examining double stars when it was

examining double stars when it was too bright to properly view nebulae.39 Bright moonlit nights would not be ideal conditions under which to search for double stars with very dim companions. If a search for planets had been motivat-ing his observing program, it was no longer an objective by this time. Double stars and the range of stellar luminosities From his surviving correspondence, there is no indication that John Herschel was motivated in his double star research by the possibility of observing planets orbiting other stars. Of course, the lack of evidence is not in itself proof that such motivations were unimportant to Herschel. There may be letters in which he spoke explicitly on this topic that have been lost, or he may simply have never committed his views on the subject to writing. The nature of Herschel’s surviving correspondence as well may help explain such an absence. The fact that Herschel retained drafts of many of the letters he sent to his scientific peers and that these drafts were later transcribed indicates that Herschel viewed his correspondence as potentially public. The speculative nature of his ideas on observing planets in orbit around other stars may have meant he would not have included it in letters that would possibly be made public at a later date. How then should one understand Herschel’s published comments on the possibility of observing planets orbiting other stars? The claim outlined below is that rather than situating Herschel’s 1833 comment in the context of a possible pre-existing research program that motivated his work, it should be taken instead to illustrate his changing perceptions on the range possible in stellar luminosities and the problem posed to his classification of double stars by a certain type of object, that of a bright star with a very dim companion. As Herschel began his work on double stars, a primary concern was distinguish- ing between binary doubles and optical doubles. The most certain way to make this distinction was to compare observations over a period of time in order to determine whether the component stars moved. Assumptions regarding stellar magnitudes, however, were superim- posed on considerations of gravitational dynamics. John’s father operated under the assumption that one could define classes of celestial objects that contained objects of relatively uniform properties.40 He used this assump-tion to gauge stellar distances (assuming dimmer stars were more distant and brighter stars less distant). Though there was growing awareness that stars varied intrinsi-cally in brightness, there was during this period no clear idea of how wide a range of stellar luminosities was possible. It is against this uncertainty that Herschel’s 1833 com-ment regarding the possibility of observing planetary com-panions of stars must be understood. Binary stars would be positioned closely together in space and therefore relatively similar in brightness. (Even William noted that systems he
