Carbon dating to determine the age

Carbon dating to determine the age of fossil remains

FOSSIL In this section we will explore the use of carbon dating to determine the age of fossil remains.

Carbon is a key element in biologically important molecules. During the lifetime of an organism, carbon is brought into the cell from the environment in the form of either carbon dioxide or carbon-based food molecules such as glucose; then used to build biologically important molecules such as sugars, proteins, fats, and nucleic acids. These molecules are subsequently incorporated into the cells and tissues that make up living things. Therefore, organisms from a single-celled bacteria to the largest of the dinosaurs leave behind carbon-based remains.

Carbon dating is based upon the decay of 14C, a radioactive isotope of carbon with a relatively long half-life (5700 years). While 12C is the most abundant carbon isotope, there is a close to constant ratio of 12C to 14C in the environment, and hence in the molecules, cells, and tissues of living organisms. This constant ratio is maintained until the death of an organism, when 14C stops being replenished. At this point, the overall amount of 14C in the organism begins to decay exponentially. Therefore, by knowing the amount of 14C in fossil remains, you can determine how long ago an organism died by examining the departure of the observed 12C to 14C ratio from the expected ratio for a living organism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดทนี้คาร์บอนเพื่อกำหนดอายุของซากดึกดำบรรพ์ที่ยังคงฟอสซิลในส่วนนี้เราจะศึกษาการใช้คาร์บอนเดทนี้เพื่อกำหนดอายุของฟอสซิลยังคงคาร์บอนเป็นองค์ประกอบสำคัญในโมเลกุลชิ้นสำคัญ ในช่วงอายุของชีวิต คาร์บอนนำเข้าเซลล์จากสิ่งแวดล้อมในรูปของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์หรือคาร์บอนจากอาหารโมเลกุลเช่นกลูโคส แล้ว ใช้ในการสร้างโมเลกุลชิ้นสำคัญเช่นน้ำตาล โปรตีน ไขมัน และกรดนิวคลีอิก โมเลกุลเหล่านี้จะมารวมอยู่ในเซลล์และเนื้อเยื่อที่ประกอบเป็นสิ่งมีชีวิต ดังนั้น สิ่งมีชีวิตจากแบคทีเรียเซลล์เดียวไปใหญ่ที่สุดของไดโนเสาร์ทิ้งยังคงใช้คาร์บอนเดทนี้คาร์บอนขึ้นตามการเสื่อมลงของ 14C ไอโซโทปกัมมันตรังสีของคาร์บอนกับ half-life ค่อนข้างยาว (5700 ปี) ในขณะที่ 12C เป็นไอโซโทปคาร์บอนมากที่สุด มีปิดอัตราส่วนคงที่ของ 12C จะ 14 C ในสภาพแวดล้อม และดังนั้น ในโมเลกุล เซลล์ เนื้อเยื่อของชีวิต อัตราส่วนที่คงนี้ไว้จนตายของชีวิต เมื่อ 14C หยุดการเติม จุดนี้ ยอดเงินรวมของ C 14 ในสิ่งมีชีวิตที่เริ่มที่จะสร้างการเสื่อมสลาย ดังนั้น ทราบจำนวน 14C ในฟอสซิลยังคง คุณสามารถกำหนดวิธีนานชีวิตตาย ด้วยการตรวจสอบระดับของอัตราส่วน 12C 14 C สังเกตจากอัตราที่คาดไว้สำหรับการมีชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดทคาร์บอนเพื่อตรวจสอบอายุของฟอสซิลที่ยังคงFOSSIL ในส่วนนี้เราจะสำรวจการใช้คาร์บอนเดทเพื่อตรวจสอบอายุของฟอสซิลยังคง. คาร์บอนเป็นองค์ประกอบสำคัญในโมเลกุลที่สำคัญทางชีวภาพ ในช่วงชีวิตของสิ่งมีชีวิตคาร์บอนจะถูกนำเข้าไปในเซลล์จากสภาพแวดล้อมในรูปแบบของทั้งก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์หรืออาหารโมเลกุลคาร์บอนเช่นกลูโคส; แล้วใช้ในการสร้างโมเลกุลทางชีวภาพที่สำคัญเช่นน้ำตาลโปรตีนไขมันและกรดนิวคลีอิก โมเลกุลเหล่านี้จะรวมอยู่ต่อมาเข้าสู่เซลล์และเนื้อเยื่อที่ทำขึ้นสิ่งมีชีวิต ดังนั้นสิ่งมีชีวิตจากเชื้อแบคทีเรียเซลล์เดียวกับที่ใหญ่ที่สุดของไดโนเสาร์ทิ้งซากคาร์บอน. เดทคาร์บอนจะขึ้นอยู่กับการสลายตัวของ 14C เป็นไอโซโทปกัมมันตรังสีของคาร์บอนที่มีครึ่งชีวิตค่อนข้างยาว (5700 ปี) ในขณะที่ 12C เป็นไอโซโทปคาร์บอนมากที่สุดมีอยู่ใกล้กับอัตราส่วนคงที่ของ 12C เพื่อ 14C ในสภาพแวดล้อมและด้วยเหตุนี้ในโมเลกุลเซลล์และเนื้อเยื่อของสิ่งมีชีวิต นี้อัตราส่วนคงที่จะยังคงอยู่จนกว่าจะตายของสิ่งมีชีวิตเมื่อ 14C หยุดถูกเติมเต็ม ณ จุดนี้จำนวนเงินโดยรวมของ 14C ในชีวิตจะเริ่มสลายตัวชี้แจง ดังนั้นโดยรู้ปริมาณของ 14C ในซากฟอสซิลที่คุณสามารถกำหนดระยะเวลาที่ผ่านมามีชีวิตเสียชีวิตโดยการตรวจสอบการเดินทางของ 12C สังเกตเพื่อ 14C จากอัตราส่วนอัตราส่วนที่คาดหวังสำหรับสิ่งมีชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาร์บอนเดทเพื่อหาอายุของซากฟอสซิลฟอสซิล

