Each of 4 experimentally naive, dom

Each of 4 experimentally naive, domestically raised baboons was injected with serum from 1 of 4 wild-caught HBV DNA–positive baboons. Serum samples from the experimentally naive baboons were HBV DNA negative before injection, and baseline levels of aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase, and IgG were also determined. The baboons were transiently positive for several of these markers and were intermittently positive for HBV DNA in serum. Results for a representative sample (baboon 2) infected with serum from baboon 9732 are shown in Figure 5. DNA extracted from liver tissue obtained at necropsy from baboon 2 was used to amplify and sequence a portion of the surface gene (nt 409–1101). The sequence of virus extracted from liver tissue of baboon 2 six months after injection was identical to the HBV sequence of this region found in original baboon 9732.
Discussion
Detection of HBV DNA in serum samples of 2 Chacma baboons before injection with human HBV (16) suggested that baboons might be chronically infected with HBV. Our objective was to determine the prevalence of HBV in wild-caught Chacma baboons and to characterize the virus isolated from these animals. The overall prevalence (21.7%) of HBV in the baboons is similar to the HBV prevalence in other nonhuman primates in areas to which HBV is highly endemic, including sub-Saharan Africa (25).
The baboons were serologically negative, and the 1 baboon examined histologically had mild focal lobular hepatitis, and HBcAg was detected in liver tissue by immunohistochemical staining. Detection of low levels of HBV DNA in baboon liver tissue and in serum in the absence of HBsAg and at relatively low levels of HBV DNA classifies this infection as occult (26). Lack of any serologic markers of HBV infection further distinguishes this infection as a seronegative occult HBV infection (26). This finding is analogous to a secondary occult infection in the woodchuck (27). Furthermore, HBV DNA was detected in juvenile and adult baboons, suggesting lifelong persistence of the virus, which was successfully transmitted to experimentally naive baboons. Detection of HBV DNA alone does not necessarily correspond to an HBV infection (28). Thus, detection of cccDNA and viral RNA in liver tissue of baboon 9732 showed that HBV was replicating. The low levels of viral nucleic acids detected in baboon liver are a further characteristic of occult infections (27). This study demonstrates a naturally occurring occult HBV infection in a nonhuman primate.
Phylogenetic analysis of the baboon HBV genome showed that it belonged to genotype A, clustering with subgenotype A2. This finding is an unexpected result because subgenotype A1 predominates in South Africa (24). However, in the basal core promoter/precore region, the baboon HBV had distinct characteristics of subgenotype A1. Four additional mutations in the polymerase, surface, X, and core regions of the baboon HBV strain differentiated the baboon isolate from most subgenotype A2 isolates. These mutations are not known to cause any major functional or conformational changes.
Paradoxical identification of subgenotype A2 in the baboon when subgenotype A1 predominates in Africa might indicate that subgenotype A2 is an older strain that previously circulated in Africa, which has been replaced by other strains, including subgenotype A1 and genotypes D and E (29). An analogous trend might have occurred in the Mediterranean region where genotype D now predominates over genotype A (30). Similarly, a change in the prevalent HBV genotype in central and western Africa has been postulated to have occurred over the past 200 years, and genotype E, originally restricted to the west coast of Africa, now spreads over a large crescent stretching from The Gambia, through Nigeria and the Democratic Republic of the Congo into Namibia and Mozambique (31). There is a paucity of sequencing data for subgenotype A2 from Africa. Only 4 complete subgenotype A2 genomes from South Africa have been deposited in GenBank. Shorter subgenomic sequences of subgenotype A2 from South Africa (32), Tunisia (33), and Kenya (34) have also been deposited. More extensive molecular epidemiologic studies in Africa might uncover a higher circulation of subgenotype A2 in more remote regions.
Another explanation for the paradoxical finding of subgenotype A2 in the baboon could be that in Africa, as shown in India, subgenotype A2 isolates are confined to peripheral blood leukocytes (PBLs). In India, subgenotype A1 and genotype D circulate, but actively replicating HBV subgenotype A2 isolates have been detected in PBLs (35). These subgenotype A2 isolates were confined to PBLs and were not detected in serum. Differential immune pressures are believed to compartmentalize HBV to different parts of the body in which different strains evolve independently (35). Further study will be needed to determine whether subgenotype A2 is compartmentalized to PBLs in Africa.
In sub-Saharan Africa, most human HBV carriers are negative for HBV e antigen, and in these persons, spread of HBV is mainly horizontal (36). In baboons, their natural habits indicate that horizontal baboon-to-baboon transmission of HBV is highly probable. Baboons are social animals, and bonds are strengthened by daily grooming with several related and unrelated partners, including offspring (37). Young baboons, like their human counterparts, spend much of the day playing together. The games can become quite physical, often leading to mock fights. Physical fights among male and female adult baboons are rare. Alpha males tend to be aggressive, and displays of dominance and chases occur daily.
The well-documented interactions between humans and baboons make cross-species transmission of this virus extremely plausible (37). Baboons are the most widely distributed nonhuman primates in Africa and are found in virtually all parts of sub-Saharan Africa. They often appear in ancient Egyptian mythology and art, depicted as captives brought from southern Africa or as pets on leashes (37). In southern Africa, baboons have been kept as pets and trained to work as oxcart drivers, railway laborers, and as goat herders on farms (37). However, more common are reports of conflict between humans and baboons. In the rural areas, baboons raid orchards, destroy irrigation pipes, and kill sheep and goats. Because baboons can become aggressive when challenged, they are often killed by farmers for being pests. Slaughter of baboons for bush meat could be another source of exposure to the virus (38).
From the results of the present study, it is impossible to determine whether baboons were infected with HBV by humans, as has been hypothesized (39), or whether humans were infected by baboons. However, as noted by Michael Lai, a virus expert, “When we expose ourselves to exotic animals, there is always a risk of being exposed to something unknown…When we perturb the existing peace between human beings and nature, we are opening a Pandora’s box, which may contain surprises” (40).
Dr Dickens is a researcher in the Department of Internal Medicine, University of the Witwatersrand, Johannesburg, South Africa. Her main research interests include molecular virology and cancer.
