In five minutes Buck had made fourt

In five minutes Buck had made fourteen hundred dollars for Thornton and his friends. The mon made possible for them to travel east, where they wanted to look for a lost gold mine. Men said that this mine had more gold than any other mine in the north. Many had looked for it, and some had died looking for it. The only men who knew where it was were now dead

Thornton, Pete and Hans, with Buck and six other dogs, started off to the east in the spring. They travelled up the Stewart River and crossed the Mackenzie Mountains. They did not move quickly; the weather was good, and the men shot animals for food when they needed it. Sometimes they travelled for a week, and sometimes they stopped for a week and searched for gold in the ground. Sometimes they were hungry, and sometimes they had lots of food. They spent all the summer in the mountains, carrying everything they needed on their backs, sometimes making boats to go down rivers or across lakes.

In the autumn they came to a strange, flat country, with many lakes. They travelled on through the winter and met nobody, but once they found an old wooden house, with an old gun in it.

When the spring came, they found, not the lost mine, b a lake in a wide valley. Through the shallow water the goldshowed like yellow butter, and here their search ended. There was gold worth thousands of dollars in the lake, and they worked every day, filling bag after bag with gold.

The dogs had nothing to do except watch the men and eat the food which the men shot for them. Buck spent many evenings sitting by the fire.

As he sat, he saw again his dream world, where the strange hairy man sat next to him.He also heard something calling him into the forest. Sometimes, in the middle of the day, he lifted his head and listened, and then ran off into the forest.

One night he woke up a heard the call again, a long howl. He ran into the forest, following the sound, and came to an open place in the trees. And there, his nose pointing the sky, sat a wolf.

The wolf stopped howling and Buck walked slowly towards him. The wolf and Buck followed. After a time, the wolf stopped and waited, watching Buck, ready to atta Buck did not want to fight, and soon the wolf realized this, and the two animals became friendly. Then the wolf started to run again, and he clearly wanted Buck to follow him. They ran for hours through the forest, and Buck remembered a his dream world where he, and others like him, had run through a much older forest.

Then they stopped to drink, and Buck remembered John Thornton. He turned and started to run back. The wolf followed him, then stopped a howled, but Buck ran on and did not turn.

Thornton was eating dinner when Buck returned. Buck jumped all over him, and for two days never left his side. He followed him everywhere, watching him while he ate and while he slept. But after two days the call of the wild came again, and he remembered the forest and the wolf who had run beside him.

He started to sleep out in the forest at night, sometimes staying out for three or four days. Once he was away for a week, fishing and killing animals for food. He ate well, and he grew stronger and quicker and more alive. His golden- brown coat shone with health as he ran through the forest, learning its every secret, every smell, and every sound.

"He's the finest dog that I've ever seen," said Thornton to his friends one day as they watched Buck walking out of camp.

There'll never be another dog like him said Pete see

They saw him walking out of camp but they didn't At change that happened when he was inside the forest. the once he became a thing of the wild, stepping softly and silently, a passing shadow among the trees.

In the autumn, Buck started to see moose in the forest. One day he met a group of about twenty. The largest was two metres tall, and his antlers were more than two metres across. When he saw Buck, he got very angry. For hours Buck followed the moose; he wanted the big one, but hewanted him alone. By the evening Buck had driven the big old moose away from the others, and then he began his attack. The animal weighed six hundred and fifty kilos-he was big enough and strong enough to kill Buck in seconds

