THE MONKEY'S PAW (1902)from The lad

THE MONKEY'S PAW (1902)

from The lady of the barge (1906, 6th ed.)
London and New York
Harper & Brothers, Publishers

by W.W. Jacobs

I.

WITHOUT, the night was cold and wet, but in the small parlour of Laburnam Villa the blinds were drawn and the fire burned brightly. Father and son were at chess, the former, who possessed ideas about the game involving radical changes, putting his king into such sharp and unnecessary perils that it even provoked comment from the white-haired old lady knitting placidly by the fire.

"Hark at the wind," said Mr. White, who, having seen a fatal mistake after it was too late, was amiably desirous of preventing his son from seeing it.

"I'm listening," said the latter, grimly surveying the board as he stretched out his hand. "Check."

"I should hardly think that he'd come to-night," said his father, with his hand poised over the board.

"Mate," replied the son.

"That's the worst of living so far out," bawled Mr. White, with sudden and unlooked-for violence; "of all the beastly, slushy, out-of-the-way places to live in, this is the worst. Pathway's a bog, and the road's a torrent. I don't know what people are thinking about. I suppose because only two houses on the road are let, they think it doesn't matter."

"Never mind, dear," said his wife soothingly; "perhaps you'll win the next one."

Mr. White looked up sharply, just in time to intercept a knowing glance between mother and son. The words died away on his lips, and he hid a guilty grin in his thin grey beard.

"There he is," said Herbert White, as the gate banged to loudly and heavy footsteps came toward the door.

The old man rose with hospitable haste, and opening the door, was heard condoling with the new arrival. The new arrival also condoled with himself, so that Mrs. White said, "Tut, tut!" and coughed gently as her husband entered the room, followed by a tall burly man, beady of eye and rubicund of visage.

"Sergeant-Major Morris," he said, introducing him.

The sergeant-major shook hands, and taking the proffered seat by the fire, watched contentedly while his host got out whisky and tumblers and stood a small copper kettle on the fire.

At the third glass his eyes got brighter, and he began to talk, the little family circle regarding with eager interest this visitor from distant parts, as he squared his broad shoulders in the chair and spoke of strange scenes and doughty deeds; of wars and plagues and strange peoples.

"Twenty-one years of it," said Mr. White, nodding at his wife and son. "When he went away he was a slip of a youth in the warehouse. Now look at him."

"He don't look to have taken much harm," said Mrs. White, politely.

"I'd like to go to India myself," said the old man, "just to look round a bit, you know."

"Better where you are," said the sergeant-major, shaking his head. He put down the empty glass, and sighing softly, shook it again.

"I should like to see those old temples and fakirs and jugglers," said the old man. "What was that you started telling me the other day about a monkey's paw or something, Morris?"

"Nothing," said the soldier hastily. "Leastways, nothing worth hearing."

"Monkey's paw?" said Mrs. White curiously.

"Well, it's just a bit of what you might call magic, perhaps," said the sergeant-major off-handedly.

His three listeners leaned forward eagerly. The visitor absentmindedly put his empty glass to his lips and then set it down again. His host filled it for him.

"To look at," said the sergeant-major, fumbling in his pocket, "it's just an ordinary little paw, dried to a mummy."

He took something out of his pocket and proffered it. Mrs. White drew back with a grimace, but her son, taking it, examined it curiously.

"And what is there special about it?" inquired Mr. White, as he took it from his son and, having examined it, placed it upon the table.

"It had a spell put on it by an old fakir," said the sergeant-major, "a very holy man. He wanted to show that fate ruled people's lives, and that those who interfered with it did so to their sorrow. He put a spell on it so that three separate men could each have three wishes from it."

His manner was so impressive that his hearers were conscious that their light laughter jarred somewhat.

"Well, why don't you have three, sir?" said Herbert White cleverly.

The soldier regarded him in the way that middle age is wont to regard presumptuous youth. "I have," he said quietly, and his blotchy face whitened.

"And did you really have the three wishes granted?" asked Mrs. White.

"I did," said the sergeant-major, and his glass tapped against his strong teeth.

"And has anybody else wished?" inquired the old lady.

