- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
They were in Geun Suk’s car, headin
They were in Geun Suk’s car, heading to her apartment. For some weird reason, she was feeling anxious. Min Ho was probably wondering by now why she hasn’t contacted him, and here she was, in Geun Suk’s car. It wasn’t like she was doing anything wrong, but it still didn’t feel right. She gave Geun Suk a sideways glance. He’s not going to be happy about this…
‘Wah, I haven’t driven with you in so long,’ Geun Suk said cheerfully, interrupting Shin Hye’s thoughts. ‘Remember when we had that random road trip to Chuncheon?'
She smiled weakly. ‘Yeah. We ended up eating dak galbi and leaving right away. Which didn’t make sense because we drove for hours.’
‘It made sense to me,’ Geun Suk replied, shrugging. ‘We were spending time together and it was fun.’
Shin Hye didn’t reply and nodded her head instead.
‘And Joon hyung freaked out because he thought we were dating,’ he chuckled.
Shin Hye remembered. At that time, she still harbored a crush on him, and her manager knew. Of course what he didn’t know was that Geun Suk was emotionally unavailable. And even if he did like her back, it would never have worked out.
‘Alright,’ he said. ‘I’ll wait here.’ He smiled at her. Shin Hye looked around and realized they were already there. She immediately got out of the car and told Geun Seuk that she'll be quick.
She raced to her room where she remembered she left it. As soon as she picked up her phone, her eyes widened at the number of calls she’s missed. There was one from Yong Hwa, but the rest were from Min Ho. She also checked her messages.
Min Ho: How come you’re not picking up? Are you busy?
Min Ho: Are you still sleeping? Wake up, sleepy head! We’re boarding the plane in a bit. I can’t wait to see you. :)
Min Ho: Plane just landed. You’re still not picking up…
Min Ho: Is everything alright? I’m starting to worry.
Min Ho: Are you mad at me because I didn’t call you yesterday? I’m sorry. I was really busy. :(
Min Ho: Are you home? I can drop by if you want.
Min Ho: Do you have a schedule today?
Min Ho: Shin Hye… please reply. :(
Min Ho: YA! PARK SHIN HYE!
Min Ho: Just call me when you can. I miss you.
She was feeling very guilty and was about to reply when she remembered that Geun Suk was waiting for her downstairs. Min Ho was definitely going to call her if she texts him and she was sure it was going to be a long conversation. She wanted to talk to him but she couldn’t keep Geun Suk waiting.
She groaned in exasperation and hurriedly walked to the door.
As soon as she got back inside the car, Geun Suk drove off to Hong Ki’s house. Shin Hye couldn't help it and typed a quick reply.
Shin Hye: Oppa, I’m so sorry. I left my phone this morning and just got it. :( I can’t talk right now so I’ll call you in a few minutes. I hope your flight was okay…
Literally just seconds after she sent the text, her phone started ringing. Geun Suk turned to look at it, but Shin Hye was quick enough to pick it up so he wouldn’t see the screen. She looked at Geun Suk, a little alarmed.
He looked back at the road. ‘Aren’t you going to answer that?’
She flashed back to a similar scenario back in December. Except that time, she was with Min Ho, and Geun Suk was the one calling. Shin Hye closed her eyes and weighed her options. If she takes the call, her responses will most likely be awkward and unnatural – which will make both Geun Suk and Min Ho wonder why. They’re very sharp – they will definitely find it fishy. If she doesn’t take the call, it’s going to break Min Ho’s heart later on when she tells him why she didn’t pick up. Especially after all those calls and texts. She made up her mind and decided to risk it.
'Yobuseyo,’ she answered.
‘Why would you leave your phone at home? You’re a very busy actress. Do you know how dangerous that is?’
Min Ho’s tone was playful. She smiled. ‘Mianhe.’
‘More importantly, you have a boyfriend who goes crazy if he doesn’t hear from you for even just an hour. I’ve been trying to call you for,’ he paused. ‘SIX HOURS. SIX.’
She looked at Geun Suk who was focused on the road. ‘That’s a lie. You didn’t call me yesterday,’ she replied.
She noticed Geun Suk glance briefly at her. She wasn’t sure if he caught on yet.
‘That was an exception because they made me work all day,’ Min Ho’s tone fell. ‘I thought you weren’t answering my calls to get back at me.’
She scoffed. ‘I’m not that petty.’
She wanted to say more. She wanted to ask him about his flight, or where he was but she didn’t think a lovey-dovey conversation was appropriate while she was confined in a car with another man. The conversation has been short so far, but already, she was feeling awkward.
Min Ho must have sensed it, too, because there was a pause before he replied. ‘Why did you say you can’t talk right now? If you left your phone at home, then that means you’re home now, right?’
‘Uhm,’ she bit her lip. ‘Not really. I just dropped by the apartment to get it and left right away,’ she told him. ‘I’m on my way to see a friend.’
‘Friend?’ Min Ho asked.
This time, she knew that Geun Suk was fully listening.
‘Lee Hong Ki. You know him, right? FT Island. You know, the one who sang…’ she stopped midsentence and gave Geun Suk another sideways glance.
‘Ah, yeah. Of course I know him,’ Min Ho replied. ‘I remember you told me he got into an accident.’
‘Eo. He needs six weeks to recover. He’s been texting me that he’s so bored so we’re just visiting him for a bit.’
‘We? Who are you with?’
Shin Hye had no intentions of hiding the fact that he was with Geun Suk from Min Ho. She was just worried that once Geun Suk’s name comes up, it will give Geun Suk reason to ask her who she’s talking to, and probe her with even more questions. It didn’t seem like the right time to tell him that she was dating Min Ho. Not to mention, Geun Suk oppa tops Min Ho oppa’s blacklist. She couldn’t believe she was thinking it, but Min Ho would probably be less jealous if Yong Hwa was with them.
She conditioned her mind for what was about to happen next.
‘Geun Suk oppa,’ she replied. As soon as Geun Suk heard his name, he turned to Shin Hye curiously.
There was a pregnant pause before Min Ho made a sound. ‘Jang Geun Suk?’
‘Mmm,’ she responded weakly.
There was another pause. ‘Okay. When will you be home?’
‘Probably before dinner time.’
‘Arasso. Are you with him right now?’
‘Yeah. We’re on our way there.’ Shin Hye tried to sound as laid back as possible. It really isn't a big deal.
‘Are you driving?’
Shin Hye squinted. ‘Anya. I left my car at home because the van picked me up this morning.’
‘So he’s driving?’
‘Yeah.’
‘Okay then. Call me later. Be safe. I really miss you,’ he replied nonchalantly.
‘I will. You, too.’
She waited for Min Ho to reply but he just hung up. She tilted her head and wondered if he was faking indifference or if he was really okay with it. He sounded a bit bothered, which made her feel a little guilty. She sighed and cursed herself for leaving her phone. She wouldn’t be in such a weird situation if she hadn’t.
‘Who was that?’ Geun Suk suddenly asked.
Uh oh. From an awkward conversation, to another one that’s about to start. I swear, this phone is such bad luck!
‘Mmm? Just someone,’ she replied casually. With Min Ho, she had to be completely honest. She didn’t want to hide anything from him. But she wasn’t obligated to tell Geun Suk everything because… well, he didn’t have to know. Technically, she and Min Ho were in a secret relationship so keeping it from people was just expected of her.
Thankfully, Geun Suk didn’t pry anymore. But she knew that he probably sensed something more in the phone conversation. She wasn’t exactly the best liar. As a matter of fact, panic was probably written all over her face all throughout the call. That was something that would not have gone unnoticed by Geun Suk. She was just relieved that he chose to let it go.
‘What’s with your face? You look like you just ate something strange.’
‘Hyung, does this make any sense?’ Min Ho’s eyebrows were still creased, his hands in his pockets as he stood to face his manager. Up until a while ago, he was pacing anxiously. After he hung up from the call with Shin Hye, something didn’t feel quite right.
‘What?’
‘I mean, she doesn’t answer my calls or texts. And I’m here desperate to talk to her and to see her. You saw me, right? I looked nuts. So when she finally does, I’m over the moon. But then she tells me she’s with someone else,’ he crossed his arms. ‘Which doesn’t make sense because I’m here. Sure, she wasn’t able to answer my calls because of a valid reason, but shouldn’t she be running here instead of there? Because I’m here. She should come to me. Not there. And not with him. This feels weird.’
His manager gave him a confused look. ‘What in the world are you talking about?’
Frustrated, he exhaled and threw his head back. ‘I don’t know.’
‘Is Shin Hye with another man?’
‘No!’ he quickly replied, turning back to him. ‘I mean yeah... but no.’
‘Wah, I haven’t driven with you in so long,’ Geun Suk said cheerfully, interrupting Shin Hye’s thoughts. ‘Remember when we had that random road trip to Chuncheon?'
She smiled weakly. ‘Yeah. We ended up eating dak galbi and leaving right away. Which didn’t make sense because we drove for hours.’
‘It made sense to me,’ Geun Suk replied, shrugging. ‘We were spending time together and it was fun.’
Shin Hye didn’t reply and nodded her head instead.
‘And Joon hyung freaked out because he thought we were dating,’ he chuckled.
Shin Hye remembered. At that time, she still harbored a crush on him, and her manager knew. Of course what he didn’t know was that Geun Suk was emotionally unavailable. And even if he did like her back, it would never have worked out.
‘Alright,’ he said. ‘I’ll wait here.’ He smiled at her. Shin Hye looked around and realized they were already there. She immediately got out of the car and told Geun Seuk that she'll be quick.
She raced to her room where she remembered she left it. As soon as she picked up her phone, her eyes widened at the number of calls she’s missed. There was one from Yong Hwa, but the rest were from Min Ho. She also checked her messages.
Min Ho: How come you’re not picking up? Are you busy?
Min Ho: Are you still sleeping? Wake up, sleepy head! We’re boarding the plane in a bit. I can’t wait to see you. :)
Min Ho: Plane just landed. You’re still not picking up…
Min Ho: Is everything alright? I’m starting to worry.
Min Ho: Are you mad at me because I didn’t call you yesterday? I’m sorry. I was really busy. :(
Min Ho: Are you home? I can drop by if you want.
