composition of the extract was dete

composition of the extract was determined according
to Singleton and Rossi (1965) and Pierpoint (2004) for
the total polyphenols and using the aluminium
chloride colorimetric methods for the total flavonoid
content.
The broilers and the feed were weighed at 1, 7, 21
and 42 days of age to evaluate performance, which
was measured as the feed intake, weight gain and feed
conversion rate. Every bird that was sampled or died
was weighed, and the pen feed intake at that time was
recorded; these data were used to correct the feed conversion
rate.
At 7 and 21 days of age, 5 birds per treatment were
sacrificed to collect the gastrointestinal organs (proventriculus,
gizzard, small and large intestines, pancreas
and liver). The organs were cleaned with
physiological saline solution, dried with filter paper
and weighed. The weight of each organ was expressed
relative to the total body weight (g/100 g BW). The
length of the intestine was also measured (cm).
Fragments of approximately 5 cm were obtained
from each of the following segments of the small intestine:
the duodenum (from the pylorus to the distal
portion of the duodenal loop), the jejunum (from the
distal portion of the duodenal loop to Meckel’s diverticulum)
and the ileum (the anterior portion of the ileocecal
junction) to evaluate the intestinal morphology.
The fragments from each segment were then placed on
polystyrene sheets, opened longitudinally, washed in
saline solution, fixed in 10% formaldehyde solution,
dehydrated and embedded in paraffin. Thin sections
from each segment were cut at a thickness of 5 lm
and stained with haematoxylin and eosin according to
Luna (1968). The measurements of villus height and
crypt depth were taken using a light microscope and a
system that analyses computerised images (Motic
Image Plus 2.0; Motic China Group, Hong Kong,
China). The height of 30 villi and the depth of
30 crypts were measured from each segment and replicate.
The mean was obtained for each EEP treatment
and intestinal segment from these values.
Portions of each segment of the small intestine were
freed of residual food, frozen in liquid nitrogen and
stored in a freezer at
80 °C until they were assayed
to determine the activity of intestinal disaccharidases
by the Dahlqvist (1964). Each segment was opened
longitudinally, and the mucosa was scraped off with a
glass microscope coverslip. The collected mucosa was
homogenised after the addition of 4 parts of ice-cold
deionised water. Maltase and sucrase activities were
assayed by incubating aliquots of the homogenates
with the appropriate substrate in malate buffer at pH
6.4. Released glucose was determined by the glucos

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดองค์ประกอบของการดึงข้อมูลตามซิงเกิลตัน Rossi (1965) และ Pierpoint (2004) สำหรับโพลีทั้งหมดและใช้อะลูมิเนียมคลอไรด์ flavonoid รวมเหมือนวิธีเนื้อหาออกแบบและอาหารมีน้ำหนักที่ 1, 7, 21และ 42 วันอายุการประเมินประสิทธิภาพ ซึ่งได้วัดตัว น้ำหนัก และตัวดึงข้อมูลอัตราการแปลง ทุกนกที่เป็นตัวอย่าง หรือเสียชีวิตมีน้ำหนัก ปากกาอาหารบริโภคที่มีบันทึก ใช้ข้อมูลเหล่านี้ต้องการแปลงตัวดึงข้อมูลอัตราที่ 7 และ 21 วันของอายุ นก 5 ต่อการรักษาได้เสียสละเพื่อรวบรวมอวัยวะระบบ (proventriculusgizzard ตับอ่อน ลำไส้เล็ก และใหญ่กตับ) อวัยวะมีความสะอาดด้วยน้ำเกลือ physiological โซลูชัน แห้ง ด้วยกระดาษกรองและชั่งน้ำหนัก มีแสดงน้ำหนักของแต่ละอวัยวะสัมพันธ์รวมน้ำหนัก (g/100 g BW) ที่ความยาวของลำไส้ยังมีวัด (เซนติเมตร)ได้รับการกระจายตัวประมาณ 5 เซนติเมตรจากแต่ละเซ็กเมนต์ของลำไส้เล็กต่อไปนี้:duodenum (จาก pylorus ไปกระดูกส่วนลูป duodenal), jejunum (จากการส่วนกระดูกของลูป duodenal จะของ Meckel diverticulum)และ ileum (แอนทีเรียร์ส่วนของ ileocecalชุมทาง) เพื่อประเมินสัณฐานวิทยาลำไส้แล้วใส่ชิ้นส่วนจากแต่ละกลุ่มในการโฟมแผ่น เปิด longitudinally ล้างในน้ำเกลือ ถาวรในโซลูชันฟอร์มาลดีไฮด์ 10%อบแห้ง และฝังในพาราฟิน ส่วนบางจากแต่ละกลุ่มถูกตัดที่ความหนา 5 lmและทิ้งคราบ haematoxylin และ eosin ตามLuna (1968) วัดความสูง villus และความลึก crypt ที่ถ่ายโดยใช้กล้องจุลทรรศน์แสงและระบบที่คอมพิวเตอร์วิเคราะห์ภาพ (Moticภาพบวก 2.0 กลุ่มจีน motic, Hong Kongประเทศจีน) ความสูงของ 30 villi และความลึกของ30 crypts ถูกวัดจากแต่ละเซ็กเมนต์และจำลองค่าเฉลี่ยที่ได้แต่ละทรีทเม้นต์ EEPและลำไส้ส่วนจากค่าเหล่านี้บางส่วนของแต่ละส่วนของลำไส้เล็กได้รอดของเหลือ อาหารแช่แข็งในไนโตรเจนเหลว และเก็บไว้ในตู้แช่ที่ 80 ° C จนกว่าจะถูก assayedการกำหนดกิจกรรมของ disaccharidases ลำไส้โดย Dahlqvist (1964) เปิดแต่ละเซกเมนต์longitudinally และ mucosa ถูกขูดออกด้วยการแก้วกล้องจุลทรรศน์ coverslip Mucosa รวบรวมได้homogenised หลังจากการเพิ่มส่วนที่ 4 ของฉ่ำน้ำ deionised กิจกรรม maltase และ sucraseassayed โดย incubating aliquots ของ homogenatesมีพื้นผิวที่เหมาะสมในมาลาเตบัฟเฟอร์ที่ pH6.4 การนำกลูโคสถูกกำหนด โดย glucos

