Previous studiesGarrett (1991) stud

Previous studies
Garrett (1991) studied nurses working with severely anorexic
patients in five eating disorder units of Sydney hospitals. Her
interviews examined nurses’ experiences of nursing anorexia
nervosa sufferers and their perceptions of their rewards and
difficulties in caring for these patients. King and Turner
(2000) looked at the emotional ‘roller-coaster’ journey that
nurses go through in caring for adolescents with anorexia in
Victorian public hospitals. They explored the ‘highs’ and
‘lows’ of the job and focused on nurses’ values and how these
were challenged, as frustration and anger set in.
Both studies suggest a strong need for education programmes
to support nurses, for new treatment plans and for
nurses to have a greater say in the formulation of treatment
programmes. My study of adolescents with anorexia in a
paediatric setting aimed to extend these two studies. My
initial aim was to explore the development of successful
therapeutic relationships with this unique group of patients
but, like King and Turner (2000), I discovered that nurses
were struggling to develop such alliances and I turned instead
to recording and explaining the difficulties and obstacles
hindering the formation of therapeutic relationships. It was
not my intention to replicate King and Turner’s (2000) study
but my findings were very similar to theirs. I do not claim to
have discovered any concrete solutions for eradicating the
obstacles it identifies but the study does support both others
in finding that nurses still do not receive adequate education,
support and preparation for dealing with this challenging
disorder in an acute care setting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาก่อนหน้านี้พยาบาลการ์ (1991) ได้ศึกษาการทำงานกับ anorexic อย่างรุนแรงผู้ป่วยในหน่วยโรค eating 5 ซิดนีย์โรงพยาบาล ของเธอประสบการณ์การพยาบาลของพยาบาล anorexia ตรวจสอบสัมภาษณ์nervosa แพ้และความเข้าใจของรางวัลของพวกเขา และความยากลำบากในการดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ พระมหากษัตริย์และเทอร์เนอร์(2000) มองอารมณ์ 'เหาะ' เดินทางที่พยาบาลผ่านไปในการดูแลวัยรุ่นกับ anorexia ในโรงพยาบาลสาธารณะวิคตอเรียน ทำสำรวจ 'หน้า' และค่า 'ต่ำของงานการพยาบาลที่เน้น' และวิธีเหล่านี้มีท้าทาย เป็นแห้วและโกรธที่ตั้งในการศึกษาทั้งสองแนะนำแข็งแกร่งจำเป็นสำหรับโปรแกรมการศึกษาเพื่อรองรับพยาบาล การรักษาแผนใหม่ และการพยาบาลต้องพูดมากกว่าในการกำหนดการรักษาโปรแกรม ศึกษาของวัยรุ่นกับ anorexia ในการpaediatric ตั้งค่าวัตถุประสงค์เพื่อขยายการศึกษาเหล่านี้สอง ของฉันจุดมุ่งหมายแรกคือการพัฒนาที่ประสบความสำเร็จรักษาความสัมพันธ์กับกลุ่มนี้เฉพาะของผู้ป่วยแต่ เช่นกษัตริย์และเทอร์เนอร์ (2000), พบพยาบาลที่ไม่ดิ้นรนพัฒนาพันธมิตรดังกล่าว และฉันเปิดแทนบันทึก และอธิบายปัญหาและอุปสรรคขัดขวางการก่อตัวของความสัมพันธ์การรักษา มันเป็นไม่ฉันตั้งใจจะจำลองกษัตริย์และของเทอร์เนอร์ (2000) ศึกษาแต่ผลการวิจัยของฉันก็คล้ายคลึงกับตน ฉันไม่เรียกร้องให้ได้ค้นพบการแก้ไขปัญหาใด ๆ คอนกรีตสำหรับ eradicatingอุปสรรคที่กล่าวถึง แต่การศึกษาสนับสนุนผู้อื่นทั้งพบว่าพยาบาลยังไม่ได้รับการศึกษาอย่างเพียงพอสนับสนุนและเตรียมความพร้อมในการจัดการกับความท้าทายนี้โรคเฉียบพลันดูแลในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาก่อนหน้า
การ์เร็ต (1991) การศึกษาพยาบาลการทำงานร่วมกับโรคอย่างรุนแรง
ผู้ป่วยในห้าหน่วยการกินผิดปกติของโรงพยาบาลซิดนีย์ เธอ
ให้สัมภาษณ์การตรวจสอบประสบการณ์ของพยาบาลของพยาบาลอาการเบื่ออาหาร
ผู้ประสบภัย Nervosa และการรับรู้ของพวกเขาจากผลตอบแทนของพวกเขาและ
ความยากลำบากในการดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและเทอร์เนอ
(2000) มองไปที่อารมณ์ 'รถไฟเหาะ' การเดินทางที่
ผ่านการพยาบาลในการดูแลวัยรุ่นที่มีอาการเบื่ออาหารใน
โรงพยาบาลของรัฐวิคตอเรีย พวกเขาสำรวจ 'ความคิดฟุ้งซ่าน' และ
'ระดับต่ำสุดของการทำงานและมุ่งเน้นไปที่ค่าพยาบาลและวิธีการเหล่านี้
ถูกท้าทายเป็นความยุ่งยากและความโกรธที่ตั้งอยู่ใน.
การศึกษาทั้งสองแสดงให้เห็นความต้องการที่แข็งแกร่งสำหรับโปรแกรมการศึกษา
เพื่อสนับสนุนการพยาบาลสำหรับแผนการรักษาใหม่และ สำหรับ
พยาบาลที่จะมีการพูดมากขึ้นในการกำหนดของการรักษา
โปรแกรม การศึกษาของฉันของวัยรุ่นที่มีอาการเบื่ออาหารใน
การตั้งค่าในเด็กที่มีวัตถุประสงค์เพื่อที่จะขยายการศึกษาทั้งสอง ฉัน
เป้าหมายแรกคือการสำรวจการพัฒนาที่ประสบความสำเร็จ
ในการรักษาความสัมพันธ์กับกลุ่มที่ไม่ซ้ำกันของผู้ป่วย
แต่เหมือนพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและเทอร์เนอ (2000) ผมค้นพบว่าพยาบาล
ได้รับการดิ้นรนเพื่อพัฒนาพันธมิตรดังกล่าวและผมหันแทน
กับการบันทึกและอธิบายความยากลำบากและอุปสรรค
ขัดขวางการก่อตัวของความสัมพันธ์ในการรักษา มันก็
ไม่ได้ตั้งใจของผมที่จะทำซ้ำพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและอร์เนอร์ (2000) การศึกษา
แต่ผลการวิจัยของฉันก็คล้ายกันมากกับพวกเขา ผมไม่ได้เรียกร้องให้
มีการค้นพบการแก้ปัญหาที่เป็นรูปธรรมใด ๆ สำหรับการขจัด
อุปสรรคที่จะระบุ แต่ไม่สนับสนุนการศึกษาอื่น ๆ ทั้ง
ในการหาว่าพยาบาลยังไม่ได้รับการศึกษาอย่างเพียงพอ,
การสนับสนุนและการเตรียมความพร้อมสำหรับการรับมือกับความท้าทายนี้
ความผิดปกติในการตั้งค่าการดูแลผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาก่อนหน้านี้
การ์เร็ตต์ ( 1991 ) เรียนพยาบาลที่ปฏิบัติงานกับผู้ป่วยรุนแรง anorexic
5 การรับประทานอาหารหน่วยของซิดนีย์ โรงพยาบาล การสัมภาษณ์ของเธอ
ตรวจสอบประสบการณ์พยาบาลพยาบาล Anorexia Nervosa และการรับรู้ของผู้ป่วย

