Having established that (a) childre

Having established that (a) children must distinguish between pretend and real, (b) there is not complete permeability across these contexts, and yet (c) real information must wend its way from the real world into the pretend world, we ask whether there is selective transfer in the opposite direction such that at least some information crosses from the pretend realm into the real realm? Many studies have investigated whether children will learn novel information from fictional stories, but rela-tively few have investigated the analogous question in pretend play. Two recent studies might support the idea that some information can cross from pretend worlds to real ones, enabling learning from pretense . In both studies, preschoolers were shown a puppet introduced as a ‘‘nerp’’ and then told about the nerp’s preferences and fears. For example, the nerp pretended to eat and enjoy a cherry (represented by a red bead) but pretended to dislike a carrot (an orange bead). Then (to demarcate the pretend and real situations) the experimenter put the puppet away and brought out a book with a photograph of a loris (an animal most children have not seen or heard of). Children were told that the loris was a nerp. For the test, children were asked four questions about what the nerp did and did not like; in some studies the questions were forced-choice, pairing objects seen previously with new objects, and in others they were open-ended. Children performed quite well on the forced-choice questions (e.g., ‘‘Do nerps not like to eat carrots or corn?’’), but across several studies performance on open-ended questions (e.g., ‘‘Can you tell me what nerps do not like to eat?’’) was approximately 50%. Because responses to the forced-choice questions might be due to recognizing what had previously been associated with nerps, the open-ended results suggest that learning from pretense, although possible, may be difficult for young children. In addition, in these studies there was no comparison case of extending from real to real; thus, we do not know how learning in pretense contexts compares with learning similar information in real contexts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรามีการจัดตั้งว่า (ก) เด็กต้องแยกระหว่างสมมุติ และ (ข) ไม่มีซึมผ่านสมบูรณ์ข้ามบริบทเหล่านี้ และยังได้ ข้อมูล (ค) จริงต้อง wend ทางจากโลกจริงสู่โลกสมมุติ ถามว่า มีโอนย้ายที่เลือกในทิศทางตรงข้ามดังกล่าวว่าข้อมูลบางอย่างข้ามจากดินแดนสมมุติที่เป็นดินแดนแท้จริง