The Father of Abstract Expressionis

The Father of Abstract Expressionism

Biography by Charles Moffat - December 2007.

April 15th 1904 - Died July 21st 1948

Vostanik Manoog Adoyan (commonly known as Arshile Gorky) was an Armenian-American painter who had a fatherly influence on the creation of the Abstract Expressionist art movement. Gorky created a crucial bridge between Surrealism and Abstract Expressionism.

Gorky was born in the Armenian village of Khorkom near Van. The actual date is unknown. It was sometime between 1902 and 1905. In his later years Gorky was always vague about even the date of his birthday and he would it change from year to year.

In 1910 Gorky's father immigrated to the United States to avoid a Turkish war draft, leaving his family behind. Gorky fled the country in 1915 during the Armenian Genocide and escaped to Russian-controlled territory with his mother and his three sisters. Gorky's mother died of starvation during their forced march in Yerevan in 1919 (her memory inspired a series of portraits).


Gorky reunited with his father when he arrived in the United States in 1920, at the age of 16, but their relationship was never close.

Gorky enrolled in the New School of Design in Boston in 1922, and eventually became a part-time instructor at the Rhode Island School of Design. He later moved to Greenwich Village and embraced the the Bohemian lifestyle of New York City and was influenced by Paul Cezanne and French Impressionism, although later in the decade he produced works that were more post-impressionist.

Gorky befriended Stuart Davis and John Graham, two Cubist artists. Gorky, Graham and Davis became to known as the “three musketeers”. Graham later became a particularly important influence on Gorky in the 1930s, providing Gorky intellectual art writings that would complement Gorky’s understanding of Cubism and abstraction. Gorky developed a close relationship with Willem de Kooning soon after the Dutch-born artist arrived in the United States in 1926, and introduced the immigrant artist to other artists working in New York.

He hit on the idea of becoming a great painter by practicing painting in the style of respected artists such Paul C้zanne, Joan Mir๓, and Pablo Picasso. He was particularly interested in Picasso's Synthetic Cubism. At the end of the 1920s and into the 1930s he experimented with Cubism, eventually moving to Surrealism. His aim was never to imitate the work of others however, but to learn their from their aesthetic ideas and then evolve beyond it.

From 1926 to 1931 he taught at the Grand Central School of Art and influenced many young artists with his theories about abstraction.


Gorky took great pains to obscure his Armenian heritage. At the age of 31 he married and changed his name to Arshile Gorky (The name Arshile is derived from Achilles from the Trojan War), in the process reinventing his identity (he told people he was a relative of the Russian writer Maxim Gorky) and started lying about his age and date of birth. He liked passing himself off as a successful Russian portraitist who had studied in Paris and experimented with Automatism.

In 1939 he met the Chilean Surrealist painter Roberto Matta who influenced him greatly. The Surrealist philosophy of art unlocking the unconscious enabled Gorky to hone his personal style, which resulted in his artistic style that lasted the remaining eight years of his life. The resulting style could best be described as "biomorphic forms floating over a background of melting colours".

Gorky's final years were a soap opera of intense pain and heartbreak. He achieved personal success and fame, but his barn studio burned down in Spring 1946 and he lost many of his paintings. He also had surgery to remove some throat cancer during the Summer of 1946.


After his cancer operation he recovered on a Virginia farm. Too weak to paint, Gorky created some 300 drawings during the summer of 1946.

In June 1948 his neck was broken and his painting arm temporarily paralyzed in an automobile accident. In July his wife of seven years left him, taking their children with her.

On July 21st 1948 Gorky hanged himself in Sherman, Connecticut at the age of 44. He was buried in North Cemetery in Sherman, Connecticut.

In 1951 the Whitney Museum of American Art mounted “Arshile Gorky: Memorial Exhibition”, which secured his name in the art history books.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พ่อ Expressionism ย่อ

ประวัติ โดยชาร์ลส์ Moffat - 2550 ธันวาคม

15 เมษายน 1904 - 1948 21 กรกฎาคมตาย

Manoog Adoyan Vostanik (โดยทั่วไปเรียกว่ากอร์กี้ Arshile) เป็นจิตรกรที่อาร์เมเนีย-อเมริกันที่มีผลต่อ fatherly การสร้างการเคลื่อนไหวศิลปะนามธรรม Expressionist กอร์กี้สร้างสะพานสำคัญระหว่างลัทธิเหนือจริงและนามธรรม Expressionism ด้วย

