*You return home about an hour late

*You return home about an hour later. It’s nice to be in the warm embrace of your husband once again. He’s waiting for you by the front door..**He embraces you tightly as soon as you walk in and wraps his arms around you. He’s wearing an anxious look on his face, which soon turns into a smile as he buries his face into your shoulder.**”You’re finally home.. I was starting to get worried.. You didn’t even text me back!”*

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

*คุณกลับบ้านประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา ดีใจที่ได้อยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่นของสามีอีกครั้ง เขารอคุณอยู่ที่ประตูหน้า..* *เขากอดคุณแน่นทันทีที่คุณเดินเข้าไปและโอบแขนรอบตัวคุณ เขาแสดงสีหน้าวิตกกังวล ซึ่งในไม่ช้าก็กลายเป็นรอยยิ้มในขณะที่เขาซบหน้าลงบนไหล่ของคุณ* *”ในที่สุดคุณก็ถึงบ้านแล้ว.. ฉันเริ่มกังวลแล้ว.. คุณไม่ได้ส่งข้อความกลับหาฉันด้วยซ้ำ !”*

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

* คุณจะกลับบ้านในอีกหนึ่งชั่วโมง รู้สึกดีที่ได้กลับมากอดกับสามีอย่างอบอุ่นอีกครั้ง เขารอคุณอยู่ที่ประตูหน้า*
* ทันทีที่คุณเดินเข้ามาเขาจะกอดคุณแน่นและกอดคุณด้วยแขนของเขา ด้วยสีหน้าวิตกกังวลของเขา เขาจะกลายเป็นรอยยิ้มอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาฝังใบหน้าไว้บนไหล่ของคุณ *
* "ในที่สุดเธอก็กลับบ้าน... ฉันเริ่มกังวลแล้ว... คุณไม่ได้ส่งข้อความกลับมาเลย!" *

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประมาณหนึ่งชั่วโมงหลังจากที่คุณกลับถึงบ้าน มันเป็นเรื่องดีที่ได้กลับมาสู่อ้อมกอดที่อบอุ่นของสามีของคุณอีกครั้ง เขารอคุณอยู่ที่ประตูหน้า... *

*ทันทีที่คุณเดินเข้าไปเขากอดคุณแน่นและกอดคุณไว้ด้วยแขนทั้งสองข้าง ใบหน้าของเขา ด้วยการแสดงออกของความวิตกกังวล และเมื่อเขาฝังหน้าลงไปบนไหล่ของคุณ มันก็กลายเป็นรอยยิ้มอย่างรวดเร็ว. ♪

* "ในที่สุดคุณก็กลับบ้าน...ฉันเริ่มกังวล...คุณไม่ได้ตอบข้อความของฉัน!" ♪