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบของสารสกัดที่ถูกกำหนดขึ้นมาตาม
การซิงเกิลและรอสซี (1965) และ Pierpoint (2004) สำหรับ
โพลีฟีนรวมและการใช้อลูมิเนียม
คลอไรด์วิธีการสีสำหรับ flavonoid รวม
เนื้อหา.
ไก่และอาหารได้รับการชั่งน้ำหนักวันที่ 1, 7, 21
และ อายุ 42 วันในการประเมินผลการปฏิบัติงานซึ่ง
ได้รับการวัดปริมาณอาหารที่กินการเพิ่มของน้ำหนักและอาหาร
อัตราการแปลง นกที่เป็นตัวอย่างหรือเสียชีวิตทุกคน
ได้รับการชั่งน้ำหนักและการบริโภคปากกาฟีดในเวลานั้นได้รับการ
บันทึกไว้; ข้อมูลเหล่านี้ถูกนำมาใช้ในการแก้ไขการเปลี่ยนอาหาร
อัตรา.
ที่ 7 และ 21 วันอายุ 5 นกต่อการรักษาได้รับการ
เสียสละในการเก็บรวบรวมอวัยวะระบบทางเดินอาหาร (proventriculus,
กึ๋น, ลำไส้ขนาดเล็กและขนาดใหญ่ตับอ่อน
และตับ) อวัยวะที่ได้รับการทำความสะอาดด้วย
น้ำเกลือทางสรีรวิทยาแห้งด้วยกระดาษกรอง
และชั่งน้ำหนัก น้ำหนักของแต่ละอวัยวะที่ได้แสดงออก
เมื่อเทียบกับน้ำหนักตัวรวม (กรัม / 100 กรัม BW)
ความยาวของลำไส้วัดยัง (ซม.)
เศษประมาณ 5 ซม. ที่ได้รับ
จากแต่ละกลุ่มต่อไปนี้ของลำไส้เล็ก:
ลำไส้เล็กส่วนต้น (จากกระเพาะส่วนปลายทะลุไปยังปลาย
ส่วนหนึ่งของวงในลำไส้เล็กส่วนต้น) jejunum (จาก
ส่วนปลายของห่วงลำไส้เพื่อผนังอวัยวะ Meckel ของ)
และ ileum (ส่วนหน้าของ ileocecal
ทางแยก) เพื่อประเมินลักษณะทางสัณฐานวิทยาของลำไส้.
เศษจากแต่ละส่วนถูกวางไว้แล้วบน
แผ่นสไตรีนเปิดยาว, ล้างใน
น้ำเกลือคงที่ ในการแก้ปัญหาดีไฮด์ 10%
ขาดน้ำและฝังตัวอยู่ในพาราฟิน บางส่วน
จากแต่ละส่วนถูกตัดที่ความหนา 5 ไมครอน
และย้อมด้วยสี haematoxylin และ Eosin ตาม
ลูน่า (1968) การวัดความสูงของ villus และ
ความลึกใต้ดินถูกนำมาใช้กล้องจุลทรรศน์แสงและ
ระบบที่ช่วยวิเคราะห์ภาพคอมพิวเตอร์ (MOTIC
ภาพพลัส 2.0 MOTIC กลุ่มประเทศจีน, ฮ่องกง,
จีน) ความสูง 30 villi และความลึกของ
30 สัจจะถูกวัดจากแต่ละกลุ่มและทำซ้ำ.
เฉลี่ยที่ได้รับในการรักษาแต่ละ EEP
และลำไส้ส่วนจากค่าเหล่านี้.
บางส่วนของแต่ละส่วนของลำไส้เล็กถูก
ปล่อยให้เป็นอิสระของอาหารที่เหลือแช่แข็งใน ไนโตรเจนเหลวและ
เก็บไว้ในช่องแช่แข็งที่? 80 องศาเซลเซียสจนกว่าพวกเขาจะ assayed
เพื่อตรวจสอบการทำงานของลำไส้ disaccharidases
โดย Dahlqvist (1964) แต่ละส่วนถูกเปิด
ยาวและเยื่อบุที่ถูกขูดออกด้วย
กล้องจุลทรรศน์แก้ว coverslip เยื่อเมือกถูกเก็บรวบรวม
homogenised หลังจากที่นอกเหนือจาก 4 ส่วนของเย็น
น้ำ deionised Maltase และกิจกรรม sucrase ถูก
วิเคราะห์จากฟัก aliquots ของ homogenates
กับพื้นผิวที่เหมาะสมในบัฟเฟอร์ malate ที่ pH
6.4 ปล่อยออกมากลูโคสถูกกำหนดโดย glucos

