Messy objects and multiple ontologi

Messy objects and multiple ontologies
Why does this matter? Mostly because we can waste a lot of time arguing over
definitions and normative prescriptions of learning, or about which theory of learning is
the best (has the most explanatory power, is the more robust, fecund, generalizable, etc),
or about what workplace learning is the most desirable (most politically supportable,
most useful, etc) when we might simply acknowledge that we are talking about different
objects. To try to collapse these objects into one and suggest that they are simply
different worldviews is to assume that there is one world, one ontology (for example,
that of whomever is speaking). Everyone and everything else is appropriated into this
one world. Others’ worlds of framing, touching, analysis and reality are relegated to
being merely a different ‘view’ of this world. With such a move, then, we can compare these views and even find them deficient according to the prevailing ontological laws
governing our own knowledge. Henare, Holbraad and Wastell (2006) show how
classical anthropology often fell into this trap. For example, an ethnographer meets
Cuban diviners who try to show him that aché, a substance used in their séances,
constitutes divinatory power. Our researcher may understand this as their (naïve)
worldview of what is really just white powder. But for the Cuban diviners, the powder
is magic, it is power. In their reality, this object is fundamentally different to the white
powder that exists for the researcher. Henare et al. argue that this is an important
distinction – to appreciate that the question is not just of different worldviews, but of
different ontological worlds. In studies of workplace learning, it seems that a similar
thing is happening: we each may be looking at an object that appears to be the same
entity, and calling it the same thing, when it actually exists as different co-habiting
entities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุยุ่งและ ontologies หลายเหตุใดเรื่องนี้ ส่วนใหญ่เนื่องจากเราสามารถเสียเวลาโต้เถียงผ่านมากคำนิยามและ normative แผน การเรียนรู้ หรือเกี่ยวกับทฤษฎีการเรียนรู้ดีสุด (มีพลังอธิบายมากที่สุด เป็นการเพิ่มประสิทธิภาพ fecund, generalizable ฯลฯ),หรือเกี่ยวกับการทำงานอะไรเรียนรู้มากที่สุด (ส่วนใหญ่ทางการเมือง supportable ประกอบประโยชน์มากที่สุด ฯลฯ) เมื่อเราอาจเพียงยอมรับว่า เรากำลังพูดถึงแตกต่างกันวัตถุ พยายามยุบวัตถุเหล่านี้เป็น และแนะนำว่า พวกเขาเป็นเพียงworldviews ต่าง ๆ จะสมมติว่ามีโลกที่หนึ่ง หนึ่งภววิทยา (ตัวอย่างของ whomever พูด) มีการจัดสรรทุกคนและทุกอย่างในนี้โลกหนึ่ง โลกของคนอื่นของทำการถ่ายโอน สัมผัส วิเคราะห์และความเป็นจริงจะ relegated ไปมีเพียงแตกต่าง 'มุมมอง' ของโลกนี้ ด้วยเช่นการย้าย แล้ว เราสามารถเปรียบเทียบมุมมองเหล่านี้ และได้พบพวกเขาขาดสารตามกฎหมายโต้ตอบนโยบายควบคุมความรู้ของเราเอง Henare, Holbraad และ Wastell (2006) แสดงว่ามานุษยวิทยาคลาสสิกมักจะตกลงไปในกับดักนี้ ตัวอย่าง ethnographer ที่ตรงกับDiviners คิวบาที่พยายามแสดงว่า aché สารที่ใช้ในการ séancesถืออำนาจ divinatory นักวิจัยของเราอาจทำความเข้าใจนี้เป็นของพวกเขา (ขำน่า)โลกทัศน์ของความเป็นผงสีขาวแค่ แต่ สำหรับ diviners คิวบา ผงเป็นมายากล เป็นพลังงาน ในความเป็นจริง วัตถุนี้มีความแตกต่างกันสีขาวผงที่มีอยู่สำหรับนักวิจัย Henare et al. โต้แย้งว่า เป็นการสำคัญความแตกต่างชื่นชมว่าคำถามก็ worldviews แตกต่างกัน แต่ของอร่อยโต้ ในการศึกษาเรียนรู้การทำงาน มันดูเหมือนว่าความคล้ายคลึงกันสิ่งที่เกิดขึ้น: เราแต่ละอาจมองที่วัตถุที่ดูเหมือนจะเป็นเหมือนกันเอนทิตี และเรียกมันว่าสิ่งเดียวกัน