nterpersonal rewards. Based on this

nterpersonal rewards. Based on this typology, they suggested that older people would be motivated to travel in order to seek, rather than to escape (Mannel and Iso-Ahola, 1987). Progressively, new senior travel motives profiles were generated. Nevertheless, a review of literature of research (conducted on senior travel motives profiles) over the last 30 years showed that few new motivations have been revealed. Indeed, similarities exist between the major travel motives factors that have been identified through these distinct studies: learning is one of this factor (Guinn, 1980; Kim et al., 1996; Backman et al., 1999; Cleaver et al., 1999; Cleaver Sellick, 2004), but also self-esteem (Cleaver et al., 1999; Stone and Nicol, 1999; Cleaver Sellick, 2004), relaxation (Guinn, 1980; Shoemaker, 1989; Cleaver and Muller, 1998; Backman et al., 1999; Cleaver Sellick, 2004), social interaction (Guinn, 1980; Shoemaker, 1989; Backman et al., 1999; Cleaver et al., 1999; Stone and Nicol, 1999; Cleaver Sellick, 2004) and physical activity (Guinn, 1980; Shoemaker, 1989; Cleaver and Muller, 1998; Backman et al., 1999; Cleaver et al., 1999; Stone and Nicol, 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รางวัล nterpersonal ตามจำแนกนี้ พวกเขาแนะนำว่า คนสูงอายุจะเป็นแรงจูงใจในการเดินทาง เพื่อค้นหา แทนที่ จะหลบหนี (Mannel และ Iso-Ahola, 1987) ความก้าวหน้า ใหม่อาวุโสเดินทางสร้างโพรไฟล์ไม่สนคำครหา อย่างไรก็ตามรางวัล nterpersonal ตามจำแนกนี้ พวกเขาแนะนำว่า คนสูงอายุจะเป็นแรงจูงใจในการเดินทาง เพื่อค้นหา แทนที่ จะหลบหนี (Mannel และ Iso-Ahola, 1987) ความก้าวหน้า ใหม่อาวุโสเดินทางสร้างโพรไฟล์ไม่สนคำครหา อย่างไรก็ตาม ย่อมเยาว์เช่น Sellick, 2004), แต่ยังนับถือตนเอง (ย่อมเยาว์เช่นร้อยเอ็ด al., 1999 หินและ Nicol, 1999 ย่อมเยาว์เช่น Sellick, 2004), ผ่อนคลาย (Guinn, 1980 Shoemaker, 1989 ย่อมเยาว์เช่นและมูลเลอร์ 1998 Backman et al., 1999 ย่อมเยาว์เช่น Sellick, 2004), สังคม (Guinn, 1980 Shoemaker, 1989 Backman et al., 1999 ย่อมเยาว์เช่นร้อยเอ็ด al., 1999 หินและ Nicol, 1999 ย่อมเยาว์เช่น Sellick, 2004) และกิจกรรมทางกายภาพ (Guinn 1980 Shoemaker, 1989 ย่อมเยาว์เช่นและมูลเลอร์ 1998 Backman et al., 1999 ย่อมเยาว์เช่นร้อยเอ็ด al., 1999 หินก Nicol, 1999) ทบทวนวรรณกรรมงานวิจัย (ดำเนินการในโพรไฟล์ไม่สนคำครหาในอาวุโส) 30 ปีพบว่า โต่งน้อยใหม่ถูกเปิดเผย มีแน่นอน ความคล้ายคลึงระหว่างปัจจัยไม่สนคำครหาในหลักที่ได้รับการระบุ โดยศึกษาความแตกต่างเหล่านี้: การเรียนรู้เป็นหนึ่งในปัจจัยนี้ (Guinn, 1980 คิม et al., 1996 Backman et al., 1999 ย่อมเยาว์เช่นร้อยเอ็ด al., 1999

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รางวัล nterpersonal . ตามรูปแบบนี้ พวกเขาพบว่าผู้สูงอายุจะได้รับแรงจูงใจที่จะเดินทางเพื่อแสวงหา แทนที่จะหนี ( mannel และ ahola ISO , 1987 ) ผู้ อาวุโสแรงจูงใจการเดินทางรูปแบบใหม่ขึ้น . อย่างไรก็ตามรางวัล nterpersonal . ตามรูปแบบนี้ พวกเขาพบว่าผู้สูงอายุจะได้รับแรงจูงใจที่จะเดินทางเพื่อแสวงหา แทนที่จะหนี ( mannel และ ahola ISO , 1987 ) ผู้ อาวุโสแรงจูงใจการเดินทางรูปแบบใหม่ขึ้น . อย่างไรก็ตามทบทวนวรรณกรรมวิจัย ( วิจัยอาวุโสแรงจูงใจการเดินทางโปรไฟล์ ) ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา พบว่า แรงจูงใจใหม่ไม่กี่ได้ถูกเปิดเผย จริงๆ เหมือนอยู่ระหว่างหลักแรงจูงใจการเดินทางปัจจัยที่ได้รับการระบุผ่านการศึกษาที่แตกต่างกันเหล่านี้ : การเรียนรู้เป็นหนึ่งของปัจจัยนี้ ( กิน , 1980 ; Kim et al . , 1996 ; แบ็กเมิน et al . , 1999 ; ปังตอ et al . , 1999 ;มีด sellick , 2004 ) แต่ก็ถูกกระแทก ( ปังตอ et al . , 1999 ; หินและนิโคล , 1999 ; มีด sellick , 2004 ) , ผ่อนคลาย ( กิน , 1980 ; ชูเมกเกอร์ , 1989 ; ปังตอ และ มุลเลอร์ , 1998 ; แบ็กเมิน et al . , 1999 ; มีด sellick , 2004 ) , ปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ( กิน , 1980 ; ชูเมกเกอร์ , 1989 ; แบ็กเมิน et al . , 1999 ; ปังตอ et al . , 1999 ; หินและนิโคล , 1999 ; มีด sellick , 2004 ) และกิจกรรมทางกาย ( กิน ,2523 ; ชูเมกเกอร์ , 1989 ; ปังตอ และ มุลเลอร์ , 1998 ; แบ็กเมิน et al . , 1999 ; ปังตอ et al . , 1999 ; หินและนิโคล , 1999 )