The Great Proletarian Cultural Revo

The Great Proletarian Cultural Revolution, commonly known as the Cultural Revolution, was a social-political movement that took place in the People's Republic of China from 1966 until 1976. Set into motion by Mao Zedong, then Chairman of the Communist Party of China, its stated goal was to preserve 'true' Communist ideology in the country by purging remnants of capitalist, and traditional elements from Chinese society, and to re-impose Maoist thought as the dominant ideology within the Party. The Revolution marked the return of Mao Zedong to a position of power after the Great Leap Forward. The movement paralyzed China politically and significantly affected the country economically and socially.

The Revolution was launched in May 1966. Mao alleged that bourgeois elements had infiltrated the government and society at large, aiming to restore capitalism. He insisted that these "revisionists" be removed through violent class struggle. China's youth responded to Mao's appeal by forming Red Guard groups around the country. The movement spread into the military, urban workers, and the Communist Party leadership itself. It resulted in widespread factional struggles in all walks of life. In the top leadership, it led to a mass purge of senior officials, most notably Liu Shaoqi and Deng Xiaoping. During the same period Mao's personality cult grew to immense proportions.

Millions of people were persecuted in the violent struggles that ensued across the country, and suffered a wide range of abuses including public humiliation, arbitrary imprisonment, torture, sustained harassment, and seizure of property. A large segment of the population was forcibly displaced, most notably the transfer of urban youth to rural regions during the Down to the Countryside Movement. Historical relics and artifacts were destroyed. Cultural and religious sites were ransacked.

