One morning Mamzelle Aurlie stood u

One morning Mamzelle Aurlie stood upon her gallery, contemplating, with arms akimbo, a small band of very small children who, to all intents and purposes, might have fallen from the clouds, so unexpected and bewildering was their coming, and so unwelcome. They were the children of her nearest neighbor, Odile, who was not such a near neighbor, after all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เช้าวันหนึ่ง Mamzelle Aurlie ยืนตามแกลเลอรีของเธอ ใคร่ครวญ มีแขน akimbo วงดนตรีเล็ก ๆ ของเด็กเล็ก ๆ ที่ อาจได้ลดลงจากเมฆ ไม่คาดคิดดังนั้นไปทั้งหมด intents และวัตถุประสงค์ และ bewildering เป็นของพวกเขามา และดังนั้นไม่ พวกเด็ก ๆ ของเพื่อนบ้านของเธอที่ใกล้ที่สุด Odile ที่ไม่ดังกล่าวใกล้เพื่อนบ้าน หลังจากทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช้าวันหนึ่ง Mamzelle Aurlie ยืนอยู่ที่แกลเลอรี่ของเธอใคร่ครวญด้วยแขนเท้าสะเอว, วงดนตรีเล็ก ๆ ของเด็กน้อยมากที่จะ intents และวัตถุประสงค์อาจจะลดลงมาจากก้อนเมฆจึงไม่คาดคิดและทำให้สับสนมาของพวกเขาและไม่พอใจดังนั้น พวกเขาเป็นเด็กของเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดของเธอมารีโอที่ไม่ได้เช่นเพื่อนบ้านใกล้หลังจากทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช้าวันหนึ่ง mamzelle aurlie ยืนอยู่ แกลเลอรี่ เธอใคร่ครวญ มีแขนเท้าสะเอว ขนาดเล็ก วงดนตรี ของเด็กมีขนาดเล็กมากที่เพื่อ intents ทั้งหมดและใช้ในวัตถุประสงค์ , อาจจะตกลงมาจากเมฆ จึงไม่คาดคิดและงุนงงของพวกเขามาและได้อย่างนั้น พวกเขาเป็นลูกหลานของนางใกล้เพื่อนบ้าน โอดีล ใคร ไม่ ได้ เป็น ใกล้ เคียง หลังจากทั้งหมด