Since the global financial crash or

Since the global financial crash or 'Credit Crunch' in 2007/2008, Central banks have cut interest rates to almost zero for banks and large corporate institutions and have been engaged in Quantitative Easing (QE). QE is very basically national governments buying bad debts from the biggest banks in order to give them enough money not to go bankrupt. However, it has resulted in huge quantities of money from the real economy being transferred into the financial sector. This has led to record profits and salaries for bankers and record highs being recorded on almost every market including stock exchanges and bond markets. But the downside of this is that the prices of real goods that ordinary people must buy have gone up whilst most people's salaries have gone down. So, within the financial sector there has been an inflationary spiral, whilst in the real economy people are experiencing deflation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากความล้มเหลวทางการเงินโลกหรือ 'วิกฤติด้านสินเชื่อ' ในปี 2007/2008 ธนาคารกลางได้ตัดดอกเบี้ยเกือบเป็นศูนย์สำหรับธนาคารและสถาบันองค์กรขนาดใหญ่ และมีการหมั้นในเชิงปริมาณทำให้สบาย (QE) QE เป็นรัฐบาลแห่งชาติซื้อหนี้เสียจากธนาคารที่ใหญ่ที่สุดเพื่อให้พวกเขามีเงินมากพอไม่เจ๊งมากพื้น อย่างไรก็ตาม มันมีผลในปริมาณขนาดใหญ่ของเงินจากเศรษฐกิจจริงภาคการเงินกำลังซื้อ นี้ได้นำไปบันทึกกำไรและเงินเดือนของธนาคารและบันทึกหน้าถูกบันทึกในเกือบทุกตลาดหุ้นและตลาดตราสารหนี้ แต่ข้อเสียนี้คือ ราคาของสินค้าที่แท้จริงที่คนธรรมดาต้องซื้อได้ไปขึ้นในขณะที่เงินเดือนของคนส่วนใหญ่ได้ไปลง ดังนั้น ภายในภาคการเงิน มีการ inflationary เกลียว ในขณะที่เศรษฐกิจจริงใน คนประสบภาวะเงินฝืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื่องจากความผิดพลาดทางการเงินทั่วโลกหรือ 'เครดิตขบเคี้ยวใน 2007/2008 ธนาคารกลางได้ปรับลดอัตราดอกเบี้ยไปเกือบเป็นศูนย์สำหรับธนาคารและสถาบันอง​​ค์กรขนาดใหญ่และได้รับการมีส่วนร่วมในมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (QE) QE เป็นรัฐบาลแห่งชาติโดยทั่วไปมากซื้อหนี้เสียจากธนาคารที่ใหญ่ที่สุดเพื่อที่จะให้พวกเขามีเงินพอที่จะไม่เจ๊ง แต่ก็มีผลในปริมาณมากของเงินจากภาคเศรษฐกิจจริงจะถูกโอนเข้ามาในภาคการเงิน นี้ได้นำไปสู่​​ผลกำไรบันทึกและเงินเดือนสำหรับนายธนาคารและบันทึกเสียงสูงที่จะถูกบันทึกไว้ในเกือบทุกตลาดรวมทั้งตลาดหุ้นและตลาดตราสารหนี้ แต่ข้อเสียของการนี​​้ก็คือว่าราคาของสินค้าจริงที่คนธรรมดาต้องซื้อได้ไปขึ้นในขณะที่เงินเดือนของคนส่วนใหญ่ได้ไปลง ดังนั้นในภาคการเงินได้มีเกลียวเงินเฟ้อในขณะที่คนภาคเศรษฐกิจจริงกำลังประสบภาวะเงินฝืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่โลกการเงินผิดพลาด หรือ วิกฤติสินเชื่อ ' ใน 2007 / 2008 ธนาคารกลางได้ปรับลดอัตราดอกเบี้ยเกือบเป็นศูนย์สำหรับธนาคารและสถาบันองค์กรขนาดใหญ่และได้รับการว่าจ้างในมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ ( QE ) QE คือโดยมากทั่วไปแห่งชาติรัฐบาลซื้อหนี้เสียจากธนาคารใหญ่ที่สุดเพื่อให้พวกเขามีเงินมากพอที่จะไม่ล้มละลาย อย่างไรก็ตามมันมีผลในขนาดใหญ่ปริมาณของเงินที่ได้จากการโอนจริง เศรษฐกิจในภาคการเงิน นี้ได้นำไปสู่ผลกำไรบันทึกและเงินเดือนสำหรับธนาคารและ scientific ( ระเบียน ) ถูกบันทึกไว้ในเกือบทุกตลาด ได้แก่ ตลาดหุ้นและตลาดพันธบัตร .แต่ข้อเสียก็คือว่าราคาของสินค้าจริงที่คนทั่วไปต้องซื้อขึ้นมา ในขณะที่คนส่วนใหญ่เงินเดือนได้ ดังนั้น ในภาคการเงินมีการเกลียวเงินเฟ้อ ขณะที่ในภาคเศรษฐกิจจริง คน ประสบภาวะเงินฝืด