กอร์กี้เกิดอาร์เมเนียหมู่บ้านของ Khorkom ใกล้รถตู้ วันจริงไม่รู้จัก มันเป็นบางครั้งระหว่าง 1902 และ 1905 ในปีภายหลังเขา กอร์กี้ถูกเสมอคลุมเครือเกี่ยวกับแม้วันที่ของวันเกิดของเขาและเขามันจะเปลี่ยนจากปีสู่ปี

ใน 1910 พ่อของกอร์กี้สิงสหรัฐเพื่อหลีกเลี่ยงการสงครามตุรกีร่าง ออกจากครอบครัวของเขาอยู่เบื้องหลัง กอร์กี้หนีประเทศใน 1915 ระหว่างพันธุฆาตอาร์เมเนีย และหนีเขตควบคุมรัสเซียกับแม่และน้องสาวของเขาทั้งสาม แม่ของกอร์กี้ตายของความอดอยากในช่วงมีนาคมการ forced ในเยเรวานใน 1919 (หน่วยความจำของเธอแรงบันดาลใจจากชุดของภาพวาด) .


กอร์กี้ตัวกับพ่อของเขาเมื่อเขามาถึงในสหรัฐอเมริกาในปี 1920 อายุ 16 แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ไม่เคยปิด

กอร์กี้เข้าเรียนในโรงเรียนของการออกแบบใหม่ในเมืองบอสตันในค.ศ. 1922 และในที่สุดกลายเป็น อาจารย์ชั่วคราวที่โรงเรียนออกโรดไอแลนด์ เขาย้ายไปกรีนิชวิลเลจในภายหลัง และกอดสไตล์โบฮีเมียของนิวยอร์ก และได้รับอิทธิพลจาก Paul เซอซานนและฝรั่งเศสอิมเพรสชันนิซึม แม้ว่าในภายหลังในทศวรรษเขาผลิตงานที่โพสต์-ด.

กอร์กี้ befriended Stuart Davis และเกรแฮมจอห์น ศิลปินทาวน์ 2 กอร์กี้ เกรแฮม และ Davis เป็นที่รู้จักกันเป็น "สามทหารเสือ" แกรแฮมกลายเป็น อิทธิพลสำคัญอย่างยิ่งในกอร์กี้ในช่วงทศวรรษ 1930 ในภายหลัง ให้ gorky ก่อให้เกิดงานเขียนศิลปะทางปัญญาที่จะช่วยเสริมความเข้าใจของกอร์กี้ Cubism และ abstraction กอร์กี้พัฒนาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับวิลเล่ม de Kooning เร็ว ๆ นี้หลังจากที่ศิลปินดัตช์ที่เกิดถึงในสหรัฐอเมริกาใน 1926 และแนะนำศิลปินอพยพไปศิลปินอื่น ๆ ทำงานในนิวยอร์ก

เขาตีกับความคิดของ จิตรกรที่ดีโดยการฝึกวาดภาพในสไตล์ของศิลปินเคารพ และดังกล่าว Paul C้zanne, Joan Mir๓ ปาโบลปีกัสโซ กำลังสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน Cubism ของปิกัสโซสังเคราะห์ ท้าย ของปี 1920 และ 1930 เขาเบื้องกับ Cubism เป็น ในที่สุดย้ายไปลัทธิเหนือจริง จุดมุ่งหมายของเขาก็ไม่เคยเลียนแบบการทำงานของผู้อื่นอย่างไรก็ตาม แต่ การเรียนรู้ของพวกเขาจากความคิดความงาม และพัฒนาแล้ว เกินมัน

จาก 1926 ถึง 1931 เขาสอนที่แกรนด์เซ็นทรัลโรงเรียนศิลปะ และศิลปินรุ่นใหม่จำนวนมากที่มีผลต่อกับทฤษฎีของเขาเกี่ยวกับ abstraction


กอร์กี้เอาปวดมากบังมรดกของเขาอาร์เมเนีย อายุ 31 เขาแต่งงาน และเปลี่ยนชื่อของเขา Arshile กอร์กี้ (ชื่อ Arshile มาอคิลลีสจากสงครามโทรจัน), ในกระบวนการฟื้นฟูเอกลักษณ์ของเขา (เขาบอกคนเขาถูกญาติของนักเขียนรัสเซียแม็กซิมกอร์กี้) และเริ่มโกหกเกี่ยวกับอายุและวันเกิดของเขา เขาชอบช่วยตัวเองออกเป็น portraitist รัสเซียประสบความสำเร็จที่เคยศึกษาในปารีส และเบื้องกับ Automatism