ของรางวัล และความยากลำบากในการดูแลผู้ป่วยเหล่านี้ กษัตริย์ และเทอร์เนอร์
( 2000 ) ดูอารมณ์รถไฟเหาะเดินทาง
' 'พยาบาลที่ผ่านการดูแลวัยรุ่นที่มีอาการเบื่ออาหารใน
โรงพยาบาลของรัฐวิคทอเรีย พวกเขาสำรวจ ' สูงสุด ' และ '
'lows ของงานและเน้นคุณค่าของพยาบาลและวิธีการเหล่านี้
ถูกท้าทาย , แห้วและความโกรธใน .
ทั้งแนะว่า ความต้องการที่แข็งแกร่งสำหรับโครงการการศึกษา
เพื่อสนับสนุนพยาบาล สำหรับแผนการรักษาใหม่ และสำหรับ
พยาบาลมีมากขึ้นพูดในการกำหนดโปรแกรมการรักษา

ฉันเรียนของวัยรุ่นที่มีอาการเบื่ออาหารในการมุ่งขยาย
เด็กสองคนนี้ศึกษา เป้าหมายแรกของฉัน
เพื่อสำรวจการพัฒนาของความสัมพันธ์ที่ประสบความสำเร็จกับการรักษาของผู้ป่วยกลุ่มนี้กัน

แต่ชอบคิงเทอร์เนอร์ ( 2000 ) พบว่า พยาบาล
ดิ้นรนเพื่อพัฒนาพันธมิตรดังกล่าวและฉันเปิดแทน
เพื่อบันทึกและอธิบายปัญหาและอุปสรรคที่ขัดขวางการก่อตัวของความสัมพันธ์
รักษาโรค มันคือ
ไม่ใช่ความตั้งใจของผม ที่จะทำซ้ำกษัตริย์และเทอร์เนอร์ ( 2000 ) ศึกษา
ค้นพบของผมเป็นคล้ายกันมากกับพวกเขา ผมไม่ได้เรียกร้องให้มีการค้นพบโซลูชั่น

การขจัดรูปธรรมใด ๆอุปสรรคจะระบุ แต่การศึกษาไม่สนับสนุนทั้งผู้อื่น
หาพยาบาลที่ยังไม่ได้รับการศึกษาอย่างเพียงพอ และการเตรียมการสำหรับการจัดการกับสนับสนุน

นี้ท้าทายความผิดปกติในการการตั้งค่า