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในห้านาที บัคได้ทำร้อยสิบสี่ดอลลาร์ธอร์นตันและเพื่อนของเขา มอญได้สำหรับพวกเขาเดินทางตะวันออก ที่พวกเขาต้องหาเหมืองทองคำหายไป ชายกล่าวว่า เหมืองนี้มีทองมากขึ้นกว่าเหมืองอื่น ๆ ในภาคเหนือ หลายคำแนะเรื่อง และบางส่วนเสียชีวิตนะคะ ตอนนี้ตายคนเดียวที่รู้ที่มันเป็น ธอร์นตัน พี และ ฮันส์ บัคและสุนัขอื่น ๆ 6 เริ่มต้นปิดฝั่งตะวันออกในฤดูใบไม้ผลิ พวกเขาเดินทางไปเที่ยวสจ๊วต และข้ามเทือกเขาแมค จะได้ไม่ไปอย่างรวดเร็ว อากาศดี และคนยิงสัตว์ในอาหารเมื่อพวกเขาต้องการมัน บางครั้งพวกเขาเดินทางไปเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ และบางครั้งพวกเขาหยุดสำหรับสัปดาห์ และค้นหาทองคำในดิน บางครั้งพวกเขาหิว และบางครั้งมีอาหารมากมาย พวกเขาใช้เวลาฤดูร้อนในภูเขา แบกทุกอย่างที่จำเป็นบนหลังของพวกเขา บางครั้งทำให้เรือไป ลงแม่น้ำ หรือทะเลสาบ ในฤดูใบไม้ร่วง พวกเขามาถึงแปลก แบนประเทศ ทะเลสาบมากมาย พวกเขาเดินทางไปบนผ่านฤดูหนาว และพบไม่มีใคร แต่เมื่อพวกเขาพบบ้านไม้เก่า กับปืนตัวเก่าใน เมื่อฤดูใบไม้ผลิมา พวกเขาพบ ไม่หายเหมือง บีทะเลสาบในหุบเขากว้าง ผ่านน้ำตื้น goldshowed เนยสีเหลือง และที่นี่ค้นหาของพวกเขาสิ้นสุดลง มีทองมูลค่าหลายพันดอลลาร์ในทะเลสาบ และพวกเขาทำงานทุกวัน บรรจุถุงหลังจากถุงทอง สุนัขมีอะไรยกเว้นนาฬิกาคน และกินอาหารที่คนยิงพวกเขา บัค ใช้นั่ง โดยไฟเย็นมาก เป็นเขาเสาร์ เขาเห็นอีกโลกความฝันของเขา ที่ชายผมแปลกนั่งถัดจากเขา เขายังได้ยินสิ่งที่เรียกเขาเข้าป่า บางครั้ง กลางวัน เขายกศีรษะของเขาฟัง และวิ่งออกเข้าป่า คืนหนึ่งเขาตื่นขึ้นที่กลางกรุงเทพโทรอีก howl ยาว เขาวิ่งตามเสียง เข้าป่า และมาถึงสถานที่เปิดในต้นไม้ และมี จมูกของเขาชี้ท้องฟ้า นั่งหมาป่าหมาป่าหยุดเห่าหอน และบัคเดินช้า ๆ ต่อเขา หมาป่าและบัคตาม หลังจากเวลา หมาป่าหยุด และ รอ ดูบัค พร้อมบัคไม่ชอบต่อสู้ atta และเร็ว ๆ นี้ หมาป่ารู้นี้ แล้วสัตว์ทั้งสองได้กลายเป็นมิตร แล้ว หมาป่าเริ่มทำงานอีกครั้ง และเขาต้องบัคไปตามเขาอย่างชัดเจน พวกเขาวิ่งชั่วโมงผ่านป่า และบัคจำเป็นเขาดรีมเวิลด์ที่เขา และอื่น ๆ เช่นเขา มีวิ่งผ่านป่าเก่ามาก แล้ว ก็หยุดดื่ม และบัคธอร์นตันจอห์นที่จดจำ เขาเปิด และเริ่มต้นการเรียกกลับ หมาป่าตามเขา แล้วหยุดการ howled แต่บัควิ่งบน และไม่ได้เปิดไม่ ธอร์นตันได้รับประทานอาหารค่ำเมื่อคืนบัค บัค ไปทั้งเขา และสองวันไม่เหลือด้านข้างของเขา เขาตามเขาทุก ชมเขา ขณะที่เขากิน และใน ขณะที่เขานอนหลับ แต่หลังจากสองวัน เรียกป่ามาอีกครั้ง และเขาจำป่าและหมาป่าที่ได้ทำงานอยู่ข้างเขา เขาเริ่มออกนอนในป่าในเวลากลางคืน บางครั้งอยู่นอกวันที่สาม หรือสี่ เขาเคยไปสำหรับสัปดาห์ ตกปลา และฆ่าสัตว์ในอาหาร เขากินดี และเขาเติบโตแข็งแรง และเร็วขึ้น และมีชีวิตมากขึ้น เสื้อสีน้ำตาลทองของเขา shone กับสุขภาพเขาวิ่งผ่านป่า ความลับ กลิ่นทุก และเสียงทุกการเรียนรู้ "เขาเป็นสุนัขดีที่สุดที่ฉันเคยเห็น กล่าวธอร์นตันกับเพื่อนของเขาวันหนึ่งขณะที่พวกเขาเฝ้าดูบัคเดินออกจากค่ายจะไม่มีอีกดูพีกล่าวว่า สุนัขเช่นเขา เห็นเขาเดินออกจากค่าย แต่พวกเขาไม่เปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเมื่อเขาอยู่ในป่า ครั้งเขากลายเป็นสิ่งที่น่าพิศวง ก้าวเบา ๆ เงียบ ๆ เงาผ่านระหว่างต้นไม้ ในฤดูใบไม้ร่วง บัคเริ่มเห็นมูในป่า วันหนึ่งเขาได้พบกลุ่มของประมาณยี่สิบ ใหญ่ที่สุดคือ 2 เมตรสูง และแอนท์เลอร์ของเขามีมากกว่าสองเมตรข้าม เมื่อเขาเห็นบัค เขาได้โกรธมาก ชั่วโมง บัคตามมู เขาต้องใหญ่ได้ แต่ hewanted พระองค์เดียว โดยเย็น บัคได้ขับมูเก่าขนาดใหญ่จากอื่น แล้วจากนั้น เขาเริ่มโจมตีเขา สัตว์หนักหกร้อย และ 50 กิโลกรัมเขามีขนาดใหญ่พอ และแข็งแรงพอที่จะฆ่าบัควินาที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในห้านาทีบั๊กได้ทำหนึ่งพันสี่ร้อยดอลลาร์สำหรับทอร์นตันและเพื่อนของเขา จันทร์ทำให้เป็นไปได้สำหรับพวกเขาที่จะเดินทางไปทางทิศตะวันออกที่พวกเขาต้องการที่จะมองหาเหมืองทองที่หายไป ผู้ชายบอกว่าฉันนี้มีทองมากขึ้นกว่าฉันอื่น ๆ ในภาคเหนือ หลายคนได้มองมันและบางคนก็เสียชีวิตมองหามัน ผู้ชายเพียงคนเดียวที่รู้ว่ามันเป็นตายในขณะนี้ทอร์นตัน, พีทและฮันส์กับบั๊กและหกสุนัขตัวอื่น ๆ เริ่มออกไปทางทิศตะวันออกในฤดูใบไม้ผลิ พวกเขาเดินทางถึงแม่น้ำสจ๊วตและข้ามเทือกเขาแม็คเคนซี่ พวกเขาไม่ได้ย้ายได้อย่างรวดเร็ว; สภาพอากาศเป็นสิ่งที่ดีและคนยิงสัตว์เพื่อเป็นอาหารเมื่อพวกเขาจำเป็นต้องใช้มัน บางครั้งพวกเขาเดินทางเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์และบางครั้งพวกเขาหยุดสำหรับสัปดาห์และหาทองในพื้นดิน บางครั้งพวกเขาหิวและบางครั้งพวกเขามีจำนวนมากของอาหาร พวกเขาใช้เวลาในช่วงฤดูร้อนทั้งหมดในภูเขาแบกทุกอย่างที่พวกเขาต้องการบนหลังของพวกเขาบางครั้งทำให้เรือที่จะไปลงแม่น้ำหรือทะเลสาบทั่ว. ในฤดูใบไม้ร่วงพวกเขามาแปลกประเทศแบนด้วยทะเลสาบหลาย พวกเขาเดินทางผ่านฤดูหนาวและไม่มีใครได้พบ แต่เมื่อพวกเขาพบว่าบ้านไม้เก่าด้วยปืนเก่าในนั้น. เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึงก็พบว่าไม่เหมืองสูญหายทะเลสาบบริติชแอร์เวย์ในหุบเขากว้าง ผ่านน้ำตื้น goldshowed เช่นเนยสีเหลืองและนี่ค้นหาของพวกเขาสิ้นสุดวันที่ มีมูลค่าหลายพันทองดอลลาร์ในทะเลสาบและพวกเขาทำงานทุกวันหลังจากที่กรอกถุงถุงทอง. สุนัขมีอะไรจะทำอย่างไรยกเว้นดูชายและกินอาหารที่คนยิงสำหรับพวกเขา บั๊กใช้เวลาช่วงเย็นจำนวนมากนั่งอยู่ด้วยไฟ. ขณะที่เขานั่งเขาเห็นอีกครั้งในโลกความฝันของเขาที่มีขนดกคนแปลกนั่งถัดจาก him.He บางสิ่งบางอย่างยังได้ยินเรียกเขาเข้าไปในป่า บางครั้งในระหว่างวันที่เขายกหัวของเขาและได้ฟังแล้ววิ่งออกไปเข้าไปในป่า. คืนหนึ่งเขาตื่นขึ้นมาได้ยินโทรอีกครั้งหอนยาว