5.2. MeasuresThe first version of t

5.2. Measures
The first version of the Ergonomics Climate Assessment consisted
of 20 parallel items per each of the four core factors (e.g., 10
management commitment for PE and 10 management commitment
for WE), resulting in 80 questions total. Participants were
asked to rate the extent to which they agreed or disagreed that the
survey statements were accurate for their department on a scale of
1 (strongly disagree) to 5 (strongly agree). Pilot testing (results
described below) allowed us to reduce the Ergonomics Climate
Assessment to a 40-item measure that was used in the subsequent
surveys. All survey items are provided in the supplementary
materials.
To measure self-reported pain, individuals were also asked if
they had experienced any work-related pain in the past 12 months
in nine different areas of their body. Each of these nine items was a
dichotomous variable recorded as yes (1) or no (0), and a total pain
score (ranging from 0 to 9) was calculated by summing the number
of body parts reported to be in pain. The self-reported pain survey
was similar to other surveys used in epidemiological research
among occupational populations (Dickinson et al., 1992;
Rosecrance et al., 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5.2 มาตรการรุ่นแรกของการประเมินผลให้สภาพภูมิอากาศประกอบด้วยสินค้าขนาน 20 สำหรับแต่ละปัจจัยหลักสี่ (เช่น 10มุ่งมั่นจัดการสำหรับ PE และมุ่งมั่นบริหาร 10สำหรับเรา), ใน 80 คำถามทั้งหมด มีผู้เข้าร่วมขอขอบเขตที่จะยอมรับ หรือ disagreed ที่อันดับรายงานสำรวจมีความถูกต้องของแผนกในระดับของ1 (ขอไม่เห็นด้วย) ถึง 5 (เห็นด้วยอย่างยิ่ง) นำร่องทดสอบ (ผลลัพธ์อธิบายไว้ด้านล่าง) ให้เราลดอุณหภูมิให้การประเมินการวัดสินค้า 40 ที่ใช้ในการต่อมาสำรวจ มีรายการแบบสำรวจทั้งหมดในการส่งเสริมการขายวัสดุการวัดอาการปวดรายงานด้วยตนเอง บุคคลที่ถามถ้าพวกเขามีประสบการณ์อาการปวดใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการทำงานในรอบ 12 เดือนใน 9 พื้นที่ต่าง ๆ ของร่างกายของพวกเขา แต่ละรายการเหล่านี้เก้าเป็นการตัวแปร dichotomous บันทึกเป็นใช่ (1) หรือไม่ (0), และความเจ็บปวดทั้งหมดมีคำนวณคะแนน (ตั้งแต่ 0 ถึง 9) โดยการรวมหมายเลขของร่างกายส่วนที่รายงานว่า อาการเจ็บปวด สำรวจอาการปวดรายงานด้วยตนเองสำรวจอื่น ๆ ที่ใช้ในการวิจัยความในหมู่ประชากรอาชีว (สัน et al., 1992Rosecrance และ al., 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5.2 มาตรการรุ่นแรกของศาสตร์การประเมินสภาพภูมิอากาศประกอบด้วย20 รายการต่อขนานแต่ละปัจจัยสี่หลัก (เช่น 10 ความมุ่งมั่นในการจัดการสำหรับ PE และความมุ่งมั่นในการจัดการ 10 สำหรับเรา) ส่งผลให้ใน 80 คำถามทั้งหมด เข้าร่วมถูกขอให้ประเมินขอบเขตที่พวกเขาเห็นด้วยหรือไม่เห็นว่างบการสำรวจมีความถูกต้องของพวกเขาสำหรับแผนกโยให้1 (เห็นด้วยอย่างยิ่ง) ถึง 5 (เห็นด้วยอย่างยิ่ง) การทดสอบนำร่อง (ผลที่อธิบายไว้ด้านล่าง) ให้เราสามารถลดสภาพภูมิอากาศการยศาสตร์การประเมินเพื่อวัดที่ 40 รายการที่ถูกนำมาใช้ในภายหลังการสำรวจ รายการที่สำรวจทั้งหมดที่มีให้ในเสริมวัสดุ. การวัดความเจ็บปวดที่ตนเองรายงานบุคคลที่ยังถูกถามว่าพวกเขามีประสบการณ์ความเจ็บปวดใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการทำงานในรอบ 12 เดือนที่เก้าในพื้นที่ต่างๆของร่างกายของพวกเขา แต่ละเหล่านี้เก้ารายการที่เป็นตัวแปร dichotomous บันทึกเป็นใช่ (1) หรือไม่ (0), และความเจ็บปวดรวมคะแนน(ตั้งแต่ 0 ถึง 9) ที่คำนวณได้จากข้อสรุปจำนวนของชิ้นส่วนร่างกายของรายงานที่จะอยู่ในความเจ็บปวด การสำรวจความเจ็บปวดด้วยตนเองการรายงานมีความคล้ายคลึงกับการสำรวจอื่น ๆ ที่ใช้ในการวิจัยทางระบาดวิทยาในหมู่ประชากรประกอบอาชีพ(ดิกคินสัน, et al, 1992;.. Rosecrance, et al, 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5.2 . มาตรการ
รุ่นแรกของการยศาสตร์การประเมินสภาพภูมิอากาศประกอบด้วย
20 ขนานรายการต่อแต่ละสี่หลักปัจจัย ( เช่น 10 การจัดการความมุ่งมั่นของ PE และ 10
ความมุ่งมั่นการจัดการสำหรับเรา ) ส่งผล 80 คำถามทั้งหมด ผู้เข้าร่วมการวิจัย
ขอให้คะแนนขอบเขตที่พวกเขาเห็นด้วย หรือ ไม่เห็นด้วยที่
สำรวจงบได้ถูกต้อง สำหรับหน่วยงานในระดับของพวกเขา
1 ( ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง ) ถึง 5 ( เห็นด้วย ) การทดสอบนักบิน ( ผลลัพธ์
อธิบายด้านล่าง ) ให้เราเพื่อลดการยศาสตร์สภาพภูมิอากาศ
การประเมินกับ 40 รายการวัดที่ใช้ในการสำรวจตามมา
. รายการทั้งหมดที่สำรวจไว้ในวัสดุเสริม
.
วัด self-reported ความเจ็บปวด บุคคลยังถูกถามว่าพวกเขามีประสบการณ์ความเจ็บปวดที่เกี่ยวข้องใด ๆ

ในรอบ 12 เดือนในเก้าพื้นที่ที่แตกต่างกันของร่างกายของพวกเขา แต่ละรายการเหล่านี้เก้าเป็น
ไดโคโตมัสตัวแปรบันทึกครับ ( 1 ) หรือ ไม่ใช่ ( 0 ) และคะแนนความเจ็บปวด
ทั้งหมด ( ตั้งแต่ 0 ถึง 9 ) คำนวณได้จากการรวมหมายเลข
ส่วนของร่างกายว่าอยู่ในความเจ็บปวด ความเจ็บปวดที่ self-reported การสำรวจ
คล้ายๆ กับการสำรวจอื่น ๆ ที่ใช้ในการวิจัยทางระบาดวิทยา
ระหว่างประชากรอาชีพ ( Dickinson et al . , 1992 ;
rosecrance et al . , 2002 )