ใน เขาพบจิตรกร Chilean Surrealist Roberto Matta ที่มีอิทธิพลต่อเขามากขึ้น ปรัชญา Surrealist ศิลปะปลดล็อกอสัญเปิดใช้งานกอร์กี้ลับสไตล์ส่วนตัวของเขา ซึ่งทำให้เกิดรูปแบบศิลปะของเขาที่กินเวลาแปดปีที่เหลือของชีวิตของเขา ส่วนจะอธิบายลักษณะเกิดเป็น "ลอยเหนือพื้นหลังละลายสีรูปแบบ biomorphic" ได้

ปีสุดท้ายของกอร์กี้มีละครปวดรุนแรงและฮาร์ตเบรกโฮเท เขาบรรลุความสำเร็จส่วนบุคคลและชื่อเสียง แต่สตูดิโอโรงนาของเขาเขียนลงในฤดูใบไม้ผลิปี 1946 และเขาหายไปของภาพวาดของเขา นอกจากนี้เขายังมีการผ่าตัดเอามะเร็งคอบางในช่วงฤดูร้อนของ 1946


หลังจากดำเนินการของโรคมะเร็งเขากู้คืนบนฟาร์มเวอร์จิเนีย อ่อนแอเกินไปที่บ้าย กอร์กี้สร้างรูปวาดบาง 300 ในช่วงฤดูร้อนของ 1946

ในเดือนมิถุนายนค.ศ. 1948 คอของเขาถูกตัดขาด และแขนของเขาวาดอัมพาตชั่วคราวในอุบัติเหตุรถยนต์ ในเดือนเจ็ด กรกฎาคมปีภรรยาของเขาทิ้งเขา มีบุตรกับ her.

ใน 1948 21 กรกฎาคม กอร์กี้แขวนคอตัวเองในเชอร์แมน คอนเนตทิคัตอายุ 44 เขาถูกฝังในสุสานเหนือในเชอร์แมน คอนเนตทิคัต