ในส่วนนี้เราจะสำรวจการใช้คาร์บอนเดทเพื่อหาอายุของซากฟอสซิล

คาร์บอนเป็นองค์ประกอบหลักที่สำคัญในโมเลกุลทางชีววิทยา ในช่วงชีวิตของสิ่งมีชีวิตคาร์บอนถูกพาเข้าไปในเซลล์จากสิ่งแวดล้อมในรูปของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ หรือ Carbon โดยโมเลกุลของอาหาร เช่น กลูโคสแล้วใช้ในการสร้างโมเลกุลทางชีวภาพที่สำคัญ เช่น น้ำตาล โปรตีน ไขมัน และ กรดนิวคลีอิก โมเลกุลเหล่านี้ต่อมาได้รวมเข้าไปในเซลล์ และเนื้อเยื่อที่สร้างสิ่งมีชีวิต ดังนั้นสิ่งมีชีวิตเดียว celled แบคทีเรียที่ใหญ่ที่สุดของไดโนเสาร์ทิ้งคาร์บอนตามยังคง

คาร์บอนเดทอยู่บนพื้นฐานของ 14c ผุ ,ไอโซโทปของคาร์บอนกัมมันตรังสีมีครึ่งชีวิตค่อนข้างยาว ( 5 , 700 ปี ) ในขณะที่คาร์บอนไอโซโทป 12C จะชุกชุมมากที่สุด มีอัตราคงที่ของการปิดจึง 14c ในสิ่งแวดล้อม ดังนั้นในโมเลกุลและเซลล์ และเนื้อเยื่อของสิ่งมีชีวิต อัตราส่วนคงที่นี้จะยังคงจนกว่าความตายของสิ่งมีชีวิต เมื่อ 14c หยุดถูกเติม ณจุดนี้รวมปริมาณ 14c ในสิ่งมีชีวิตเริ่มผุ ชี้แจง ดังนั้น โดยทราบจํานวน 14c ในฟอสซิลยังคงอยู่ คุณสามารถระบุได้ว่านานมาแล้ว สิ่งมีชีวิตตายโดยการตรวจสอบการเดินทางของ สังเกตจากที่คาดว่าจะให้ 14c 12C อัตราส่วนอัตราส่วนสำหรับสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่