"The first man had his three wishes, yes," was the reply. "I don't know what the first two were, but the third was for death. That's how I got the paw."

His tones were so grave that a hush fell upon the group.

"If you've had your three wishes, it's no g

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตีนของลิง (1902)จากผู้หญิงเรือ (1906, 1988)ลอนดอนและนิวยอร์กฮาร์เปอร์และพี่น้อง ผู้เผยแพร่โดย Jacobs w wฉันโดย กลางคืนถูกเย็น และ เปียก แต่ในร้านเล็ก ๆ ของวิลล่า Laburnam วาดผ้าม่าน และไฟเขียนสดใส บิดาและบุตรอยู่ในหมากรุก อดีต ที่ครอบครองความคิดเกี่ยวกับเกมที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง ทำให้พระราชาเข้าภัยดังกล่าวคมชัด และไม่จำเป็นว่า ยั่วยุข้อคิดเห็นจากผู้หญิงแก่ผมขาวที่ถัก placidly ผิงแม้ "Hark ที่ลม กล่าวว่า นายขาว ที่ ได้เห็นความผิดพลาดร้ายแรงหลังจากที่มันสายเกินไป แช่มต้องการป้องกันบุตรมองไม่เห็น "ฉันฟัง กล่าวว่า หลัง grimly สำรวจบอร์ดเขาเหยียดมือ "ตรวจ" "ผมควรแทบไม่คิดว่า เขาต้องมาเพื่อคืน กล่าวว่า พ่อของเขา ด้วยมือของเขาทรงตัวผ่านคณะกรรมการ "เมท ตอบลูกชาย "ที่จะเลวร้ายที่สุดของชีวิตจนออก ชายคน นายขาว มีความรุนแรงอย่างฉับพลัน และ unlooked-for "ทั้งหมดเป็นที่เฉอะแฉะ beastly ก่อที่อาศัยอยู่ใน อยู่เลวร้ายที่สุด ทางเดินของการโคลน และถนนของฝนตกหนัก ฉันไม่รู้ว่าคนที่มีความคิดเกี่ยวกับ ผมคิดว่า เนื่องจากบ้านสองทางมีให้ พวกเขาคิดว่า มันไม่สำคัญว่า. " "ไม่เป็นไร รัก กล่าวว่า ภรรยาของเขาผ่อนคลาย "บางทีคุณจะชนะถัดไป" นายขาวมองขึ้นชัดเจน เข้าสกัดทันทีเพราะรู้ดีว่าระหว่างแม่และลูกชาย คำว่าสงบลงบนริมฝีปากของเขา และเขาซ่อนยิ้มผิดในเคราเทาเขาบาง "เขามี กล่าวว่า เฮอร์เบิร์ตขาว ประตูการกระแทกเสียงดัง และมาหนักเท้าไปทางประตู คนโรสทันมิตร และเปิดประตู ได้ยิน condoling ด้วยใหม่ มาใหม่ยัง condoled ด้วยตัวเอง เพื่อให้นางขาวกล่าวว่า, " Tut จุ๊! " และไอเบา ๆ สามีป้อนห้อง ตามหลังคนตัวสูงกำยำ beady ของตา และ rubicund ของได้ "จ่าสิบเอกมอร์ริส เขากล่าวว่า แนะนำเขา -จ่าจับมือ และการนั่ง proffered โดยไฟ ดู contentedly ในขณะที่ของ โฮสต์ออกวิสกี้และเคยยืนกาต้มน้ำทองแดงขนาดเล็กไฟ ที่แก้วสาม ตาได้สว่าง และเขาเริ่มพูดคุย วงครอบครัวน้อยเกี่ยวกับ มีความสนใจกระตือรือร้นนี้ผู้เยี่ยมชมจากส่วนที่ห่างไกล ตามเขา squared