Three The Little YardMaking rain fo

Three The Little Yard

Making rain for fifty mu[1] was not an insignificant amount of work for even someone like Zuo Mo who had the cultivation of lianqi seventh level.

Wiping the sweat on his forehead, Zuo Mo expressionlessly said: “Alright, this is killing me.”

Old Black cheerfully gave a thumbs up: “Mo ge’s [Little Art of Cloud and Rain] is just as rumoured!” Finishing, he squatted down with a face full of joy to check the growth of the ling grain.

Zuo Mo calmly accepted the flattery. Old Black’s ling grain had been sturdily planted. Based on how it looked to his eyes, this year’s harvest would be good. Adding on the rain he made, it would increase the harvest by twenty something percent easily. As payment, he would take ten percent which wasn’t insignificant.

But when he saw the devoutness and joy that Old Black had when he stared at the ling grains, for some reason, he himself wasn’t happy.

Old Black had been an outer sect disciple at Wu Kong Sword Sect for twenty years. His cultivation was low and he had planted ling grains in the sect for twenty years.

The rent for the ling fields could be converted to being paid using ling grains. Each year, one had to give ling grains to the sect and receive contribution points before they were given continual qualifications to stay and be an outer sect disciple in the sect. If one wanted to learn new spells, then keep increasing the contribution to the sect.

Roughly calculating, the amount that would land on a person’s hand was pitiful. The ling grains that were harvest, Old Black were reluctant to even eat.

It wasn’t easy being an outer sect disciple. Zuo Mo knew that better than anyone.

But even like this, even though Wu Kong Sword Sect was a small sect, there were still countless people that broke their heads trying to get in. Even if it was hard, they could learn something. When they went out later, they could find a good job. To someone like Old Black who didn’t have any savings, it was a very steady job.

Zuo Mo’s days were much better. Even though he was an outer sect disciple, but he had been taken in by the sect leader. No one dared to bully him. His innate skill and comprehension were high. After comprehending the third level of [Little Art of Cloud and Rain] by himself, his days were increasingly comfortable.

Zuo Mo had no great ambitions. There were no clues to his history and birth. Other than living more comfortable days, he didn’t have any other wishes.

After the labor, he slowly walked back to his own residence.

There was only Wu Kong Swords Sect on Wu Kong Mountain. There was plenty of space. The entire western peak was sectioned for the residential area of the outer sect disciples. How big one wanted to live, they could pick and construct themselves. But most people would choose the yards that former outer sect disciples had left. Even though people hadn’t lived in them for a long time, a good cleaning was all that’s needed.

Zuo Mo’s yard took up a great amount of space. He might be thin and weak but he liked large things so at the beginning, he had picked the biggest yard on the western peak. It was a seventh entry compound. Half a mu of fish pond, about five mu of ling fields. The shixiong[2] that had built this yard definitely would have been a fanatic about farming. There were no fake mountains, no flowerbeds and courtyard, no other decorations. This shixiong had changed it all to ling fields.

Other people had no interest in a yard without any sense of beauty, appeal, and incomplete seal formations. Zuo Mo liked it very much.

He didn’t raise anything in the fish pond. Just using the pond to bath in the summer was a refreshing luxury. Ling fields were good. Zuo Mo calculated it well. The ling fields that had to be rented from the sect, you had to pay rent. You didn’t have to pay rent on the ling fields in this yard. Other than that, there was a cold spring in the yard.

There were considerations in building a residence. Normally, it was best to build on top of a ling vein. Living constantly in places thick with ling energy would increase the speed of increasing cultivation. That was the reason those Secret Paradises were so expensive. But there weren’t many places with ling veins at all, so how would it be given to the outer sect disciples like him?

But who could have thought that under this neglected yard, there was a ling vein!

When he had moved in, Zuo Mo had searched everywhere for a place to meditate. He found a secluded room. When he pushed open the door, a rotten smell had rushed at him. There were many praying mats lying on the ground which all had decayed into a bunch of rotten grass. There was only one mat that had generally kept its shape.

After Zuo Mo put in tremendous effort into cleaning up the seclusion room, only the one mat had been left alone.

