Workplace phobiaWorkplace phobia is

Workplace phobia
Workplace phobia is the most severe form of workplacerelated
anxiety. It can be defined as follows: Workplace
phobia is characterized by a classical phobic anxiety reaction
concerning the stimulus workplace. It occurs with a paniclike
reaction with physiological arousal when thinking of the
workplace or approaching. The person shows clear avoidance
behaviour towards the workplace. Due to the symptoms,
there must be severe subjective suffering and/or impairment
in carrying out daily duties at work.
A first empirical research study mentioning the term “workplace
phobia” was the investigation of Haines et al. (2002).
In this work especially the physiological mechanisms of
workplace phobia were studied experimentally. The diagnosis
of workplace phobia was given by clinical judgement.
Participants were separated in three groups: workplace phobic,
work-stressed and non-work-stressed. Criteria for diagnosing
workplace phobia were:
- self-reported intensive fear when approaching or
passing the workplace,
47
- inability to enter the workplace because of severe
anxiety symptoms and
- reduction of symptoms when going away from the
workplace.
The aim of this study was to determine if a group of individuals
who exhibited phobic avoidance of the workplace
could be identified in terms of their psycho-physiological
and psychological responses to stressful work events. All
participants demonstrated increased psycho-physiological
arousal and psychological response to stressful work events
in comparison with neutral events. The workplace phobic
group demonstrated a markedly elevated heart rate response
and subjective reports of fear that distinguished them from
the other groups. The development of the phobic avoidance
response was discussed by the authors in terms of learning
theory.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาการกลัวที่ทำงานอาการกลัวที่ทำงานเป็นแบบรุนแรงมากที่สุดของ workplacerelatedความวิตกกังวล สามารถกำหนดได้ดังนี้: ทำงานอาการกลัวเป็นลักษณะปฏิกิริยาวิตกกังวล phobic คลาสสิกเกี่ยวกับการทำงานกระตุ้นเศรษฐกิจ เกิดขึ้น ด้วยการ paniclikeปฏิกิริยากับสรีรวิทยาเร้าอารมณ์เมื่อคิดการที่ทำงานหรือกำลัง บุคคลแสดงชัดเจนหลีกเลี่ยงพฤติกรรมที่มีต่อสถานทำงาน เนื่องจากอาการต้องมีทุกข์ตามอัตวิสัยอย่างรุนแรงและ/หรือผลในการดำเนินหน้าที่ประจำวันที่ทำงานศึกษาวิจัยประจักษ์แรกกล่าวถึงคำว่า "สถานที่ทำงานอาการกลัว"ถูกสอบสวนของ Haines et al. (2002)ในการทำงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งกลไกสรีรวิทยาของอาการกลัวที่ทำงานได้ศึกษา experimentally วินิจฉัยของที่ทำงาน อาการกลัวถูกกำหนด โดยการตัดสินทางคลินิกผู้เข้าร่วมถูกแยกเป็นสามกลุ่ม: ทำ phobicเน้นการทำงาน และไม่ทำงานเน้น เกณฑ์สำหรับวินิจฉัยมีอาการกลัวที่ทำงาน:-รายงานกลัวเร่งรัดตนเองครั้นเมื่อ หรือช่วยทำงาน47-ไม่สามารถระบุสถานทำงาน เพราะอย่างรุนแรงอาการวิตกกังวล และ-ลดอาการเมื่อจะออกจากทำงานจุดมุ่งหมายของการศึกษานี้เป็นการ กำหนดว่าถ้ากลุ่มของบุคคลที่จัดแสดง phobic หลีกเลี่ยงของทำงานหรือไม่สามารถระบุในการไซโคสรีรวิทยาและตอบสนองต่อเหตุการณ์งานเครียดทางจิตใจ ทั้งหมดผู้เข้าร่วมแสดงเพิ่มไซโคสรีรวิทยาเร้าอารมณ์และจิตใจตอบสนองต่อเหตุการณ์ทำงานเครียดเมื่อเปรียบเทียบกับเหตุการณ์ที่เป็นกลาง Phobic ที่ทำงานกลุ่มแสดงให้เห็นว่าการตอบสนองของอัตราการเต้นหัวใจสูงขึ้นอย่างเด่นชัดและรายงานตามอัตวิสัยของความกลัวที่แตกต่างไปจากพวกเขากลุ่มอื่น ๆ การพัฒนาของหลีกเลี่ยง phobicตอบได้รับการอธิบาย โดยผู้เขียนในด้านการเรียนรู้ทฤษฎีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถานที่ทำงานความหวาดกลัวความหวาดกลัวสถานที่ทำงานเป็นรูปแบบที่รุนแรงที่สุดของ workplacerelated ความวิตกกังวล มันสามารถกำหนดดังนี้สถานที่ทำงานความหวาดกลัวเป็นลักษณะปฏิกิริยาความวิตกกังวลขี้คลาสสิกเกี่ยวกับการกระตุ้นการทำงาน มันเกิดขึ้นกับ paniclike ทำปฏิกิริยากับความตื่นตัวทางสรีรวิทยาเมื่อคิดของสถานที่ทำงานหรือใกล้ คนที่แสดงให้เห็นชัดเจนหลีกเลี่ยงพฤติกรรมที่มีต่อสถานที่ทำงาน เนื่องจากอาการที่จะต้องมีความทุกข์ทรมานอัตนัยรุนแรงและ / หรือการด้อยค่าในการปฏิบัติหน้าที่ประจำวันในที่ทำงาน. การศึกษาวิจัยเชิงประจักษ์ครั้งแรกที่กล่าวถึงคำว่า "สถานที่ทำงานความหวาดกลัว" คือการสอบสวนของเฮนส์และอัล (2002). ในงานนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลไกทางสรีรวิทยาของความหวาดกลัวในสถานที่ทำงานมีการศึกษาทดลอง การวินิจฉัยของความหวาดกลัวในสถานที่ทำงานได้รับจากการตัดสินใจทางคลินิก. ผู้เข้าร่วมถูกแยกออกเป็นสามกลุ่มคือกลุ่มที่ทำงานขี้, ทำงานเครียดและไม่เน้นการทำงาน เกณฑ์ในการวินิจฉัยความหวาดกลัวในสถานที่ทำงานคือ: - ที่ตนเองรายงานความกลัวอย่างเข้มข้นเมื่อใกล้หรือผ่านสถานที่ทำงาน47 - ไม่สามารถที่จะเข้าสู่การทำงานเนื่องจากความรุนแรงอาการวิตกกังวลและ- การลดอาการเมื่อจะออกจาก. สถานที่ทำงานจุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้เพื่อตรวจสอบว่ากลุ่มบุคคลที่แสดงขี้หลีกเลี่ยงสถานที่ทำงานสามารถระบุได้ในแง่ของจิตทางสรีรวิทยาของพวกเขาตอบสนองและจิตใจกับเหตุการณ์การทำงานที่เครียด ทั้งหมดเข้าร่วมเพิ่มขึ้นแสดงให้เห็นถึงจิตสรีรวิทยาเร้าอารมณ์และการตอบสนองทางด้านจิตใจกับเหตุการณ์การทำงานเครียดในการเปรียบเทียบกับเหตุการณ์ที่เป็นกลาง ขี้สถานที่ทำงานกลุ่มแสดงให้เห็นถึงการตอบสนองต่ออัตราการเต้นหัวใจสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดและรายงานอัตนัยของความกลัวที่แตกต่างไปจากพวกเขากลุ่มอื่นๆ การพัฒนาของการหลีกเลี่ยงขี้ตอบสนองที่ถูกกล่าวถึงโดยนักเขียนในแง่ของการเรียนรู้ทฤษฎี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำงานที่ทำงาน ความหวาดกลัว หวาดกลัวเป็นรูปแบบที่รุนแรงที่สุดของ workplacerelated
ความกังวล มันสามารถกำหนดดังนี้ : โรคกลัวที่ทำงาน
เป็นลักษณะคลาสสิกของความวิตกกังวลเกี่ยวกับการกระตุ้นปฏิกิริยา
ที่ทำงาน มันเกิดขึ้นกับ paniclike
ปฏิกิริยากับการเร้าอารมณ์ทางสรีรวิทยาเมื่อนึกถึง
ที่ทำงาน หรือใกล้ บุคคลที่แสดงให้เห็นชัดเจน เลี่ยง
พฤติกรรม เกี่ยวกับที่ทำงาน เนื่องจากอาการ
ต้องมีอัตนัยทุกข์รุนแรงและ / หรือบกพร่องในการปฏิบัติหน้าที่ทุกวัน