ไหล่กว้างของเขาในเก้าอี้และพูดถึงฉากแปลกและการ doughty สงครามเข้าไป และคนที่แปลก "เอ็ดปีของมัน กล่าวว่า นายขาว nodding ภรรยาและลูกชายเขา "เมื่อเขาไป เขาก็ส่งของเยาวชนในคลังสินค้า ที่เขานั้นมอง" "เขาไม่หวังจะทำอันตรายมาก กล่าวว่า นางขาว สุภาพ "อยากไปอินเดียด้วยตนเอง กล่าวว่า คนเก่า, "เพียงเพื่อค้นหารอบ bit คุณทราบ" "ดีกว่าที่คุณเป็น กล่าวว่า การจ่า สั่นศีรษะของเขา เขาใส่ลงแก้วเปล่า และ sighing นวล ลำบากมันอีกครั้ง "ผมจะชอบไปดูวัดเก่าเหล่านั้น และ fakirs และ jugglers กล่าวว่า คน "อะไรคือสิ่งที่คุณเริ่มใช้บอกวันของลิงตีนหรือสิ่ง มอร์ริส" "ไม่ กล่าวว่า ทหารรีบ " Leastways ไม่มีอะไรน่าฟัง" "ตีนลิง" กล่าวว่า นางขาวซอกแซก "ดี มันเป็นเพียงบิตของสิ่งคุณอาจเรียกเวทมนตร์ บางที กล่าวว่า ที่จ่าสิบเอกปิดทั้ง ผู้ฟังที่สามของเขาเองไปรับ ผู้เข้าชม absentmindedly ใส่แก้วของเขาว่างเปล่าริมฝีปากของเขา และตั้งลงอีก โฮสต์ของเขากรอกข้อมูลนั้นสำหรับเขา "การดู กล่าวว่า การจ่า ต้องวุ่นวายในกระเป๋าของเขา "มันเป็นเพียงการสามัญน้อยตีน จะเป็นมัมมี่แห้ง" เขาเอาบางสิ่งบางอย่างจากกระเป๋าของเขา และ proffered มัน นางขาวดึงกลับ ด้วย grimace เป็น แต่ลูกชายของเธอ การเป็น การตรวจสอบมันซอกแซก "และมีอะไรพิเศษเกี่ยวกับมัน" ถามนายขาว เขาเอาจากบุตร และ มีการตรวจสอบ วางตามตาราง "มันมีการสะกดที่ใส่มัน โดยการ fakir เก่า กล่าวว่า จ่า "ศักดิ์สิทธิ์มากคนนี้ เขาอยากแสดงที่ชะตากรรมเส้นบรรทัดของชีวิต และว่า ผู้ที่ติดก็ได้ดังนั้นความเศร้าโศกของพวกเขา เขาแช่งมันที่สามแยกผู้ชายอาจมีความปรารถนาสามจากมัน" ลักษณะของเขาเป็นที่น่าประทับใจว่า เขาได้มีสติว่า การหัวเราะเบาโหลค่อนข้าง "ดี ทำไมไม่คุณมีสาม รัก" กล่าวว่า เฮอร์เบิร์ตขาวถนัด ทหารถือเขาในแบบที่เคยชินนำพาเยาวชนแต่วัยกลางคน "ผม เขากล่าวว่า อย่างเงียบ ๆ และขาวโดยธรรมชาติหน้า blotchy "และคุณไม่ได้จริง ๆ มีความปรารถนาที่สามที่ได้รับ" ถามนางขาว "ผม กล่าวว่า จ่า และแก้วของเขาแตะกับฟันของเขา "และคนอื่น ๆ ได้อยาก" ถามหญิงชรานั้น "คนแรกที่มีความปรารถนาของเขาสาม ใช่ เป็นการตอบ "ไม่รู้สองคนแรกมี แต่ที่สามเป็นการตาย ที่มีไรผมตีน" เสียงของเขามีหลุมฝังศพว่า ที่ปิดอยู่กับกลุ่ม "หากคุณมีความปรารถนาของคุณสาม มันเป็น g ไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตีนลิง (1902) จากผู้หญิงของเรือ (1906, 6 Ed.) ลอนดอนและนิวยอร์กฮาร์เปอร์แอนด์บราเธอร์สผู้เผยแพร่โดย WW