Regressions at the 3-month follow-up generally supported a model of shared contribution between breastfeeding and parental presence on sleep problems. Both breastfeeding and parental presence significantly contributed to shorter con-tinuous sleep periods (parental presence R 2 change =0.16, breastfeeding R 2 change=0.07, Total R 2=.23) and a decreased likelihood of waking up in own bed (parental presence R 2 change=0.11, breastfeeding R 2 change=0.08, Total R 2=.19). Parental presence was more important in explaining shorter total sleep time at night (R 2 change=0.12, Total R 2=.15) while breastfeeding contributed more variance to increased night wakings (R2 change=0.11, Total R
2 =.14). Regressions at the 3-month follow-up were not significant for daytime naps, sleep onset latency, or sleep problems. Breastfeeding and parental presence accounted for 1% to 23% of the variance in sleep outcomes at the 3-month follow-up.
สังกะสีที่ 3 ติดตามโดยทั่วไปการสนับสนุนรูปแบบของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ และการแสดงผลงานร่วมกันระหว่างผู้ปกครอง ปัญหาการนอนหลับ ทั้งการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่และผู้ปกครอง ที่มีส่วนอย่างมากที่จะสั้นกว่าคอนรับนอนระยะเวลา ( ผู้ปกครองตน R 2 เปลี่ยน = 0.16 , การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ 2 เปลี่ยน R = 0.07 , รวม R 223 ) และลดโอกาสของการตื่นขึ้นมาในเตียงของตัวเอง ( ผู้ปกครองตน R 2 เปลี่ยน = 0.11 , breastfeeding R 2 เปลี่ยน = 0.08 , รวม R 2 = . 19 ) ของตนเป็นสำคัญในการอธิบายสั้นนอนรวมเวลาตอนกลางคืน ( r = 0.12 2 เปลี่ยนทั้งหมด 2 , r = . 15 ) ในขณะที่ให้นมลูก ส่วนความแปรปรวนมากขึ้น เพื่อเพิ่ม wakings คืน ( R2 เปลี่ยน = 0.11 , รวม R
2 = 14 )สังกะสีที่ 3 ติดตามไม่สําคัญสําหรับเวลากลางวัน naps หลับการโจมตีแฝง หรือ นอนปัญหา การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่และผู้ปกครองตนคิดเป็นร้อยละ 1 ถึง 23 % ของความแปรปรวนในผลนอน 3 เดือนติดตาม
การแปล กรุณารอสักครู่..