When Zuo Mo sat on the mat for the first time, he had frozen in shock.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามลานเล็กน้อยทำให้ฝนสำหรับหมู่ห้าสิบ [1] ไม่ทำงานแม้แต่คนอย่าง Mo ซูยูที่มีการเพาะปลูกระดับเจ็ด lianqi เป็นจำนวนมากเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเขา ซูยู Mo expressionlessly กล่าวว่า: "Alright นี้จะฆ่าฉัน"สีดำเก่าซึ่งให้นิ้วหัวแม่มือขึ้น: "Mo ge ของ [น้อยศิลปะของเมฆและฝน] เป็นเพียงฉาว" เขาจบ squatted ลงกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขในการตรวจสอบการเจริญเติบโตของข้าวลิงซูยูโมใจเย็นได้ที่ flattery ข้าวเก่าดำลิงได้รับงานปลูก ตามวิธีมันมองตาของเขา เก็บเกี่ยวปีนี้ได้ดี เพิ่มน้ำฝนที่เขาทำ มันจะเพิ่มการเก็บเกี่ยว โดยยี่สิบสิ่งเปอร์เซ็นต์ได้ง่ายขึ้น การชำระเงิน เขาจะใช้ 10% ซึ่งไม่มีนัยสำคัญแต่เมื่อเขาเห็น devoutness และความสุขที่เก่าดำเมื่อเขาจ้องที่ธัญพืชหลิง เด้ง ตัวเขาเองไม่ได้มีความสุขสีดำเก่าเคยเป็นสาวกนิกายนอกที่ Wu Kong ดาบนิกายยี่สิบปี เขาเพาะได้ต่ำ และเขาได้ปลูกธัญพืชหลิงในนิกายยี่สิบปีเช่าสำหรับลิงฟิลด์อาจถูกแปลงจะชำระโดยใช้ธัญพืชหลิง แต่ละปี หนึ่งได้ เพื่อให้ลิงธัญพืชนิกายได้รับคะแนนสนับสนุนก่อนที่พวกเขาได้รับคุณวุฒิอย่างต่อเนื่อง และจะมีสาวกนิกายนอกในนิกาย ถ้าหนึ่งอยากเรียนคาถาใหม่ จากนั้นทำการเพิ่มสมทบนิกายการคำนวณประมาณ จำนวนเงินที่ต้องที่ดินในมือของคนได้น่าสงสาร เมล็ดหลิงที่ถูกเก็บเกี่ยว ดำเก่าอยากได้กินได้มันไม่ได้เป็นสาวกนิกายนอกอย่าง โมซูยูรู้ว่าดีกว่าทุกคนแต่แม้เช่นนี้ ถึงแม้ว่า Wu Kong ดาบนิกาย เป็นนิกายเล็ก ก็ยังมีคนนับไม่ถ้วนที่ยากจนหัวของพวกเขาพยายามที่จะได้รับใน แม้ว่ามันเป็นเรื่องยาก พวกเขาสามารถเรียนรู้สิ่ง เมื่อพวกเขาออกไปในภายหลัง พวกเขาสามารถหางานที่ดี กับคนเช่นดำเก่าที่ไม่มีประหยัดใด ๆ มันเป็นงานมั่นคงมากซูยู Mo วันได้ดีขึ้น แม้ว่าเขาเป็นสาวกนิกายนอก แต่เขา นำเสนอ โดยผู้นำนิกาย ไม่มีใครกล้ารังแกเขา ธรรมชาติทักษะและความเข้าใจของเขาได้สูง หลังจากเข้าใจ [ศิลปะเล็กน้อยเมฆและฝน] ระดับสามเอง วันของเขามากขึ้นสบายมากซูยู Mo มีความทะเยอทะยานที่ไม่ดี ไม่รู้ประวัติของเขาและเกิดขึ้น ใช่ชีวิตวันสบาย