Stress, rhythm and intonation are i

Stress, rhythm and intonation are inextricably linked. It is almost impossible to speak of any one of these aspects of spoken English without referring to the others. However it is clearly necessary for the sake of clarity to deal with each one individually. What I propose to do, then, is to begin with a brief overview of these interrelated questions and then go on to look at each one separately.

Look at the following sentence. What information is needed to be able to pronounce it correctly?

"There was a photographer at the corner of the street."[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเครียด จังหวะ และโทนเสียงเชื่อมโยง inextricably เกือบเป็นไปไม่ได้เอ่ยถึงอย่างใดอย่างหนึ่งเหล่านี้ด้านการพูดภาษาอังกฤษโดยไม่อ้างถึงผู้อื่นได้ อย่างไรก็ตาม ได้อย่างชัดเจนเพื่อความชัดเจนในการจัดการกับแต่ละคนแต่ละ สิ่งที่ผมเสนอจะทำอย่างไร แล้ว นั้นจะเริ่มต้นด้วยสัมพันธ์กันคำถามคร่าว ๆ เหล่านี้แล้ว ไปดูที่แยกต่างหาก

ดูประโยคต่อไปนี้ ข้อมูลเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้สามารถออกเสียงได้อย่างถูกต้องหรือไม่?

"มีได้เป็นช่างภาพที่มุมถนน"[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเครียดจังหวะและน้ำเสียงมีการเชื่อมโยงความสัมพันธุ์ มันเป็นไปไม่ได้เกือบที่จะพูดถึงคนใดคนหนึ่งของด้านนี้ของการพูดภาษาอังกฤษโดยไม่ต้องหมายถึงคนอื่น ๆ แต่มันเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างชัดเจนเพื่อประโยชน์ของความชัดเจนในการจัดการกับแต่ละคนเป็นรายบุคคล สิ่งที่ผมเสนอให้ทำแล้วคือการเริ่มต้นด้วยภาพรวมคร่าวๆของคำถามเหล่านี้และเชื่อมโยงกันแล้วไปดูแต่ละคนแยกกันดูที่ประโยคต่อไปนี้ ข้อมูลอะไรที่เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้สามารถออกเสียงได้ถูกต้องหรือไม่"มีช่างภาพที่มุมหนึ่งของถนนเป็น." [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเครียด , จังหวะและทำนองเสียงมีการเชื่อมโยง inextricably มันเป็นไปไม่ได้เกือบที่จะพูดใด ๆ หนึ่งของเหล่านี้ในลักษณะของการพูดภาษาอังกฤษ โดยไม่ต้องอ้างอิงกับคนอื่น แต่มันชัดเจนที่จำเป็นเพื่อความชัดเจนในการจัดการกับแต่ละหนึ่งที สิ่งที่ผมเสนอให้ทำ แล้ว จะเริ่มต้นด้วยการอธิบายภาพรวมของคำถามเหล่านี้แล้วคาบไปดูแต่ละตัวแยกกัน

ดูประโยคต่อไปนี้ ข้อมูลที่จำเป็นเพื่อให้สามารถออกเสียงได้อย่างถูกต้อง

" มีช่างภาพที่มุมของถนน . " [ 1 ]