เป็นครั้งแรกที่ทำงาน การศึกษาวิจัยเชิงประจักษ์ พูดถึงคำว่า " ที่ทำงาน
กลัว " การสอบสวนของ Haines et al . ( 2545 ) .
ในงานนี้โดยเฉพาะ ใช้กลไกทางสรีรวิทยาของ
กลัวที่ทำงานได้ทำการทดลองด้วย การวินิจฉัย
อาการกลัวสถานประกอบการได้รับจากการตัดสินทางคลินิก
จำนวนแบ่งออกเป็นสามกลุ่ม : สถานที่ทำงาน phobic ,
ทำงานเครียดและไม่ทำงานเครียด เกณฑ์การวินิจฉัยสถานประกอบการ :
-
กลัว self-reported เร่งรัดความกลัวเมื่อเข้าใกล้หรือผ่านที่ทำงาน

,
- 47 ไม่สามารถระบุสถานที่ทำงานเพราะอาการวิตกกังวลอย่างรุนแรง

และ- ลดอาการเมื่อไป

จากสถานประกอบการ จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อตรวจสอบว่า กลุ่มบุคคลที่มีการหลีกเลี่ยง phobic ของ

อาจจะระบุสถานที่ในแง่ของการตอบสนองทางสรีรวิทยาและจิตวิทยาไซโค
เหตุการณ์ทำงานเคร่งเครียด ผู้เข้าร่วมทุกคน

) เพิ่มขึ้นโรคจิตสรีรกระตุ้นการตอบสนองต่อเหตุการณ์เครียด
เมื่อเปรียบเทียบกับเหตุการณ์ที่เป็นกลางและจิตวิทยา สถานที่ทำงานของกลุ่มแสดงให้เห็นอย่างเด่นชัดขึ้น

หัวใจอัตราการตอบสนองเชิงรายงานของความกลัวนั้นแตกต่างจาก
กลุ่มอื่น การพัฒนาของการตอบสนองของการหลีกเลี่ยง
กล่าวถึงโดยผู้เขียนในแง่ของการเรียนรู้

ทฤษฎี