Agricultural activities significant

Agricultural activities significantly contribute to emissions of key greenhouse gases (GHGs): carbon dioxide (CO2), methane (CH4) and nitrous oxide (N2O).
Aerobic arable soils mainly emit CO2 and N2O, the latter being released in direct proportion of N fertilizer input.
By contrast, irrigated rice cropping systems under mostly anaerobic conditions are responsible for 5e20 per cent of CH4 emission from all anthropogenic sources and CH4 emissions contribute the majority of global warming potential (GWP) in rice systems .
The CH4 emission from irrigated rice fields is controlled by production, oxidation and transport processes.
Following flooding, strictly anaerobic methanogenesis (either acetoclastic or hydrogenotrophic) produces CH4 as terminal product of anaerobic mineralization of soil organic matter (SOM) degradation, in the absence of alternative electron acceptors (O2, NO 3 , Fe(III), and SO24 ) or microbes capable of using those.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กิจกรรมทางการเกษตรอย่างมีนัยสำคัญนำไปสู่การปล่อยของก๊าซเรือนกระจกที่สำคัญ (GHGs): ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2), มีเทน (CH4) และไนตรัสออกไซด์ (N2O) แอโรบิกเพาะปลูกดินเนื้อปูนส่วนใหญ่ปล่อย CO2 และ N2O ที่หลังถูกปล่อยออกมาในสัดส่วนโดยตรงของปุ๋ย N ที่ใส่ โดยคมชัด ระบบครอบยามข้าวภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ใช้ออกซิเจนส่วนใหญ่จะชอบ 5e20 ร้อยละของการปล่อยก๊าซ CH4 จากทุกแหล่งที่มาของมนุษย์และ CH4 ปล่อยนำศักยภาพโลกร้อน (GWP) ส่วนใหญ่ในระบบข้าว CH4 ที่ควบคุมมลพิษจากยามข้าว โดยผลิต ออกซิเดชัน และการขนส่งกระบวนการ หลังน้ำท่วม ไม่ใช้ออกซิเจนอย่างเคร่งครัด methanogenesis (acetoclastic หรือ hydrogenotrophic) สร้าง CH4 เป็นผลิตภัณฑ์เทอร์มินัลของ mineralization ของดินอินทรีย์ (ส้ม) ย่อยสลาย ของ acceptors อื่นอิเล็กตรอน (O2, NO 3, Fe(III) และ SO24) หรือจุลินทรีย์ที่ความสามารถในการใช้ที่ไม่ใช้ออกซิเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมการเกษตรอย่างมีนัยสำคัญนำไปสู่การปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่สำคัญ (ก๊าซเรือนกระจก). ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ก๊าซมีเทน (CH4) และไนตรัสออกไซด์ (N2O)
แอโรบิกดินเพาะปลูกส่วนใหญ่ปล่อย CO2 และ N2O หลังถูกปล่อยออกมาในสัดส่วนโดยตรงของปุ๋ยไนโตรเจน การป้อนข้อมูล.
ในทางตรงกันข้ามระบบปลูกข้าวในเขตชลประทานภายใต้ส่วนใหญ่สภาพไร้อากาศมีความรับผิดชอบร้อยละ 5e20 การปล่อย CH4 จากแหล่งที่มาของมนุษย์และการปล่อยก๊าซ CH4 มีส่วนร่วมส่วนใหญ่ที่มีศักยภาพภาวะโลกร้อน (GWP) ในระบบข้าว.
การปล่อยก๊าซ CH4 จากนาข้าวในเขตชลประทาน จะถูกควบคุมโดยการผลิตการเกิดออกซิเดชันและกระบวนการขนส่ง.
หลังจากน้ำท่วม methanogenesis แบบไม่ใช้ออกซิเจนอย่างเคร่งครัด (ทั้ง acetoclastic หรือ hydrogenotrophic) ผลิตผลิตภัณฑ์ CH4 มินัลเป็นของแร่แบบไม่ใช้ออกซิเจนของอินทรียวัตถุในดิน (SOM) การย่อยสลายในกรณีที่ไม่มีตัวรับอิเล็กตรอนทางเลือก (O2, NO 3 เฟ (III) และ SO24) หรือจุลินทรีย์ที่มีความสามารถในการใช้งานเหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กิจกรรมการเกษตรอย่างมาก ส่งผลให้ปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่สำคัญ ( GHGs ) คาร์บอนไดออกไซด์ ( CO2 ) , ( ร่าง ) และ ก๊าซมีเทน ไนตรัสออกไซด์ ( N2O )
ดิน arable แอโรบิก ส่วนใหญ่ปล่อย CO2 และ N2O หลังถูกปล่อยตัวในสัดส่วนโดยตรงของปุ๋ยไนโตรเจน
โดยความคมชัด , ข้อมูลระบบการปลูกข้าวนาชลประทานภายใต้สภาวะไร้อากาศส่วนใหญ่จะรับผิดชอบ 5e20 ร้อยละของร่างมนุษย์และร่างการจากแหล่งปล่อยสนับสนุนส่วนใหญ่ของศักยภาพโลกร้อน ( GWP ) ในระบบข้าว
ร่างเล็ดรอดจากข้าวนาชลประทานเขตควบคุมการผลิตโดยกระบวนการออกซิเดชัน และการขนส่ง
ติดตามน้ำท่วมอย่างเคร่งครัดไม่ช้า ( ทั้ง acetoclastic หรือ hydrogenotrophic ) ผลิตเป็นผลิตภัณฑ์ของเทอร์มินัลแบบไร้ร่างสูงของดินอินทรีย์ ( ส้ม ) การย่อยสลายในการขาดงานของประติมานวิทยาทางเลือก ( O2 , 3 , Fe ( III ) และ so24 ) หรือจุลินทรีย์ที่สามารถ ใช้เหล่านั้น