ศึกษาจำนวนมากได้รับการตรวจสอบว่า เด็กจะเรียนรู้ข้อมูลนวนิยายจากเรื่อง fictional แต่เบ tively ไม่กี่ได้ตรวจสอบคำถามที่คล้ายคลึงในการเล่นสมมุติ การศึกษาล่าสุดสองอาจสนับสนุนความคิดที่ว่าข้อมูลบางอย่างที่สามารถข้ามจากโลกสมมุติไปคนจริง ทำให้การเรียนรู้จากข้ออ้าง ในการศึกษาทั้งสอง เด็กก่อนวัยเรียนได้แสดงหุ่นแนะนำ ''ของ nerp'' แล้ว บอกเกี่ยวกับลักษณะและความกลัวของของ nerp ตัวอย่าง ของ nerp การหลอกลวงว่าจะ เตรียมลูกเชอร์รี่ (รูปลูกปัดเป็นสีแดง) แต่หลอกลวงว่าจะไม่ชอบแครอท (มีลูกปัดสีส้ม) (ปักในสถานการณ์สมมุติ และจริง) experimenter การเก็บหุ่นกระบอก แล้วนำหนังสือที่มีรูปถ่ายของ loris (เด็กส่วนใหญ่เป็นสัตว์มีไม่เห็น หรือได้ยิน) เด็กก็บอกว่า loris การ ของ nerp สำหรับการทดสอบ เด็กถูกถาม 4 คำถามเกี่ยวกับสิ่งของ nerp ได้ และไม่ ชอบ ในบางการศึกษา คำถามบังคับที่เลือก จับคู่วัตถุที่เห็นก่อนหน้านี้กับวัตถุใหม่ และคนอื่น ๆ ก็เปิด เด็กดำเนินการค่อนข้างดีในคำถามบังคับเลือก (เช่น, '' nerps ไม่ชอบกินแครอทหรือข้าวโพดหรือไม่ ''), แต่ในหลายการศึกษาประสิทธิภาพในคำถามปลายเปิด (เช่น, ''คุณสามารถบอกสิ่ง nerps ทำไม่ชอบกิน ') ประมาณ 50% เนื่องจากการตอบคำถามเลือกบังคับอาจเนื่องจากการจดจำสิ่งที่เคยได้รับเกี่ยวข้องกับ nerps ผลการเปิดแนะนำว่า การเรียนรู้จากข้ออ้าง แม้ว่าเป็นไปได้ อาจเป็น difficult สำหรับเด็ก นอกจากนี้ ในการศึกษาเหล่านี้ ก็ไม่มีกรณีเปรียบเทียบขยายจากจริงจริง ดังนั้น เราไม่รู้วิธีการเรียนรู้ในบริบทของข้ออ้างเปรียบเทียบกับการเรียนรู้ข้อมูลที่คล้ายกันในบริบทจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้องยอมรับว่า (ก) เด็กต้องแยกแยะระหว่างหลอกจริงและ (ข) ไม่มีการซึมผ่านที่สมบูรณ์ข้ามบริบทเหล่านี้และยัง (ค) ข้อมูลจริงต้องยืมทางจากโลกแห่งความเป็นจริงเข้ามาในโลกหลอกเราถามว่ามี คือการถ่ายโอนเลือกในทิศทางตรงกันข้ามเช่นว่าอย่างน้อยข้อมูลบางส่วนข้ามจากดินแดนหลอกเข้าไปในดินแดนจริง? การศึกษาหลายแห่งมีการสอบสวนว่าเด็กจะได้เรียนรู้ข้อมูลจากนวนิยาย Fi เรื่องราว ctional แต่จริง-ลำดับมีการสอบสวนไม่กี่คำถามคล้ายในการเล่นแกล้ง สองการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้อาจสนับสนุนความคิดที่ว่าข้อมูลบางอย่างสามารถข้ามจากโลกแกล้งคนจริงที่ช่วยให้การเรียนรู้จากข้ออ้าง ทั้งในการศึกษาเด็กก่อนวัยเรียนที่มีการแสดงหุ่นเชิดแนะนำว่าเป็น '' nerp '' แล้วบอกเกี่ยวกับการตั้งค่า nerp และความกลัว ยกตัวอย่างเช่น nerp แกล้งกินและเพลิดเพลินไปกับเชอร์รี่ (แสดงโดยลูกปัดสีแดง) แต่แกล้งทำเป็นไม่ชอบแครอท (ลูกปัดสีส้ม) จากนั้น (เพื่อปักปันหลอกและสถานการณ์จริง) ทดลองใส่หุ่นเชิดออกไปและนำออกมาจากหนังสือที่มีรูปถ่ายของนางอาย (สัตว์ที่เด็กส่วนใหญ่ไม่ได้เห็นหรือได้ยินของบริการ) เด็กบอกว่านางอายเป็น nerp