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ประกอบของสารถูกกำหนดตาม
ไปโรงพยาบาล รอสซี่ ( 1965 ) และเพียร์พอยน์ต ( 2004 )
โพลีฟีนทั้งหมดและใช้อะลูมิเนียมคลอไรด์
7.4 วิธีการปริมาณฟลาโวนอยด์

รวม ไก่เนื้อ และอาหาร มีน้ำหนัก 1 , 7 และ 21
มีอายุ 42 วัน เพื่อประเมินประสิทธิภาพ ซึ่ง
วัดเป็นปริมาณอาหารที่ได้รับน้ำหนักและอัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อ

นกทุกตัวที่เป็นตัวอย่าง หรือตาย
เป็นหนัก และ ปากกา ปริมาณอาหารที่กินตอนนั้น
บันทึก ข้อมูลเหล่านี้ถูกใช้เพื่อแก้ไขอัตราการเปลี่ยนอาหาร
.
7 และ 21 วันของอายุ 5 นกต่อการบำบัดมีค่า
เสียสละเพื่อเก็บอวัยวะทางเดินอาหาร ( proventriculus
, ปลาตะเพียน , เล็ก และ ไส้ใหญ่ ตับและตับอ่อน
) อวัยวะที่ถูกล้างด้วยน้ำเกลือ
ทางสรีรวิทยา ,แห้งด้วยกระดาษกรอง
และชั่งน้ำหนัก น้ำหนักของแต่ละอวัยวะก็มี
เมื่อเทียบกับน้ำหนักตัวทั้งหมด ( กรัม / 100 กรัมน้ำหนักตัว )
ความยาวของลำไส้ นอกจากนี้การวัด ( CM ) .
เศษประมาณ 5 ซม. ได้
จากแต่ละต่อไปนี้ส่วนของลำไส้เล็ก :
( จากส่วนปลายลำไส้เล็กไปยังส่วนปลายของลำไส้
วง ) , เดือน ( จาก
ส่วนปลายของลำไส้เพื่อ meckel วงของสภาวัฒนธรรมแห่งชาติ )
และลำไส้เล็กส่วนปลาย ( ส่วนด้านหน้าของชุมทาง ileocecal
) เพื่อศึกษาสัณฐานวิทยาที่ลำไส้
เศษจากแต่ละกลุ่ม แล้ววางไว้บน
แผ่นสไตรีนเปิดตามยาว ล้างใน
น้ำเกลือ ถาวร ในสารละลายฟอร์มัลดีไฮด์ 10%
อบแห้งและ ฝังในพาราฟิน
บางส่วนจากแต่ละส่วนถูกตัดที่ความหนา 5 อิม
และเปื้อนด้วยฮีมาท๊อกซีลินและ eosin ตาม
ลูน่า ( 1968 ) การวัดความสูงและความลึกใต้ดินถูกวิลลัส
ใช้กล้องจุลทรรศน์แสงและระบบคอมพิวเตอร์วิเคราะห์ภาพ (

motic ภาพพลัส 2.0 ; กลุ่ม , จีน motic ฮ่องกง
จีน ) ความสูงและความลึกของ
30 วิลไล30 สุสานวัดจากแต่ละกลุ่ม และทำซ้ำ .
หมายถึงได้รับการรักษาสำหรับแต่ละภาคส่วนจากค่าเหล่านี้และลำไส้
.
ส่วนของแต่ละส่วนของลำไส้เล็กเป็น
อิสระอาหารที่เหลือแช่แข็งในไนโตรเจนเหลวและเก็บไว้ในช่องแช่แข็งใน

80 ° C จน assayed
เพื่อตรวจสอบกิจกรรมของลำไส้ disaccharidases
โดย dahlqvist ( 1964 )แต่ละกลุ่มเปิด
ตามยาว และเยื่อบุถูกขูดออกด้วย
กระจกปิดสไลด์กล้องจุลทรรศน์ . เก็บเมือกอยู่
homogenised หลังจากเติม 4 ส่วนเย็น
deionised น้ำ นัวเนียตรงกิจกรรมของเอนไซม์โดยการแช่เฉยๆ

homogenates เหมาะสมกับพื้นผิวใน Malate บัฟเฟอร์ pH
6.4 . ปล่อยกลูโคสถูกกำหนดโดย glucos