Acknowledgments
We thank C. Brechot for providing the HBV DNA probe and Allan Paterson for performing serologic and immunohistochemical analysis.
M.C.K. was supported by a grant (NRF2K421) from the National Research Foundation, South Africa. A.K. was supported by a grant (00/52) from the Polio Research Foundation, South Africa. C.D. was supported by bursaries from the National Research Foundation and the Polio Research Foundation. R.H.P. was supported by the Intramural Research Program of the National Institute of Allergy and Infectious Diseases, National Institutes of Health.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ละ 4 ไร้เดียงสาทดลองลิงบาบูนขึ้นในประเทศได้รับการฉีดด้วยซีรั่มจาก 1 จาก 4 ไวรัสตับอักเสบบีลิงบาบูน dna บวกป่าจับ ตัวอย่างซีรั่มจากลิงบาบูนไร้เดียงสาทดลองเป็นไวรัสตับอักเสบบี dna เชิงลบก่อนที่จะฉีดและระดับพื้นฐานของ aspartate aminotransferase, aminotransferase อะลานีนและ IgG ได้รับการพิจารณายังลิงบาบูนเป็น transiently บวกสำหรับหลายเครื่องหมายเหล่านี้และมีจังหวะที่ดีสำหรับ dna ไวรัสตับอักเสบบีในซีรั่ม ผลกลุ่มตัวอย่าง (ลิงบาบูน 2) การติดเชื้อในเลือดจากลิงบาบูน 9732 จะแสดงในรูปที่ 5 dna สกัดจากเนื้อเยื่อตับที่ได้รับในการชันสูตรศพจากลิงบาบูน 2 ถูกใช้ในการขยายและลำดับส่วนของพื้นผิวของยีน (NT 409-1101)ลำดับของไวรัสที่สกัดจากเนื้อเยื่อตับของลิงบาบูน 2 หกเดือนหลังจากฉีดก็เหมือนกับลำดับไวรัสตับอักเสบบีในภูมิภาคนี้ที่พบในลิงบาบูนเดิม 9732.

อภิปรายการตรวจสอบของไวรัสตับอักเสบบีดีเอ็นเอในตัวอย่างซีรั่มจาก 2 ลิงบาบูน Chacma ก่อนที่จะฉีดไวรัสตับอักเสบบีของมนุษย์ ( 16) ชี้ให้เห็นว่าลิงบาบูนอาจจะมีการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรังด้วยวัตถุประสงค์ของเราคือเพื่อตรวจสอบความชุกของไวรัสตับอักเสบบีในลิงบาบูน Chacma ป่าจับและลักษณะของไวรัสที่แยกได้จากสัตว์เหล่านี้ ความชุกโดยรวม (21.7%) ของไวรัสตับอักเสบบีในลิงบาบูนมีความคล้ายคลึงกับการแพร่ระบาดของไวรัสตับอักเสบบีในบิชอพที่ไม่ใช่มนุษย์อื่น ๆ ในพื้นที่ที่ไวรัสตับอักเสบบีเป็นอย่างมากเฉพาะถิ่นรวมทั้ง sub-Saharan Africa (25).
ลิงบาบูนเป็นลบ serologically,และลิงบาบูนที่ 1 การตรวจสอบ histologically มีเชื้อไวรัสตับอักเสบรุนแรง lobular โฟกัสและ hbcag ถูกตรวจพบในเนื้อเยื่อตับโดยเทคนิค immunohistochemistry การตรวจสอบระดับต่ำของไวรัสตับอักเสบบีดีเอ็นเอในเนื้อเยื่อตับลิงบาบูนและในซีรั่มในกรณีที่ไม่มี HBsAg และอยู่ในระดับที่ค่อนข้างต่ำของไวรัสตับอักเสบบีดีเอ็นเอแยกประเภทการติดเชื้อนี้เป็นไสย (26)ขาดเครื่องหมายทางน้ำเหลืองใด ๆ ของการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีต่อการติดเชื้อนี้แตกต่างกับการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีลึกลับน้ำเหลือง (26) การค้นพบนี้จะคล้ายคลึงกับการติดเชื้อลึกลับรองใน woodchuck (27) นอกจากนี้ไวรัสตับอักเสบบีดีเอ็นเอถูกตรวจพบในเด็กและเยาวชนและผู้ใหญ่ลิงบาบูนบอกวิริยะตลอดชีวิตของไวรัสซึ่งถูกส่งประสบความสำเร็จในการทดลองลิงบาบูนไร้เดียงสาตรวจหาดีเอ็นเอไวรัสตับอักเสบบีคนเดียวไม่จำเป็นต้องสอดคล้องกับการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบี (28) ดังนั้นการตรวจสอบของ cccdna และ RNA ของไวรัสในเนื้อเยื่อตับของลิงบาบูน 9732 แสดงให้เห็นว่าไวรัสตับอักเสบบีได้รับการคัดลอก ระดับต่ำของกรดนิวคลีอิกของไวรัสที่ตรวจพบในตับลิงบาบูนมีลักษณะต่อไปของการติดเชื้อลึกลับ (27) การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงธรรมชาติที่เกิดขึ้นการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีในไสยเจ้าคณะมนุษย์.
การวิเคราะห์สายวิวัฒนาการของจีโนมไวรัสตับอักเสบบีชนิดหนึ่งแสดงให้เห็นว่ามันเป็นของ genotype, การจัดกลุ่มด้วย subgenotype a2 การค้นพบนี้เป็นผลที่ไม่คาดคิดเพราะ subgenotype a1 ทุกข์ยากอยู่ในแอฟริกาใต้ (24) แต่ในหลักของภูมิภาคก่อการ / precore ฐานไวรัสตับอักเสบบีชนิดหนึ่งมีลักษณะที่แตกต่างของ subgenotype a1 สี่การกลายพันธุ์เพิ่มเติมในโพลิเมอร์ผิว, x,และภูมิภาคหลักของสายพันธุ์ลิงบาบูนไวรัสตับอักเสบบีมีความแตกต่างชนิดหนึ่งแยกจากส่วนใหญ่สายพันธุ์ subgenotype a2 การกลายพันธุ์เหล่านี้จะไม่เป็นที่รู้จักที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการทำงานหรือโครงสร้างใด ๆ ที่สำคัญ.