เขาวิ่งเข้าไปในป่าตามเสียงและมาถึงสถานที่ที่เปิดให้บริการในต้นไม้ และมีจมูกของเขาชี้ไปบนท้องฟ้านั่งหมาป่า. หมาป่าหยุดหอนบั๊กเดินช้าต่อเขา หมาป่าและบั๊กตาม หลังจากที่เวลาหมาป่าหยุดและรอดูบั๊กพร้อมที่จะเก่งบั๊กไม่ได้ต้องการที่จะต่อสู้และในไม่ช้าหมาป่าตระหนักในเรื่องนี้และสัตว์ทั้งสองเป็นมิตร แล้วหมาป่าเริ่มทำงานอีกครั้งและเขาต้องการอย่างชัดเจนบั๊กตามเขาไป พวกเขาวิ่งเป็นเวลาหลายชั่วโมงผ่านป่าและบั๊กจำโลกแห่งความฝันที่เขาและคนอื่น ๆ เช่นเขาวิ่งผ่านป่าเก่ามาก. จากนั้นพวกเขาหยุดที่จะดื่มและบั๊กจำจอห์นทอร์นตัน เขาหันและเริ่มที่จะวิ่งกลับ หมาป่าตามเขาแล้วหยุด howled แต่บั๊กวิ่งบนและไม่ได้เปิด. Thornton ได้รับประทานอาหารค่ำเมื่อบั๊กกลับ บั๊กเพิ่มขึ้นทั่วทุกมุมเขาและสองวันไม่เคยออกจากด้านข้างของเขา เขาเดินตามเขาไปทุกที่เฝ้าดูเขาในขณะที่เขากินและในขณะที่เขานอนหลับ แต่หลังจากที่สองวันการเรียกร้องของป่ามาอีกครั้งและเขาจำป่าไม้และหมาป่าที่วิ่งอยู่ข้าง ๆ เขาที่. เขาเริ่มที่จะนอนหลับออกมาในป่าในเวลากลางคืนบางครั้งการเข้าพักออกเป็นเวลาสามหรือสี่วัน เมื่อเขาออกไปเป็นสัปดาห์ที่ตกปลาและฆ่าสัตว์เพื่อเป็นอาหาร เขากินดีและเขาเติบโตที่แข็งแกร่งและรวดเร็วและยังมีชีวิตอยู่มากขึ้น เสื้อคลุมสีน้ำตาลของเขา golden- ส่องกับสุขภาพขณะที่เขาวิ่งผ่านป่าในการเรียนรู้ทุกความลับกลิ่นทุกคนและทุกเสียง. "เขาเป็นสุนัขที่ดีที่สุดที่ผมเคยเห็นมา" ทอร์นตันกับเพื่อนของเขาในวันหนึ่งขณะที่พวกเขาเฝ้าดูกล่าวว่า บั๊กที่เดินออกมาจากค่าย. มีไม่เคยจะเป็นสุนัขอีกเหมือนเขากล่าวว่าพีทเห็นพวกเขาเห็นเขาเดินออกมาจากค่าย แต่พวกเขาไม่ได้ในการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเมื่อเขาอยู่ข้างในป่า เมื่อเขากลายเป็นสิ่งที่ป่าก้าวเบา ๆ และเงียบเงาผ่านท่ามกลางต้นไม้. ในฤดูใบไม้ร่วงบั๊กเริ่มที่จะเห็นผู้หญิงที่ไม่สวยในป่า วันหนึ่งเขาได้พบกับกลุ่มประมาณยี่สิบ ที่ใหญ่ที่สุดเป็นสองเมตรสูงและกวางของเขาได้มากขึ้นกว่าสองเมตร เมื่อเขาเห็นบั๊กเขาโกรธมาก ชั่วโมงบั๊กตามกวางมูซ; เขาต้องการขนาดใหญ่ แต่ hewanted เขาอยู่คนเดียว โดยตอนเย็นขับรถบั๊กกวางเก่าขนาดใหญ่ออกไปจากคนอื่น ๆ และจากนั้นเขาก็เริ่มการโจมตีของเขา สัตว์ชั่งน้ำหนักหกร้อยห้าสิบกิโลกรัมเขาก็ใหญ่พอและแข็งแรงพอที่จะฆ่าบั๊กในไม่กี่วินาที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในห้านาที บัคได้สิบสี่ร้อยดอลลาร์สำหรับทอร์นตันและเพื่อนๆของเขา มอญทำให้เป็นไปได้สำหรับพวกเขาที่จะเดินทางตะวันออก , ที่พวกเขาต้องการเพื่อค้นหาทองสูญหายของฉัน คนกล่าวว่า เหมืองนี้มีทองคำมากกว่าของฉันใด ๆอื่น ๆในภาคเหนือ หลายคนมองหามัน และบางส่วนได้ตายเพื่อตามหามัน แค่ผู้ชายที่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน ตอนนี้ตาย