ใน 1951 วิทนีย์พิพิธภัณฑ์ศิลป์อเมริกาติด "กอร์กี้ Arshile: อนุสรณ์นิทรรศการ" ซึ่งมีความปลอดภัยชื่อของเขาในศิลปะหนังสือประวัติศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระบิดาแห่งการสรุป Expressionism ชีวประวัติโดยชาร์ลส์มอฟแฟต - ธันวาคม 2007 15 เมษายน 1904 - ตาย 21 กรกฎาคม 1948 Vostanik Manoog Adoyan (ที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็น Arshile กี) เป็นอาร์เมเนียอเมริกันจิตรกรที่มีอิทธิพลของพ่อในการสร้างงานศิลปะนามธรรม Expressionist การเคลื่อนไหว กีสร้างสะพานที่สำคัญระหว่างสถิตยศาสตร์และสรุป Expressionism กีเกิดในหมู่บ้านอาร์เมเนีย Khorkom ใกล้กับรถตู้ วันที่เกิดขึ้นจริงไม่เป็นที่รู้จัก มันเป็นช่วงระหว่าง 1902 และ 1905 ในปีต่อมากีก็มักจะคลุมเครือเกี่ยวกับแม้กระทั่งวันที่วันเกิดของเขาและเขาก็จะเปลี่ยนจากปีที่ปีในปี 1910 พ่อของกีอพยพไปยังสหรัฐอเมริกาเพื่อหลีกเลี่ยงสงครามร่างตุรกีออกจาก ครอบครัวของเขาที่อยู่เบื้องหลัง กีหนีออกนอกประเทศในปี 1915 ในระหว่างการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อาร์เมเนียและหนีไปยังดินแดนของรัสเซียที่ควบคุมกับแม่และน้องสาวสามคนของเขา แม่กีของเขาเสียชีวิตจากความอดอยากในปี 1919 ในช่วงเดือนมีนาคมบังคับของพวกเขาในเยเรวาน (หน่วยความจำของเธอเป็นแรงบันดาลใจชุดของภาพ) กีกลับมารวมตัวกับพ่อของเขาเมื่อเขามาถึงในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 1920 ตอนอายุ 16 แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ไม่เคยปิด . กอร์กีเข้าเรียนในโรงเรียนใหม่ของการออกแบบในบอสตันในปี 1922 และในที่สุดก็กลายเป็นครูสอนนอกเวลาที่โรดไอส์แลนด์ของโรงเรียนออกแบบ หลังจากนั้นเขาก็ย้ายไปอยู่ที่กรีนนิชวิลเลจและสวมกอดชีวิตโบฮีเมียนของมหานครนิวยอร์กและได้รับอิทธิพลจาก Paul Cezanne และฝรั่งเศสอิมเพรสชั่แม้ว่าต่อมาในทศวรรษที่เขาผลิตงานที่มีมากขึ้นในการโพสต์อิมเพรสชั่กอร์เป็นเพื่อนสนิทของจวร์ตเดวิสและจอห์นเกรแฮมสอง ศิลปินเขียนภาพแบบเหลี่ยม กีเกรแฮมเดวิสกลายเป็นที่รู้จักในฐานะ "สามเสือ" เกรแฮมต่อมากลายเป็นอิทธิพลสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกีในปี 1930 ให้กีเขียนศิลปะทางปัญญาที่จะช่วยเสริมความเข้าใจกีของ Cubism และนามธรรม กีพัฒนาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับวิลเล็มเดอคูนเร็ว ๆ นี้หลังจากที่ศิลปินชาวดัตช์ที่เกิดมาในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 1926 และเปิดตัวศิลปินผู้อพยพให้กับศิลปินอื่น ๆ ที่ทำงานในนิวยอร์กเขาตีกับความคิดของการเป็นจิตรกรที่ยิ่งใหญ่โดยการฝึกการวาดภาพ ในรูปแบบของศิลปินดัง ๆ หลายคนพอล C ้ zanne โจน MIR3 และ Pablo Picasso เขามีความสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในปิกัสโซ Cubism สังเคราะห์ ในตอนท้ายของปี ค.ศ. 1920 และในปี 1930 เขาทดลองกับ Cubism ในที่สุดก็ย้ายไปสถิตยศาสตร์ จุดมุ่งหมายของเขาก็ไม่เคยที่จะเลียนแบบการทำงานของคนอื่น แต่ แต่การเรียนรู้ของพวกเขาจากความคิดความงามของพวกเขาแล้วมันพัฒนาเกินจาก 1926-1931 เขาสอนที่แกรนด์เซ็นทรัลโรงเรียนศิลปะและได้รับอิทธิพลศิลปินหนุ่มสาวจำนวนมากกับทฤษฎีของเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นนามธรรมกีเอาความเจ็บปวดที่ดีในการปิดบังมรดกอาร์เมเนียของเขา ตอนอายุ 31 เขาแต่งงานและเปลี่ยนชื่อมาเป็น Arshile กี (ชื่อ Arshile ได้มาจากจุดอ่อนจากสงครามโทรจัน) ในกระบวนการปฏิรูปตัวตนของเขา (เขาบอกว่าคนที่เขาเป็นญาติของนักเขียนรัสเซีย Maxim กี) และ เริ่มโกหกเกี่ยวกับอายุและวันเกิดของเขา เขาชอบผ่านตัวเองมาเป็นคนวาดภาพคนรัสเซียประสบความสำเร็จที่ได้ศึกษาในกรุงปารีสและทดลองกับ Automatism ในปี 1939 เขาได้พบกับจิตรกร Surrealist ชิลีโรแบร์โตแมทท่าที่เขาได้รับอิทธิพลอย่างมาก ปรัชญาของศิลปะ Surrealist ปลดล็อคสติเปิดใช้งานกีเหลาสไตล์ส่วนตัวของเขาซึ่งส่งผลให้ในรูปแบบศิลปะของเขาที่กินเวลาที่เหลืออีกแปดปีของชีวิตของเขา รูปแบบที่เกิดขึ้นจะดีที่สุดจะอธิบายว่า "รูปแบบ biomorphic ลอยอยู่เหนือพื้นหลังของสีที่ละลาย" ปีสุดท้ายของกอร์เป็นละครของความเจ็บปวดที่รุนแรงและความปวดใจ เขาประสบความสำเร็จส่วนบุคคลและชื่อเสียง แต่สตูดิโอโรงนาของเขาถูกไฟไหม้ในฤดูใบไม้ผลิปี 1946 และเขาหายไปหลายภาพวาดของเขา นอกจากนี้เขายังได้รับการผ่าตัดเพื่อเอามะเร็งลำคอในช่วงฤดูร้อนของปี 1946 หลังจากการดำเนินการเป็นโรคมะเร็งของเขาเขาจะหายในฟาร์มเวอร์จิเนีย อ่อนแอเกินกว่าจะวาดกีสร้าง 300 ภาพวาดในช่วงฤดูร้อนของปี 1946 ในมิถุนายน 1948 คอของเขาถูกหักและแขนภาพวาดของเขาเป็นอัมพาตชั่วคราวในอุบัติเหตุทางรถยนต์ ในเดือนกรกฎาคมภรรยาของเขาเจ็ดปีเขาพาเด็กของพวกเขากับเธอเมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม 1948 กอร์กีแขวนคอตัวเองในเชอร์แมน, คอนเนตทิคัตอนอายุ 44 เขาถูกฝังอยู่ในภาคเหนือในสุสานเชอร์แมนเนตทิคัตใน 1951 วิทนีย์พิพิธภัณฑ์ ศิลปะอเมริกันติด "Arshile กีนิทรรศการอนุสรณ์" ซึ่งได้ชื่อของเขาในหนังสือประวัติศาสตร์ศิลปะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พ่อกล่าวเปิดอก