ขัดแย้งของประชาชน subgenotype a2 ในลิงบาบูนเมื่อ subgenotype a1 ทุกข์ยากในแอฟริกาอาจระบุ a2 subgenotype ที่เป็นสายพันธุ์เก่าที่แพร่สะพัดก่อนหน้านี้ในแอฟริกาซึ่งได้รับการแทนที่ด้วยสายพันธุ์อื่น ๆ รวมถึง a1 subgenotype และยีนงและ e (29) แนวโน้มที่คล้ายกันอาจจะเกิดขึ้นในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนที่จีโนไทป์งตอนนี้ทุกข์ยากกว่าจีโนไทป์ (30) ในทำนองเดียวกันการเปลี่ยนแปลงในสายพันธุ์ไวรัสตับอักเสบบีที่แพร่หลายในภาคกลางและตะวันตกแอฟริกาได้รับการกล่าวอ้างว่าจะเกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมา 200 ปีและสายพันธุ์อีจำกัด เดิมไปยังชายฝั่งตะวันตกของแอฟริกาตอนนี้แพร่กระจายในช่วงเสี้ยวใหญ่ยืดออกจากแกมเบียผ่านไนจีเรียและสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโกในนามิเบียและโมซัมบิก (31) มีความขัดสนของข้อมูลลำดับการ a2 subgenotype จากแอฟริกา เพียง 4 จีโนมที่สมบูรณ์ subgenotype a2 จากแอฟริกาใต้ได้รับการฝากไว้ใน GenBankลำดับ subgenomic สั้น a2 subgenotype จากแอฟริกาใต้ (32) ตูนิเซีย (33) และเคนยา (34) ยังได้รับการฝาก การศึกษาทางระบาดวิทยาโมเลกุลกว้างขวางมากขึ้นในแอฟริกาอาจค้นพบการไหลเวียนสูงขึ้นของ a2 subgenotype ในพื้นที่ห่างไกลมากขึ้น.
คำอธิบายสำหรับการค้นพบขัดแย้งของ subgenotype a2 ในลิงบาบูนอื่นอาจเป็นไปได้ว่าในแอฟริกาตามที่แสดงในประเทศอินเดีย,สายพันธุ์ subgenotype a2 ถูกกักบริเวณให้เม็ดเลือดขาวในเลือด (PBLs) ในประเทศอินเดีย, a1 subgenotype และจีโนไทป์งหมุนเวียน แต่อย่างแข็งขันจำลองไวรัสตับอักเสบบี subgenotype a2 สายพันธุ์ที่ได้รับการตรวจพบใน PBLs (35) เหล่านี้แยก subgenotype a2 ถูกคุมขังใน PBLs และไม่ได้รับการตรวจพบในซีรั่มแรงกดดันภูมิคุ้มกันแตกต่างเชื่อว่าจะ compartmentalize ไวรัสตับอักเสบบีไปยังส่วนต่างๆของร่างกายในการที่สายพันธุ์ที่แตกต่างกันวิวัฒนาการอิสระ (35) การศึกษาต่อจะต้องตรวจสอบว่า subgenotype a2 เป็น compartmentalized จะ PBLs ในแอฟริกา.
ใน sub-Saharan Africa ส่วนใหญ่ผู้ให้บริการไวรัสตับอักเสบบีเป็นมนุษย์เชิงลบสำหรับไวรัสตับอักเสบบีอีแอนติเจนและในคนเหล่านี้การแพร่กระจายของไวรัสตับอักเสบบีเป็นแนวนอนส่วนใหญ่ (36)ในลิงบาบูนพฤติกรรมธรรมชาติของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าการส่งลิงบาบูนที่ลิงบาบูนแนวนอนของไวรัสตับอักเสบบีเป็นไปได้สูง ลิงบาบูนเป็นสัตว์สังคมและพันธบัตรมีความเข้มแข็งโดยการกรูมมิ่งในชีวิตประจำวันกับคนที่เกี่ยวข้องและไม่เกี่ยวข้องหลายแห่งรวมถึงลูกหลาน (37) ลิงบาบูนหนุ่มเช่นเดียวกับคู่ของมนุษย์ของพวกเขาใช้จ่ายมากของวันที่เล่นด้วยกัน เกมค่อนข้างจะเป็นทางกายภาพมักจะนำไปสู่​​การต่อสู้จำลอง การต่อสู้ทางกายภาพระหว่างชายและหญิงลิงบาบูนผู้ใหญ่เป็นของหายาก อัลฟาเพศชายมีแนวโน้มที่จะก้าวร้าวและการแสดงของการปกครองและเกิดขึ้นในชีวิตประจำวันไล่.
ปฏิสัมพันธ์ดีเอกสารระหว่างมนุษย์และลิงบาบูนให้ส่งข้ามสายพันธุ์ของเชื้อไวรัสนี้เป็นไปได้อย่างมาก (37)ลิงบาบูนเป็นบิชอพที่ไม่ใช่มนุษย์กระจายอย่างกว้างขวางมากที่สุดในแอฟริกาและพบได้ในเกือบทุกส่วนของทะเลทรายซาฮารา พวกเขามักจะปรากฏในตำนานอียิปต์โบราณและศิลปะภาพที่ถูกจับนำมาจากภาคใต้ของแอฟริกาหรือเป็นสัตว์เลี้ยงในสายจูง (37) ในภาคใต้ของแอฟริกาลิงบาบูนได้รับการเก็บไว้เป็นสัตว์เลี้ยงและการฝึกอบรมการทำงานเป็นคนขับรถเกรียนลากด้วยวัวคนงานรถไฟและในขณะที่เลี้ยงแพะในฟาร์ม (37) แต่ที่พบบ่อยมากขึ้นรายงานของความขัดแย้งระหว่างมนุษย์และลิงบาบูน ในพื้นที่ชนบท, ลิงบาบูนบุกสวนผลไม้ทำลายท่อชลประทานและฆ่าแกะและแพะ เพราะจะกลายเป็นลิงบาบูนก้าวร้าวเมื่อถูกท้าทายพวกเขามักจะถูกฆ่าโดยเกษตรกรที่เป็นศัตรูพืช การฆ่าลิงบาบูนเนื้อพุ่มไม้อาจจะเป็นแหล่งที่มาของการสัมผัสกับไวรัส (38) อื่น
.จากผลการศึกษาปัจจุบันก็เป็นไปไม่ได้เพื่อตรวจสอบว่าลิงบาบูนมีการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีโดยมนุษย์ตามที่ได้รับการตั้งสมมติฐาน (39) หรือไม่ว่ามนุษย์มีการติดเชื้อโดยลิงบาบูน แต่เท่าที่สังเกตจากไมเคิลแครายผู้เชี่ยวชาญด้านไวรัส "เมื่อเราเปิดเผยตัวเองเพื่อสัตว์ที่แปลกใหม่ยังมีความเสี่ยงของการสัมผัสกับสิ่งที่ไม่รู้จัก ... เมื่อเรารบกวนความสงบสุขที่มีอยู่ระหว่างมนุษย์และธรรมชาติที่เรากำลังเปิดกล่องแพนดอร่าซึ่งอาจจะมีความประหลาดใจ "(40).