Min Ho: Do you have a schedule today?
Min Ho: Shin Hye… please reply. :(
Min Ho: YA! PARK SHIN HYE!
Min Ho: Just call me when you can. I miss you.
She was feeling very guilty and was about to reply when she remembered that Geun Suk was waiting for her downstairs. Min Ho was definitely going to call her if she texts him and she was sure it was going to be a long conversation. She wanted to talk to him but she couldn’t keep Geun Suk waiting.
She groaned in exasperation and hurriedly walked to the door.
As soon as she got back inside the car, Geun Suk drove off to Hong Ki’s house. Shin Hye couldn't help it and typed a quick reply.
Shin Hye: Oppa, I’m so sorry. I left my phone this morning and just got it. :( I can’t talk right now so I’ll call you in a few minutes. I hope your flight was okay…
Literally just seconds after she sent the text, her phone started ringing. Geun Suk turned to look at it, but Shin Hye was quick enough to pick it up so he wouldn’t see the screen. She looked at Geun Suk, a little alarmed.
He looked back at the road. ‘Aren’t you going to answer that?’
She flashed back to a similar scenario back in December. Except that time, she was with Min Ho, and Geun Suk was the one calling. Shin Hye closed her eyes and weighed her options. If she takes the call, her responses will most likely be awkward and unnatural – which will make both Geun Suk and Min Ho wonder why. They’re very sharp – they will definitely find it fishy. If she doesn’t take the call, it’s going to break Min Ho’s heart later on when she tells him why she didn’t pick up. Especially after all those calls and texts. She made up her mind and decided to risk it.
'Yobuseyo,’ she answered.
‘Why would you leave your phone at home? You’re a very busy actress. Do you know how dangerous that is?’
Min Ho’s tone was playful. She smiled. ‘Mianhe.’
‘More importantly, you have a boyfriend who goes crazy if he doesn’t hear from you for even just an hour. I’ve been trying to call you for,’ he paused. ‘SIX HOURS. SIX.’
She looked at Geun Suk who was focused on the road. ‘That’s a lie. You didn’t call me yesterday,’ she replied.
She noticed Geun Suk glance briefly at her. She wasn’t sure if he caught on yet.
‘That was an exception because they made me work all day,’ Min Ho’s tone fell. ‘I thought you weren’t answering my calls to get back at me.’
She scoffed. ‘I’m not that petty.’
She wanted to say more. She wanted to ask him about his flight, or where he was but she didn’t think a lovey-dovey conversation was appropriate while she was confined in a car with another man. The conversation has been short so far, but already, she was feeling awkward.
Min Ho must have sensed it, too, because there was a pause before he replied. ‘Why did you say you can’t talk right now? If you left your phone at home, then that means you’re home now, right?’
‘Uhm,’ she bit her lip. ‘Not really. I just dropped by the apartment to get it and left right away,’ she told him. ‘I’m on my way to see a friend.’
‘Friend?’ Min Ho asked.
This time, she knew that Geun Suk was fully listening.
‘Lee Hong Ki. You know him, right? FT Island. You know, the one who sang…’ she stopped midsentence and gave Geun Suk another sideways glance.
‘Ah, yeah. Of course I know him,’ Min Ho replied. ‘I remember you told me he got into an accident.’
‘Eo. He needs six weeks to recover. He’s been texting me that he’s so bored so we’re just visiting him for a bit.’
‘We? Who are you with?’
Shin Hye had no intentions of hiding the fact that he was with Geun Suk from Min Ho. She was just worried that once Geun Suk’s name comes up, it will give Geun Suk reason to ask her who she’s talking to, and probe her with even more questions. It didn’t seem like the right time to tell him that she was dating Min Ho. Not to mention, Geun Suk oppa tops Min Ho oppa’s blacklist. She couldn’t believe she was thinking it, but Min Ho would probably be less jealous if Yong Hwa was with them.
She conditioned her mind for what was about to happen next.
‘Geun Suk oppa,’ she replied. As soon as Geun Suk heard his name, he turned to Shin Hye curiously.
There was a pregnant pause before Min Ho made a sound. ‘Jang Geun Suk?’
‘Mmm,’ she responded weakly.
There was another pause. ‘Okay. When will you be home?’
‘Probably before dinner time.’
‘Arasso. Are you with him right now?’
‘Yeah. We’re on our way there.’ Shin Hye tried to sound as laid back as possible. It really isn't a big deal.
‘Are you driving?’
Shin Hye squinted. ‘Anya. I left my car at home because the van picked me up this morning.’
‘So he’s driving?’
‘Yeah.’
‘Okay then. Call me later. Be safe. I really miss you,’ he replied nonchalantly.
‘I will. You, too.’
She waited for Min Ho to reply but he just hung up. She tilted her head and wondered if he was faking indifference or if he was really okay with it. He sounded a bit bothered, which made her feel a little guilty. She sighed and cursed herself for leaving her phone. She wouldn’t be in such a weird situation if she hadn’t.
‘Who was that?’ Geun Suk suddenly asked.
Uh oh. From an awkward conversation, to another one that’s about to start. I swear, this phone is such bad luck!
‘Mmm? Just someone,’ she replied casually. With Min Ho, she had to be completely honest. She didn’t want to hide anything from him. But she wasn’t obligated to tell Geun Suk everything because… well, he didn’t have to know. Technically, she and Min Ho were in a secret relationship so keeping it from people was just expected of her.
Thankfully, Geun Suk didn’t pry anymore. But she knew that he probably sensed something more in the phone conversation. She wasn’t exactly the best liar. As a matter of fact, panic was probably written all over her face all throughout the call. That was something that would not have gone unnoticed by Geun Suk. She was just relieved that he chose to let it go.
‘What’s with your face? You look like you just ate something strange.’
‘Hyung, does this make any sense?’ Min Ho’s eyebrows were still creased, his hands in his pockets as he stood to face his manager. Up until a while ago, he was pacing anxiously. After he hung up from the call with Shin Hye, something didn’t feel quite right.
‘What?’
‘I mean, she doesn’t answer my calls or texts. And I’m here desperate to talk to her and to see her. You saw me, right? I looked nuts. So when she finally does, I’m over the moon. But then she tells me she’s with someone else,’ he crossed his arms. ‘Which doesn’t make sense because I’m here. Sure, she wasn’t able to answer my calls because of a valid reason, but shouldn’t she be running here instead of there? Because I’m here. She should come to me. Not there. And not with him. This feels weird.’
His manager gave him a confused look. ‘What in the world are you talking about?’
Frustrated, he exhaled and threw his head back. ‘I don’t know.’
‘Is Shin Hye with another man?’
‘No!’ he quickly replied, turning back to him. ‘I mean yeah... but no.’
0/5000
พวกรถ Geun Suk หัวเรื่องในอพาร์ทเมนท์ของเธอ เหตุผลบางอย่างแปลก เธอไม่รู้สึกกังวล คงสงสัยว่า โฮจิมินห์นาที โดยขณะนี้ ทำไมเธอไม่ติดต่อเขา และที่นี่ เธอ รถ Geun Suk มันไม่ได้เหมือนเธอทำอะไรไม่ถูกต้อง แต่มันยังไม่ได้ใจ เธอให้ Geun Suk คร่าว ๆ ด้านข้าง ที่เขากำลังจะมีความสุขเรื่องนี้...
' วา ผมไม่ได้ขับกับคุณในระยะยาว กล่าวว่า Geun Suk cheerfully ขัดจังหวะความคิดของ Shin Hye 'จำได้ว่า เมื่อเรามีที่เดินถนนสุ่มชุน'
เธอยิ้ม weakly ' ใช่ เราจบกิน galbi บวนมาดวท และออกทันที ซึ่งไม่เหมาะสม เพราะเราขับรถชั่วโมง '
'มันทำให้รู้สึกถึงฉัน Geun Suk ตอบกลับ shrugging "เราได้ใช้เวลาร่วมกัน และมันก็สนุก"
Shin Hye ไม่ตอบกลับ และ nodded ศีรษะของเธอแทน
'และ Joon hyung freaked ออกเนื่องจากเขาคิดว่า เรามีนัด เขาเบา ๆ
Shin Hye จำ ในขณะนั้น เธอยัง harbored ความสนใจบนเขา และรู้ว่าผู้จัดการของเธอ แน่นอนว่าสิ่งที่เขาไม่รู้ได้ว่า Geun Suk ไม่อารมณ์ และ แม้ว่าเขาไม่ได้ชอบเธอกลับ ไม่เคยจะได้ทำออกมา
'Alright เขากล่าวว่า 'ก็รอที่นี่' ยิ้มที่เธอ Hye ชินมองรอบ ๆ และรับรู้พวกเขาแล้วมี เธอได้ออกจากรถทันที และบอก Geun Seuk ว่า เธอจะได้ด่วน
เธอ raced ห้องของเธอที่เธอจดจำเธอจากนั้นจึง ทันทีที่เธอรับโทรศัพท์ของเธอ เธอตา widened ที่หมายเลขโทรศัพท์ที่เธอจะพลาด มีจาก Yong Hwa แต่ส่วนเหลือได้จากโฮจิมินห์ Min เธอยังตรวจสอบข้อความของเธอ
นาทีโฮจิมินห์: ว่าคุณจะไม่รับ ยุ่ง?
นาทีโฮจิมินห์: คุณนอนยัง ตื่นนอน ง่วงนอนหัว เรากำลังขึ้นเครื่องบินในบิต ฉันไม่สามารถรอเพื่อดูคุณ :)
นาทีโฮจิมินห์: เพียงร่อนเครื่องบิน คุณจะยังไม่รับ up. ...
นาทีโฮจิมินห์: แจ่มทุกอย่าง ผมกำลังเริ่มจะกังวล
โฮจิมินห์นาที: รึบ้าที่ฉัน เพราะฉันไม่ได้โทรหาคุณเมื่อวานนี้ ขอโทษ ผมไม่ว่างจริง ๆ : (
นาทีโฮจิมินห์: คุณมีบ้านหรือไม่ ผมสามารถปล่อย โดยถ้าคุณต้องการ
นาทีโฮจิมินห์: กำหนดการวันนี้มี?