เขาไม่มีความปรารถนาอื่น ๆหลังแรงงาน เขาค่อย ๆ เดินกลับไปที่บ้านพักของเขาเองมันมีเพียงวูฮ่องกงดาบนิกายบนภูเขากงวู มีพื้นที่มากมาย ทั้งตะวันตกสูงที่สุดถูกจัดแบ่งเป็นส่วน ๆ พื้นที่อยู่อาศัยของเหล่าสาวกนิกายนอก วิธีการยิ่งใหญ่อยากมีชีวิตอยู่ พวกเขาสามารถเลือก และสร้างตัวเอง แต่คนส่วนใหญ่จะเลือกหลานิกายนอกนั้นอดีตลูกศิษย์มา แม้ว่าไม่ได้อยู่ในพวกเขาเป็นเวลานาน ทำความสะอาดดีมากมาได้บ้านซูยู Mo เอาค่าจำนวนมากของพื้นที่ เขาอาจจะบาง และอ่อนแอ แต่เขาชอบสิ่งที่มีขนาดใหญ่เพื่อที่เริ่มต้น เขาได้รับบ้านที่ใหญ่ที่สุดบนยอดตะวันตก รายการเจ็ดที่ผสมได้ ครึ่งในบ้านหมูของบ่อปลา เกี่ยวกับหมู่ห้าหลิงฟิลด์ Shixiong [2] ที่สร้างบ้านนี้แน่นอนจะได้รับคนที่คลั่งไคล้เกี่ยวกับเกษตร ไม่ปลอมภูเขา ไม่ตกแต่งแปลงดอกไม้และลาน ตกแต่งอื่น ๆ ไม่ได้ Shixiong นี้มีการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดไปหลิงฟิลด์คนอื่น ๆ ไม่มีความสนใจในบ้านโดยไม่รู้สึกใด ๆ และ ความ งาม อุทธรณ์ ประทับตราสมบูรณ์ก่อ โมซูยูชอบมันมากเขาไม่ได้เพิ่มอะไรในบ่อปลา ใช้บ่อให้น้ำในฤดูร้อนมีความหรูหราสดชื่น เขตหลิงถูกดี โมซูยูคำนวณมันดี เขตหลิงว่าต้องเช่าจากนิกายนี้ คุณจะต้องจ่ายค่าเช่า คุณไม่ต้องจ่ายค่าเช่าลิงในลานนี้ นอกจากนั้น มีสปริงเย็นในบ้านมีข้อควรพิจารณาในการสร้างที่อยู่อาศัย ปกติ มันเป็นที่ดีที่สุดการสร้างหลอดเลือดดำหลิง อาศัยอยู่ในสถานหนากับหลิงพลังงานอย่างต่อเนื่องจะเพิ่มความเร็วในการเพาะปลูกที่เพิ่มขึ้น นั่นคือเหตุผลที่คนความลับเหล่านั้นมีราคาแพงมาก แต่ไม่หลายที่ ด้วยเส้นเลือดลิงมีทั้งหมด ดังนั้นวิธีจะมันได้รับให้สาวกนิกายนอกเหมือนเขาแต่ที่อาจมีเชื่อว่า ภายใต้ลานนี้ถูกละเลย หลอดเลือดดำลิงเมื่อเขาย้ายใน Mo ซูยูค้นทุกที่เพื่อนั่งสมาธิ เขาพบว่าห้องพักเงียบสงบ เมื่อเขาถูกผลักเปิดประตู กลิ่นเน่ามีวิ่งที่เขา มีเสื่อสวดมนต์หลายที่นอนอยู่บนพื้นดินซึ่งทั้งหมดเป็นพวงหญ้าเน่าเสื่อม แผ่นเดียวเท่านั้นที่โดยทั่วไปจะรักษารูปทรงได้หลังจากที่ซูยู Mo ใส่ในความพยายามในการซักสะอาดสงบ เพียงเสื่อหนึ่งได้ทิ้งไว้เพียงอย่างเดียวเมื่อ Mo ซูยูนั่งบนเสื่อครั้งแรก เขามีแช่แข็งในช็อต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามลานเล็ก ๆ น้อย ๆ