จาคอบส์ครั้งที่หนึ่งโดยไม่ต้องคืนหนาวและเปียก แต่ในห้องนั่งเล่นเล็ก ๆ ของ Laburnam วิลล่า ผ้าม่านถูกดึงและไฟเผาสดใส พ่อและลูกชายอยู่ในหมากรุก, อดีตผู้มีความคิดเกี่ยวกับเกมที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงวางกษัตริย์ของเขาเข้าไปในภัยที่คมชัดและไม่จำเป็นดังกล่าวว่าแม้เจ็บใจความคิดเห็นจากการถักผู้หญิงผมสีขาวเก่าสงบด้วยไฟ. "Hark ที่ ลม "กล่าวว่านายสีขาวที่ได้เห็นความผิดพลาดร้ายแรงหลังจากที่มันก็สายเกินไปเป็นอย่างสุภาพที่พึงปรารถนาของการป้องกันไม่ให้ลูกชายของเขาจากการได้เห็นมัน. " ฉันฟัง "กล่าวว่าหลังคณะกรรมการการสำรวจเคร่งขรึมในขณะที่เขา ยื่นมือออก "ตรวจสอบ." "ฉันแทบจะไม่ควรคิดว่าเขาจะมาคืน" กล่าวว่าพ่อของเขาด้วยมือของเขาทรงตัวเหนือของบอร์ด. "เมท" ตอบลูกชาย. "นั่นคือที่เลวร้ายที่สุดของการใช้ชีวิตเพื่อให้ห่างไกลออกมา" bawled นายสีขาว, ด้วยความรุนแรงฉับพลันและจู่ๆ; "ของทุกคนจัญไร, เฉอะแฉะ out-of-the-ทางสถานที่ที่จะอาศัยอยู่ในนี้เป็นที่เลวร้ายที่สุด. Pathway เป็นที่ลุ่มและถนนที่ฝนตกหนัก. ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ผู้คนกำลังคิดเกี่ยวกับ. ผมคิดว่าเพราะเพียง . สองบ้านบนถนนที่จะช่วยให้พวกเขาคิดว่ามันไม่สำคัญ " " ไม่เป็นไรที่รัก "ภรรยาของเขากล่าวว่าปลอบโยน; "บางทีคุณอาจจะชนะหนึ่งต่อไป." นาย ดูขาวขึ้นอย่างรวดเร็วเพียงในเวลาที่จะสกัดกั้นอย่างรวดเร็วรู้ระหว่างแม่และลูกชาย คำที่เสียชีวิตไปเมื่อริมฝีปากของเขาและเขาซ่อนรอยยิ้มมีความผิดในเคราสีเทาของเขาบาง. "มีเขาเป็น" เฮอร์เบิร์สีขาวกล่าวว่าเป็นประตูกระแทกจะเสียงดังและเสียงฝีเท้าหนักมาหาประตู. ชายชราเพิ่มขึ้นด้วยอัธยาศัย รีบเปิดประตูก็ได้ยินเสียง condoling กับมาใหม่ การมาถึงใหม่นี้ยังสงสารกับตัวเองเพื่อให้นางสีขาวกล่าวว่า "ตุตันคาเมน, จุ๊!" และไอเบา ๆ เป็นสามีของเธอเข้ามาในห้องตามด้วยชายร่างกำยำสูงวาวตาและแดงก่ำของใบหน้า. "จ่าใหญ่มอร์ริส" เขากล่าวแนะนำเขา. จ่าเมเจอร์จับมือและสละที่นั่งยื่น โดยไฟที่ดูสมถะในขณะที่เจ้าภาพเขาได้ออกวิสกี้และแก้วลุกขึ้นยืนและกาต้มน้ำทองแดงขนาดเล็กบนไฟ. ในแก้วสามตาของเขามีความสว่างและเขาก็เริ่มที่จะพูดคุยวงกลมครอบครัวเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับการที่มีความสนใจกระตือรือร้นที่ผู้เข้าชมนี้จาก ส่วนที่ห่างไกลในขณะที่เขากำลังสองไหล่กว้างของเขาในเก้าอี้และพูดถึงฉากที่แปลกประหลาดและการกระทำที่กล้าหาญ; ของสงครามและภัยพิบัติและประชาชนที่แปลก. "ยี่สิบเอ็ดปีของมัน" นายขาวกล่าวว่าสัปหงกที่ภรรยาและบุตรชายของเขา "เมื่อเขากลับออกไปเขาเป็นสลิปของเยาวชนในคลังสินค้า. ตอนนี้มองไปที่เขา." "เขาไม่ได้มองว่าจะเกิดอันตรายมาก" นางขาวกล่าวว่าสุภาพ. "ฉันอยากจะไป อินเดียตัวเองกล่าวว่า "คนเก่า" เพียงเพื่อให้ดูกลมบิตคุณรู้ว่า. " " ดีคุณจะอยู่ที่ไหน "กล่าวว่าจ่าสำคัญสั่นศีรษะของเขา เขาวางแก้วเปล่าและถอนหายใจเบา ๆ ส่ายมันอีกครั้ง. "ผมอยากจะเห็นวัดเก่าแก่เหล่านั้นและ fakirs และโยน" ชายชรากล่าวว่า "อะไรคือสิ่งที่คุณเริ่มต้นบอกฉันในวันอื่น ๆ เกี่ยวกับตีนลิงหรือบางสิ่งบางอย่างมอร์ริส?" "ไม่มีอะไร" กล่าวว่าทหารเร่งรีบ "อย่างน้อยไม่มีอะไรคุ้มค่าการได้ยิน." "ตีนลิง?" นางขาวกล่าวว่าอยากรู้อยากเห็น. "ดีก็เพียงเล็กน้อยของสิ่งที่คุณอาจจะเรียกมายากล, บางทีอาจจะเป็น" กล่าวว่าจ่าเอกปิดเดียวดาย. สามฟังของเขาเอนไปข้างหน้ากระหาย ผู้เข้าชมใจลอยวางแก้วที่ว่างเปล่าของเขาไปที่ริมฝีปากของเขาแล้ววางมันลงมาอีกครั้ง โฮสต์ของเขาเต็มไปสำหรับเขา. "ไปดูที่" กล่าวว่าจ่าสำคัญอึกอักในกระเป๋าของเขา "มันเป็นเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ตีนสามัญแห้งให้แม่." เขาเอาอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋าของเขาและยื่นมัน นางสีขาวดึงกลับมาพร้อมกับแสยะ แต่ลูกชายของเธอพามันตรวจสอบมันอยากรู้อยากเห็น. "และสิ่งที่จะมีพิเศษเกี่ยวกับมันได้หรือไม่" สอบถามนายสีขาวในขณะที่เขาเอาไปจากลูกชายของเขาและมีการตรวจสอบมันวางมันลงบนโต๊ะ. "มันมีคาถาใส่มันโดยแตเก่า" จ่าเอก "มุนิมากกล่าวว่า เขาต้องการที่จะแสดงให้เห็นว่าชะตากรรมปกครองชีวิตของผู้คนและว่าผู้ที่แทรกแซงด้วยมันก็เพื่อความเศร้าโศกของพวกเขา. เขาใส่คาถากับมันเพื่อให้สามแยกชายแต่ละคนอาจจะมีความปรารถนาสามจากมัน. " ลักษณะของเขาจึงน่าประทับใจที่เขา ผู้ฟังมีสติว่าเสียงหัวเราะเบาจาร์เรดค่อนข้าง. "ดีทำไมไม่คุณมีสามครับ?" กล่าวว่าเฮอร์เบิร์สีขาวอย่างชาญฉลาด. ทหารได้รับการยกย่องเขาในทางที่เป็นวัยกลางคนเคยชินที่จะเชื่อว่าเยาวชนเกรงใจ "ผมมี" เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ และใบหน้าของเขามีรอยขาว. "และคุณไม่ได้จริงๆมีความปรารถนาสามได้รับ?" ให้นางสีขาว. "ผมไม่" กล่าวว่าจ่าสำคัญและเขาแก้วเคาะกับฟันแข็งแรงของเขา. "และมีคนอื่นอยาก?" สอบถามหญิงชรา. "ชายคนแรกมีสามความปรารถนาของเขาใช่" เป็นคำตอบ "ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่สองคนแรก แต่ที่สามคือการตาย. นั่นเป็นวิธีที่ผมได้ตีน." เสียงของเขาเป็นหลุมฝังศพเพื่อให้ Hush ลดลงเมื่อกลุ่ม. "หากคุณมีความปรารถนาสามของคุณ ก็ไม่กรัม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุ้งเท้าของลิง ( 2445 )จากท่านหญิงของเรือ ( 1906 , 6 . )ลอนดอน และ นิวยอร์กสำนักพิมพ์ฮาร์เปอร์ & พี่น้องโดย w.w. จาคอบส์ฉันโดย ในคืนที่หนาวและเปียก แต่ในห้องนั่งเล่นเล็ก ๆของ laburnam วิลล่า ผ้าม่านถูกไฟเผาและสว่างไสว พ่อและลูกชายอยู่ในหมากรุก , อดีต , ใครมีความคิดเกี่ยวกับเกมที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง ทำให้กษัตริย์ของเขาเป็นเช่นที่คมชัดและเป็นอันตรายจนทำให้ความคิดเห็นจากขนสีขาวถักสงบโดยไฟสาวแก่" ฟังที่ลม กล่าวว่า นายขาว ที่เห็นมีผิดพลาดร้ายแรง หลังจากที่มันสายไป ก็เป็นมิตร เป็นที่ต้องการของการป้องกัน ลูกชายของเขา จากที่ได้เห็น" ฟังฉัน " กล่าวว่า หลังสำรวจบอร์ด แสยะยิ้ม เขายื่นมือออก . " ดู" ผมไม่คิดว่าเขาจะมาคืน " พ่อของเขากล่าวกับมือของเขาทรงตัวบนกระดาน" เพื่อน " ตอบลูกชาย" ที่แย่ที่สุดของชีวิต ไกล " bawled คุณผิวขาว ฉับพลัน และ unlooked ความรุนแรง ; " ของบรรดาสัตว์ป่าเฉอะแฉะ , ออกจากทางที่อยู่ นี่มันแย่ที่สุด ทางเดินของบึงและถนนฝนตกหนัก ผมไม่รู้ว่าคนอื่นคิดยังไง ฉันคิดว่าเพราะบ้านสองหลังบนถนน มีให้ พวกเขาคิดว่า มันไม่สำคัญหรอก "" ไม่เป็นไรจ๊ะ " กล่าวว่าภรรยาของเขาปลอบโยน ; บางทีคุณอาจจะชนะต่อไป "นายขาวเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็วเพียงในเวลาที่จะขัดขวางรู้ได้อย่างรวดเร็วระหว่างแม่และลูก คำพูดที่เสียชีวิตไปในปากของเขาและเขาซ่อนรอยยิ้มมีความผิดในเคราสีเทาของเขาบาง" นั่นไง " เฮอร์เบิร์ต สีขาว เป็นประตูกระแทกให้ดังและเสียงฝีเท้าหนักๆเดินมุ่งหน้าไปที่ประตูลุงโรสกับอัธยาศัยรีบไปเปิดประตูก็ได้ยิน condoling กับมาใหม่ การมาถึงใหม่ยัง condoled กับตัวเอง เพื่อให้นางขาวพูด " อ๊ะ อ๊ะ ! " แล้วก็ไอเบาๆเป็นสามีของเธอเข้ามาในห้อง ตามด้วยร่างสูงแข็งแกร่งชาย , เทือกเขาหิมาลัยของตาและแดงของใบหน้า ." จ่า มอร์ริส , " เขากล่าวว่า การแนะนำเขาจ่าเมเจอร์ จับมือ และสละให้เงินนั่งไฟ ดูสมถะ ขณะที่เจ้าภาพได้ออกวิสกี้และ tumblers และยืนเป็นกาต้มน้ำทองแดงขนาดเล็กบนไฟที่แก้วที่สาม ตาก็สว่าง และเขาเริ่มที่จะพูดเล็กน้อยเกี่ยวกับครอบครัววงกลมที่มีความสนใจกระตือรือร้นนี้ผู้เข้าชมจากส่วนที่ไกลออกไป