานจากสองกรณีนี้ไม่เพียงพอที่จะสร้างgeneralization อย่างเข้มงวด มันสามารถจริงใส่อย่างเข้มงวดชี้ในแง่ของผลวิจัยและนโยบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทความนี้เรามุ่งเน้นไปที่ทั้งสององค์กรความช่วยเหลือ -
สหราชอาณาจักรกรมพัฒนาระหว่างประเทศ
(DFID) และธนาคารโลก -
ซึ่งได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางโดยชุมชนการวิเคราะห์ทางการเมืองเศรษฐกิจเป็นmovers
แรกหรือผู้นำทางสติปัญญาเช่นเดียวกับการดำเนินงาน ทั้งสองนี้ผู้บริจาคที่มีการใช้จ่ายส่วนที่ดีของทศวรรษที่ผ่านมาการต่อสู้กับความท้าทายของการกำกับดูแลและพยายามที่จะดำเนินการ- ในพอดีและเริ่มมีความสำเร็จมากขึ้นหรือน้อยลง- สิ่งที่บทเรียนสำหรับวันต่อวันการปฏิบัติพัฒนา มีการตกลงกันไว้ไม่อยู่กับมาตรฐานดังกล่าว "ความสำเร็จ"; แน่นอนสำหรับกฟภ. จำนวนมากผู้เสนอเพียงแค่ได้รับผู้เชี่ยวชาญ nongovernance ที่จะพูดคุยเกี่ยวกับการเมืองคือชัยชนะในตัวเอง อย่างไรก็ตามในแง่ขององค์กรสังคมวิทยาเราต้องคิดในความสำเร็จในฐานะสถาบัน, มีตัวชี้วัดเช่นการแนะนำของขั้นตอนการบังคับใหม่ internalization ความคิดใหม่โดยการบริหารจัดการองค์กรหรือ(อีกครั้ง) การออกแบบมืออาชีพของกรอบความสามารถ ไปสิ้นสุดที่เราเจาะลึกการเปลี่ยนแปลงองค์กรของแต่ละผู้บริจาคโดยใช้เอกสารภายในและข้อมูลการให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับการดำเนินการช่วยเหลือของพวกเขาข้ามสำนักงานใหญ่และสำนักงานสามประเทศ 2 ในฐานะที่เป็นผู้นำการไฟฟ้าส่วนภูมิภาคทั้งDFID และธนาคารโลกเป็น "กรณีที่มีแนวโน้มมากที่สุด" ใหม่ความคิดเกี่ยวกับการวิเคราะห์ทางการเมืองที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติขณะที่การรักษาความเป็นเอกเทศของบริบทในระดับทวิภาคีและช่วยพหุภาคี. ประสบการณ์ของพวกเขาไม่สามารถทั่วไปเดียวทุกบริจาคช่วยเหลือในโลกแต่การแลกเปลี่ยนอย่างต่อเนื่องการผสมเกสรข้ามและมอร์ฟในเขตขององค์กรให้ความช่วยเหลือการพัฒนาหมายความว่าผู้บริจาคมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะทำตามที่DFID และธนาคารโลกดอกยาง; นอกจากนี้ชุมชนที่เกิดขึ้นใหม่ epistemic เสนอกฟภ. มีแนวโน้มที่จะต้องเผชิญกับอุปสรรคและความท้าทายที่คล้ายกันอื่นๆ ที่พวกเขาทำในทั้งสององค์กรแม้มีความคิดริเริ่ม ดังนั้นในขณะที่หลักฐานจากทั้งสองกรณีไม่เพียงพอที่จะสร้างหลักเกณฑ์ที่เข้มงวดก็สามารถในการจัดหาความเป็นจริงอย่างเข้มงวดชี้ในแง่ของการวิจัยและผลกระทบของนโยบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยสําคัญที่มีอิทธิพลต่อการอยู่รอด คือ เพศ กับตัวผู้แสดงอัตราการอยู่รอดสูงกว่ากว่าเพศหญิง เพศชาย มีผู้บริโภคกว่า
ผู้หญิง แต่เราไม่พบหลักฐานในอัตราการอยู่รอด อาจจะไม่ได้เกิดจากความแตกต่างในกรุงเทพมหานครต่อเซปัจจัยสําคัญที่มีอิทธิพลต่อการอยู่รอด คือ เพศ กับตัวผู้แสดงอัตราการอยู่รอดสูงกว่ากว่าเพศหญิง เพศชาย มีผู้บริโภคกว่า
ผู้หญิง แต่เราไม่พบหลักฐานในอัตราการอยู่รอด อาจจะไม่ได้เกิดจากความแตกต่างในกรุงเทพมหานครต่อเซปัจจัยสําคัญที่มีอิทธิพลต่อการอยู่รอด คือ เพศ กับตัวผู้แสดงอัตราการอยู่รอดสูงกว่ากว่าเพศหญิง เพศชาย มีผู้บริโภคกว่า
ผู้หญิง แต่เราไม่พบหลักฐานในอัตราการอยู่รอด อาจจะไม่ได้เกิดจากความแตกต่างในกรุงเทพมหานครต่อเซปัจจัยสําคัญที่มีอิทธิพลต่อการอยู่รอด คือ เพศ กับตัวผู้แสดงอัตราการอยู่รอดสูงกว่ากว่าเพศหญิง เพศชาย มีผู้บริโภคกว่า
ผู้หญิง แต่เราไม่พบหลักฐานในอัตราการอยู่รอด อาจจะไม่ได้เกิดจากความแตกต่างในกรุงเทพมหานครต่อเซปัจจัยสําคัญที่มีอิทธิพลต่อการอยู่รอด คือ เพศ กับตัวผู้แสดงอัตราการอยู่รอดสูงกว่ากว่าเพศหญิง เพศชาย มีผู้บริโภคกว่า
ผู้หญิง แต่เราไม่พบหลักฐานในอัตราการอยู่รอด อาจจะไม่ได้เกิดจากความแตกต่างในกรุงเทพมหานครต่อเซปัจจัยสําคัญที่มีอิทธิพลต่อการอยู่รอด คือ เพศ กับตัวผู้แสดงอัตราการอยู่รอดสูงกว่ากว่าเพศหญิง เพศชาย มีผู้บริโภคกว่า
ผู้หญิง แต่เราไม่พบหลักฐานในอัตราการอยู่รอด อาจจะไม่ได้เกิดจากความแตกต่างในกรุงเทพมหานครต่อเซ