assumed were binary often contained stars of differing magnitudes, but this did not cause him to abandon the assumption that most stars were of relatively similar intrinsic brightness.41) Though John Herschel explicitly distanced himself from this assumption in his 1826 pub-lished paper on stellar parallax and again in his 1833 Treatise on Astronomy, where he acknowledged that the magnitude of stars may differ ‘in the proportion of many millions to one,’ his correspondence with Struve indicated that he still assumed certain bounds on the luminosities of stars with respect to each other.42 Indeed, even within the Treatise he was not consistent in his treatment of stellar luminosities, at times assuming a relative uniformity in his analysis of the band of the Milky Way.43

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรวจสอบดาวคู่เมื่อมันสว่างเกินไปอย่างถูกต้องดู nebulae.39 สดใสคืนธูจะไม่เหมาะภายใต้เงื่อนไขที่ต้องการค้นหาดาวคู่กับสหายสลัว ๆ ถ้าการค้นหาดาวเคราะห์ได้ motivat ing โปรแกรมสังเกตของเขา ก็ไม่วัตถุประสงค์ตามเวลา คู่ดาวและช่วงของ luminosities ดาวฤกษ์จากจดหมายของเขารอดตาย มีข้อบ่งชี้ไม่ว่าจอห์นเฮอร์เชลในคว้าดาวคู่บันดาลความเป็นไปได้ของการสังเกตดาวเคราะห์ที่โคจรรอบดาวอื่น ๆ แน่นอน ไม่มีหลักฐานไม่ได้ในตัวเองพิสูจน์ว่า แรงจูงใจดังกล่าวมีความสำคัญไปเฮอร์เชล อาจมีในที่เขาพูดอย่างชัดเจนในหัวข้อนี้ที่สูญหาย หรือเขาก็อาจมีไม่เคยทำให้มุมมองของเขาในเรื่องเขียนตัวอักษร ธรรมชาติของการสื่อสารของเฮอร์เชลรอดตายเช่นอาจช่วยอธิบายการขาดงาน ความจริงที่ว่า เฮอร์เชลรักษาร่างของตัวอักษรที่เขาส่งไปเพื่อนวิทยาศาสตร์ และว่า นั้นปรากฏร่างเหล่านี้ในภายหลังบ่งชี้ว่า เฮอร์เชลดูจดหมายของเขาเป็นสาธารณะอาจ เก็งกำไรลักษณะของความคิดของเขาในการสังเกตดาวเคราะห์ในวงดาวอื่นอาจมีความหมาย เขาจะไม่ได้รวมไว้ในจดหมายซึ่งอาจจะทำสาธารณะในภายหลัง แล้ววิธี การที่หนึ่งควรเข้าใจของเฮอร์เชลเห็นเผยแพร่เกี่ยวกับความเป็นไปได้ของการสังเกตดาวเคราะห์ที่โคจรรอบดาวอื่น ๆ เรียกร้องที่ระบุไว้ด้านล่างคือ ที่มากกว่าลพเห็น 1833 ของเฮอร์เชลในบริบทของการได้อยู่ก่อนวิจัยโปรแกรมที่มีแรงจูงใจการทำงานของเขา มันจะต้องดำเนินการแทนการแสดงของเขารับรู้การเปลี่ยนแปลงในช่วงในดาวฤกษ์ luminosities และปัญหาถูกวางให้เขาจัดประเภทของดาวคู่โดยชนิดของวัตถุ ที่เป็นดาวสว่างกับเพื่อนสลัว ๆ เฮอร์เชลเริ่มงานของเขาในดาวคู่ ความกังวลหลักเป็น ing แยกแยะระหว่างไบนารีคู่และคู่ผสมออปติคอล บางสุดวิธีหนึ่งในการสร้างความแตกต่างคือการ เปรียบเทียบข้อสังเกตระยะเวลาเพื่อตรวจสอบว่า คอมโพเนนต์ดาวย้าย สมมติฐานเกี่ยวกับดาวฤกษ์ magnitudes อย่างไรก็ตาม ได้ superim-ถูกวางบนพิจารณาของ dynamics ความโน้มถ่วง พ่อของจอห์นที่ดำเนินการภายใต้สมมติฐานที่ว่าสามารถกำหนดระดับชั้นของวัตถุท้องฟ้าที่อยู่วัตถุของ properties.40 ค่อนข้างสม่ำเสมอเขาใช้นี้ assump-ทางการค้าเพื่อวัดระยะทางดาวฤกษ์ (สมมติว่าดาวที่หรี่ได้ดาวที่ห่างไกล และสดใสมากไกลน้อย) แต่รับรู้การเติบโตที่แตกต่างกันของดาว intrinsi cally สว่าง ได้ในช่วงเวลานี้ความคิดชัดเจนกว้างช่วงของดาวฤกษ์ luminosities เป็นไปได้ กับความไม่แน่นอนนี้ว่า ต้องเข้าใจของเฮอร์เชล 1833 com-ment ถือสังเกต com panions ดาวเคราะห์ของดาวได้ ไบนารีดาวจะวางตำแหน่งร่วมกันอย่างใกล้ชิดในพื้นที่ และดังนั้นจึงค่อนข้างคล้ายกันในความสว่าง (แม้กระทั่งวิลเลียมสังเกตที่ระบบเขาassumed were binary often contained stars of differing magnitudes, but this did not cause him to abandon the assumption that most stars were of relatively similar intrinsic brightness.41) Though John Herschel explicitly distanced himself from this assumption in his 1826 pub-lished paper on stellar parallax and again in his 1833 Treatise on Astronomy, where he acknowledged that the magnitude of stars may differ ‘in the proportion of many millions to one,’ his correspondence with Struve indicated that he still assumed certain bounds on the luminosities of stars with respect to each other.42 Indeed, even within the Treatise he was not consistent in his treatment of stellar luminosities, at times assuming a relative uniformity in his analysis of the band of the Milky Way.43