ดรผีสางเป็นนักวิจัยในภาควิชา ยาภายในมหาวิทยาลัย Witwatersrand, แอฟริกาใต้ สนใจงานวิจัยหลักของเธอรวมถึงไวรัสวิทยาและมะเร็งในระดับโมเลกุล
.กิตติกรรมประกาศ
เราขอขอบคุณค brechot การให้สอบสวน dna ไวรัสตับอักเสบบีและอัลลันแพ็ตเตอร์สันสำหรับการปฏิบัติทางน้ำเหลืองและการวิเคราะห์ Immunohistochemical.
MCK ได้รับการสนับสนุนโดยทุน (nrf2k421) จากมูลนิธิวิจัยแห่งชาติแอฟริกาใต้ a.k. ได้รับการสนับสนุนโดยทุน (00/52) จากมูลนิธิวิจัยโรคโปลิโอ, แอฟริกาใต้ c.d.ได้รับการสนับสนุนโดยการเล่าเรียนจากมูลนิธิการวิจัยระดับชาติและมูลนิธิวิจัยโรคโปลิโอ r.h.p. ได้รับการสนับสนุนโดยโครงการวิจัยภายในของสถ​​าบันแห่งชาติของโรคภูมิแพ้และติดเชื้อสถาบันสุขภาพแห่งชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ละ 4 experimentally ขำน่า ในประเทศยก baboons ถูกฉีด ด้วยซีรั่มจาก 1 4 จับป่า DNA–positive ด้วยขั้น baboons ตัวอย่างซีรั่มจากการ experimentally baboons ขำน่าถูกลบก่อนฉีดดีเอ็นเอ ด้วยขั้น และยังถูกกำหนดระดับพื้นฐาน aspartate aminotransferase อะลานีน aminotransferase และ IgG Baboons ถูก transiently บวกการเครื่องหมายเหล่านี้ และได้เป็นระยะ ๆ บวกสำหรับด้วยขั้นดีเอ็นเอในซีรั่ม ผลลัพธ์สำหรับตัวอย่างพนักงาน (ลิงบาบูน 2) ติดกับซีรั่มจากลิงบาบูน 9732 จะแสดงในรูปที่ 5 ดีเอ็นเอที่สกัดจากเนื้อเยื่อตับได้ที่ necropsy จากลิงบาบูน 2 ถูกใช้เพื่อขยาย และลำดับของยีนผิว (nt 409–1101) ไวรัสที่สกัดจากเนื้อเยื่อตับของลิงบาบูน 2 ลำดับที่หกเดือนหลังจากฉีดได้เหมือนกับด้วยขั้นลำดับภาคนี้พบในลิงบาบูนเดิม 9732.
สนทนา
ตรวจของด้วยขั้น DNA ในตัวอย่างซีรั่มของ baboons Chacma 2 ก่อนฉีดกับมนุษย์ด้วยขั้น (16) แนะนำว่า baboons อาจโรคเรื้อรังติดด้วยขั้น วัตถุประสงค์ของเราคือ การตรวจสอบส่วนด้วยขั้นในป่าจับ baboons Chacma และลักษณะของไวรัสที่แยกต่างหากจากสัตว์เหล่านี้ โดยรวมส่วน (21.7%) ด้วยขั้นใน baboons มีลักษณะคล้ายกับชุกด้วยขั้นใน primates nonhuman อื่น ๆ ในพื้นที่ที่มียุงมาก รวมทั้งแอฟริกาใต้ซาฮารา (25) ซึ่งด้วยขั้น.
baboons ถูกลบ serologically และลิงทโมน 1 ตรวจสอบ histologically มีโรค lobular โฟกัสอ่อน และ HBcAg พบในเนื้อเยื่อตับ โดยย้อมสี immunohistochemical ตรวจระดับต่ำสุดที่ของดีเอ็นเอด้วยขั้น ในเนื้อเยื่อตับลิงบาบูน และ ในซีรั่มในการขาดงาน ของ HBsAg และ ในระดับค่อนข้างต่ำของดีเอ็นเอด้วยขั้นแบ่งประเภทเชื้อนี้เป็น occult (26) ขาดเครื่องหมายใด ๆ serologic ติดด้วยขั้นเพิ่มเติมแยกเชื้อนี้เป็นตัว seronegative รหัสญาณด้วยขั้นเชื้อ (26) ค้นหานี้จะคล้ายคลึงกับการติดเชื้อรหัสญาณรองใน woodchuck (27) นอกจากนี้ ด้วยขั้น DNA พบในเด็ก และผู้ใหญ่ baboons แนะนำการปรับเปลี่ยนรูปแบบการคงอยู่ของไวรัส ซึ่งถูกส่งเรียบร้อยแล้วไป experimentally ขำน่า baboons ตรวจดีเอ็นเอด้วยขั้นเดียวไม่จำเป็นต้องตรงกับติดเชื้อด้วยขั้น (28) ดังนั้น ตรวจ cccDNA และอาร์เอ็นเอไวรัสในเนื้อเยื่อตับของลิงบาบูน 9732 พบว่า ถูกสถานการณ์ด้วยขั้น ระดับต่ำสุดของกรดนิวคลีอิกไวรัสที่ตรวจพบในลิงบาบูนตับมีลักษณะเพิ่มเติมของเชื้อรหัสญาณ (27) การศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงเชื้อด้วยขั้นรหัสญาณที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติในอันดับวานร nonhuman
การวิเคราะห์จีโนมด้วยขั้นลิงบาบูน phylogenetic แสดงให้เห็นว่า มันอยู่กับลักษณะทางพันธุกรรม A คลัสเตอร์กับ subgenotype A2 ค้นหานี้เป็นผลลัพธ์ไม่คาดคิด เพราะ subgenotype A1 predominates ในแอฟริกาใต้ (24) อย่างไรก็ตาม ในภูมิภาค โปรโมเตอร์/precore โรคหลัก ลิงบาบูนด้วยขั้นมีลักษณะแตกต่างกันของ subgenotype A1 กลายพันธุ์เพิ่มเติม 4 ในพอลิเมอเรส พื้นผิว X และภูมิภาคหลักของสายพันธุ์ลิงบาบูนด้วยขั้น differentiated isolate ลิงบาบูนจาก subgenotype ส่วนใหญ่แยก A2 กลายพันธุ์เหล่านี้ไม่ทราบว่าทำใด ๆ หลักทำงาน หรือ conformational เปลี่ยนแปลง.
