while individual poverty increases

while individual poverty increases one’s likelihood of having diabetes for both Blacks and Whites,
neighborhood poverty increases the odds of having diabetes for only Blacks and poor Whites. In other words, non-poor
Whites are not affected by the residential environment, but poor Whites living in poor neighborhoods are more likely to
have diabetes than poor Whites living in non-poor neighborhoods. For Blacks, the prevalence of diabetes increases in
the order of: non-poor Blacks in non-poor neighborhoods, poor Blacks in non-poor neighborhoods, non-poor Blacks in
poor neighborhoods, and poor Blacks in poor neighborhoods. This study suggests that social and environmental
determinants underlie the racial differences in the prevalence of diabetes in the U.S. Furthermore, it underscores the importance of improving the living conditions (e.g., availability of healthy foods, walkability), particularly for those in
poor residential neighborhoods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่ความยากจนแต่ละเพิ่มขึ้นของโอกาสมีทั้งดำและขาว โรคเบาหวานความยากจนย่านเพิ่มราคาของการมีโรคเบาหวานเท่านั้นดำและขาวคนจน ในคำอื่น ๆ ไม่ใช่คนจนขาวจะไม่ได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัย แต่ขาวคนจนที่อาศัยอยู่ในละแวกใกล้เคียงจนมีแนวโน้มที่จะมีโรคเบาหวานมากกว่าขาวคนจนที่อาศัยอยู่ในละแวกใกล้เคียงไม่ใช่คนจน สำหรับดำ ความชุกของโรคเบาหวานเพิ่มขึ้นในลำดับ: ดำไม่ยากไม่ใช่ยากจนดำในละแวกใกล้เคียงไม่ใช่ยากจน ดำดีในละแวกใกล้เคียงไม่ใช่คนจน ในละแวกใกล้เคียงที่ยากจน และดำดีในละแวกใกล้เคียงจน การศึกษานี้แนะนำว่า สังคม และสิ่งแวดล้อมดีเทอร์มิแนนต์รวบความชุกของโรคเบาหวานในสหรัฐอเมริกาต่างเชื้อชาติ นอกจากนี้ มัน underscores ความสำคัญของการปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ (เช่น ความพร้อมของอาหารเพื่อสุขภาพ walkability), โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่อยู่ในไม่ดีอยู่อาศัยละแวกใกล้เคียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่ความยากจนของแต่ละบุคคลจะเพิ่มโอกาสหนึ่งของการมีโรคเบาหวานทั้งคนผิวดำและคนผิวขาว,
ความยากจนพื้นที่ใกล้เคียงเพิ่มอัตราต่อรองของโรคเบาหวานที่มีสำหรับคนผิวดำและคนผิวขาวเท่านั้นที่ไม่ดี ในคำอื่น ๆ
ที่ไม่ยากจนคนผิวขาวจะไม่ได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัย
แต่คนผิวขาวยากจนที่อาศัยอยู่ในละแวกใกล้เคียงที่ไม่ดีมีแนวโน้มที่จะมีโรคเบาหวานมากกว่าคนผิวขาวยากจนที่อาศัยอยู่ในละแวกใกล้เคียงที่ไม่ได้ยากจน สำหรับคนผิวดำความชุกของโรคเบาหวานเพิ่มขึ้นในคำสั่งของ: คนผิวดำที่ไม่ยากจนในละแวกใกล้เคียงที่ไม่ยากจนคนผิวดำที่ไม่ดีในละแวกใกล้เคียงที่ไม่ยากจนคนผิวดำที่ไม่ยากจนในละแวกใกล้เคียงที่ไม่ดีและคนผิวดำที่ไม่ดีในละแวกใกล้เคียงที่ไม่ดี การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าสังคมและสิ่งแวดล้อมปัจจัยพื้นฐานความแตกต่างทางเชื้อชาติในความชุกของโรคเบาหวานในสหรัฐอเมริกานอกจากนี้ก็ตอกย้ำถึงความสำคัญของการปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ (เช่นความพร้อมของอาหารเพื่อสุขภาพ, walkability) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่อยู่ในย่านที่อยู่อาศัยที่ไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่ความยากจนรายบุคคลเพิ่มขึ้นอย่างใดอย่างหนึ่งของโอกาสที่มีโรคเบาหวาน ทั้งดำและสีขาว ,
ความยากจนเพื่อนบ้านเพิ่มราคาของการมีโรคเบาหวานสำหรับคนผิวดำเท่านั้น และไม่ดีขึ้น ในคำอื่น ๆที่ไม่ยากจน
ไข่ขาวจะไม่ได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัย แต่ยากจน อาศัยอยู่ในย่านคนขาวที่ยากจนมีแนวโน้มที่จะ
มีโรคเบาหวานมากกว่าจนไข่ขาวไม่ยากจนที่อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียง สำหรับคนผิวดำ ความชุกของเบาหวานเพิ่ม
สั่ง : ไม่ดำไม่ยากจนน่าสงสารในย่านคนผิวดำในย่านยากจนไม่ยากจนไม่น่าสงสารคนผิวดำในย่านยากจน
, และยากจนคนผิวดำในย่านคนจน การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า สังคม และ สิ่งแวดล้อม
ปัจจัยต่างๆ ความแตกต่างทางเชื้อชาติในความชุกของเบาหวานในสหรัฐอเมริกา นอกจากนี้ ยังตอกย้ำถึงความสำคัญของการปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ เช่น ความพร้อมของอาหาร ความสามารถเดินได้แข็งแรง ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้น่าสงสาร
ย่านที่อยู่อาศัย