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตรวจสอบดาวคู่เมื่อมันสว่างเกินไปเพื่อดูอย่างถูกต้อง nebulae.39 คืนเดือนหงายสดใสจะไม่เป็นเงื่อนไขที่เหมาะสมภายใต้การที่จะค้นหาดาวคู่กับสหายสลัวมาก หากการค้นหาดาวเคราะห์ได้รับ motivat ไอเอ็นจีโปรแกรมการสังเกตของเขามันก็ไม่ได้มีวัตถุประสงค์ในครั้งนี้ด้วย ดาวคู่และช่วงของการส่องสว่างของดาวฤกษ์จากจดหมายที่รอดตายของเขาที่มีข้อบ่งชี้ว่าจอห์นเฮอร์เชลเป็นแรงบันดาลใจในการวิจัยดาวคู่ของเขาโดยเป็นไปได้ของการสังเกตดาวเคราะห์ที่โคจรรอบดาวอื่น ๆ ไม่มี แน่นอนว่าขาดหลักฐานไม่ได้อยู่ในตัวเองพิสูจน์ให้เห็นว่าแรงจูงใจดังกล่าวเป็นสำคัญเพื่อเฮอร์เชล อาจจะมีตัวอักษรที่เขาพูดอย่างชัดเจนเกี่ยวกับหัวข้อนี้ที่ได้รับการสูญหายหรือเขาอาจจะเพียงแค่ไม่เคยมีความมุ่งมั่นในมุมมองของเขาเกี่ยวกับเรื่องการเขียน ธรรมชาติของการติดต่อที่รอดตายเฮอร์เชลได้เป็นอย่างดีอาจช่วยอธิบายดังกล่าวขาด ความจริงที่ว่าเฮอร์เชลสะสมร่างของหลายจดหมายที่เขาส่งไปยังเพื่อนร่วมงานทางวิทยาศาสตร์ของเขาและร่างเหล่านี้ถูกถ่ายทอดต่อมาแสดงให้เห็นว่าเฮอร์เชลดูจดหมายของเขาอาจเป็นที่สาธารณะ ลักษณะการเก็งกำไรของความคิดของเขาเกี่ยวกับการสังเกตดาวเคราะห์ในวงโคจรรอบดาวอื่น ๆ อาจจะหมายความว่าเขาจะไม่ได้รวมไว้ในตัวอักษรที่จะเป็นไปได้ที่จะทำให้ประชาชนในภายหลัง วิธีแล้วหนึ่งควรเข้าใจความคิดเห็นเผยแพร่เฮอร์เชลเป็นไปได้ของการสังเกตดาวเคราะห์ที่โคจรรอบดาวดวงอื่นได้หรือไม่ การเรียกร้องที่ระบุไว้ด้านล่างเป็นว่าแทนที่จะ situating เฮอร์เชล 1833 แสดงความคิดเห็นในบริบทของที่มีอยู่ก่อนโครงการวิจัยไปได้ว่ามีแรงจูงใจในการทำงานของเขาก็ควรจะนำมาแทนเพื่อแสดงให้เห็นถึงการรับรู้การเปลี่ยนแปลงของเขาในช่วงที่เป็นไปได้ในการส่องสว่างของดาวฤกษ์และปัญหาถูกวางให้ การจัดหมวดหมู่ของเขาดาวคู่โดยบางประเภทของวัตถุที่ของดาวสว่างกับสหายสลัวมาก ขณะที่เฮอร์เชลเริ่มทำงานของเขาบนดาวคู่ความกังวลหลักเป็น distinguish- ไอเอ็นจีระหว่างคู่ไบนารีและคู่ผสมออปติคอล วิธีที่บางที่สุดในการสร้างความแตกต่างนี้เพื่อเปรียบเทียบข้อสังเกตในช่วงเวลาในการสั่งซื้อเพื่อตรวจสอบว่าดาวส่วนประกอบย้าย สมมติฐานเกี่ยวกับเคาะตัวเอก แต่ถูกวาง superim- อยู่กับการพิจารณาของการเปลี่ยนแปลงแรงโน้มถ่วง พ่อของจอห์นดำเนินการภายใต้สมมติฐานที่ว่าใครสามารถกำหนดระดับชั้นของวัตถุบนท้องฟ้าที่มีวัตถุ properties.40 ค่อนข้างสม่ำเสมอเขาใช้นี้ assump-การที่จะวัดระยะทางที่เป็นตัวเอก (สมมติว่าดาวหรี่อยู่ห่างไกลมากขึ้นและดาวสว่างไกลน้อยกว่า) แม้ว่าจะมีการเจริญเติบโตของการรับรู้ที่แตกต่างกันดาว intrinsi-ถอนรากถอนโคนในความสว่างมีในช่วงเวลานี้ไม่มีความคิดที่ชัดเจนของวิธีการที่หลากหลายของการส่องสว่างของดาวฤกษ์เป็นไปได้ มันเป็นกับความไม่แน่นอนนี้ว่าเฮอร์เชล 1833 COM-ment เกี่ยวกับความเป็นไปได้ในการสังเกตดาวเคราะห์ดอทคอม panions ของดาวจะต้องเข้าใจ ดาวคู่จะได้รับตำแหน่งกันอย่างใกล้ชิดในพื้นที่และดังนั้นจึงค่อนข้างคล้ายกันในความสว่าง (แม้วิลเลียมตั้งข้อสังเกตว่าระบบเขา
สันนิษฐานว่าเป็นไบนารีมักจะมีดาวของขนาดที่แตกต่างกัน แต่เรื่องนี้ไม่ได้ทำให้เขาละทิ้งสมมติฐานที่ว่าดาวส่วนใหญ่เป็นของ brightness.41 ภายในค่อนข้างคล้ายกัน) แม้ว่าจอห์นเฮอร์เชลอย่างชัดเจนเหินห่างจากสมมติฐานนี้ของเขา 1826 กระดาษผับ lished ใน Parallax ตัวเอกและอีกครั้งใน 1,833 หนังสือของเขาในดาราศาสตร์ซึ่งเขายอมรับว่าขนาดของดาวอาจแตกต่างกันในสัดส่วนของหลายล้านให้เป็นหนึ่งใน 'จดหมายของเขากับสตูปชี้ให้เห็นว่าเขายังคงสันนิษฐานขอบเขตบางอย่างบน ส่องสว่างของดาวที่เกี่ยวกับแต่ละ other.42 แท้จริงแม้จะอยู่ในตำราเขาไม่สอดคล้องกันในการรักษาของเขาส่องสว่างเป็นตัวเอกในช่วงเวลาที่สมมติให้มีความสม่ำเสมอของญาติในการวิเคราะห์ของเขาของวงดนตรีของมิลค์กี้ Way.43