นาทีโฮจิมินห์: Shin Hye...กรุณาตอบกลับได้ : (
นาทีโฮจิมินห์: ยา PARK SHIN HYE !
นาทีโฮจิมินห์: เพียงโทรหาฉันเมื่อคุณสามารถทำ คิดถึงคุณ
เธอรู้สึกผิดมาก และจะตอบกลับเมื่อเธอจำได้ว่า Geun Suk รอชั้นล่างของเธอ แน่นอนกำลังโฮจิมินห์นาทีจะโทรหาเธอถ้าเธอข้อเขาและเธอไม่แน่ใจว่า มันถูกไปได้สนทนานาน เธอต้องการพูดคุยกับเขา แต่เธอไม่สามารถเก็บรอ Geun Suk
เธอ groaned ใน exasperation และรีบเดินไปประตู
ทันทีที่เธอได้รับกลับมาภายในรถ Geun Suk ขับรถออกจากบ้าน Hong Ki ชิน Hye ไม่สามารถช่วยเหลือ และพิมพ์รวดเร็วตอบ
Shin Hye: Oppa ฉันขอให้ จากโทรศัพท์ของฉันเช้านี้ และเพียงแค่ว่า :( ฉันไม่พูดคุยขณะนี้ดังนั้นเราจะเรียกคุณในไม่กี่นาที หวังว่าเที่ยวบินไร...
เพียงอักษรวินาทีหลังจากเธอส่งข้อความ โทรศัพท์เธอเริ่ม ringing Geun Suk หันไปมองมัน แต่ Shin Hye ได้อย่างรวดเร็วพอที่จะรับเพื่อเขาจะไม่เห็นหน้าจอ เธอมอง Geun Suk ตื่นตระหนกเหมือนกัน
เขามองไปที่ถนน 'ไม่ได้คุณจะตอบว่า'
เธอถ่ายกลับสถานการณ์สมมติเหมือนกลับในเดือนธันวาคม ยกเว้นเวลา เธอกับโฮจิมินห์นาที และ Geun Suk โทรศัพท์หนึ่งนั้น ชิน Hye ปิดตาเธอ และน้ำหนักตัวของเธอ ถ้าเธอจะโทร การตอบสนองของเธอมักจะตกใจ และ ธรรมชาติ – ซึ่งจะทำให้ Geun Suk และโฮจิมินห์นาทีสงสัยว่า ทำไม พวกเขากำลังมากคม – พวกเขาแน่นอนเด่นคาว ถ้าเธอไม่ใช้โทร มันจะไปทำลายหัวใจนาทีโฮจิมินห์ในภายหลังเมื่อเธอบอกเขาว่าทำไมเธอไม่รับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากทั้งหมดที่โทรและข้อความ เธอขึ้นใจของเธอ และเลือกความเสี่ยงมัน
'Yobuseyo' เธอตอบ
' ทำไมต้องคุณออกจากโทรศัพท์ของคุณที่บ้านหรือไม่ คุณเป็นนักแสดงมาก คุณรู้วิธีอันตรายนั่นคือ?'
เสียงนาทีโฮจิมินห์ถูกขี้เล่น เธอยิ้ม 'Mianhe'
' สำคัญ คุณมีแฟนที่เขาไม่ได้ยินจากคุณแม้เพียงชั่วโมงบ้าไป ผมได้พยายามโทรหาคุณ ' เขาหยุดชั่วคราว ' หกชั่วโมง 6 .'
เธอมอง Geun Suk ที่ถูกเน้นอยู่ ' นั่นคือการโกหก คุณไม่ได้โทรหาผมเมื่อวานนี้ เธอตอบ
เธอสังเกตเห็น Geun Suk มองสั้น ๆ ที่เธอ เธอไม่แน่ใจว่าเขาจับบนยัง
'ที่ไม่มีข้อยกเว้นเนื่องจากพวกเขาทำให้ฉันทำงานทุกวัน นาทีโฮเสียงลดลง 'ฉันคิดว่า คุณไม่ได้ตอบโทรศัพท์ของฉันเพื่อกลับที่ผม'
เธอ scoffed 'ฉันไม่ว่า petty '
เธออยากบอกเพิ่มเติม เธออยากถามเขาเกี่ยวกับเที่ยวบินของเขา หรือเขา แต่เธอไม่คิดว่า การสนทนา lovey-dovey ที่อยู่ที่เหมาะสมขณะที่เธอถูกขังในรถกับคนอื่น การสนทนาได้สั้นมาก แต่แล้ว เธอรู้สึกตกใจ
โฮจิมินห์นาทีต้องมีเหตุการณ์ เกินไป เนื่องจากมีถูกหยุดชั่วคราวก่อนเขาตอบกลับ ' ทำไมนะคุณไม่พูดคุยขณะนี้ ถ้าคุณออกจากโทรศัพท์ของคุณที่บ้าน แล้วนั่นหมายความว่า คุณหน้าแรกตอนนี้ ขวา?'
'Uhm เธอบิต lip ของเธอ "จริง ๆ ไม่ ฉันทิ้ง โดยอพาร์ทเมนท์จะได้รับมันและซ้ายขวา เธอบอก 'ฉันเพื่อดูเพื่อน'
'เพื่อน' โฮจิมินห์นาทีถาม
ขณะนี้ เธอรู้ว่า Geun Suk เต็มฟัง
'Lee Hong Ki คุณรู้จักเขา ขวา เกาะ FT คุณทราบ ผู้สร้าง...' เธอหยุด midsentence และให้ Geun Suk รวดเร็วด้านข้างอีกด้วย
'Ah ใช่ แน่นอนฉันรู้ว่าเขา โฮนาทีตอบ 'ผมจำได้ว่า คุณบอกเขาได้เป็นอุบัติเหตุ'
' อีโอ ต้องป่วยการกู้คืน เขาได้รับ texting ฉันว่า เขาจะเบื่อดังนั้นเพื่อเราเราเพิ่งไปเยี่ยมเขาจะ '
' เรา กับคุณคือใคร? "
ชิน Hye คิดไม่ซ่อนความจริงที่ว่าเขากับ Geun Suk จากโฮจิมินห์นาทีได้ เธอแค่กังวลว่า เมื่อชื่อ Geun Suk มาค่า ให้เหตุผล Geun Suk ขอเธอที่เธอพูดกับ และโพรบเธอ มีคำถามเพิ่มเติม มันไม่เหมือนเวลาเหมาะสมเพื่อจะบอกว่า เธอมีเดทโฮจิมินห์นาที ไม่ต้องพูดถึง oppa Geun Suk tops โฮจิมินห์นาที oppa ขึ้นบัญชีดำ เธอไม่เชื่อว่า เธอคิดจะ แต่โฮจิมินห์นาทีคงจะอิจฉาน้อยถ้า Yong Hwa ได้
เธอปรับใจของเธอในสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปได้
'oppa Geun Suk เธอตอบกลับได้ เป็น Geun Suk ได้ยินชื่อของเขา เขาก็หันไป Shin Hye curiously.
มีหยุดการตั้งครรภ์ก่อนนาทีโฮจิมินห์ทำเสียง 'Jang Geun Suk '
'Mmm เธอตอบ weakly
มีหยุดอีก ' เค เมื่อคุณจะบ้าน?'
'คงก่อนเวลาอาหารค่ำ'
'Arasso มีคุณกับเขาตอนนี้? "
' ใช่ เราอยู่บนทางของเรามีกัน ' ชิน Hye พยายามเสียงตามที่แสดงกลับเป็นไปได้ จริง ๆ ไม่ใหญ่
'คุณขับ '
Shin Hye squinted ' Anya ผมไปรถที่บ้านเนื่องจากรถตู้รับฉันเช้านี้ '
'เพื่อที่เขาจะขับรถหรือไม่'
'ใช่'
' โอเควันนั้น ติดต่อในภายหลัง จะปลอดภัย จริง ๆ คิดถึง, "เขาตอบกลับ nonchalantly.
' ฉันจะ คุณ เกินไป.'
เธอรอนาทีโฮตอบกลับ แต่เขาแขวนไว้ เธอยืดศีรษะของเธอ และสงสัยว่า ถ้าเขาถูก faking ท่าน หรือ ว่าเขามีไรจริง ๆ ด้วย แต่เขาเพียงแห่งบิตขิม ซึ่งทำให้เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย เธอถอนหายใจ และสาปตัวเองสำหรับออกจากโทรศัพท์ของเธอ เธอจะไม่อยู่ในสถานการณ์แปลก ๆ ถ้าเธอไม่ได้.
"ใครนะ" Geun Suk ก็ถาม
Uh โอ้ จากการตกใจสนทนา การหนึ่งเป็นการเริ่มต้น ผมขอสาบาน โทรศัพท์นี้เป็นโชคร้ายดังกล่าว!
"ววดดดด เพียงคน เธอตอบลวก ๆ กับโฮจิมินห์นาที เธอก็จะซื่อสัตย์อย่างสมบูรณ์ เธอไม่ต้องการจะซ่อนอะไรจากเขา แต่เธอไม่ได้จะบอก Geun Suk ทุกอย่างเพราะ...ดี เขาไม่ได้รู้ เทคนิค เธอและโฮจิมินห์นาทีนำในความสัมพันธ์ลับเพียงคาดว่ารักษาจากคนของ her.