ระบุ Paradoxical subgenotype A2 ในลิงบาบูนเมื่อ subgenotype A1 predominates ในแอฟริกาอาจระบุ subgenotype ที่ A2 จะต้องใช้ตัวเก่าที่เคย หมุนเวียนไปในแอฟริกา ซึ่งได้ถูกแทนที่ ด้วยสายพันธุ์อื่น ๆ subgenotype A1 และศึกษาจีโนไทป์ D และ E (29) แนวโน้มมีคู่อาจมีเกิดขึ้นในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนซึ่งลักษณะทางพันธุกรรม D ตอนนี้ predominates ผ่านลักษณะทางพันธุกรรม (30) ในทำนองเดียวกัน การเปลี่ยนแปลงในลักษณะทางพันธุกรรมด้วยขั้นแพร่หลายในแอฟริกากลาง และตะวันตกได้ถูก postulated จะเกิดขึ้นที่ผ่านมา 200 ปี และลักษณะทางพันธุกรรม E เดิม จำกัดฝั่งตะวันตกของแอฟริกา ตอนนี้แพร่กระจายผ่านเครสตัวใหญ่ยืดจากประเทศแกมเบีย ไนจีเรียและสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโกในนามิเบียและโมซัมบิก (31) Paucity ลำดับข้อมูลสำหรับ subgenotype A2 จากแอฟริกาได้ Genomes A2 subgenotype สมบูรณ์เพียง 4 จากแอฟริกาใต้ได้รับฝากไว้ใน GenBank นอกจากนี้ยังได้รับฝากไว้สั้น subgenomic ลำดับของ subgenotype A2 จากแอฟริกาใต้ (32), ตูนิเซีย (33), และเคนยา (34) มือมากศึกษา epidemiologic โมเลกุลในแอฟริกาอาจค้นพบการหมุนเวียนสูงของ subgenotype A2 ในระยะไกลมากกว่าภูมิภาค
อธิบายอื่นสำหรับค้นหา paradoxical subgenotype A2 ในลิงทโมนอาจที่แอฟริกา ดังที่แสดงในอินเดีย isolates subgenotype A2 มีจำกัดไป leukocytes เลือดต่อพ่วง (PBLs) ในอินเดีย subgenotype A1 และลักษณะทางพันธุกรรม D ไหลเวียน แต่อย่างสถานการณ์ด้วยขั้น subgenotype A2 isolates พบใน PBLs (35) Subgenotype เหล่านี้แยก A2 ถูกจำกัดไป PBLs และไม่พบในซีรั่ม ความดันภูมิคุ้มกันที่แตกต่างเชื่อว่า compartmentalize ด้วยขั้นให้กับส่วนต่าง ๆ ของร่างกายซึ่งสายพันธุ์ที่แตกต่างพัฒนาอย่างอิสระ (35) จะต้องศึกษาเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบว่า subgenotype A2 เป็น compartmentalized กับ PBLs ในแอฟริกา
ในแอฟริกาใต้ซาฮารา มนุษย์มากที่สุดด้วยขั้นเป็นค่าลบสำหรับตรวจหาอีด้วยขั้น และในกฎหมาย การแพร่กระจายด้วยขั้นเป็นแนวนอนส่วนใหญ่ (36) ใน baboons นิสัยธรรมชาติของพวกเขาระบุว่า ส่งลิงบาบูนลิงบาบูนแนวนอนด้วยขั้นสูงดำรง Baboons เป็นสัตว์สังคม และพันธบัตรมีความเข้มแข็ง โดยการกรูมมิ่งทุกวันกับหลายที่เกี่ยวข้อง และไม่เกี่ยวข้องพันธมิตร รวมทั้งลูกหลาน (37) หนุ่ม baboons เช่นปราบปรามมนุษย์ ใช้มากวันที่เล่นด้วยกัน เกมสามารถกลายเป็นค่อนข้างจริง มักจะนำล้อต่อสู้ ต่อสู้ทางกายภาพระหว่างชาย และหญิงผู้ใหญ่ baboons จะหายาก อัลฟาชายมีแนวโน้มที่จะก้าวร้าว และแสดงครอบงำและ chases เกิดขึ้นทุกวัน.