สำหรับการทดสอบเด็กถูกถามสี่คำถามเกี่ยวกับสิ่งที่ nerp ได้และไม่ชอบ; ในการศึกษาบางคำถามที่ถูกบังคับให้เลือกวัตถ​​ุที่จับคู่เห็นก่อนหน้านี้มีวัตถุใหม่และอื่น ๆ ที่พวกเขาเปิดกว้าง เด็กดำเนินการค่อนข้างดีในคำถามบังคับทางเลือก (เช่น '' อย่า nerps ไม่ชอบกินแครอทหรือข้าวโพด? '') แต่ทั่วทั้งผลการดำเนินงานการศึกษาหลายแห่งตามคำถามปลายเปิด (เช่น '' คุณสามารถบอกฉันว่า nerps ไม่ชอบที่จะกินหรือ? '') อยู่ที่ประมาณ 50% เพราะคำตอบของคำถามที่บังคับเลือกที่อาจเกิดจากการตระหนักถึงสิ่งที่ได้รับก่อนหน้านี้ที่เกี่ยวข้องกับ nerps ผลปลายเปิดแสดงให้เห็นว่าการเรียนรู้จากข้ออ้างแม้จะเป็นไปได้ที่อาจจะยากที่สำหรับเด็กเล็ก นอกจากนี้ในการศึกษาเหล่านี้ไม่มีกรณีเปรียบเทียบยื่นออกมาจากที่แท้จริงในการจริง ดังนั้นเราจึงไม่ทราบวิธีการเรียนรู้ในบริบทข้ออ้างเปรียบเทียบกับการเรียนรู้ข้อมูลที่คล้ายคลึงกันในบริบทจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีการก่อตั้งขึ้นที่ ( เด็ก ) ต้องแยกแยะระหว่างปลอมและจริง , ( b ) ไม่มีการซึมผ่านที่สมบูรณ์ในบริบทเหล่านี้ และ ( ค ) ข้อมูลที่แท้จริง ต้องยืมมาจากโลกจริงเป็นหลอกโลก เราถามว่า มีการโอนย้ายในทิศทางที่ตรงข้าม เช่น อย่างน้อยบางข้อมูลที่ข้าม จากแกล้งทำเป็นอาณาจักรในดินแดนจริง หลายการศึกษาได้ศึกษาว่าเด็กจะได้เรียนรู้ข้อมูลใหม่จาก ctional ถ่ายทอดเรื่องราว แต่มาร์ตินมีไม่กี่ตรวจสอบคำถามคล้ายคลึงในแกล้งทำเป็นว่าเล่น สองการศึกษาอาจจะสนับสนุนความคิดที่ว่า ข้อมูลบางอย่างที่สามารถข้ามจากโลกที่เป็นจริง ทำให้การเรียนรู้จากการเสแสร้ง ทั้งการศึกษา เด็กมีการแสดงหุ่นเชิดแนะนำเป็น " "nerp " " แล้วบอกเรื่อง nerp คือความชอบ และความกลัว ตัวอย่างเช่น nerp แกล้งทำเป็นกิน และเพลิดเพลินกับเชอร์รี่ ( แทนด้วยลูกปัดสีแดง ) แต่แกล้งทำเป็นไม่ชอบแครอท ( เม็ดสีส้ม ) แล้ว ( ของที่แกล้งและสถานการณ์จริง ) การทดลองใส่หุ่นออกไปและนำหนังสือที่มีรูปถ่ายของลิงลม ( สัตว์เด็กส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นหรือได้ยินมาก่อน ) เด็กบอกว่าลิงลมเป็น nerp . สำหรับการทดสอบเด็กถาม 4 คำถามเกี่ยวกับสิ่งที่ nerp ได้และไม่ได้ เช่น ในบางการศึกษาคำถามที่ถูกบังคับให้เลือกจับคู่วัตถุกับวัตถุที่เห็นก่อนหน้านี้ใหม่ , และอื่น ๆ พวกเขาเป็นแบบปลายเปิด เด็กทำค่อนข้างดีในการบังคับเลือกคำถาม ( เช่น " " nerps ไม่ชอบกินแครอท หรือ ข้าวโพด " " ) แต่ในงานศึกษาหลายคำถามปลายเปิด ( เช่น " " ช่วยบอกสิ่งที่ nerps ไม่กิน ? " " ) คือประมาณ 50% เพราะคำตอบที่ให้เลือกคำถามที่อาจจะเกิดจากการที่ได้รับก่อนหน้านี้ที่เกี่ยวข้องกับ nerps ผลปลายเปิดแนะนําที่เรียนจากการเสแสร้ง แต่เป็นไปได้ อาจจะแยกถ่ายทอดศาสนาสำหรับเด็ก นอกจากนี้ ในการศึกษานี้ไม่มีการเปรียบเทียบ กรณีขยายจากที่แท้จริง ดังนั้น เราไม่รู้วิธีการเรียนรู้ ในข้ออ้างบริบทเปรียบเทียบกับการเรียนรู้ข้อมูลที่คล้ายกันในบริบทจริง