ขอบคุณ Geun Suk ไม่ pry อีกต่อไป แต่เธอรู้ว่า เขาคงทรงสิ่งเพิ่มเติมในการสนทนาโทรศัพท์ เธอไม่เหมือนคนโกหกที่สุด ว่ากันตามจริง คงกล่าวตกใจทั่วใบหน้าทั้งหมดตลอดสาย ที่มีบางสิ่งบางอย่างที่จะไม่ได้ไปสังเกต โดย Geun Suk เธอปลดปล่อยเพียงว่า เขาเลือกที่จะปล่อยให้มันไป
' คืออะไรกับใบหน้าของคุณหรือไม่ คุณดูเหมือนคุณกินอะไรแปลก '
'Hyung ไม่ทำให้รู้สึกใด ๆ ' นาทีโฮคิ้วก็ยังผ้าเป็นรอยย่น เขามือในกระเป๋าของเขาขณะที่เขายืนต้องเผชิญกับผู้จัดการของเขา จนถึงขณะที่ผ่านมา เขาถูก pacing กังวลใจ หลังจากที่เขาแขวนไว้จากการโทรกับ Shin Hye บางสิ่งบางอย่างไม่รู้สึกค่อนข้างขวา
'อย่างไร'
"ผมหมายถึง เธอไม่ตอบโทรศัพท์หรือข้อความของฉัน และฉันอยู่ที่นี่หมดหวัง เพื่อพูดคุยกับเธอ และดูเธอ คุณเห็นฉัน ขวา ผมมองถั่ว ดังนั้นเมื่อเธอในที่สุดไม่ ฉันอยู่บนดวงจันทร์ แต่แล้ว เธอบอกเธออยู่กับคนอื่น, "เขาข้ามแผ่นดินของเขา ' ซึ่งไม่เหมาะสม เพราะฉันอยู่ที่นี่ แน่นอน เธอไม่สามารถที่จะตอบรับการเรียกของฉันเนื่องจากเหตุผลที่ถูกต้อง แต่ไม่ควรเธอทำงานที่นี่แทนที่จะมี เพราะฉันอยู่ที่นี่ เธอจะมาหาฉัน ไม่มีการ ไม่ มีเขา นี้รู้สึกแปลก ๆ '
ผู้จัดการของเขาให้เขาดูสับสน 'อะไรในโลก คุณพูดถึง'
ผิดหวัง exhaled และโยนหัวกลับ 'อย่า'
'คือ Shin Hye กับคนอื่น "
'ไม่ ' อย่างรวดเร็วอย่างเบิกบาน หันหลังกลับไป "ผมหมายถึง ใช่...แต่ไม่ '
' วา ผมไม่ได้ขับกับคุณในระยะยาว กล่าวว่า Geun Suk cheerfully ขัดจังหวะความคิดของ Shin Hye 'จำได้ว่า เมื่อเรามีที่เดินถนนสุ่มชุน'
เธอยิ้ม weakly ' ใช่ เราจบกิน galbi บวนมาดวท และออกทันที ซึ่งไม่เหมาะสม เพราะเราขับรถชั่วโมง '
'มันทำให้รู้สึกถึงฉัน Geun Suk ตอบกลับ shrugging "เราได้ใช้เวลาร่วมกัน และมันก็สนุก"
Shin Hye ไม่ตอบกลับ และ nodded ศีรษะของเธอแทน
'และ Joon hyung freaked ออกเนื่องจากเขาคิดว่า เรามีนัด เขาเบา ๆ
Shin Hye จำ ในขณะนั้น เธอยัง harbored ความสนใจบนเขา และรู้ว่าผู้จัดการของเธอ แน่นอนว่าสิ่งที่เขาไม่รู้ได้ว่า Geun Suk ไม่อารมณ์ และ แม้ว่าเขาไม่ได้ชอบเธอกลับ ไม่เคยจะได้ทำออกมา
'Alright เขากล่าวว่า 'ก็รอที่นี่' ยิ้มที่เธอ Hye ชินมองรอบ ๆ และรับรู้พวกเขาแล้วมี เธอได้ออกจากรถทันที และบอก Geun Seuk ว่า เธอจะได้ด่วน
เธอ raced ห้องของเธอที่เธอจดจำเธอจากนั้นจึง ทันทีที่เธอรับโทรศัพท์ของเธอ เธอตา widened ที่หมายเลขโทรศัพท์ที่เธอจะพลาด มีจาก Yong Hwa แต่ส่วนเหลือได้จากโฮจิมินห์ Min เธอยังตรวจสอบข้อความของเธอ
นาทีโฮจิมินห์: ว่าคุณจะไม่รับ ยุ่ง?
นาทีโฮจิมินห์: คุณนอนยัง ตื่นนอน ง่วงนอนหัว เรากำลังขึ้นเครื่องบินในบิต ฉันไม่สามารถรอเพื่อดูคุณ :)
นาทีโฮจิมินห์: เพียงร่อนเครื่องบิน คุณจะยังไม่รับ up. ...
นาทีโฮจิมินห์: แจ่มทุกอย่าง ผมกำลังเริ่มจะกังวล
โฮจิมินห์นาที: รึบ้าที่ฉัน เพราะฉันไม่ได้โทรหาคุณเมื่อวานนี้ ขอโทษ ผมไม่ว่างจริง ๆ : (
นาทีโฮจิมินห์: คุณมีบ้านหรือไม่ ผมสามารถปล่อย โดยถ้าคุณต้องการ
นาทีโฮจิมินห์: กำหนดการวันนี้มี?
นาทีโฮจิมินห์: Shin Hye...กรุณาตอบกลับได้ : (
นาทีโฮจิมินห์: ยา PARK SHIN HYE !
นาทีโฮจิมินห์: เพียงโทรหาฉันเมื่อคุณสามารถทำ คิดถึงคุณ
เธอรู้สึกผิดมาก และจะตอบกลับเมื่อเธอจำได้ว่า Geun Suk รอชั้นล่างของเธอ แน่นอนกำลังโฮจิมินห์นาทีจะโทรหาเธอถ้าเธอข้อเขาและเธอไม่แน่ใจว่า มันถูกไปได้สนทนานาน เธอต้องการพูดคุยกับเขา แต่เธอไม่สามารถเก็บรอ Geun Suk
เธอ groaned ใน exasperation และรีบเดินไปประตู
ทันทีที่เธอได้รับกลับมาภายในรถ Geun Suk ขับรถออกจากบ้าน Hong Ki ชิน Hye ไม่สามารถช่วยเหลือ และพิมพ์รวดเร็วตอบ
Shin Hye: Oppa ฉันขอให้ จากโทรศัพท์ของฉันเช้านี้ และเพียงแค่ว่า :( ฉันไม่พูดคุยขณะนี้ดังนั้นเราจะเรียกคุณในไม่กี่นาที หวังว่าเที่ยวบินไร...
เพียงอักษรวินาทีหลังจากเธอส่งข้อความ โทรศัพท์เธอเริ่ม ringing Geun Suk หันไปมองมัน แต่ Shin Hye ได้อย่างรวดเร็วพอที่จะรับเพื่อเขาจะไม่เห็นหน้าจอ เธอมอง Geun Suk ตื่นตระหนกเหมือนกัน
เขามองไปที่ถนน 'ไม่ได้คุณจะตอบว่า'
เธอถ่ายกลับสถานการณ์สมมติเหมือนกลับในเดือนธันวาคม ยกเว้นเวลา เธอกับโฮจิมินห์นาที และ Geun Suk โทรศัพท์หนึ่งนั้น ชิน Hye ปิดตาเธอ และน้ำหนักตัวของเธอ ถ้าเธอจะโทร การตอบสนองของเธอมักจะตกใจ และ ธรรมชาติ – ซึ่งจะทำให้ Geun Suk และโฮจิมินห์นาทีสงสัยว่า ทำไม พวกเขากำลังมากคม – พวกเขาแน่นอนเด่นคาว ถ้าเธอไม่ใช้โทร มันจะไปทำลายหัวใจนาทีโฮจิมินห์ในภายหลังเมื่อเธอบอกเขาว่าทำไมเธอไม่รับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากทั้งหมดที่โทรและข้อความ เธอขึ้นใจของเธอ และเลือกความเสี่ยงมัน
'Yobuseyo' เธอตอบ
' ทำไมต้องคุณออกจากโทรศัพท์ของคุณที่บ้านหรือไม่ คุณเป็นนักแสดงมาก คุณรู้วิธีอันตรายนั่นคือ?'
เสียงนาทีโฮจิมินห์ถูกขี้เล่น เธอยิ้ม 'Mianhe'
' สำคัญ คุณมีแฟนที่เขาไม่ได้ยินจากคุณแม้เพียงชั่วโมงบ้าไป ผมได้พยายามโทรหาคุณ ' เขาหยุดชั่วคราว ' หกชั่วโมง 6 .'
เธอมอง Geun Suk ที่ถูกเน้นอยู่ ' นั่นคือการโกหก คุณไม่ได้โทรหาผมเมื่อวานนี้ เธอตอบ
เธอสังเกตเห็น Geun Suk มองสั้น ๆ ที่เธอ เธอไม่แน่ใจว่าเขาจับบนยัง
'ที่ไม่มีข้อยกเว้นเนื่องจากพวกเขาทำให้ฉันทำงานทุกวัน นาทีโฮเสียงลดลง 'ฉันคิดว่า คุณไม่ได้ตอบโทรศัพท์ของฉันเพื่อกลับที่ผม'
เธอ scoffed 'ฉันไม่ว่า petty '
เธออยากบอกเพิ่มเติม เธออยากถามเขาเกี่ยวกับเที่ยวบินของเขา หรือเขา แต่เธอไม่คิดว่า การสนทนา lovey-dovey ที่อยู่ที่เหมาะสมขณะที่เธอถูกขังในรถกับคนอื่น การสนทนาได้สั้นมาก แต่แล้ว เธอรู้สึกตกใจ
โฮจิมินห์นาทีต้องมีเหตุการณ์ เกินไป เนื่องจากมีถูกหยุดชั่วคราวก่อนเขาตอบกลับ ' ทำไมนะคุณไม่พูดคุยขณะนี้ ถ้าคุณออกจากโทรศัพท์ของคุณที่บ้าน แล้วนั่นหมายความว่า คุณหน้าแรกตอนนี้ ขวา?'