Mao officially declared the Cultural Revolution to have ended in 1969, but its active phase lasted until the death of the military leader Lin Biao in 1971. After Mao's death and the arrest of the Gang of Four in 1976, reformers led by Deng Xiaoping gradually began to dismantle the Maoist policies associated with the Cultural Revolution. In 1981, the Party declared that the Cultural Revolution was "responsible for the most severe setback and the heaviest losses suffered by the Party, the country, and the people since the founding of the People's Republic."[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดี Proletarian ปฏิวัติทางวัฒนธรรม รู้จักกันทั่วไปเป็นการปฏิวัติวัฒนธรรม มีการเคลื่อนไหวทางการเมืองสังคมที่เกิดขึ้นในสาธารณรัฐประชาชนจีนจาก 1966 จนถึงปี 1976 ตั้งในการเคลื่อนไหว โดยเหมาเจ๋อตง แล้วประธานพรรคคอมมิวนิสต์จีน เป้าหมายระบุถูกรักษาอุดมการณ์คอมมิวนิสต์ 'จริง' ในประเทศ โดยล้างเศษของทุน และแบบองค์ประกอบจากสังคมจีน และการกำหนด Maoist คิดเป็นอุดมการณ์หลักใน ปฏิวัติการทำเครื่องหมายการกลับมาของเหมาเจ๋อตงไปยังตำแหน่งของอำนาจหลังจากดีกระโดดไปข้างหน้า การเคลื่อนไหวอัมพาตจีนทางการเมือง และผลกระทบประเทศอย่างมีนัยสำคัญทางเศรษฐกิจ และสังคมเปิด 1966 พฤษภาคมการปฏิวัติ เมาถูกกล่าวว่า องค์ประกอบของชนชั้นกลางได้ถูกแทรกซึมรัฐบาลและสังคมมีขนาดใหญ่ มีเป้าหมายการคืนทุนนิยม เขายืนยันว่า "revisionists" เหล่านี้ถูกเอาออกผ่านต่อสู้ระดับรุนแรง ตอบอ้อนของเมาเยาวชนของจีน โดยเป็นกลุ่มเจ้าหน้าที่แดงทั่วประเทศ การเคลื่อนไหวแพร่เป็นผู้ปฏิบัติงานทางทหาร การเมือง และเป็นผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์เอง มันให้ย่าง factional อย่างแพร่หลายในชีวิต ในผู้นำด้าน มันนำไปสู่การล้างข้อมูลโดยรวมของเจ้าหน้าที่ระดับสูง สุดยวด Shaoqi หลิวและเต็ง Xiaoping ในช่วงเวลาเดียวกัน ลัทธิของเหมาบุคลิกภาพโตเพื่อสัดส่วนอันยิ่งใหญ่ล้านคนถูกลงโทษในย่างรุนแรงที่ตามมาทั่วประเทศ และรับความเดือดร้อนของละเมิดผู้ทรงสาธารณะ จำคุกกำหนด ทรมาน ขู่ sustained และเป็นลมแห่ง ส่วนใหญ่ของประชากรที่ถูกบังคับให้พลัดถิ่น ส่วนใหญ่การโอนย้ายของเยาวชนเมืองสู่ภูมิภาคชนบทระหว่างลงการเคลื่อนไหวของชนบท พระธาตุทางประวัติศาสตร์และโบราณวัตถุถูกทำลาย วัฒนธรรม และศาสนาถูก ransackedเหมาประกาศอย่างเป็นทางการปฏิวัติวัฒนธรรมการสิ้นสุดใน 1969 แต่ระยะการใช้งานที่กินเวลาจนถึงตายของหลินเปียวผู้นำทหารใน หลังจากการตายของเมาและจับของแก๊งของสี่ใน 1976 ปฏิรูปที่นำ โดย Xiaoping เต็งค่อย ๆ เริ่มการ dismantle Maoist นโยบายที่เกี่ยวข้องกับการปฏิวัติวัฒนธรรม ในปี 1981 บุคคลที่ประกาศว่า การปฏิวัติวัฒนธรรมคือ "รับผิดชอบพิจารณาอย่างรุนแรงและสูญเสียยิ่งใหญ่ที่สุดรับบุคคล ประเทศ และผู้คนตั้งแต่ก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชน"[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มหาไพร่ปฏิวัติวัฒนธรรมที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นปฏิวัติวัฒนธรรมเป็นขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมการเมืองที่เกิดขึ้นในประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนจาก 1966 จนถึงปี 1976 ชุดในการเคลื่อนไหวโดยเหมาเจ๋อตงแล้วประธานพรรคคอมมิวนิสต์จีนของ เป้าหมายที่กำหนดไว้คือการรักษา 'ความจริง' อุดมการณ์คอมมิวนิสต์ในประเทศโดยการกวาดล้างเศษของนายทุนและองค์ประกอบแบบดั้งเดิมจากสังคมจีนและอีกครั้งกำหนดเมารีคิดว่าเป็นอุดมการณ์ที่โดดเด่นภายในพรรค ปฏิวัติการทำเครื่องหมายการกลับมาของเหมาเจ๋อตงไปยังตำแหน่งที่มีอำนาจหลังจากที่ก้าวกระโดดที่ยิ่งใหญ่ไปข้างหน้า การเคลื่อนไหวทางการเมืองเป็นอัมพาตประเทศจีนได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญและประเทศเศรษฐกิจและสังคมการปฏิวัติที่เปิดตัวพฤษภาคม 1966 เหมาถูกกล่าวหาว่าองค์ประกอบชนชั้นกลางได้แทรกซึมเข้าไปอยู่ในรัฐบาลและสังคมที่มีขนาดใหญ่เล็งที่จะเรียกคืนระบบทุนนิยม เขายืนยันว่าสิ่งเหล่านี้ "revisionists" ถูกลบออกผ่านการต่อสู้ทางชนชั้นที่มีความรุนแรง เยาวชนของจีนตอบสนองต่อการอุทธรณ์ของเหมาโดยการสร้างกลุ่มสีแดงยามทั่วประเทศ การแพร่กระจายการเคลื่อนไหวเป็นทหารคนงานในเมืองและการเป็นผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์เอง มันส่งผลให้ในการต่อสู้เห็นแก่แพร่หลายในทุกเดินชีวิต ในการเป็นผู้นำด้านบนก็จะนำไปสู่การล้างมวลของเจ้าหน้าที่อาวุโสที่สุดหลิว Shaoqi และเติ้งเสี่ยวผิง ในช่วงเวลาเดียวกันของเหมาบุคลิกภาพศาสนาอันยิ่งใหญ่ขึ้นไปสัดส่วนล้านคนถูกรังแกในการต่อสู้ความรุนแรงที่เกิดขึ้นทั่วประเทศและประสบความหลากหลายของการละเมิดสิทธิมนุษยชนรวมทั้งความอัปยศอดสูสาธารณะจำคุกโดยพลการการทรมานการคุกคามอย่างยั่งยืนและยึดทรัพย์สิน . ส่วนใหญ่ของประชากรที่ถูกย้ายกวาดต้อนสะดุดตาที่สุดการถ่ายโอนของเยาวชนในเขตเมืองไปยังภูมิภาคชนบทในระหว่างการลงไปที่การเคลื่อนไหวชนบท พระธาตุที่สำคัญทางประวัติศาสตร์และสิ่งประดิษฐ์ที่ถูกทำลาย แหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมและศาสนาถูกรื้อค้นเหมาประกาศอย่างเป็นทางการการปฏิวัติทางวัฒนธรรมที่ได้สิ้นสุดลงในปี 1969 แต่ในช่วงที่ใช้งานจนถึงการตายของผู้นำทางทหารของหลินส์ Biao ในปี 1971 หลังจากการตายของเหมาและจับกุมของแก๊งสี่ในปี 1976 ปฏิรูปนำโดยเติ้งเสี่ยวผิงค่อย ๆ เริ่มที่จะรื้อนโยบายเมารีที่เกี่ยวข้องกับการปฏิวัติวัฒนธรรม ในปี 1981 พรรคประกาศว่าการปฏิวัติทางวัฒนธรรมก็คือ "ความรับผิดชอบสำหรับความพ่ายแพ้ที่รุนแรงมากที่สุดและการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดได้รับความเดือดร้อนโดยพรรคประเทศและผู้คนนับตั้งแต่การก่อตั้งของสาธารณรัฐประชาชน." [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มหาไพร่ปฏิวัติทางวัฒนธรรม หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า การปฏิวัติทางวัฒนธรรม , สังคมการเมืองที่เอาสถานที่ในประเทศจีนจาก 2509 ถึง 2519 . ตั้งในการเคลื่อนไหวโดยเหมาเจ๋อตงแล้วประธานพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีน ที่ระบุไว้ของเป้าหมายคือการรักษา ' จริง ' อุดมการณ์คอมมิวนิสต์ในประเทศโดยการกำจัดเศษของนายทุน ,และองค์ประกอบดั้งเดิมจากสังคมจีน และจะกำหนดหรือคิดเป็นเด่นอุดมการณ์ภายในพรรค การปฏิวัติเครื่องหมายการกลับมาของเหมาเจ๋อตง เป็นตำแหน่งของอำนาจหลังจากที่ดีเผ่นไปข้างหน้า ความเคลื่อนไหวทางการเมืองและผลกระทบทางเป็นอัมพาต จีน ประเทศเศรษฐกิจและสังคม