ห้องเอกสารโต้ตอบระหว่างมนุษย์และ baboons ทำส่งข้ามสายพันธุ์ของไวรัสนี้เป็นไปได้มาก (37) Baboons มี primates nonhuman กระจายกันอย่างแพร่หลายในแอฟริกา และพบในแทบทุกส่วนของแอฟริกาใต้ซาฮารา พวกเขามักจะปรากฏในตำนานอียิปต์โบราณและศิลปะ แสดง เป็นเชลยมาจากแอฟริกาใต้ หรือ เป็นสัตว์เลี้ยงใน leashes (37) ในแอฟริกาใต้ baboons ได้เก็บไว้เป็นสัตว์เลี้ยง และฝึกให้ทำงานเป็นโปรแกรมควบคุม oxcart รถแรงของการบุกเบิก และ herders แพะในฟาร์ม (37) อย่างไรก็ตาม ทั่วไปเป็นรายงานของความขัดแย้งระหว่างมนุษย์และ baboons ในชนบท baboons โจมตีสวน ทำลายท่อชลประทาน และฆ่าแกะและแพะ เพราะ baboons สามารถกลายเป็นก้าวร้าวเมื่อท้าทาย พวกเขามักจะถูกฆ่า โดยเกษตรกรใน ศัตรูพืช ฆ่า baboons สำหรับเนื้อบุชอาจอีกแหล่งของการสัมผัสเชื้อ (38) .
จากผลการศึกษาปัจจุบัน มันเป็นไปไม่ได้กำหนดว่า baboons ถูกติดด้วยขั้นมนุษย์ ที่มีค่า (39), หรือว่ามนุษย์ติดเชื้อ โดย baboons อย่างไรก็ตาม ตามที่ระบุไว้ โดยไมเคิลไหล เชี่ยวชาญ ไวรัส "เมื่อเราตากตนเองสัตว์ เสมอมีความเสี่ยงต่อการสัมผัสกับสิ่งที่ไม่รู้จัก...เมื่อเรา perturb ความสงบระหว่างมนุษย์และธรรมชาติที่มีอยู่ เรากำลังเปิดแพนโดร่าของกล่อง ที่ไม่ประหลาดใจ" (40) .
ดิคเก้น Dr เป็นนักวิจัยในแผนกของภายในยา มหาวิทยาลัย Witwatersrand โจฮันเนสเบิร์ก ประเทศแอฟริกาใต้ เธอสนใจงานวิจัยหลักรวมโมเลกุลวิทยาไวรัสและมะเร็ง
ตอบ
เราขอขอบคุณ C. Brechot ให้ด้วยขั้นดีเอ็นเอโพรบและอลันทเทอร์ทำ serologic และการวิเคราะห์ immunohistochemical.
M. C .K ได้รับการสนับสนุน โดยให้ (NRF2K421) จากชาติวิจัยมูลนิธิ แอฟริกาใต้ A.K. รับการสนับสนุนจากเงินช่วยเหลือ (00/52) จากมูลนิธิโรคโปลิโอวิจัย แอฟริกาใต้ C.D. รับการสนับสนุนจากวีซ่าจากมูลนิธิวิจัยแห่งชาติและมูลนิธิวิจัยโรคโปลิโอ R.H.P. ได้รับการสนับสนุน โดยโปรแกรมวิจัย Intramural ของสถาบันแห่งชาติของภูมิแพ้และโรคติดเชื้อ สถาบันสุขภาพแห่งชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

baboons ในประเทศขึ้นมา 4 ทดลองไร้เดียงสาแต่ละแบบฉีดขึ้นรูปด้วย baboons เจลมาสก์มอยเจอร์ไรเซอร์จาก 1 ของ hbv ดีเอ็นเอ 4 ป่าจับ - ในเชิงบวก ตัวอย่างเจลมาสก์มอยเจอร์ไรเซอร์จาก baboons ไร้เดียงสาทดลองที่เป็นดีเอ็นเอ hbv ลบก่อนฉีดและระดับพื้นฐานของ aminotransferase aspartate aminotransferase alanine igg และยังได้กำหนดbaboons ที่อยู่ชั่วประเดี๋ยวในเชิงบวกสำหรับหลายอย่างของเครื่องหมายเหล่านี้และได้เป็นระยะในเชิงบวกสำหรับ hbv ดีเอ็นเอในเจลมาสก์มอยเจอร์ไรเซอร์ ผลการค้นหาสำหรับตัวแทนตัวอย่าง(ลิงหน้าหมู 2 )พร้อมด้วยเจลมาสก์มอยเจอร์ไรเซอร์ที่ติดไวรัสจากลิงหน้าหมู 9732 แสดงอยู่ในรูปที่ 5 สกัดดีเอ็นเอจากตับได้รับที่ necropsy จากลิงหน้าหมู 2 ถูกใช้เพื่อขยายและตามลำดับส่วนที่พื้นผิวของยีน( NT 409-1101 )ลำดับของไวรัสตับถูกแยกออกมาจากเนื้อเยื่อของลิงหน้าหมู 2 หกเดือนหลังจากฉีดได้เหมือนกับที่ hbv ตามลำดับของ ภูมิภาค นี้พบได้ในแบบดั้งเดิมลิงหน้าหมู 9732 .

ซึ่งจะช่วยการประชุมการตรวจจับ hbv ดีเอ็นเอในเจลมาสก์มอยเจอร์ไรเซอร์ตัวอย่างของ 2 chacma baboons ก่อนฉีดด้วยมนุษย์ hbv ( 16 )ที่แนะนำว่า baboons อาจจะอุบัติที่ติดกับ hbv.เป้าหมายของเราคือการกำหนดของ hbv ใน baboons chacma ป่า - ถูกจับและเป็นลักษณะไวรัสที่ถูกแยกออกจากสัตว์ต่างๆเหล่านี้ โดยรวมแล้วมีมากกว่า( 21.7% )ของ hbv ใน baboons ที่มีลักษณะคล้ายกับมีมากกว่า hbv ในลิง nonhuman อื่นๆในบริเวณที่ hbv เป็นประจำท้องถิ่นได้รวมถึงพันธุ์( 25 )..