'Uhm เธอบิต lip ของเธอ "จริง ๆ ไม่ ฉันทิ้ง โดยอพาร์ทเมนท์จะได้รับมันและซ้ายขวา เธอบอก 'ฉันเพื่อดูเพื่อน'
'เพื่อน' โฮจิมินห์นาทีถาม
ขณะนี้ เธอรู้ว่า Geun Suk เต็มฟัง
'Lee Hong Ki คุณรู้จักเขา ขวา เกาะ FT คุณทราบ ผู้สร้าง...' เธอหยุด midsentence และให้ Geun Suk รวดเร็วด้านข้างอีกด้วย
'Ah ใช่ แน่นอนฉันรู้ว่าเขา โฮนาทีตอบ 'ผมจำได้ว่า คุณบอกเขาได้เป็นอุบัติเหตุ'
' อีโอ ต้องป่วยการกู้คืน เขาได้รับ texting ฉันว่า เขาจะเบื่อดังนั้นเพื่อเราเราเพิ่งไปเยี่ยมเขาจะ '
' เรา กับคุณคือใคร? "
ชิน Hye คิดไม่ซ่อนความจริงที่ว่าเขากับ Geun Suk จากโฮจิมินห์นาทีได้ เธอแค่กังวลว่า เมื่อชื่อ Geun Suk มาค่า ให้เหตุผล Geun Suk ขอเธอที่เธอพูดกับ และโพรบเธอ มีคำถามเพิ่มเติม มันไม่เหมือนเวลาเหมาะสมเพื่อจะบอกว่า เธอมีเดทโฮจิมินห์นาที ไม่ต้องพูดถึง oppa Geun Suk tops โฮจิมินห์นาที oppa ขึ้นบัญชีดำ เธอไม่เชื่อว่า เธอคิดจะ แต่โฮจิมินห์นาทีคงจะอิจฉาน้อยถ้า Yong Hwa ได้
เธอปรับใจของเธอในสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปได้
'oppa Geun Suk เธอตอบกลับได้ เป็น Geun Suk ได้ยินชื่อของเขา เขาก็หันไป Shin Hye curiously.
มีหยุดการตั้งครรภ์ก่อนนาทีโฮจิมินห์ทำเสียง 'Jang Geun Suk '
'Mmm เธอตอบ weakly
มีหยุดอีก ' เค เมื่อคุณจะบ้าน?'
'คงก่อนเวลาอาหารค่ำ'
'Arasso มีคุณกับเขาตอนนี้? "
' ใช่ เราอยู่บนทางของเรามีกัน ' ชิน Hye พยายามเสียงตามที่แสดงกลับเป็นไปได้ จริง ๆ ไม่ใหญ่
'คุณขับ '
Shin Hye squinted ' Anya ผมไปรถที่บ้านเนื่องจากรถตู้รับฉันเช้านี้ '
'เพื่อที่เขาจะขับรถหรือไม่'
'ใช่'
' โอเควันนั้น ติดต่อในภายหลัง จะปลอดภัย จริง ๆ คิดถึง, "เขาตอบกลับ nonchalantly.
' ฉันจะ คุณ เกินไป.'
เธอรอนาทีโฮตอบกลับ แต่เขาแขวนไว้ เธอยืดศีรษะของเธอ และสงสัยว่า ถ้าเขาถูก faking ท่าน หรือ ว่าเขามีไรจริง ๆ ด้วย แต่เขาเพียงแห่งบิตขิม ซึ่งทำให้เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย เธอถอนหายใจ และสาปตัวเองสำหรับออกจากโทรศัพท์ของเธอ เธอจะไม่อยู่ในสถานการณ์แปลก ๆ ถ้าเธอไม่ได้.
"ใครนะ" Geun Suk ก็ถาม
Uh โอ้ จากการตกใจสนทนา การหนึ่งเป็นการเริ่มต้น ผมขอสาบาน โทรศัพท์นี้เป็นโชคร้ายดังกล่าว!
"ววดดดด เพียงคน เธอตอบลวก ๆ กับโฮจิมินห์นาที เธอก็จะซื่อสัตย์อย่างสมบูรณ์ เธอไม่ต้องการจะซ่อนอะไรจากเขา แต่เธอไม่ได้จะบอก Geun Suk ทุกอย่างเพราะ...ดี เขาไม่ได้รู้ เทคนิค เธอและโฮจิมินห์นาทีนำในความสัมพันธ์ลับเพียงคาดว่ารักษาจากคนของ her.
ขอบคุณ Geun Suk ไม่ pry อีกต่อไป แต่เธอรู้ว่า เขาคงทรงสิ่งเพิ่มเติมในการสนทนาโทรศัพท์ เธอไม่เหมือนคนโกหกที่สุด ว่ากันตามจริง คงกล่าวตกใจทั่วใบหน้าทั้งหมดตลอดสาย ที่มีบางสิ่งบางอย่างที่จะไม่ได้ไปสังเกต โดย Geun Suk เธอปลดปล่อยเพียงว่า เขาเลือกที่จะปล่อยให้มันไป
' คืออะไรกับใบหน้าของคุณหรือไม่ คุณดูเหมือนคุณกินอะไรแปลก '
'Hyung ไม่ทำให้รู้สึกใด ๆ ' นาทีโฮคิ้วก็ยังผ้าเป็นรอยย่น เขามือในกระเป๋าของเขาขณะที่เขายืนต้องเผชิญกับผู้จัดการของเขา จนถึงขณะที่ผ่านมา เขาถูก pacing กังวลใจ หลังจากที่เขาแขวนไว้จากการโทรกับ Shin Hye บางสิ่งบางอย่างไม่รู้สึกค่อนข้างขวา
'อย่างไร'
"ผมหมายถึง เธอไม่ตอบโทรศัพท์หรือข้อความของฉัน และฉันอยู่ที่นี่หมดหวัง เพื่อพูดคุยกับเธอ และดูเธอ คุณเห็นฉัน ขวา ผมมองถั่ว ดังนั้นเมื่อเธอในที่สุดไม่ ฉันอยู่บนดวงจันทร์ แต่แล้ว เธอบอกเธออยู่กับคนอื่น, "เขาข้ามแผ่นดินของเขา ' ซึ่งไม่เหมาะสม เพราะฉันอยู่ที่นี่ แน่นอน เธอไม่สามารถที่จะตอบรับการเรียกของฉันเนื่องจากเหตุผลที่ถูกต้อง แต่ไม่ควรเธอทำงานที่นี่แทนที่จะมี เพราะฉันอยู่ที่นี่ เธอจะมาหาฉัน ไม่มีการ ไม่ มีเขา นี้รู้สึกแปลก ๆ '
ผู้จัดการของเขาให้เขาดูสับสน 'อะไรในโลก คุณพูดถึง'
ผิดหวัง exhaled และโยนหัวกลับ 'อย่า'
'คือ Shin Hye กับคนอื่น "
'ไม่ ' อย่างรวดเร็วอย่างเบิกบาน หันหลังกลับไป "ผมหมายถึง ใช่...แต่ไม่ '
การแปล กรุณารอสักครู่..
พวกเขาอยู่ในรถกึนซอกที่มุ่งหน้าไปยังอพาร์ตเมนต์ของเธอ ด้วยเหตุผลบางลางเธอก็รู้สึกกังวล มินโฮก็อาจจะสงสัยว่าทำไมตอนนี้เธอไม่ได้ติดต่อเขาและที่นี่เธอเป็นในรถของกึนซอก มันก็ไม่ชอบที่เธอกำลังทำอะไรผิด แต่ก็ยังไม่ได้รู้สึกขวา เธอให้กึนซอกด้านข้างอย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้จะมีความสุขเกี่ยวกับเรื่องนี้ ... 'วาฉันไม่ได้ผลักดันกับคุณในระยะยาวดังนั้น' กึนซอกกล่าวว่ามีความสุข, ขัดจังหวะความคิดของชินเฮ 'จำไว้ว่าเมื่อเรามีการเดินทางถนนที่สุ่มไปยัง Chuncheon? เธอยิ้มอย่างอ่อน 'ใช่ เราจบลงด้วยการรับประทานอาหารที่ Dak Galbi และออกทันที ซึ่งไม่ได้ทำให้ความรู้สึกเพราะเราขับรถเป็นเวลาหลายชั่วโมง. 'มันทำให้รู้สึกถึงฉัน' กึนซอกตอบยัก 'เราได้ใช้เวลาร่วมกันและมันก็สนุก. ชินเฮไม่ตอบและพยักหน้าเธอแทน'และจุนฮยอง freaked ออกเพราะเขาคิดว่าเรากำลังคบ' เขาหัวเราะชินเฮจำ ในขณะที่เธอยังคงเก็บงำความสนใจเกี่ยวกับเขาและผู้จัดการของเธอรู้ว่า แน่นอนสิ่งที่เขาไม่เคยรู้ว่ากึนซอกก็ใช้งานไม่ได้อารมณ์ และแม้ว่าเขาไม่เหมือนหลังของเธอก็จะไม่ได้ทำงานออก'เอาล่ะ "เขากล่าวว่า 'ฉันจะรอที่นี่. เขายิ้มให้เธอ ชินเฮมองไปรอบ ๆ และตระหนักว่าพวกเขามีอยู่แล้ว ทันทีที่เธอได้ออกจากรถและบอก Geun Seuk ว่าเธอจะรวดเร็วเธอวิ่งไปที่ห้องของเธอที่เธอจำได้ว่าเธอทิ้งมันไว้ ทันทีที่เธอรับโทรศัพท์ของเธอดวงตาของเธอกว้างขึ้นที่จำนวนของสายที่เธอคิดถึง มีผู้หญิงคนหนึ่งจากยงฮวา แต่ส่วนที่เหลือมาจากมินโฮ เธอยังได้รับการตรวจสอบข้อความของเธอมินโฮ: วิธีมาคุณไม่ได้หยิบขึ้นมา? ที่คุณกำลังยุ่ง? มินโฮ: คุณยังคงนอนหลับ ตื่นขึ้นมาในหัวง่วงนอน! เรากำลังขึ้นเครื่องบินในบิต ฉันไม่สามารถรอที่จะเห็นคุณ :) มินโฮ: เครื่องบินลงจอดเพียงแค่ คุณยังไม่ได้หยิบขึ้นมา ... มินโฮ: เป็นทุกอย่างโอเค? ฉันเริ่มที่จะกังวลมินโฮ: คุณบ้าที่ผมเพราะผมไม่ได้โทรหาคุณเมื่อวานนี้หรือ ฉันขอโทษ ผมยุ่งจริงๆ : ( มินโฮ: คุณบ้านที่ฉันสามารถลดลงถ้าคุณต้องการ? มินโฮ: คุณมีกำหนดการในวันนี้มินโฮ: ชินเฮ ... โปรดตอบ. ( มินโฮ:! YA PARK ชินเฮมินโฮ: เพียงแค่โทรหาฉันเมื่อคุณสามารถ. ฉันคิดถึงเธอรู้สึกผิดมากและกำลังจะตอบเมื่อเธอจำได้ว่ากึนซอกได้รับการรอคอยสำหรับชั้นล่างของเธอ. มินโฮก็แน่นอนจะเรียกเธอว่าเธอตำราเขาและเธอก็แน่ใจว่า เป็นไปได้สนทนายาว. เธออยากจะพูดคุยกับเขา แต่เธอก็ไม่สามารถเก็บกึนซอกรอเธอครางในความโกรธเคืองและรีบเดินไปที่ประตูทันทีที่เธอได้กลับมาภายในรถ, กึนซอกขับรถออกไป บ้าน Hong Ki ของชินเฮไม่สามารถช่วยมันและพิมพ์ตอบกลับอย่างรวดเร็ว. ชินเฮ: พี่ผมขอโทษผมออกจากโทรศัพท์ของฉันเช้านี้และเพิ่งได้มัน.. (ฉันไม่สามารถพูดได้ในขณะนี้ดังนั้นฉัน จะโทรหาคุณในไม่กี่นาที. ฉันหวังว่าเที่ยวบินของคุณก็ไม่เป็นไร ... แท้จริงเพียงเสี้ยววินาทีหลังจากที่เธอส่งข้อความโทรศัพท์ของเธอเริ่มดังขึ้น. กึนซอกหันไปมองมัน แต่ชินเฮได้อย่างรวดเร็วพอที่จะหยิบมันขึ้นมาเพื่อให้เขา จะไม่เห็นหน้าจอ เธอมองที่กึนซอกเล็กน้อยตกใจเขามองย้อนกลับไปที่ถนน 'คุณไม่ไปตอบว่า' เธอประกายกลับไปที่สถานการณ์ที่คล้ายกันกลับในเดือนธันวาคม ยกเว้นเวลาที่เธออยู่กับมินโฮและกึนซอกเป็นคนหนึ่งที่โทร ชินเฮปิดตาของเธอและชั่งน้ำหนักตัวเลือกของเธอ ถ้าเธอจะเรียกการตอบสนองของเธอจะมีโอกาสมากที่สุดจะอึดอัดใจและแปลกประหลาด - ที่จะทำให้ทั้งสองกึนซอกและมินโฮสงสัยว่าทำไม พวกเขากำลังคมมาก - พวกเขาแน่นอนจะพบว่ามันคาว ถ้าเธอไม่รับสายได้มันจะทำลายหัวใจของมินโฮในภายหลังเมื่อเธอบอกเขาว่าทำไมเธอไม่ได้รับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ทุกสายและข้อความ เธอขึ้นใจของเธอและตัดสินใจที่จะเสี่ยงมัน'Yobuseyo,' เธอตอบ'ทำไมคุณจะออกจากโทรศัพท์ของคุณที่บ้าน คุณเป็นนักแสดงที่มีงานยุ่งมาก คุณรู้วิธีที่เป็นอันตราย? เสียงมินโฮเป็นขี้เล่น เธอยิ้ม 'Mianhe. 'ที่สำคัญคุณมีแฟนที่ไปบ้าถ้าเขาไม่ได้ยินจากคุณแม้เพียงหนึ่งชั่วโมง ฉันได้รับการพยายามที่จะโทรหาคุณ "เขาหยุดชั่วคราว 'หกชั่วโมง หก. เธอมองที่กึนซอกที่กำลังจดจ่ออยู่กับถนน 'นั่นเป็นเรื่องโกหก คุณไม่ได้โทรหาฉันเมื่อวานนี้ 'เธอตอบว่าเธอสังเกตเห็นกึนซอกอย่างรวดเร็วในเวลาสั้น ๆ ที่เธอ เธอก็ไม่แน่ใจว่าเขายังติดอยู่บน'นั่นเป็นข้อยกเว้นเพราะพวกเขาทำให้ผมทำงานทุกวัน' เสียงมินโฮลดลง 'ฉันคิดว่าคุณไม่ได้รับการตอบรับสายของฉันที่จะได้รับกลับมาที่ฉัน. เธอด่า 'ฉันไม่ว่าจิ๊บจ๊อย. เธออยากจะพูดมากขึ้น เธออยากจะถามเขาเกี่ยวกับเที่ยวบินของเขาหรือที่ซึ่งเขาได้ แต่เธอก็ไม่ได้คิดว่าการสนทนา Lovey Dovey-มีความเหมาะสมในขณะที่เธอถูกกักขังอยู่ในรถกับผู้ชายคนอื่น การสนทนาที่ได้รับในระยะสั้นเพื่อให้ห่างไกล แต่แล้วเธอก็รู้สึกอึดอัดใจที่มินโฮต้องรู้สึกมันเกินไปเพราะมีการหยุดก่อนที่เขาจะตอบ 'ทำไมคุณบอกว่าคุณไม่สามารถพูดคุยในขณะนี้ ถ้าคุณออกจากโทรศัพท์ของคุณที่บ้านแล้วนั่นหมายความว่าคุณอยู่บ้านตอนนี้ใช่ไหม ' 'Uhm,' เธอกัดริมฝีปากของเธอ 'ไม่จริง ฉันเพิ่งลดลงอพาร์ทเมนจะได้รับมันและซ้ายทันที 'เธอบอกเขาว่า 'ฉันในทางของฉันจะเห็นเพื่อน. 'เพื่อน? มินโฮถามเวลานี้เธอรู้ว่ากึนซอกได้รับการอย่างเต็มที่ฟัง'ลีฮงกิ คุณจะรู้ว่าเขาใช่มั้ย FT เกาะ คุณจะรู้ว่าคนที่ร้องเพลง ... 'เธอหยุด midsentence และให้กึนซอกอีกด้านข้างอย่างรวดเร็ว'โอ้ใช่ แน่นอนฉันรู้ว่าเขาว่า 'มินโฮตอบ 'ผมจำได้ว่าคุณบอกผมว่าเขาได้เข้าอุบัติเหตุ. 'Eo เขาต้องการหกสัปดาห์ในการกู้คืน เขาถูกส่งข้อความของผมว่าเขาเบื่อดังนั้นเราก็ไปเยี่ยมเขาสำหรับบิต. เรา? คุณเป็นใครด้วย ' ชินเฮมีความตั้งใจของการซ่อนความจริงที่ว่าเขาอยู่กับกึนซอกจากมินโฮไม่ เธอเป็นห่วงเพียงแค่ว่าเมื่อชื่อกึนซอกมาขึ้นก็จะให้กึนซอกเหตุผลที่จะถามเธอที่เธอได้พูดคุยกับและแสดงความคิดเห็นของเธอกับคำถามมากขึ้น มันไม่ได้ดูเหมือนเวลาที่เหมาะสมที่จะบอกเขาว่าเธอกำลังคบมินโฮ ไม่พูดถึงกึนซอกพี่ท็อปส์ซูบัญชีดำมินโฮโอปป้าของ เธอไม่สามารถเชื่อว่าเธอคิดว่ามัน แต่มินโฮอาจจะน้อยลงหากอิจฉายงฮวาได้อยู่กับพวกเขาเธอปรับอากาศใจของเธอสำหรับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไป'พี่กึนซอก' เธอตอบ ทันทีที่กึนซอกเคยได้ยินชื่อของเขาเขาหันไปชินเฮอยากรู้อยากเห็นมีการหยุดการตั้งครรภ์ก่อนที่มินโฮทำเสียง 'จางกึนซอก?' 'อืม' เธอตอบที่ไม่ค่อยมีการหยุดอีก 'เอาล่ะ เมื่อคุณจะได้รับการบ้าน ' 'น่าจะเป็นก่อนเวลาอาหารค่ำ. 'Arasso คุณอยู่กับเขาตอนนี้? ' 'ใช่ เราในทางของเรามี. ชินเฮพยายามที่จะเสียงกลับมาวางที่เป็นไปได้ จริงๆมันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่'คุณกำลังขับรถ' ชินเฮ squinted 'ย่า ผมออกจากรถของฉันที่บ้านเพราะรถตู้มารับฉันเช้านี้. 'ดังนั้นเขาจึงขับรถ? ใช่. ' 'โอเคแล้ว โทรหาฉันในภายหลัง ปลอดภัย ผมคิดถึงคุณ "เขาตอบอย่างเมินเฉย'ฉันจะ คุณมากเกินไป. เธอรอมินโฮตอบ แต่เขาก็แขวนขึ้น เธอเอียงศีรษะของเธอและสงสัยว่าเขาแกล้งไม่แยแสหรือถ้าเขาเป็นจริงๆโอเคกับมัน เขาเป่าบิตใส่ใจซึ่งทำให้เธอรู้สึกว่ามีความผิดเล็กน้อย เธอถอนหายใจและสาปแช่งตัวเองออกจากโทรศัพท์ของเธอ เธอจะไม่อยู่ในสถานการณ์ดังกล่าวแปลกถ้าเธอไม่ได้มีใครเป็นที่? กึนซอกก็ถามโอ๊ะ จากการสนทนาอึดอัดไปยังอีกที่หนึ่งที่เกี่ยวกับการเริ่มต้น ฉันสาบานโทรศัพท์นี้เป็นโชคร้ายดังกล่าว'อืม? เพียงแค่ใครสักคน 'เธอตอบอย่างไม่เป็นทางการ กับมินโฮเธอมีความซื่อสัตย์อย่างสมบูรณ์ เธอไม่ต้องการที่จะซ่อนอะไรจากเขา แต่เธอก็ไม่จำเป็นต้องบอกกึนซอกทุกอย่างเพราะ ... ดีเขาก็ไม่จำเป็นต้องรู้ เทคนิค, เธอกับมินโฮอยู่ในความสัมพันธ์ที่เป็นความลับเพื่อการรักษาจากคนที่ถูกคาดหวังเพียงของเธอขอบคุณกึนซอกไม่ได้อีกต่อไปแงะ แต่เธอรู้ว่าเขาอาจจะรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างมากขึ้นในการสนทนาทางโทรศัพท์ เธอเป็นคนที่ไม่ได้ว่าคนโกหกที่ดีที่สุด เป็นเรื่องของความเป็นจริงที่น่ากลัวก็อาจจะเขียนทั่วใบหน้าของเธอตลอดสาย นั่นคือสิ่งที่จะไม่ได้ไปสังเกตโดยกึนซอก เธอรู้สึกโล่งใจเพียงว่าเขาเลือกที่จะปล่อยมันไป'มีอะไรที่มีใบหน้าของคุณหรือไม่ คุณมีลักษณะเหมือนที่คุณเพิ่งกินอะไรแปลก ๆ . 'ฮยองนี้ไม่ได้ทำให้รู้สึกใด ๆ ? คิ้วของมินโฮก็ยังคงเป็นรอยพับมือของเขาในกระเป๋าของเขาในขณะที่เขายืนอยู่ต้องเผชิญกับผู้จัดการของเขา จนถึงขณะที่ผ่านมาเขาก็เดินไปเดินมาอย่างใจจดใจจ่อ หลังจากที่เขาแขวนขึ้นจากการเรียกด้วยชินเฮ, สิ่งที่ไม่ได้รู้สึกค่อนข้างขวา'อะไร' 'ฉันหมายความว่าเธอไม่รับสายหรือข้อความของฉัน และฉันที่นี่หมดหวังที่จะพูดคุยกับเธอและเห็นเธอ คุณเห็นฉันใช่ไหม ผมมองถั่ว ดังนั้นเมื่อในที่สุดเธอก็ไม่ฉันมากกว่าดวงจันทร์ แต่แล้วเธอบอกผมว่าเธอเป็นกับคนอื่นเขาเดินอ้อมแขนของเขา 'ซึ่งไม่ได้ทำให้รู้สึกเพราะฉันอยู่ที่นี่ แน่นอนว่าเธอไม่สามารถที่จะรับสายของฉันเพราะเหตุผลที่ถูกต้อง แต่ไม่ควรที่เธอจะทำงานที่นี่แทนมี เพราะฉันอยู่ที่นี่ เธอควรจะมาหาฉัน ไม่ได้มี และไม่ได้อยู่กับเขา นี้รู้สึกแปลก. ผู้จัดการของเขาทำให้เขาดูสับสน 'อะไรในโลกที่คุณพูดถึง' ผิดหวังเขาหายใจออกและโยนหัวของเขากลับมา 'ผมไม่ทราบว่า. 'เป็นชินเฮกับผู้ชายคนอื่นได้หรือไม่' 'ไม่! เขารีบตอบว่าหันหลังให้เขา 'ผมหมายถึงใช่ ... แต่ไม่มี.
