Beer classification[edit]Due to the

Beer classification[edit]

Due to the Japanese taxation system, the varieties of brewed malt beverages in Japan are categorized into two groupings: beer and happoshu. The distinction is made based on the amount of malt used relative to grain adjuncts, with the term happoshu ascribed to low-malt brews. Japanese regulations forbid the use of the word "beer" (ビール bīru?) to describe brews containing less than 67% malt (thus allowing up to 33% adjuncts including rice, corn, sorghum, potato, starch, and sugar).[11][12]

Since 2004, Japanese breweries have produced even lower-taxed, non-malt brews made from soybeans and other ingredients which do not fit the classifications for beer or happoshu. Dubbed "third-category beers" (第三のビール dai-san no bīru?),[4] they are officially classified as "other miscellaneous alcohol" or "liqueur".


Microbreweries have also gained increasing popularity since the 1990s, supplying distinct tasting beers in a variety of styles that seek to match the emphasis on craftsmanship, quality, and ingredient provenance often associated with Japanese food.

Craft beer bars and pubs have also increased in popularity in Japan's major cities, with cities such as Tokyo and Osaka have very vibrant craft beer bar scenes, generally with a focus on local and US craft beers.[

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเภทเบียร์ [แก้ไข]เนื่องจากระบบภาษีญี่ปุ่น พันธุ์เครื่องดื่มมอลต์สตรอเบอรี่ในประเทศญี่ปุ่นจะแบ่งเป็นกลุ่มสอง: เบียร์และ happoshu แตกจะขึ้นอยู่กับการใช้สัมพันธ์กับข้าว adjuncts, happoshu ระยะ ascribed เพื่อ brews ต่ำมอลต์มอลต์ ระเบียบญี่ปุ่นห้ามใช้คำว่า "เบียร์" (ビール bīru) เพื่ออธิบาย brews ประกอบด้วยน้อยกว่า 67% มอลต์ (เทียบถึง 33% adjuncts ได้แก่ข้าว ข้าวโพด ข้าวฟ่าง มันฝรั่ง แป้ง และน้ำตาล)[11][12]ตั้งแต่ปี 2004 เบียร์ญี่ปุ่นได้ผลิต brews แม้ล่างคิด ไม่ใช่ข้าวมอลต์ที่ทำจากถั่วเหลืองและส่วนผสมอื่น ๆ ที่เหมาะสมกับการจัดประเภทสำหรับเบียร์หรือ happoshu ตั้งฉายา "สามประเภทเบียร์" (第三のビールไดซังไม่ bīru ?), [4] พวกเขาอย่างจะจัดเป็น "แอลกอฮอล์อื่น ๆ เบ็ดเตล็ด" หรือ "เหล้าโทคาชิ"โรงเบียร์ขนาดเล็กได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นตั้งแต่ปี 1990 ขายเบียร์ชิมมาในหลากหลายรูปแบบที่พยายามเน้นฝีมือ คุณภาพ และ provenance ส่วนผสมมักจะเกี่ยวข้องกับอาหารญี่ปุ่นตรงกับยานเบียร์บาร์และผับได้ยังเพิ่มขึ้นในความนิยมในญี่ปุ่นเมืองใหญ่ เมืองด้วยเช่นโตเกียวและโอซาก้ามีฉากบาร์เบียร์ยานมาก โดยทั่วไป โดยมุ่งเน้นท้องถิ่นและสหรัฐฯ ยานเบียร์[

