The presence of symptoms of chronic

The presence of symptoms of chronic bronchitis
was a weak but significant factor related to survival,
as shown in Table 6. Whether it is related to
mortality in patients with COPD remains controversial.
18–20 According to the Copenhagen study,18
chronic mucus hypersecretion played no major role
as a prognostic indicator, although it was significantly
associated with hospitalization.9 The study18 suggested
that predictors of hospitalization might not
necessarily be predictors of subsequent prognosis.
Although the present study was not performed to
investigate the significance of chronic mucus hypersecretion
as a prognostic factor, this should be
studied in the future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การปรากฏตัวของอาการของหลอดลมอักเสบเรื้อรังตัวอ่อน แต่สำคัญเกี่ยวข้องกับความอยู่รอด,ดังแสดงในตารางที่ 6 ว่าเกี่ยวข้องกับอัตราการตายในผู้ป่วย COPD ยังคงเป็นที่ถกเถียง18 – 20 ตามการศึกษาโคเปนเฮเกน 18กระตุ้นเมือกเรื้อรังที่ไม่มีบทบาทสำคัญเป็นตัวบ่งชี้ที่ prognostic แม้ว่ามันเป็นอย่างมากเกี่ยวข้องกับ hospitalization.9 study18 ที่แนะนำทำนายของโรงพยาบาลอาจไม่จำเป็นต้องทำนายของการคาดคะเนแม้ว่าการศึกษาไม่ได้ดำเนินการตรวจสอบความสำคัญของการกระตุ้นเมือกเรื้อรังเป็นปัจจัย prognostic ควรจะศึกษาในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปรากฏตัวของอาการของโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง
เป็นปัจจัยที่อ่อนแอ แต่มีความหมายที่เกี่ยวข้องกับการอยู่รอด
ดังแสดงในตารางที่ 6 ไม่ว่าจะเป็นที่เกี่ยวข้องกับ
การเสียชีวิตในผู้ป่วยที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรังยังขัดแย้ง.
18-20 จากการศึกษาของโคเปนเฮเกน 18
กระตุ้นน้ำมูกเรื้อรังเล่น ไม่มีบทบาทสำคัญ
เป็นตัวบ่งชี้ลางแม้ว่ามันจะเป็นอย่างมีนัยสำคัญ
ที่เกี่ยวข้องกับ hospitalization.9 study18 ปัญหา
ที่พยากรณ์รักษาในโรงพยาบาลอาจจะไม่
จำเป็นต้องพยากรณ์พยากรณ์โรคที่ตามมา.
แม้ว่าการศึกษาในปัจจุบันไม่ได้ดำเนินการเพื่อ
ตรวจสอบความสำคัญของการกระตุ้นน้ำมูกเรื้อรัง
เป็น ปัจจัยการพยากรณ์โรคนี้ควรได้รับการ
ศึกษาในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแสดงตนของอาการของโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรังเป็นคนอ่อนแอ แต่ปัจจัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการอยู่รอดดังแสดงในตารางที่ 6 ว่ามันเกี่ยวข้องกับอัตราการตายในผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่ยังคงแย้ง18 – 20 ตามการศึกษาโคเปนเฮเกน , 18hypersecretion น้ำมูกเรื้อรังเล่นไม่มีบทบาทหลักเป็นตัวบ่งชี้พยากรณ์โรคที่แม้ว่ามันจะเป็นอย่างมากที่เกี่ยวข้องกับการเข้าอยู่ ที่ 9 study18 แนะนำนั่นคือโรงพยาบาลอาจจะไม่จําเป็นต้องทำนายต่อการพยากรณ์โรค .แม้ว่าการศึกษาในปัจจุบันได้แสดงให้ศึกษาความสำคัญของ hypersecretion น้ำมูกเรื้อรังเป็นปัจจัยพยากรณ์โรคนี้ควรจะเป็นการศึกษาในอนาคต