การแปล กรุณารอสักครู่..
พวกเขาอยู่ในรถ กึนซุกไปที่อพาร์ทเมนต์ของเธอ ด้วยเหตุผลพิลึก เธอกังวล มินโฮอาจจะสงสัยว่า แล้วทำไม เธอไม่ได้ติดต่อกับเขา และที่นี่เธออยู่ในรถ กึน ซอก มันไม่เหมือนเธอกำลังทำอะไรผิด แต่ก็ยังรู้สึกว่าไม่ใช่ เธอให้กึนซอก เหลือบมองด้านข้าง ทำไมเขาจะไม่แฮปปี้กับเรื่องนี้ . . . . . . . 'wah
,ผมไม่ได้ขับกับคุณมานาน ' กึนซอกพูดอย่างร่าเริง , ขัดจังหวะของชินเฮ ความคิด ' โปรดจำไว้ว่าเมื่อเราได้สุ่มถนนเดินทางไปชุนชอน ?
เธอยิ้มอย่างอ่อน . ' ใช่ เราต้องกินดักคาลบี้ และไปทันที ที่ไม่สมเหตุสมผล เพราะเราขับรถเป็นชั่วโมง . . .
มันทำให้รู้สึกถึงฉัน ' กึนซอกตอบๆ .' เราอยู่ด้วยกันและมันสนุก '
ชินเฮไม่ตอบและพยักหน้าหัวของเธอแทน
และจุนฮยองตกใจเพราะเขาคิดว่าเราคบกัน เขาหัวเราะ
ชินเฮได้แล้ว ตอนนั้น เธอยังยอมรับรักเขาและผู้จัดการของเธอรู้ แน่นอน อะไรที่เขายังไม่รู้ก็คือ กึนซอคเป็นบัวแล้งน้ำ . และถ้าเขาทำเหมือนเธอกลับมามันก็จะไม่ทำงานออก
'alright ' เขาพูด " ข้าจะรอที่นี่ เขายิ้มให้กับเธอ ชิน เฮ มองไปรอบ ๆและตระหนักว่าพวกเขามีอยู่แล้ว ทันทีที่เธอออกมาจากรถ และบอก กึน ซอก ที่เธอจะด่วน
เธอวิ่งไปห้องของเธอที่เธอยังจำได้ เธอทิ้งมันไว้ ทันทีที่เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอ เธอเบิกตากว้าง ที่เบอร์โทร เธอพลาดมีหนึ่งจากยงฮวา แต่ส่วนที่เหลือจากมินโฮ เธอยังตรวจสอบข้อความ
มินโฮ : ทำไมคุณไม่รับโทรศัพท์ ? คุณยุ่งอยู่เหรอ ?
มินโฮ : เธอยังนอนอยู่เหรอ ตื่น ง่วงจัง ! เราขึ้นเครื่องนิดหน่อย ฉันรอไม่ไหวแล้วที่จะได้เจอคุณ : )
มินโฮ : เครื่องบินลงจอดแล้ว คุณยังไม่ได้รับ . . . . . . .
มินโฮ : ทุกอย่างโอเคมั้ย ? ฉันเริ่มที่จะกังวล
มินโฮ :นี่คุณโกรธผมเพราะผมไม่ได้โทรหาคุณเมื่อวานนี้ ฉันขอโทษ ฉันยุ่งมากจริงๆ
มินโฮ : อยู่บ้านมั้ย ฉันสามารถมาถ้าคุณต้องการ
มินโฮ : วันนี้คุณมีนัด ?
มินโฮ : ชินเฮ . . . . . . . กรุณาตอบกลับด้วย
มินโฮ : นี่ ! ! ! ปาร์ค ชิน เฮ !
มินโฮ : เรียกฉันเมื่อคุณสามารถ ฉันคิดถึงเธอ
เธอรู้สึกผิดและกำลังจะตอบ เมื่อเธอนึกได้ว่ากึนซอกกำลังรอเธออยู่ข้างล่าง มินโฮกำลังจะเรียกเธอว่าข้อความที่เขา และ เธอแน่ใจว่า มันต้องคุยกันยาว เธอต้องการจะคุยกับเขา แต่เธอไม่สามารถทำให้กึนซอกรอ
เธอครางในความฉุนเฉียว และรีบเดินไปที่ประตู
ทันทีที่เธอกลับมาภายในรถ กึนซอกขับรถออกไป ฮงกีที่บ้าน ชิน เฮ ช่วยไม่ได้ และพิมพ์ตอบอย่างรวดเร็ว
ชินเฮ : พี่คะ หนูขอโทษ ผมทิ้งโทรศัพท์ไว้เมื่อเช้า และเพิ่งได้รับมัน : ( ตอนนี้ฉันคุยไม่ได้ แล้วผมจะโทรหาคุณในไม่กี่นาที ฉันหวังว่าเที่ยวบินของคุณ ก็โอเค . . . . . . .
แค่วินาทีหลังจากที่เธอส่งข้อความ โทรศัพท์ของเธอก็เริ่มดังขึ้นมากึนซอกหันไปมองมัน แต่ชินเฮก็เร็วพอที่จะหยิบมันขึ้นมาเพื่อให้เขาไม่เห็นหน้าจอ เธอมองกึนซอก , ตื่นตระหนกเล็กน้อย
เขาหันกลับไปมองถนน ' นายจะไม่ตอบเหรอ ? '
เธอแวบกลับคล้ายกัน สถานการณ์กลับมาในเดือนธันวาคม ยกเว้นเวลาที่เธออยู่กับมินโฮและกึนซอกเป็นคนเรียก ชินเฮหลับตาและชั่งน้ำหนักตัวเลือกของเธอถ้าเธอจะเรียกการตอบสนองของเธอส่วนใหญ่จะอึดอัดและไม่เป็นธรรมชาติ – ซึ่งจะทำให้ทั้งสองกึนซุก มิน โฮ ก็สงสัยว่าทำไม มันคมมาก และแน่นอน พวกเขาจะพบว่ามันทะแม่งๆ ถ้าเธอไม่รับโทรศัพท์ ก็จะทำลายหัวใจของมินโฮในภายหลัง เมื่อเธอบอกเขาว่าทำไมเขาไม่รับสาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ทุกสายและข้อความหล่อนตัดสินใจและตัดสินใจที่จะเสี่ยง
'yobuseyo ' เธอตอบ
'why คุณทิ้งโทรศัพท์ของคุณที่บ้าน ? เธอเป็นนักแสดงที่ยุ่งมาก คุณรู้มั้ยว่ามันอันตรายแค่ไหน ? '
มินโฮเป็นเสียงขี้เล่น เธอยิ้ม mianhe ' '
'more ที่สำคัญคุณมีแฟนที่ไปบ้าถ้าเขาไม่ได้ยินจากเธอแม้เพียงหนึ่งชั่วโมง ฉันพยายามโทรหาคุณ ' เขาหยุดชั่วคราว6 ชั่วโมง 6 . "
เธอมองกึนซอกที่มุ่งเน้นไปที่ถนน ' นั่นมันโกหก คุณไม่ได้โทรหาผมเมื่อวาน
" เธอตอบ เธอสังเกตเห็น กึน ซอกเหลือบสั้น ๆที่เธอ เธอไม่แน่ใจว่าเขาติดเลย
ที่เป็นข้อยกเว้น เพราะพวกเขาทำให้ผมทำงานทั้งวัน ' เสียงของมินโฮล้ม ' ฉันนึกว่าเธอไม่รับโทรศัพท์ของฉันที่จะได้รับกลับมาที่ฉัน "
เธอไม่เชื่อ .' ผมไม่ได้ใจแคบ "
เธออยากพูดเพิ่มเติม เธอต้องการจะถามเขาเกี่ยวกับการบินของเขา หรือเขา แต่เธอไม่ได้คิดเป็นแฟนกันสนทนาที่เหมาะสมในขณะที่เธออยู่ในรถกับผู้ชายอีกคน การสนทนาที่ได้รับการสั้น ๆเพื่อให้ห่างไกล แต่แล้วเธอก็รู้สึกอึดอัด
มินโฮต้องรับรู้ได้เหมือนกัน เพราะมีหยุด ก่อนที่เขาจะตอบ' ทำไมคุณถึงพูดว่าคุณไม่ได้พูดใช่ไหม ? ถ้าคุณลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้าน และนั่นหมายความว่าคุณจะกลับบ้านเลยใช่มั้ย '
'uhm ' เธอกัดริมฝีปากของเธอ ' ไม่ได้จริงๆ ฉันแค่แวะมาเม้นให้แล้วนะ ' เธอบอกเขา ' ฉันกำลังจะไปเจอเพื่อน . . .