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดหมวดหมู่เบียร์ [แก้ไข] เนื่องจากระบบการจัดเก็บภาษีญี่ปุ่น, ความหลากหลายของเครื่องดื่มมอลต์ต้มในประเทศญี่ปุ่นจะแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม: เบียร์และ happoshu ความแตกต่างที่ทำขึ้นอยู่กับปริมาณของมอลต์ที่ใช้เทียบกับอันเป็นข้าวกับ happoshu ระยะกำหนด Brews ต่ำมอลต์ กฎระเบียบที่ญี่ปุ่นห้ามการใช้คำว่า "เบียร์" (ビールbiru?) เพื่ออธิบาย Brews ที่มีน้อยกว่ามอลต์ 67% (จึงทำให้ได้ถึง 33% อันเป็นรวมทั้งข้าวข้าวโพดข้าวฟ่าง, มันฝรั่ง, แป้งและน้ำตาล). [11 ] [12] ตั้งแต่ปี 2004 โรงงานผลิตเบียร์ของญี่ปุ่นได้มีการผลิตที่ต่ำลง-เก็บภาษี Brews ที่ไม่ใช่มอลต์ที่ทำจากถั่วเหลืองและส่วนผสมอื่น ๆ ที่ไม่เหมาะสมกับการจำแนกประเภทสำหรับเบียร์หรือ happoshu ขนานนามว่า "เบียร์สามประเภท" (第三のビールDai-San biru ไม่?) [4] พวกเขาจะจัดอย่างเป็นทางการว่า "เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เบ็ดเตล็ดอื่น ๆ " หรือ "เหล้า". Microbreweries ได้รับความนิยมยังเพิ่มขึ้นตั้งแต่ปี 1990, การจัดหาที่แตกต่างกัน ชิมเบียร์ในความหลากหลายของรูปแบบที่แสวงหาเพื่อให้ตรงกับความสำคัญกับงานฝีมือที่มีคุณภาพและรากส่วนผสมมักจะเกี่ยวข้องกับอาหารญี่ปุ่น. หัตถกรรมบาร์เบียร์และผับได้เพิ่มขึ้นยังอยู่ในความนิยมในเมืองใหญ่ ๆ ของญี่ปุ่นกับเมืองเช่นโตเกียวและโอซาก้าได้ งานฝีมือที่มีชีวิตชีวามากฉากบาร์เบียร์โดยทั่วไปให้ความสำคัญกับท้องถิ่นและสหรัฐฝีมือเบียร์. [

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบียร์จำแนก [ แก้ไข ]

จากญี่ปุ่น ระบบภาษีอากร นานาพันธุ์ของชงเครื่องดื่มมอลต์ในญี่ปุ่นถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม : เบียร์และ happoshu . ความแตกต่างที่ได้ขึ้นอยู่กับปริมาณของข้าวมอลต์ที่ใช้เทียบกับบริวารลายไม้ กับคำ happoshu ascribed เพื่อ brews มอลท์ต่ำ กฎหมายญี่ปุ่นห้ามใช้คำว่า " เบียร์ " ( ビール B īรู) เพื่ออธิบาย brews ที่มีน้อยกว่า 67% มอลต์ ( ถึง 33% จึงให้บริวาร ได้แก่ ข้าว ข้าวโพด ข้าวฟ่าง มันฝรั่ง แป้ง และน้ำตาล ) . [ 11 ] [ 12 ]

ตั้งแต่ 2004 , เบียร์ญี่ปุ่นได้ผลิตแม้ลดภาษีไม่มอล brews ทำจากถั่วเหลืองและส่วนผสมอื่น ๆที่ไม่ พอดีกับหมวดหมู่เบียร์หรือ happoshu . ขนานนามว่า " สามประเภทเบียร์ " ( 第三のビールไต้ซาน ไม่มี B ī RU ? ) ,[ 4 ] พวกเขาจะจัดอย่างเป็นทางการเป็น " แอลกอฮอล์เบ็ดเตล็ดอื่น ๆ " หรือ " เหล้า " .

เยี่ยมยังได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นตั้งแต่ปี 1990 ขายเบียร์รสชาติที่แตกต่างกันในหลากหลายรูปแบบ ที่พยายามให้ตรงกับเน้นฝีมือ คุณภาพ และส่วนผสมของอาหารมักจะเกี่ยวข้องกับญี่ปุ่น .

หัตถกรรมเบียร์บาร์และผับได้เพิ่มขึ้นในความนิยมในเมืองใหญ่ของญี่ปุ่น เช่น โตเกียว โอซาก้า และเมืองที่มีชีวิตชีวามากหัตถกรรมบาร์เบียร์ ฉาก ทั่วไป โดยเน้นท้องถิ่นและงานฝีมือเบียร์ [