Kaplan–Meier analysis showed a cumu

Kaplan–Meier analysis showed a cumulative incidence of monotherapy failure at 5 years of 15% with rosiglitazone, 21% with metformin, and 34% with glyburide. This represents a risk reduction of 32% for rosiglitazone, as compared with metformin, and 63%, as compared with glyburide (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พบอุบัติการณ์สะสมของ monotherapy ความล้มเหลวใน 5 ปี 15% กับ rosiglitazone, 21% กับเมตฟอร์มิน และ 34% กับ glyburide วิเคราะห์ Kaplan – มุนเช่น นี้แสดงถึงความเสี่ยงลดลง 32% สำหรับ rosiglitazone ตกเมตฟอร์มิน และ 63% เมื่อเทียบกับ glyburide (P < 0.001 สำหรับทั้งสองเปรียบเทียบ) ความแตกต่างของอายุการใช้งานของผลถูกมากกว่าระหว่าง rosiglitazone และ glyburide กว่าระหว่าง rosiglitazone และเมตฟอร์มิน Glyburide เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่ต่ำกว่าของหัวใจและหลอดเลือด (congestive หัวใจล้มเหลวรวม) มากกว่าได้ rosiglitazone (P < 0.05), และความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับเมตฟอร์มินคล้ายกับกับ rosiglitazone Rosiglitazone ไม่เกี่ยวข้อง กับน้ำหนักที่มากขึ้นและอาการบวมน้ำมากกว่าเมตฟอร์มินหรือ glyburide แต่ ด้วยเหตุการณ์ระบบน้อยกว่าเมตฟอร์มิน และ hypoglycemia น้อยกว่า glyburide (P < 0.001 สำหรับเปรียบเทียบทั้งหมด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ Kaplan-Meier แสดงให้เห็นว่าอัตราการเกิดการสะสมของความล้มเหลวยาที่ 5 ปี 15% กับ rosiglitazone 21% กับยา metformin และ 34% มี glyburide นี้แสดงถึงการลดความเสี่ยง 32% สำหรับ rosiglitazone เป็นเมื่อเทียบกับยา metformin และ 63% เมื่อเทียบกับ glyburide (P <0.001 สำหรับการเปรียบเทียบทั้งสอง) ความแตกต่างในความทนทานของผลการรักษาที่เป็นมากขึ้นระหว่าง rosiglitazone และ glyburide กว่าระหว่าง rosiglitazone และยา metformin glyburide ได้เกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงของการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจ (รวมทั้งโรคหัวใจล้มเหลว) มากกว่าเป็น rosiglitazone (P <0.05) และความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับยา metformin เป็นแบบเดียวกับที่มี rosiglitazone Rosiglitazone มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มน้ำหนักมากขึ้นและอาการบวมน้ำกว่าทั้ง metformin หรือ glyburide แต่ด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในทางเดินอาหารน้อยกว่ายา metformin และมีภาวะน้ำตาลในเลือดน้อยกว่า glyburide (P <0.001 สำหรับการเปรียบเทียบทั้งหมด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Kaplan และการวิเคราะห์พบการสะสมของ Meier โดยความล้มเหลวใน 5 ปี 15 % กับโรสิกลีตาโซน 21% กับ metformin และ 34% กลีบูไรด์ . นี้แสดงถึงการลดความเสี่ยงสำหรับโรสิกลีตาโซนร้อยละ 32 เมื่อเทียบกับโลหะ และ 63% เมื่อเทียบกับกลีบูไรด์ ( P < 0.05 ) ทั้งเพื่อการเปรียบเทียบ )ความแตกต่างในความทนทานของการรักษาและผลที่ยิ่งใหญ่ระหว่างโรสิกลีตาโซนกลีบูไรด์มากกว่าระหว่างโรสิกลีตาโซน และโลหะ . กลีบูไรด์ได้เกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดหัวใจ ( รวมถึงหัวใจล้มเหลว ) กว่าโรสิกลีตาโซน ( P < 0.05 ) และความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับบทบาทคล้ายๆ กับที่โรสิกลีตาโซน .โรสิกลีตาโซนได้เกี่ยวข้องกับการเพิ่มน้ำหนักมากขึ้น และบวมกว่าโลหะหรือกลีบูไรด์ แต่ด้วยเหตุการณ์และทางเดินอาหารน้อยลงกว่าแรดอินเดีย hypoglycemia น้อยกว่ากลีบูไรด์ ( P < 0.001 สำหรับเปรียบเทียบ


)