ที่เขาพร้อม ไหล่กว้างของเขาในเก้าอี้ และพูดถึงฉากที่แปลกและกล้าหาญการกระทำของสงครามและภัยพิบัติต่างๆ และประชาชนที่แปลก" ยี่สิบหนึ่งปี , " กล่าวว่า นายขาวพยักหน้าที่ภรรยาและลูกชายของเขา” เมื่อเขาจากไป เขาเป็นสลิปของเยาวชนในคลังสินค้า ตอนนี้ดูเขา "" เขาดูไม่ได้เอาอันตรายมาก " กล่าวว่า นางขาวอย่างสุภาพ" ผมอยากไปอินเดียเอง " ชายชราว่า " เพิ่งไปดูรอบบิต , คุณรู้ ." ดีกว่าที่คุณ , " กล่าวว่า จ่าสิบเอก สั่นศีรษะของเขา เขาวางแก้วเปล่า และถอนหายใจเบาๆ เขย่าอีก" ข้าอยากเห็นวัดเก่า และ fakirs และลึก " ชายชราว่า " เธอเริ่มบอกฉันในวันอื่น ๆเกี่ยวกับอุ้งเท้าของลิง หรืออะไร มอส ?" เปล่า " กล่าวว่า " ทหารอย่างรีบเร่ง leastways ไม่มีอะไรคุ้มค่าการได้ยิน”" อุ้งเท้าของลิง ? " คุณนายขาวอย่างสงสัย" อืม มันเป็นเพียงบิตของสิ่งที่คุณอาจจะเรียกเวทมนตร์ , บางที , " กล่าวว่า จ่าสิบเอกปิด handedly .ผู้ฟังทั้งสามของเขาโน้มไปข้างหน้าอย่างกระตือรือร้น ผู้เข้าชมเหม่อลอยใส่แก้วเปล่าของเขากับริมฝีปากของเขาแล้ววางมันลงอีกครั้ง โฮสต์ของเขาเต็มไปให้เขา" มอง " ว่า จ่าสิบเอก , อึกอักอยู่ในกระเป๋าของเขา " มันธรรมดาน้อยอุ้งเท้า แห้งเป็นมัมมี่ "เขาหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋าของเขาและให้เงินมัน นางขาววาดกลับด้วยหน้าตาบูดบึ้ง แต่ลูกชายของเธอ , การตรวจสอบมันอย่างสงสัย" แล้วมันมีอะไรพิเศษเกี่ยวกับมัน ? สอบถาม นายขาว ที่เขาเอามาจากลูกชายของเขาและมีการตรวจสอบมันวางมันบนโต๊ะ" มันมีคาถาใส่มัน โดย fakir เก่า " กล่าวว่า จ่าสิบเอก " ชายบริสุทธิ์ เขาต้องการแสดงให้เห็นว่า โชคชะตากำหนดชีวิตของผู้คน และบรรดาผู้ที่ขัดขวางมันได้ถึงความทุกข์ของพวกเขา เขาร่ายคาถาใส่มันสามคนแยกแต่ละมีสามปรารถนาจากมัน .ลักษณะของเขาก็น่าประทับใจ ที่ผู้ได้ฟังได้ของเขาตระหนักว่าเสียงหัวเราะของแสงหูบ้าง" แล้วทำไมคุณไม่สามครับ ? " บอกว่าเฮอร์เบิร์ตขาวอย่างชาญฉลาด .ทหารถือเขาในทางที่เกี่ยวข้องกับเยาวชนกลางอายุไม่เกรงใจ " ฉันมี " เขากล่าวอย่างเงียบ ๆและใบหน้ารอยของเขาไปด้วย ." และคุณมีความปรารถนาสามได้รับ ? " ขอให้คุณนายไวท์" ผม , " กล่าวว่า จ่า และแก้วของเขาแตะกับฟันที่แข็งแรง" แล้วมีใครคิด ? ถามหญิงชรา" คนแรก มีความปรารถนาที่สามของเขาครับ " ตอบ " ฉันไม่รู้ว่าสองคนแรกถูก แต่ที่สามคือความตาย นั่นแหละที่ฉันถึงตีน "เสียงของเขามันช่างร้ายแรงที่เงียบลงเมื่อกลุ่ม" ถ้าคุณมี 3 ข้อ คือห้าม .