An aspiring artist, Joe Larrabeen f

An aspiring artist, Joe Larrabeen from the Midwest and Delia Caruthers, a young talented musician meet in New York in an atelier where a number of youthful artists have met to discuss composers and painter. There they are attracted to each other; shortly thereafter, they marry. Living in a "lonesome flat" does not matter to Joe and Delia, for they are happy and in love. "They had their Art, and they had each other."

While they dwell in this flat, Joe takes art lessons from the great Magister; Delia trains under the great musician Rosenstock. "But after a while Art flagged" and the Larrabees are too poor to pay for their respective art lessons. So Delia decides to teach piano. After a couple of days, Delia returns home, excitedly telling her husband that she has found piano pupils. The proud Joe tells his wife that he cannot let his wife "hustle for wages" while he "philanders" in high art. And, he offers to find a job. Delia remonstrates, telling Joe that he must continue his art; after all, she says, in teaching piano, she is yet learning. "When one loves one's Art, no service seems too hard," said Delia.

Both Delia and Joe bring home money; hers, Delia says, is from General Pinkney and his, Joe declares, is from a man from Peoria, Illinois. However, one evening Delia returns home with a wrapped hand that has been burned. As she explains what has happened to her, Joe becomes suspicious and asks her what she has really been doing. So, Delia confesses to having been working in a laundry.

"You're not angry, are you, Joe? And if I hadn't got the work you mightn't have sold your sketches to that man from Peoria."

Then, Joe confesses that he has not sold any paintings; he works in the engine room for this same laundry, and he was the one who sent up the cotton and oil for a girl who had her hand burned. The loving couple laughs, and Joe begins, "When one loves one's Art no service seems--" But, Delia counters, "No..just "When one loves."