ทำให้ฝนห้าสิบหมู่ [1] ไม่ได้เป็นจำนวนที่ไม่มีนัยสำคัญของการทำงานสำหรับแม้แต่คนที่ชอบ Zuo โมที่มีการเพาะปลูกของระดับเจ็ด Lianqi

เช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเขา Zuo โม expressionlessly กล่าวว่า "เอาล่ะนี่คือฆ่าฉัน."

สีดำเก่า ๆ อย่างมีความสุขให้นิ้วหัวแม่มือขึ้น: "โมจีอี [ศิลปะเล็ก ๆ ของเมฆและฝน] เป็นเพียงข่าวลือ" จบเขานั่งยอง ลงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขในการตรวจสอบการเจริญเติบโตของข้าวลิง

Zuo โมใจเย็นยอมรับเยินยอ ข้าวลิงเก่าสีดำได้รับการปลูกอย่างแข็งแรง ขึ้นอยู่กับวิธีการที่จะมองไปที่ดวงตาของเขาเก็บเกี่ยวในปีนี้จะดี เพิ่มฝนที่เขาทำก็จะเพิ่มการเก็บเกี่ยวโดยยี่สิบเปอร์เซ็นต์บางสิ่งบางอย่างได้อย่างง่ายดาย เป็นเงินที่เขาจะใช้เวลาสิบเปอร์เซ็นต์ซึ่งไม่ได้มีนัยสำคัญ

แต่เมื่อเขาเห็นใจบุญและความสุขที่มีสีดำเก่า ๆ เมื่อเขาจ้องที่ธัญพืชหลิงด้วยเหตุผลบางอย่างที่เขาเองก็ไม่ได้มีความสุข

สีดำเก่าเคยเป็นสาวกนิกายนอกที่วูฮ่องกงดาบนิกายยี่สิบปี การเพาะปลูกของเขาอยู่ในระดับต่ำและเขาได้ปลูกธัญพืชหลิงในนิกายยี่สิบปี

ให้เช่าเขตหลิงสามารถแปลงเพื่อการจ่ายเงินโดยใช้เมล็ดหลิง ในแต่ละปีหนึ่งมีให้ธัญพืชหลิงนิกายและได้รับคะแนนผลงานก่อนที่พวกเขาจะได้รับวุฒิการศึกษาอย่างต่อเนื่องที่จะอยู่และเป็นสาวกนิกายนอกในนิกาย หากใครต้องการที่จะเรียนรู้คาถาใหม่แล้วเก็บเพิ่มการมีส่วนร่วมในการนิกาย

ประมาณคำนวณจำนวนเงินที่จะที่ดินในมือของบุคคลที่เป็นที่น่าสงสาร ธัญพืชหลิงที่มีการเก็บเกี่ยวเก่าสีดำไม่เต็มใจที่จะได้กิน

มันไม่ใช่เรื่องง่ายเป็นสาวกนิกายนอก Zuo โมรู้ว่าดีกว่าใคร

แต่แม้เช่นนี้แม้ว่าวูฮ่องกงดาบนิกายเป็นนิกายขนาดเล็กยังคงมีผู้คนมากมายที่ยากจนหัวของพวกเขาพยายามที่จะได้รับใน. ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องยากที่พวกเขาจะได้เรียนรู้บางสิ่งบางอย่าง เมื่อพวกเขาเดินออกมาพวกเขาสามารถหางานที่ดี เพื่อคนที่ชอบสีดำเก่า ๆ ที่ไม่ได้มีเงินฝากออมทรัพย์ใด ๆ มันเป็นงานที่มั่นคงมาก

Zuo โมวันได้ดีมาก แม้เขาจะเป็นสาวกนิกายข้างนอก แต่เขาได้รับการดำเนินการในโดยผู้นำนิกาย ไม่มีใครกล้าที่จะระรานเขา ทักษะธรรมชาติของเขาและความเข้าใจอยู่ในระดับสูง หลังจากที่การทำความเข้าใจในระดับที่สามของ [เล็ก ๆ น้อย ๆ ศิลปะของเมฆและฝน] ด้วยตัวเองวันที่เขาสะดวกสบายมากขึ้น

Zuo โมไม่มีความทะเยอทะยานที่ดี มีเบาะแสเพื่อประวัติศาสตร์และเกิดของเขาไม่ได้ อื่น ๆ ที่อาศัยอยู่กว่าวันที่สะดวกสบายมากขึ้นเขาไม่ได้มีความปรารถนาอื่น ๆ