ธอร์นตัน พีท และ ฮานส์กับบั๊กและหกสุนัขอื่น ๆ เริ่มจากทางตะวันออกในฤดูใบไม้ผลิ พวกเขาเดินทางไปถึงแม่น้ำแม็คเคนซี่ สจ๊วตและข้ามภูเขา พวกเขาไม่ได้ย้ายเร็ว อากาศที่ดี และคนยิงสัตว์เป็นอาหาร เมื่อพวกเขาต้องการมัน บางครั้งพวกเขาเดินทางสำหรับสัปดาห์และบางครั้งพวกเขาหยุดสำหรับสัปดาห์และหาทองในดิน บางครั้งพวกเขาหิวและบางครั้งพวกเขามีจำนวนมากของอาหาร พวกเขาใช้เวลาช่วงฤดูร้อนในหุบเขา แบกทุกอย่างที่พวกเขาต้องการบนหลังของพวกเขา บางครั้งทำเรือลงไปในแม่น้ำหรือทะเลสาบ

ในฤดูใบไม้ร่วง ก็มาแปลก แบนประเทศที่มีทะเลสาบมาก พวกเขาเดินทางผ่านฤดูหนาว และเจอใคร แต่เมื่อพวกเขาพบบ้านไม้เก่าๆ กับปืนเก่าใน

เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึงพวกเขาพบ ไม่ใช่หลงเอง บี ทะเลสาบในหุบเขากว้าง ผ่านน้ำตื้น goldshowed ชอบเนยสีเหลือง ค้นหาสิ้นสุดที่นี่ มีทองคำมูลค่าหลายพันดอลลาร์ในทะเลสาบและพวกเขาทำงานทุกวัน หลังบรรจุถุง ถุงทอง

สุนัขมีอะไรทำนอกจากดูผู้ชายและกินอาหารที่คนยิงพวกเขาบัคใช้เวลาตอนเย็นมากมายนั่งอยู่โดยไฟ

เขานั่ง เขาเห็นอีกโลกความฝันของเขาที่เขาขนแปลกๆ นั่งข้างๆ เขา เขายังได้ยินเสียงเรียกเขาเข้าไปในป่า บางครั้งในช่วงกลางของวัน เขายกศีรษะของเขาฟังแล้ววิ่งหนีเข้าไปในป่า

คืนนั้นเขาตื่นขึ้นมาเหมือนได้ยินเสียงเรียกอีกครั้ง เป็นเสียงหอนยาว เขาวิ่งเข้าป่าไปตามเสียง