Indeed, it is no longer their art that Joe and Delia love enough to work; it is the other for whom they work. The original premise is incorrect.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศิลปินธีม Joe Larrabeen จากละมาและ Delia Caruthers นักดนตรีความเป็นหนุ่มสาวพบในนิวยอร์กใน atelier การที่มีพบเพื่อหารือเกี่ยวกับคีตกวีและจิตรกรจำนวนศิลปินที่อ่อนเยาว์ มีจะดูดกัน ในไม่ช้าหลังจากนั้น พวกเขาแต่งงาน อาศัยอยู่ใน "แบนจผู้เดียวดาย" ไม่ได้เรื่องกับโจ Delia สำหรับพวกเขามีความสุข และรัก "พวกเขามีศิลปะของพวกเขา และพวกเขามีกัน"ในขณะที่พวกเขาอาศัยอยู่ในแฟลตนี้ โจจะเรียนศิลปะจาก Magister ดี Delia รถไฟภายใต้นักดนตรีดี Rosenstock "แต่หลังจากที่ในขณะที่ศิลปะตั้งค่าสถานะ" และ Larrabees อยู่จนเกินกว่าจะจ่ายสำหรับการเรียนศิลปะที่เกี่ยวข้อง ดังนั้น Delia ตัดสินใจสอนเปียโน หลังจากสองสามวัน Delia กลับบ้าน ขึ้งบอกสามีว่า เธอได้พบนักเรียนเปียโน โจภูมิใจบอกภรรยาว่า เขาไม่ให้ภรรยา "เร่งรีบสำหรับค่าจ้าง" ในขณะที่เขา "philanders" ในสูงศิลปะ ห้องพัก เขาหางาน Delia remonstrates บอกโจว่า เขาต้องทำงานศิลปะของเขา หลังจากที่ทุก กล่าวว่า เธอในสอนเปียโน เธอเป็นยังเรียน "เมื่อเรารักศิลปะของ บริการไม่น่ายากเกินไป กล่าวว่า DeliaDelia และโจนำเงินบ้าน เธอ Delia กล่าวว่า คือจาก Pinkney ทั่วไป และเขา โจประกาศ คือจากมนุษย์จากพี รัฐอิลลินอยส์ อย่างไรก็ตาม เย็นหนึ่ง Delia กลับบ้านกับมือตัดที่มีการเขียน เธออธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ โจจะสงสัย และถามเธอว่าเธอได้จริง ๆ แล้วทำอะไร ดังนั้น Delia confesses มีการทำงานในการซัก"คุณไม่โกรธ เป็น คุณโจ และถ้าผมไม่ได้มีการทำงาน คุณ mightn't มีขายร่างของผู้ชายคนนั้นจากพี"แล้ว โจ confesses ว่า เขาไม่ได้ขายภาพวาดใด ๆ เขาทำงานในห้องเครื่องยนต์สำหรับซักรีดเดียวนี้ และเป็นผู้ส่งฝ้ายและน้ำมันสำหรับผู้หญิงที่มีมือของเธอเขียน คู่รักหัวเราะที และโจเริ่ม ต้น "เมื่อเรารักของศิลปะ ไม่เหมือน-" แต่ Delia เคาน์เตอร์ "หมายเลขเพียง "เมื่อเรารักกัน"แน่นอน มันไม่มีศิลปะของพวกเขาว่า โจและ Delia รักพอที่จะทำงาน มันมีอื่น ๆ ที่พวกเขาทำงาน หลักฐานเดิมไม่ถูกต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศิลปินโจ Larrabeen จากมิดเวสต์และเดเลีย Caruthers นักดนตรีที่มีความสามารถหนุ่มพบในนิวยอร์กในศิลปที่จำนวนของศิลปินอ่อนเยาว์ได้พบเพื่อหารือเกี่ยวกับคีตกวีและจิตรกร ที่นั่นพวกเขาจะดึงดูดให้แต่ละอื่น ๆ หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาแต่งงาน ที่อาศัยอยู่ใน "เหงาแบน" ไม่สำคัญกับโจและเลียเพราะพวกเขามีความสุขและความรัก ". พวกเขามีศิลปะของพวกเขาและพวกเขามีคนอื่น ๆ " ในขณะที่พวกเขาอาศัยอยู่ในแฟลตนี้โจใช้เวลาเรียนศิลปะจากจิสเตอร์ที่ดี; รถไฟเลียภายใต้นักดนตรีที่ดี Rosenstock "แต่หลังจากที่ในขณะศิลปะสถานะ" และ Larrabees ยากจนเกินไปที่จะจ่ายสำหรับการเรียนศิลปะของตน ดังนั้นเลียตัดสินใจที่จะสอนเปียโน หลังจากที่คู่ของวันเดเลียกลับบ้านตื่นเต้นบอกสามีของเธอว่าเธอได้พบนักเรียนเปียโน ความภาคภูมิใจโจบอกภรรยาของเขาว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้ภรรยาของเขา "เร่งรีบสำหรับค่าจ้าง" ในขณะที่เขา "philanders" ในศิลปะชั้นสูง และเขาเสนอที่จะหางาน เลีย remonstrates บอกโจว่าเขาต้องดำเนินการต่องานศิลปะของเขา; หลังจากที่ทุกเธอบอกว่าในการเรียนการสอนเปียโนเธอยังเรียนรู้ "เมื่อหนึ่งรักศิลปะหนึ่งของการบริการที่ไม่น่ายากเกินไป" กล่าวว่าดีเลีย. ทั้งเลียและโจนำเงินกลับบ้าน; เธอเลียกล่าวว่ามาจากทั่วไป Pinkney ของเขาและโจประกาศมาจากชายคนหนึ่งจากพีโอเรีย, อิลลินอยส์ อย่างไรก็ตามในเย็นวันหนึ่งเลียกลับบ้านด้วยมือห่อที่ได้รับการเผาไหม้ ขณะที่เธออธิบายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอโจกลายเป็นที่น่าสงสัยและถามเธอว่าเธอได้รับการทำจริงๆ ดังนั้นเลียข่มขวัญจะมีการทำงานในซักรีด. "คุณไม่ได้โกรธที่คุณโจหรือไม่และถ้าผมไม่ได้ทำงานที่คุณอาจจะไม่ได้ขายสเก็ตช์ของคุณเพื่อคนจากพีโอเรียว่า." จากนั้น โจสารภาพว่าเขาไม่ได้ขายภาพวาดใด ๆ เขาทำงานในห้องเครื่องยนต์สำหรับซักรีดเดียวกันนี้และเขาก็เป็นคนหนึ่งที่ส่งขึ้นฝ้ายและน้ำมันสำหรับสาวที่มีมือของเธอถูกเผา คู่ความรักหัวเราะและเริ่มโจ "เมื่อหนึ่งรักศิลปะไม่มีใครบริการ seems--" แต่เคาน์เตอร์เลีย "No..just" เมื่อหนึ่งในรัก. " อันที่จริงมันไม่ได้ศิลปะของพวกเขาว่าโจเลียและความรัก พอที่จะทำงาน. มันเป็นอื่น ๆ สำหรับผู้ที่พวกเขาทำงานสถานที่ตั้งเดิมไม่ถูกต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิลปินที่ต้องการ โจ larrabeen จากมิดเวสต์และเดเลีย เคอราเทิร์ส หนุ่มที่มีพรสวรรค์ นักดนตรี พบในนิวยอร์กในสตูดิโอซึ่งมีจำนวนของศิลปินหนุ่มได้พบเพื่อหารือเกี่ยวกับคีตกวีและจิตรกร พวกเขาจะดึงดูดให้แต่ละอื่น ๆ หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็แต่งงานกัน ที่อาศัยอยู่ใน " เหงาแบน " ไม่เกี่ยวอะไรกับโจและดีเลีย ให้พวกเขามีความสุข และความรัก " มีศิลปะของพวกเขาและพวกเขาแต่ละอื่น ๆ "