ชีวประวัติโดยชาร์ลส์มอฟแฟต - ธันวาคม 2550 .

ที่ 15 เมษายน 1904 - ตาย 21 กรกฎาคม 2491

vostanik manoog adoyan ( โดยทั่วไปเรียกว่าร์ชีล กอร์กี ) เป็นจิตรกรชาวอเมริกันอาร์เมเนียที่มีอิทธิพลของการสร้างสรรค์ของศิลปะนามธรรมศิลปะ การเคลื่อนไหว กอร์กีสร้างสะพานที่สำคัญระหว่างลัทธิการแสดงออกทางนามธรรม

และล้ำลึก .กอร์กี เกิดที่หมู่บ้านใกล้ khorkom อาร์เมเนียของรถตู้ วันจริงจะไม่รู้จัก มันบาง ระหว่าง ๓ และ 1905 ในบั้นปลาย กอร์กีมักจะคลุมเครือเกี่ยวกับแม้วันที่ของวันเกิดของเขา และเขาจะเปลี่ยนแปลงจากปี

ในพ่อ 1910 กอร์กีก็ย้ายไปสหรัฐอเมริกาเพื่อหลีกเลี่ยงสงครามการร่าง ทิ้งครอบครัวไว้เบื้องหลังกอร์กีหนีออกจากประเทศใน 2458 ในระหว่างการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อาร์เมเนียและหลบหนีไปยังรัสเซียควบคุมดินแดนกับแม่และน้องสาวทั้งสามของเขา แม่ กอร์กี้เป็นตายจากความอดอยากในช่วงมีนาคมบังคับใน Yerevan ในปี 1919 ( ความทรงจำได้แรงบันดาลใจจากชุดของภาพเหมือน ) .

กอร์กี reunited กับพ่อของเขาเมื่อเขามาถึงในสหรัฐอเมริกาในปี 1920 เมื่ออายุ 16แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ไม่เคยปิด

กอร์กีลงทะเบียนเรียนในโรงเรียนใหม่ของการออกแบบในบอสตันในปี 1922 และในที่สุดก็กลายมาเป็นอาจารย์ชั่วคราวที่โรงเรียนดีไซน์โรดไอแลนด์ . หลังจากนั้นเขาย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านกรีนิชและสวมกอดที่โบฮีเมียนวิถีชีวิตของนิวยอร์ก และได้รับอิทธิพลจาก พอล เซซานน์ และศิลปะอิมเพรสชันนิสม์ฝรั่งเศสแม้ว่าต่อมาในทศวรรษที่เขาผลิตงานที่เพิ่มเติมโพสต์อิมเพรสชันนิสต์

กอร์กีเป็นเพื่อนกับ สจ๊วต เดวิส และ จอห์น เกรย์แฮม สองลูกบาศก์ศิลปิน กอร์กี , เกรแฮม และ เดวิส ได้กลายเป็นที่รู้จักในฐานะ " 3 ทหารเสือ " เกรแฮม ต่อมากลายเป็นอิทธิพลสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน Gorky ใน 1930 ,ให้ศิลปะงานเขียนที่จะเติมเต็มปัญญา กอร์กี กอร์กี้เข้าใจของบาศกนิยมและนามธรรม . กอร์กีพัฒนาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับวิลเลมคูนิ่งหลังจากดัตช์เกิดศิลปินมาถึงในสหรัฐอเมริกาในปี 1926 และแนะนำศิลปินศิลปินอื่นๆ เข้ามาทำงานในนิวยอร์ก .