หลังจากแรงงานเขาค่อย ๆ เดินกลับไปที่บ้านของเขาเอง

มีเพียงวูฮ่องกงดาบนิกายในฮ่องกง Wu ภูเขา มีความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่เป็น ยอดเขาทางทิศตะวันตกทั้งหมดถูกแบ่งสำหรับพื้นที่ที่อยู่อาศัยของเหล่าสาวกนิกายนอก วิธีการหนึ่งที่ใหญ่ต้องการที่จะมีชีวิตอยู่พวกเขาสามารถเลือกและสร้างตัวเอง แต่คนส่วนใหญ่จะเลือกหลาว่าอดีตสาวกนิกายนอกได้ทิ้ง แม้คนไม่ได้อาศัยอยู่ในพวกเขาเป็นเวลานานทำความสะอาดที่ดีเป็นสิ่งที่จำเป็น

ลาน Zuo โมหยิบขึ้นมาจำนวนมากของพื้นที่ เขาอาจจะบางและอ่อนแอ แต่เขาชอบสิ่งที่มีขนาดใหญ่เพื่อที่จุดเริ่มต้นที่เขาได้เลือกสนามที่ใหญ่ที่สุดบนยอดเขาทางทิศตะวันตก มันเป็นสารประกอบรายการที่เจ็ด ครึ่งหมู่ของบ่อปลาประมาณห้าหมู่ของเขตหลิง Shixiong [2] ที่ได้สร้างสนามนี้แน่นอนจะได้รับคลั่งเกี่ยวกับการเกษตร ไม่มีภูเขาปลอมไม่มีดอกไม้และคอร์ทยาร์ดไม่มีตกแต่งอื่น ๆ Shixiong นี้มีการเปลี่ยนแปลงทุกอย่างให้เขตหลิง

คนอื่น ๆ ก็ไม่มีผลประโยชน์ในบ้านโดยไม่มีความรู้สึกของความงาม, การอุทธรณ์ใด ๆ และก่อประทับตราที่ไม่สมบูรณ์ Zuo โมชอบมันมาก

เขาไม่ได้เพิ่มอะไรในบ่อปลา เพียงแค่ใช้บ่อไปอาบน้ำในช่วงฤดูร้อนเป็นหรูหราสดชื่น เขตหลิงได้ดี Zuo โมคำนวณได้เป็นอย่างดี เขตหลิงที่จะต้องเช่าจากนิกายคุณจะต้องจ่ายค่าเช่า คุณไม่ต้องจ่ายค่าเช่าในเขตหลิงในบ้านนี้ อื่น ๆ กว่าที่มีฤดูใบไม้ผลิที่มีอากาศเย็นในบ้าน

มีการพิจารณาในการสร้างที่อยู่อาศัยได้ ปกติก็เป็นดีที่สุดเพื่อสร้างด้านบนของหลอดเลือดดำหลิง ที่อาศัยอยู่อย่างต่อเนื่องในสถานที่หนาด้วยพลังงานหลิงจะเพิ่มความเร็วของการเพาะปลูกเพิ่มขึ้น นั่นคือเหตุผลที่ผู้ Paradises ลับมีราคาแพงดังนั้น แต่มีหลายสถานที่ไม่มีเส้นเลือดหลิงเลยดังนั้นวิธีการที่มันจะได้รับการสาวกนิกายนอกเหมือนเขา?

แต่ใครจะมีความคิดว่าภายใต้ลานละเลยนี้มีเส้นเลือดหลิง!

เมื่อเขาได้ย้ายเข้ามาอยู่ Zuo โมค้นหาทุกสำหรับสถานที่ที่จะนั่งสมาธิ เขาพบว่าห้องที่เงียบสงบ เมื่อเขาผลักดันให้เปิดประตูกลิ่นเน่าเสียได้รีบวิ่งไปที่เขา มีเสื่อสวดมนต์จำนวนมากนอนอยู่บนพื้นซึ่งทุกคนจะได้สลายตัวลงไปในพวงของหญ้าเน่าได้ มีเพียงคนเดียวที่ได้เสื่อเก็บไว้โดยทั่วไปรูปร่างของมันก็คือ

หลังจาก Zuo โมใส่ในความพยายามอย่างมากเข้าไปทำความสะอาดห้องพักเงียบสงบมีเพียงเสื่อหนึ่งถูกทิ้งไว้คนเดียว

เมื่อ Zuo โมนั่งบนเสื่อเป็นครั้งแรกที่เขาได้แช่แข็งในช็อต