เมื่อมันมีอยู่จริงเป็นอื่นร่วม habitingเอนทิตี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุยุ่งและจีส์หลายทำไมเรื่องนี้? เพราะส่วนใหญ่เราสามารถเสียเวลามากเถียงกันเรื่องคำจำกัดความและข้อกำหนดกฎเกณฑ์ของการเรียนรู้หรือเกี่ยวกับทฤษฎีของการเรียนรู้ที่ดีที่สุด(มีอำนาจอธิบายมากที่สุดคือการที่แข็งแกร่งมากขึ้นอุดมสมบูรณ์, generalizable ฯลฯ ) หรือเกี่ยวกับสิ่งที่สถานที่ทำงาน การเรียนรู้ที่เป็นที่ต้องการมากที่สุด (ส่วนใหญ่ที่สนับสนุนทางการเมืองมีประโยชน์มากที่สุดฯลฯ ) เมื่อเราก็อาจจะได้รับทราบว่าเรากำลังพูดถึงที่แตกต่างกันวัตถุ เพื่อพยายามที่จะยุบวัตถุเหล่านี้เป็นหนึ่งและแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นเพียงที่แตกต่างกันเป็นโลกทัศน์ที่จะคิดว่ามีหนึ่งโลกหนึ่งอภิปรัชญา(ตัวอย่างเช่นที่คนใดคนหนึ่งพูด) ทุกคนและทุกอย่างอื่นจะเหมาะสมลงในนี้หนึ่งของโลก อื่น ๆ 'โลกของกรอบสัมผัสการวิเคราะห์และความเป็นจริงจะถูกผลักไสให้เป็นเพียงที่แตกต่างกันในมุมมองของโลกนี้ ด้วยเช่นย้ายแล้วเราสามารถเปรียบเทียบมุมมองเหล่านี้และแม้กระทั่งพบพวกเขาขาดตามกฎหมาย ontological แลกเปลี่ยนปกครองความรู้ของเราเอง Henare, Holbraad และ Wastell (2006) แสดงให้เห็นว่ามานุษยวิทยาคลาสสิกมักจะตกอยู่ในกับดักนี้ ตัวอย่างเช่นชาติพันธุ์วิทยาตรงกับโหรคิวบาที่พยายามที่จะแสดงให้เขาเห็นว่าอาการปวดซึ่งเป็นสารที่ใช้ในการséancesของพวกเขาถือว่าอำนาจdivinatory นักวิจัยของเราอาจเข้าใจในเรื่องนี้เป็นของ (ไร้เดียงสา) มุมมองของสิ่งที่เป็นจริงเพียงผงสีขาว แต่สำหรับพวกโหรคิวบาผงคือความมหัศจรรย์ก็คืออำนาจ ในความเป็นจริงพวกเขาวัตถุนี้เป็นพื้นฐานที่แตกต่างกันในสีขาวผงที่มีอยู่สำหรับนักวิจัย Henare et al, ยืนยันว่านี้เป็นสิ่งสำคัญที่แตกต่าง - ที่จะชื่นชมว่าคำถามไม่ได้เป็นเพียงของโลกทัศน์ที่แตกต่างกัน แต่โลกontological ที่แตกต่างกัน ในการศึกษาการเรียนรู้ในสถานที่ทำงานมันก็ดูเหมือนว่าคล้ายสิ่งที่เกิดขึ้น: เราแต่ละคนอาจจะมองที่วัตถุที่ปรากฏจะเหมือนกันนิติบุคคลและเรียกมันว่าเป็นสิ่งเดียวกันเมื่อมันเป็นจริงที่แตกต่างกันอยู่ร่วมhabiting หน่วยงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุ่งเหยิงวัตถุและหลายนโทโลจี
ทำไมเรื่องนี้ ? เพราะส่วนใหญ่เราสามารถเสียเวลาโต้เถียงผ่าน
นิยามและมาตรฐานเกี่ยวการเรียน หรือเรื่องที่ทฤษฎีของการเรียนรู้มี
ดีที่สุด ( มีพลัง อธิบายมากที่สุด คือ เสถียรภาพมากขึ้นอุดมสมบูรณ์ generalizable , ฯลฯ ) ,
หรืออะไรที่ทำงานการเรียนรู้เป็นที่พึงปรารถนามากที่สุด ( ส่วนใหญ่ผู้สนับสนุนทางการเมือง
, ประโยชน์มากที่สุดฯลฯ ) ที่เราอาจจะเพียงรับรู้ว่าเรากำลังพูดถึงวัตถุต่าง ๆ

พยายามที่จะยุบ วัตถุเหล่านี้เป็นหนึ่ง และแนะนำให้พวกเขาเป็นเพียง
โลกทัศน์แตกต่างกันคือ สมมติว่า มี หนึ่ง โลกหนึ่งภววิทยา ( ตัวอย่างเช่น
ว่าใครก็ตามที่พูด ) ทุกคนและทุกอย่างอื่นที่เหมาะสมลงในนี้
หนึ่งโลก ของผู้อื่น โลกของการ สัมผัสการวิเคราะห์และความเป็นจริงจะขับไล่
เป็นเพียงที่แตกต่างกัน ' มุมมอง ' ของโลกใบนี้ กับการย้ายดังกล่าวแล้ว เราสามารถเปรียบเทียบ ความคิดเห็นเหล่านี้และได้พบพวกเขาขาดตาม กฎหมายว่าด้วยการแลกเปลี่ยนภววิทยา
ความรู้ของเราเอง henare holbraad wastell ( 2006 ) , และแสดงวิธีการ
มานุษยวิทยาคลาสสิกมักจะตกอยู่ในกับดักนี้ ตัวอย่าง ethnographer ตรงกับ
คิวบาโหรที่พยายามแสดงให้เขาเห็นว่า ACH ) เป็นสารที่ใช้ใน S éกัน
ถือเป็น divinatory , อำนาจ คนของเราจะเข้าใจนี้เป็นของพวกเขา ( na ไตได้ )
โลกทัศน์ของสิ่งที่เป็น ผงสีขาวเพียง แต่สำหรับโหรคิวบา ผง
เป็นเวทมนตร์ มันคือพลังอำนาจ ในความเป็นจริงของวัตถุนี้จะแตกต่างกันในรายละเอียดกับผงสีขาว
ที่มีอยู่สำหรับนักวิจัย henare et al .ยืนยันว่านี่คือความแตกต่างสำคัญ
และขอบคุณที่คำถามไม่ได้เป็นเพียงของโลกทัศน์ที่แตกต่างกัน แต่โลกของ
ภววิทยาที่แตกต่างกัน ในการศึกษาของการเรียนรู้ในสถานที่ทำงาน ดูเหมือนว่าสิ่งที่คล้ายกัน
เกิดขึ้น เราแต่ละคนอาจจะมองวัตถุที่ปรากฏเป็นนิติบุคคลเดียวกัน
และเรียกมันเหมือนกัน เมื่อมันมีอยู่จริงแตกต่างกัน Co habiting
หน่วยงาน .