baboons ที่ติดลบ serologicallyและ 1 ลิงหน้าหมูไปตรวจสอบมีตับอักเสบเป็นตุ้มโฟกัสอ่อน histologically hbcag และมีการตรวจพบในตับโดยเกิดรอยเปื้อนควร immunohistochemical การตรวจจับในระดับต่ำของ hbv ดีเอ็นเอในเนื้อเยื่อลิงหน้าหมูและตับในเจลมาสก์มอยเจอร์ไรเซอร์ในการมีอยู่ของ hbsag และในระดับค่อนข้างต่ำของดีเอ็นเอ hbv แยกประเภท การติดเชื้อนี้เป็นเวทมนตร์( 26 )ไม่มีการทำเครื่องหมาย serologic ใดๆของการติดไวรัส hbv เพิ่มเติมซึ่งจำแนกการติดเชื้อนี้เป็น seronegative เวทมนตร์ hbv การติดไวรัส( 26 ) การค้นหานี้คล้ายคลึงกันกับการติดเชื้อเวทมนตร์รองใน woodchuck ( 27 ) ยิ่งไปกว่านั้นยังมีการตรวจพบดีเอ็นเอ hbv ใน baboons สำหรับผู้ใหญ่และเด็กแนะนำยืนกรานตลอดชีวิตของไวรัสซึ่งได้ส่งสัญญาณไปยัง baboons ไร้เดียงสาทดลองเรียบร้อยแล้วการตรวจจับ hbv ดีเอ็นเออย่างเดียวยังไม่สอดคล้องกับการติดเชื้อ hbv ( 28 )จำเป็นต้อง ดังนั้นการตรวจจับ rna ร่องรอยของไวรัสและ cccdna ในตับของลิงหน้าหมู 9732 แสดงให้เห็นว่า hbv ก็สามารถทำสำเนาตัวเองได้ ระดับต่ำของกรดอยู่ตรวจพบร่องรอยของไวรัสในตับลิงหน้าหมูเป็นลักษณะเฉพาะของการติดเชื้อเวทมนตร์( 27 ) การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าเวทมนตร์อย่างเป็นธรรมชาติที่เกิดขึ้นในการติดเชื้อ hbv น่า nonhuman .
การวิเคราะห์ของยีน phylogenetic hbv ลิงหน้าหมูที่แสดงให้เห็นว่ามันเป็นของที่มีลักษณะสำคัญคลัสเตอร์ที่ 2 subgenotype การค้นหานี้เป็นผลที่ไม่คาดคิดเพราะ subgenotype ที่ 1 ระหว่างในแอฟริกาใต้( 24 ) แต่ถึงอย่างไรก็ตามในพื้นที่ผู้ก่อการบริษัท/ precore Core ของฐานที่ hbv ลิงหน้าหมูที่มีลักษณะอันโดดเด่นของ 1 subgenotype สี่เข้าไปเปลี่ยนแปลงรหัสเพิ่มเติมในพื้นผิว polymerase xและเขตพื้นที่หลักของความเมื่อยล้า hbv ลิงหน้าหมูที่แตกต่างกันลิงหน้าหมูที่แยกจาก subgenotype มากที่สุด 2 ที่แยก เหล่านี้เข้าไปเปลี่ยนแปลงรหัสก็ไม่มีใครรู้ทำให้ทำงานสำคัญหรือการเปลี่ยนแปลง conformational .
ความขัดแย้งการระบุตัวตนของ subgenotype ที่ 2 ในที่ลิงหน้าหมูเมื่อ subgenotype ที่ 1 ระหว่างในแอฟริกาใต้อาจระบุว่า subgenotype ที่ 2 เป็นรุ่นเก่าความเมื่อยล้าที่หมุนเวียนในแอฟริกาใต้ซึ่งได้รับการแทนที่ด้วยพันธุ์อื่นๆรวมถึง subgenotype ที่ 1 และ D genotypes และ E ( 29 ) แนวโน้มคล้ายคลึงกันกับที่อาจจะเกิดขึ้นในเขตพื้นที่เมดิเตอร์เรเนียนที่ D ลักษณะสำคัญในขณะนี้ระหว่างเหนือลักษณะสำคัญที่( 30 ) ในทำนองเดียวกันการเปลี่ยนแปลงในลักษณะสำคัญ hbv แพร่หลายในแอฟริกากลางและตะวันตกได้รับการ human utilization of the Earth ' s photosynthetic มีเกิดขึ้นมากกว่า 200 ปีที่ผ่านมาและ E ลักษณะสำคัญแต่แรกเริ่มนั้นการจำกัดการใช้แนวชายฝั่งเพื่อไปยังด้านทิศตะวันตกของแอฟริกาใต้กระจายตัวอยู่บนพื้นที่มากกว่าขนาดใหญ่รูปทรงพระจันทร์เสี้ยวที่ทอดตัวจากแกมเบียที่ผ่านไนจีเรียและสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโกที่เข้าไปในนามิเบียและโมซัมบิก( 31 ) มีความขัดสนของข้อมูลการจัดลำดับสำหรับ subgenotype ที่ 2 จากแอฟริกาใต้ เพียง 4 เสร็จสมบูรณ์ subgenotype genomes ที่ 2 จากแอฟริกาใต้ได้รับการเก็บรักษาไว้ในเลี้ยงดูสั้น subgenomic ลำดับของ subgenotype ที่ 2 จากแอฟริกาใต้( 32 )ตูนิเซีย( 33 )และเคนยา( 34 )ได้รับการมอบไว้ด้วย การศึกษา Examination Survey Epidemiologic Follow โมเลกุลที่หลากหลายมากขึ้นในแอฟริกาใต้อาจเปิดการไหลเวียนของสูงกว่าของ subgenotype 2 ใน ภูมิภาค มากขึ้นจากระยะไกล
คำอธิบายอื่นในการค้นหาความขัดแย้งของ subgenotype 2 ในลิงหน้าหมูที่ไม่สามารถจะเป็นไปได้ว่าในแอฟริกาใต้ตามที่แสดงในประเทศอินเดียsubgenotype ที่ 2 แยกถูกจำกัดเพื่อ leukocytes เลือดอุปกรณ์ต่อพ่วง( pbls ) ในประเทศอินเดีย subgenotype 1 และลักษณะสำคัญ D กระจายแต่สามารถทำสำเนาตัวเองได้อย่างมี ประสิทธิภาพ subgenotype hbv 2 ที่แยกมีการตรวจพบใน pbls ( 35 ) subgenotype ที่ 2 เหล่านี้แยกอยู่ที่จำกัดเพื่อ pbls และไม่ได้ตรวจพบในเจลมาสก์มอยเจอร์ไรเซอร์แรงกดดัน ภูมิคุ้มกัน ของร่างกายที่แตกต่างมีเชื่อว่าจะ compartmentalize hbv ไปยังส่วนต่างๆของร่างกายที่แตกต่างทำให้ออกมาได้อย่างเป็นอิสระ( 35 ) การศึกษาต่อไปจะต้องใช้ในการตรวจสอบว่า subgenotype ที่ 2 เป็นแยกไว้ต่างหากเพื่อ pbls ในแอฟริกา.