การปฏิวัติได้เปิดตัวในเดือนพฤษภาคม 2519เหมาถูกกล่าวหาว่าชนชั้นกลางได้แทรกซึมเข้าไปในองค์ประกอบของรัฐบาลและสังคมที่มีขนาดใหญ่ มีเป้าหมายที่จะฟื้นฟูทุนนิยม เขาก็ยืนยันว่าเหล่านี้ " revisionists " ถูกลบออกผ่านการต่อสู้ทางชนชั้นอย่างรุนแรง เยาวชนจีนตอบอุทธรณ์ของ เหมา โดยเป็นกลุ่มแดงยามรอบประเทศ ขบวนการแผ่เป็นทหาร , คนงานในเมือง , และพรรคคอมมิวนิสต์ผู้นำนั่นเองมันมีผลในการต่อสู้ factional อย่างกว้างขวางในทุกเดินชีวิต ในความเป็นผู้นำด้านบน ทำให้มวลกำจัดเจ้าหน้าที่อาวุโสส่วนใหญ่ยวดหลิว shaoqi และเติ้ง เสี่ยวผิง . ในช่วงระยะเวลาเดียวกันเหมาของบุคลิกภาพลัทธิโตสัดส่วนยิ่งใหญ่

ล้านคนถูกข่มเหงในความรุนแรง การต่อสู้ที่ยาวนานข้ามประเทศและได้รับบาดเจ็บจากช่วงกว้างของการละเมิดสิทธิมนุษยชน รวมทั้งการเหยียดหยามในที่สาธารณะโดยพลการจำคุก , ทรมาน , ยั่งยืน , การล่วงละเมิดและการยึดทรัพย์ ส่วนใหญ่ของประชากรถูกบังคับพลัดถิ่นส่วนใหญ่ยวดโอนของเยาวชนในเมืองภูมิภาคชนบทระหว่างลงไปชนบทการเคลื่อนไหว พระธาตุทางประวัติศาสตร์และโบราณวัตถุที่ถูกทำลายวัฒนธรรมศาสนาและเว็บไซต์ที่ถูกรื้อค้นกระจุยกระจาย

เหมาประกาศการปฏิวัติทางวัฒนธรรมได้สิ้นสุดลงในปี 1969 แต่ระยะการใช้งานนานจนกระทั่งการตายของ Biao หลินผู้นำทหารใน 1971 หลังจากเหมาตายและจับกุมแก๊งสี่ในปี 1976 ปฏิรูป นำโดย เติ้ง เสี่ยวผิง ค่อยๆ เริ่มรื้อหรือนโยบายที่เกี่ยวข้องกับการปฏิวัติทางวัฒนธรรม ในปี 1981 ,พรรคประกาศว่า การปฏิวัติทางวัฒนธรรม " รับผิดชอบในความล้มเหลวที่ร้ายแรงที่สุด และขาดทุนหนักที่ประสบความโดยพรรค ประเทศ และประชาชน ตั้งแต่การก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชน " [ 1 ]