ในขณะที่พวกเขาอยู่ในนี้แบนโจจะเรียนศิลปะจากมหาอำมาตย์ ; รถไฟดีเลียใต้นักดนตรีที่ดี โรเซ็นสต๊ . แต่หลังจากที่ในขณะที่ศิลปะธง " และ larrabees จะยากจนเกินไปที่จะจ่ายสำหรับการเรียนศิลปะของตน ดังนั้น ดีเลียตัดสินใจสอนเปียโน หลังจากสองสามวัน เดเลียกลับมาบ้านด้วยความตื่นเต้นบอกสามีของเธอว่า เธอได้พบนักเรียนเปียโนภูมิใจ โจบอกภรรยาของเขาว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้ภรรยาของเขา " เร่งรีบ " ค่าแรง " ในขณะที่เขา philanders " ในศิลปะสูง และเขามีหางาน ดีเลีย remonstrates บอกโจว่า เขาต้องทำศิลปะของเขา ; หลังจากทั้งหมด , เธอกล่าวว่า ในการสอนเปียโน เธอยังเรียนรู้” เมื่อรักหนึ่งของศิลปะ ไม่มีบริการ ดูเหมือนจะยากเกินไป กล่าวว่า ดีเลีย

ทั้งดีเลีย และ โจ เอาเงินของเขา ดีเลีย กล่าวจาก พิงก์นี่ทั่วไป และ โจประกาศจากเพื่อนจากพีโอเรีย อิลลินอยส์ อย่างไรก็ตาม เย็นวันหนึ่ง เดเลียกลับมาพร้อมกับห่อมือ ที่ถูกเผา เธออธิบายว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ โจเริ่มสงสัยและถามเธอว่าเธอจะทำอะไรอยู่ ดังนั้น เดเลีย สารภาพกับทำงานในร้านซักรีด

" ไม่โกรธ คุณ โจและถ้าฉันไม่ได้งานที่คุณไม่ต้องขายภาพวาดของคุณผู้ชายจากพีโอเรีย "

แล้ว โจ สารภาพว่าเขาไม่ได้ขายภาพวาด ; เขาทำงานในห้องเครื่องยนต์ สำหรับซักผ้าเหมือนกัน และเขาก็เป็นคนหนึ่งที่ส่งขึ้น ฝ้าย และน้ำมันสำหรับผู้หญิงที่มี มือของเธอถูกเผา คู่รัก หัวเราะ และ โจเริ่มต้น " เมื่อรักหนึ่งของศิลปะ บริการ ไม่เหมือน . . . " แต่ เดเลีย เคาน์เตอร์" เปล่า แค่ " เมื่อรัก "

แน่นอน มันไม่มีของศิลปะที่โจและ Delia รักมากพอที่จะทำงาน เป็นอื่น ๆสำหรับผู้ที่พวกเขาทำงาน สถานที่ตั้งเดิมไม่ถูกต้อง