ในแอฟริกาพันธุ์ผู้ขนส่ง hbv มากที่สุดของมนุษย์เป็นลบสำหรับ Antigen อี hbv และอยู่ในบุคคลเหล่านี้กระจายอยู่ในแนวนอน hbv ส่วนใหญ่( 36 )ใน baboons ลักษณะนิสัยการทางธรรมชาติของพวกเขาระบุว่าการส่งสัญญาณในแนวนอนลิงหน้าหมู - ลิงหน้าหมูของ hbv น่าจะเป็นไปได้อย่างสูง baboons จะเป็นสัตว์สังคมและพันธบัตรมีความเข้มแข็งด้วย ผลิตภัณฑ์ ตกแต่งร่างกายทุกวันพร้อมด้วยคู่ค้าที่เกี่ยวข้องและไม่เกี่ยวข้องหลายคนซึ่งรวมถึงบุตร( 37 ) baboons หนุ่มเหมือนกับมนุษย์ของพวกเขาใช้เวลามากมายในวันที่เล่นด้วยกัน เกมที่สามารถกลายเป็นทาง กายภาพ มากมักจะเป็นทางนำไปสู่แรงฮึดสู้จำลอง. สู้ทาง กายภาพ ท่ามกลาง baboons ผู้ใหญ่ตัวผู้และตัวเมียจะหาได้ยาก ผู้ชาย:ตัวอักษรและมีแนวโน้มที่จะรุนแรงและจะแสดงผลของการครอบงำและสูเกิดขึ้นทุกวัน.
การติดต่อสื่อสารเป็นอย่างดี - เอกสารระหว่าง baboons และมนุษย์ทำให้การส่งข้ามสายพันธุ์ของไวรัสนี้ตั้งใจเป็นอย่างมาก( 37 )baboons มีลิง nonhuman จำหน่ายได้อย่างกว้างขวางมากที่สุดในแอฟริกาและพบได้ในทุกส่วนของพันธุ์ พวกเขามักจะปรากฏในศิลปะอียิปต์โบราณและนิทานวาดเหมือนจับไปเป็นเชลยมาจากแอฟริกาใต้หรือเป็นให้การต้อนรับสัตว์เลี้ยงที่รับ( 37 ) ในทวีปแอฟริกาตอนใต้ baboons ได้รับการดูแลรักษาให้อยู่ในขณะที่ให้การต้อนรับสัตว์เลี้ยงและการฝึกอบรมในการทำงานเป็นไดรเวอร์ระแทะแรงงานสถานีรถไฟและเป็นชาวเม็กซิกันซึ่งปกติจะแพะในฟาร์ม( 37 ) แต่ถึงอย่างไรก็ตามมีรายงานเพิ่มเติมทั่วไปของความขัดแย้งระหว่างคนสู่คนและ baboons ในพื้นที่ชนบทที่สวนผลไม้ RAID baboons ทำลายท่อชลประทานและฆ่าแพะและแกะ เนื่องจาก baboons สามารถกลายเป็นเชิงรุกเมื่อถูกท้าทายก็ถูกสังหารโดยเกษตรกรสำหรับการเป็นศัตรูพืชบ่อยครั้ง การฆ่าของ baboons สำหรับเนื้อบุชจะเป็นแหล่งที่มาอื่นของการรับไวรัสที่( 38 )..
จากผลการศึกษาในปัจจุบันที่เป็นไปไม่ได้ที่จะกำหนดว่า baboons มีเวิร์มติด hbv โดยคนที่ได้รับการ hypothesized ( 39 )หรือไม่ว่าคนเป็นผู้ติดเชื้อโดย baboons แต่อย่างไรก็ตามจากการที่ระบุไว้โดยไมเคิลลายผู้เชี่ยวชาญด้านไวรัสที่"เมื่อเราให้เรากับสัตว์ต่างถิ่นมีความเสี่ยงที่จะสัมผัสกับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่รู้จัก...เมื่อเราทำให้กระวนกระวาย สันติภาพ ที่มีอยู่ระหว่างมนุษย์และธรรมชาติเรามีการเปิดกล่องของนางแพ็นโด - ระซึ่งอาจมีความน่า"( 40 ). N ดร.(จะไปรู้เป็นนักวิจัยที่อยู่ในกรม ภายใน มหาวิทยาลัยของยา witwatersrand Johannesburg ประเทศแอฟริกาใต้ ความสนใจงานวิจัยหลักของเธอรวมถึงวิชาว่าด้วยไวรัสระดับโมเลกุลและมะเร็ง.
เราขอขอบคุณการรับทราบ
C . brechot สำหรับการตรวจสอบดีเอ็นเอ hbv และอัลลัน serologic เลี่ยมแพทเทอร์สันสำหรับการทำงานและการวิเคราะห์ immunohistochemical .
. K .ได้รับการสนับสนุนโดยให้สิทธิ( nrf 2 K 421 )จากการวิจัยแห่งชาติมูลนิธิที่แอฟริกาใต้ a.k. ได้รับการสนับสนุนโดยให้สิทธิ( 00/52 )จากการวิจัยมูลนิธิโรคไขสันหลังอักเสบที่แอฟริกาใต้ C . D .โดยได้รับการสนับสนุนเงินช่วยเหลือจากสถาบันการศึกษาองค์การจากที่ทำการอุทยานแห่งชาติการวิจัยมูลนิธิและโรคไขสันหลังอักเสบการวิจัยพื้นฐาน R . H . p .ได้รับการสนับสนุนโดย ภายใน วิทยาลัยโปรแกรมการวิจัยของสถาบันบัณฑิตพัฒนที่ก่อให้เกิด โรคภูมิแพ้ และโรคของโรคติดเชื้อสถาบัน สุขภาพ แห่งชาติ