The aim of the present study was to

The aim of the present study was to test if pleasure, neutrality and disgust expressed by other individuals
on a photograph could affect the desire to eat liked or disliked food products. Forty-four men and women
were presented with two series of photographs. The first series of photographs was composed of six food
photographs: three liked and three disliked food products. The second series consisted of the same
photographs presented with eaters expressing three different emotions: disgust, pleasure or neutrality.
Results showed that the effect of the presence of an eater, and of emotions expressed by this eater,
depended on the food category. For the liked foods, the desire to eat was higher when these foods were
presented alone than with an eater expressing neutral emotion. When the eater expressed pleasure, the
desire to eat these liked foods did not significantly increase. In contrast, when the eater expressed disgust,
the desire to eat them significantly decreased. When the foods were disliked, the influence of the pleasant
social context was stronger than for the liked foods. The desire to eat the disliked foods actually increased
in the presence of an eater expressing pleasure. On the contrary, the disgust and neutral context had no
effect on the desire for disliked foods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือการ ทดสอบว่าความสุข ความเป็นกลาง และรังเกียจแสดง โดยบุคคลอื่นในภาพถ่ายอาจมีผลต่อความปรารถนาที่จะกินอาหารที่ชอบ หรือไม่ชอบ สี่สิบสี่ชายและหญิงถูกแสดง ด้วยภาพสองชุด ภาพชุดที่ 1 ประกอบด้วยอาหารหกภาพ: สามที่ชอบและไม่ชอบอาหารที่สาม ชุดสองประกอบด้วยเหมือนกันภาพถ่ายแสดงแสดงอารมณ์แตกต่างกันสามเสพ: รังเกียจ ความสุข หรือความเป็นกลางผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่าผลของการปรากฏตัว ของการรับประทาน และอารมณ์ที่แสดงออก โดยการกินนี้ขึ้นกับประเภทอาหาร สำหรับอาหารที่ชอบ อยากกินถูกสูงขึ้นเมื่ออาหารเหล่านี้นำเสนอคนเดียวกว่า ด้วยที่กินที่ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกที่เป็นกลาง เมื่อกินที่แสดงความสุข การความปรารถนาเหล่านี้ชอบกินอาหารที่ไม่มีนัยสำคัญเพิ่ม ตรงกันข้าม เมื่อกินการแสดงการรังเกียจความปรารถนาที่จะกินพวกเขาลดลง เมื่ออาหารถูก disliked อิทธิพลของที่ดีบริบททางสังคมดีกว่าสำหรับอาหารที่ชอบได้ ความปรารถนาที่จะกินอาหารที่ไม่ชอบเพิ่มขึ้นจริงในการถ่ายทอดความสุขกิน การ์ตูน รังเกียจและบริบทเป็นกลางตลอดผลจากความต้องการอาหารที่ไม่ชอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือเพื่อทดสอบว่ามีความสุขความเป็นกลางและน่ารังเกียจแสดงออกโดยบุคคลอื่น ๆ
ในการถ่ายภาพอาจมีผลต่อความปรารถนาที่จะกินชอบหรือไม่ชอบผลิตภัณฑ์อาหาร สี่สิบสี่ชายและหญิง
ที่มีการนำเสนอที่มีสองชุดของภาพ ชุดแรกของการถ่ายภาพประกอบด้วยอาหารหก
รูปภาพ: สามชอบและสามผลิตภัณฑ์อาหารที่ไม่ชอบ ชุดที่สองประกอบด้วยเดียวกัน
ภาพที่นำเสนอด้วยการแสดงสามเสพอารมณ์ที่แตกต่างกัน. ขยะแขยงความสุขหรือความเป็นกลาง
ผลการศึกษาพบว่าผลของการปรากฏตัวของกินและของอารมณ์แสดงออกโดยการกินนี้ที่
ขึ้นอยู่กับประเภทอาหาร สำหรับอาหารที่ชอบความปรารถนาที่จะกินเพิ่มมากขึ้นเมื่ออาหารเหล่านี้ถูก
นำเสนอเพียงอย่างเดียวกว่าด้วยการกินการแสดงอารมณ์ความรู้สึกที่เป็นกลาง เมื่อกินแสดงความยินดีที่
ความปรารถนาที่จะกินอาหารที่ชอบเหล่านี้ไม่ได้มีนัยสำคัญเพิ่ม ในทางตรงกันข้ามเมื่อกินแสดงความรังเกียจ
ความปรารถนาที่จะกินพวกเขาลดลงอย่างมีนัยสำคัญ เมื่ออาหารที่ไม่ชอบ, อิทธิพลของที่น่ารื่นรมย์
บริบททางสังคมได้ดีกว่าอาหารที่ชอบ ความปรารถนาที่จะกินอาหารที่ไม่ชอบเพิ่มขึ้นจริง
ในการปรากฏตัวของกินแสดงความยินดีที่ ในทางตรงกันข้ามที่น่ารังเกียจและบริบทที่เป็นกลางไม่มี
ผลกระทบต่อความปรารถนาสำหรับอาหารที่ไม่ชอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือ เพื่อทดสอบว่า ความสุข ความเป็นกลางและรังเกียจที่แสดงออกโดยบุคคลอื่น ๆในรูปถ่ายอาจส่งผลกระทบต่อความอยากอาหาร ชอบ หรือ ไม่ชอบ ผลิตภัณฑ์อาหาร สี่สิบสี่ ชาย และ หญิงถูกนำเสนอที่มีสองชุดของภาพ ชุดแรกของภาพ คือ อาหารที่ประกอบด้วยหกชอบภาพสามและสามไม่ชอบผลิตภัณฑ์อาหาร ชุดสองมีเหมือนกันภาพที่แสดงถึงอารมณ์ที่แตกต่างกันสาม eaters : รังเกียจ , ความสุขหรือความเป็นกลางผลการศึกษาพบว่า ผลของการปรากฏตัวของผู้เสพ และอารมณ์ที่แสดงออกโดยกินนี้ขึ้นอยู่กับประเภทของอาหาร ที่ชอบอาหาร , ความอยากอาหารสูงเมื่ออาหารเหล่านี้แสดงคนเดียวมากกว่า ด้วยการรับประทานการแสดงอารมณ์ที่เป็นกลาง เมื่อรับประทานแสดงความสุขความปรารถนาที่จะกิน พวกนี้ชอบอาหารไม่เพิ่มขึ้น ในทางตรงกันข้าม เมื่อรับประทานแสดงความขยะแขยงความปรารถนาที่จะกินพวกเขาอย่างมีนัยสำคัญลดลง เมื่ออาหารถูกเกลียด อิทธิพลของที่ถูกใจบริบททางสังคมที่แข็งแกร่งกว่าที่ชอบอาหาร ความปรารถนาที่จะกินอาหารเพิ่มขึ้นจริง ๆ แล้วไม่ชอบในการแสดงตนของผู้เสพแสดงความสุข ในทางตรงกันข้าม , รังเกียจและเป็นกลาง ไม่มีบริบทผลกระทบต่อความต้องการ ไม่ชอบอาหาร