เขาชนในความคิดของการเป็นจิตรกรที่ยิ่งใหญ่โดยการฝึกวาดภาพในลักษณะของการเคารพศิลปินเช่นพอล Cozanne , Joan Mir ไปและพาโบลปิกัสโซ่ เขาสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน Picasso สังเคราะห์ Cubism . ในตอนท้ายของยุค 1920 และ 1930 เขาทดลองกับบาศกนิยม ในที่สุดย้ายไปป้ายสี . จุดมุ่งหมายของเขาไม่เคยที่จะเลียนแบบการทำงานของผู้อื่น อย่างไรก็ตามแต่เพื่อเรียนรู้จากความคิดความงามของพวกเขาและจากนั้นวิวัฒนาการถัดจากนั้น

จาก 2469 ถึง 2474 เขาสอนที่โรงเรียนกลางใหญ่ของศิลปะและมีอิทธิพลต่อศิลปินหนุ่มมาก ด้วยทฤษฎีของเขาเกี่ยวกับนามธรรม


กอร์กีรับความเจ็บปวดมากที่จะปิดบังอาร์เมเนียมรดกของเขา อายุ 31 เขาแต่งงานและเปลี่ยนชื่อร์ชีล กอร์กี ( ชื่อ arshile มาจากจุดอ่อนจากสงครามเมืองทรอย )ในกระบวนการ reinventing ตัวตนของเขา ( เขาบอกว่าเขาเป็นญาติของรัสเซีย นักเขียน แมกซิม กอร์กี้ ) และเริ่มโกหกเกี่ยวกับอายุและวันเดือนปีเกิด เขาชอบผ่านตัวเองไปเป็นนักเขียนภาพคนสำเร็จ รัสเซีย ที่เรียนในปารีส และทดลองกับอัตโนมัติ

ใน 2482 เขาได้พบกับจิตรกร Surrealist ชิลี Roberto มัตตะที่มีอิทธิพลต่อเขามากSurrealist ปรัชญาศิลปะไขหมดสติทำให้กอร์กีเหลาสไตล์ส่วนตัวของเขาซึ่งมีผลในลักษณะของศิลปะของเขาที่กินเวลาอีกแปดปีของชีวิตของเขา ส่งผลให้รูปแบบอาจจะดีที่สุดจะอธิบาย " biomorphic รูปแบบลอยตัวเหนือพื้นหลังละลายสี "

กอร์กีสุดท้ายของปีเป็นละครน้ำเน่าของเจ็บปวดและความทุกข์เขาบรรลุความสำเร็จส่วนบุคคลและชื่อเสียง แต่เขาเผายุ้งข้าว สตูดิโอ ในฤดูใบไม้ผลิปี 1946 และเขาสูญเสียมากของภาพวาดของเขา เขายังได้ผ่าตัดเอามะเร็งคอ ในช่วงฤดูร้อนของ พ.ศ. 2489 ( ค.ศ. 1946 )


หลังจากที่เขาผ่าตัดมะเร็งเขากู้คืนในเวอร์จิเนีย ฟาร์ม อ่อนแอเกินไปที่จะวาดภาพกอร์กีสร้าง 300 ภาพวาดในช่วงฤดูร้อนของ พ.ศ. 2489 ( ค.ศ. 1946 ) .

ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1948 คอของเขาเสียและเขาวาดแขนเป็นอัมพาตชั่วคราวในอุบัติเหตุรถยนต์ ในเดือนกรกฎาคมของปีภรรยาของเขาเหลือเขา พาลูกหลานไปด้วย

เมื่อ 21 กรกฎาคม 2491 กอร์กี แขวนคอตายใน เชอร์แมน , Connecticut ที่อายุ 44 เขาถูกฝังอยู่ในสุสานเหนือใน เชอร์แมน , Connecticut .

ในปี 1951 ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะติด " ร์ชีล กอร์กี :นิทรรศการ " รำลึก ซึ่งมีชื่อในประวัติศาสตร์ศิลปะหนังสือ