'friend ? ' มินโฮถาม
คราวนี้ หล่อนรู้ว่ากึนซอกได้ครบฟัง
'lee ฮงกี คุณรู้จักเขาใช่ไหมFT Island . คุณก็รู้ คนที่ร้อง . . . ' เธอหยุด midsentence กับกึนซอกอีกข้างเหลือบมอง
'ah ใช่ แน่นอน ผมรู้จักเขา " มินโฮตอบ ฉันว่าฉันบอกนายเขาประสบอุบัติเหตุ . . .
'eo . เขาต้องการหกสัปดาห์ที่จะกู้คืน เขาส่งข้อความมาว่าเขาเบื่อเราก็เลยไปเยี่ยมเขาหน่อยนะค่ะ
เรา ? คุณอยู่กับใคร ? '
ชิน เฮ ไม่ได้คิดจะปิดบังความจริงที่เขาอยู่กับกึนซอกจากมินโฮ เธอแค่เป็นห่วงว่าเมื่อกึนซอกชื่อขึ้นมา จะทำให้กึนซอกเหตุผลที่จะถามเธอว่าเธอคุย และได้สอบสวนเธอด้วยคำถามมากขึ้น มันไม่เหมือนเวลาที่เหมาะสมที่จะบอกเค้าว่ากำลังคบกับ มิน โฮ เหรอไม่ต้องพูดถึง กึน ซอก พี่ท็อป บัญชีดำของมินโฮโอปป้าทำไม เธอไม่เชื่อว่าเธอคิดอะไรอยู่ แต่มินโฮก็อาจจะน้อยลงไหม อิจฉาไหมถ้า ยงฮวา กับพวกเขา
เธอปรับอากาศจิตใจของเธอสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป
'geun ซุกพี่ " เธอตอบ ทันทีที่กึนซอกได้ยินชื่อของเขา เขาหันไปหาชินเฮซอกแซก
มีหยุดตั้งครรภ์ก่อน มินโฮทำเสียง " จาง กึน ซอก ? '
'mmm ' เธอตอบอย่างอ่อน
ก็หยุดอีก ' โอเค เมื่อไหร่จะกลับบ้าน '
'probably ก่อนมื้อเย็น '
'arasso . คุณกับเขาตอนนี้ '
'yeah . เรากำลังมี " ชินเฮพยายามจะเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาวที่สุด ทำไมมันไม่ใช่เรื่องใหญ่
' นายอย่าขับ '
ชินเฮ squinted . ' อันย่า ผมทิ้งรถไว้ที่บ้าน เพราะรถตู้มารับฉันตั้งแต่เช้า '
'so เขาเป็นคนขับ ' '
'yeah .' โอเค โทรหาฉันในภายหลัง ปลอดภัย ผมคิดถึงคุณ " เขาตอบหน้าตาเฉย .
" จะ คุณด้วย "
เธอรอมินโฮจะตอบแต่เขาก็วางสายไป เธอเอียงหัวและสงสัยว่าเขาแกล้งทำไม่สนใจ หรือถ้าเขาโอเคกับมัน เขาไหม เสียงอะไรนิดหน่อยรบกวน ซึ่งทำให้เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย เธอถอนหายใจและสาปแช่งตัวเองทิ้งโทรศัพท์ของเธอเธอไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่แปลก ถ้าเธอไม่ได้
ใครนั่น ? ' กึนซอกก็ถาม
เอ่อ โอ้ อะไรจากการสนทนาที่น่าอึดอัดใจ กับอีกหนึ่งที่กำลังจะเริ่ม ทำไมฉันสาบาน , โทรศัพท์นี้เป็นโชคร้ายมาก !
'mmm ? แค่คนที่ " เธอตอบเรียบๆ กับมินโฮ เธอต้องซื่อสัตย์นะ เธอไม่ได้ต้องการซ่อนอะไรจากเขาแต่เธอไม่ได้มีหน้าที่ที่จะบอกนายทุกอย่าง เพราะ . . . . . . . แต่เขาก็ไม่ต้องรู้ จริงๆ แล้วเธอกับมินโฮมีความสัมพันธ์ลับ ดังนั้นการรักษาจากประชาชนก็คาดหวังจากเธอ
ขอบคุณกึนซอกไม่ได้แงะอีก แต่เธอรู้ว่าเขาคงรู้อะไรมากขึ้นในการสนทนาโทรศัพท์ เธอไม่ใช่โกหกที่สุด เป็นเรื่องของความเป็นจริงตกใจอาจจะถูกเขียนไปทั่วใบหน้าของเธอตลอดไป นั่นคือสิ่งที่จะไม่ได้ไปสังเกตโดย กึน ซอก เธอเพิ่งจะโล่งใจที่เขาเลือกที่จะปล่อยมันไป .
'what กับหน้าของคุณ คุณดูเหมือนเพิ่งกินอะไรแปลก ๆ . . .
'hyung นี่เป็นเหตุผลที่ฟังขึ้นเหรอ " มินโฮ คิ้วยังเป็นรอยพับ ,มือของเขาในกระเป๋าของเขาขณะที่เขายืนอยู่หน้าผู้จัดการ ขึ้นจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ เขาเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวาย หลังจากที่เขาวางสายจากโทรศัพท์ กับชินเฮ อย่างไม่ได้รู้สึกว่ามันใช่
'what ? '
" หมายความว่า เธอไม่ตอบฉันก็เรียกหรือข้อความ และฉันกำลังหมดหวังที่จะพูดคุยกับเธอ และเห็นเธอ คุณเห็นฉันใช่ไหม ฉันดูโง่ ดังนั้นในที่สุดเมื่อเธอทำฉันมากกว่าดวงจันทร์แต่แล้วเธอก็บอกผมว่า เธออยู่กับใคร เขาไขว้แขนของเขา ' ซึ่งไม่สมเหตุสมผล เพราะอะไรฉันรึเปล่านี่ แน่นอน เธอไม่สามารถรับสายของฉัน เพราะเหตุผลที่ถูกต้อง แต่ไม่ควรที่เธอจะวิ่งมาแทนนั้น เพราะผมอยู่ที่นี่ เธอควรมาหาฉัน ไม่ใช่ตรงนั้น และไม่ใช่กับเขา มันรู้สึกประหลาด . . .
ผู้จัดการของเขาทำให้เขาสับสน ดู' นี่คุณกำลังพูดเรื่องอะไร ? '
หวัง เขาหายใจออกและโยนหัวของเขากลับมา ' ไม่รู้ '
'is ชินเฮกับผู้ชายอื่นอีกเหรอ ? '
' ! " เขารีบตอบกลับไป ฉันหมายถึง ใช่ . . . . . . . แต่ไม่ใช่ '
,ผมไม่ได้ขับกับคุณมานาน ' กึนซอกพูดอย่างร่าเริง , ขัดจังหวะของชินเฮ ความคิด ' โปรดจำไว้ว่าเมื่อเราได้สุ่มถนนเดินทางไปชุนชอน ?
เธอยิ้มอย่างอ่อน . ' ใช่ เราต้องกินดักคาลบี้ และไปทันที ที่ไม่สมเหตุสมผล เพราะเราขับรถเป็นชั่วโมง . . .
มันทำให้รู้สึกถึงฉัน ' กึนซอกตอบๆ .' เราอยู่ด้วยกันและมันสนุก '
ชินเฮไม่ตอบและพยักหน้าหัวของเธอแทน
และจุนฮยองตกใจเพราะเขาคิดว่าเราคบกัน เขาหัวเราะ
ชินเฮได้แล้ว ตอนนั้น เธอยังยอมรับรักเขาและผู้จัดการของเธอรู้ แน่นอน อะไรที่เขายังไม่รู้ก็คือ กึนซอคเป็นบัวแล้งน้ำ . และถ้าเขาทำเหมือนเธอกลับมามันก็จะไม่ทำงานออก
'alright ' เขาพูด " ข้าจะรอที่นี่ เขายิ้มให้กับเธอ ชิน เฮ มองไปรอบ ๆและตระหนักว่าพวกเขามีอยู่แล้ว ทันทีที่เธอออกมาจากรถ และบอก กึน ซอก ที่เธอจะด่วน
เธอวิ่งไปห้องของเธอที่เธอยังจำได้ เธอทิ้งมันไว้ ทันทีที่เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอ เธอเบิกตากว้าง ที่เบอร์โทร เธอพลาดมีหนึ่งจากยงฮวา แต่ส่วนที่เหลือจากมินโฮ เธอยังตรวจสอบข้อความ
มินโฮ : ทำไมคุณไม่รับโทรศัพท์ ? คุณยุ่งอยู่เหรอ ?
มินโฮ : เธอยังนอนอยู่เหรอ ตื่น ง่วงจัง ! เราขึ้นเครื่องนิดหน่อย ฉันรอไม่ไหวแล้วที่จะได้เจอคุณ : )
มินโฮ : เครื่องบินลงจอดแล้ว คุณยังไม่ได้รับ . . . . . . .
มินโฮ : ทุกอย่างโอเคมั้ย ? ฉันเริ่มที่จะกังวล
มินโฮ :นี่คุณโกรธผมเพราะผมไม่ได้โทรหาคุณเมื่อวานนี้ ฉันขอโทษ ฉันยุ่งมากจริงๆ
มินโฮ : อยู่บ้านมั้ย ฉันสามารถมาถ้าคุณต้องการ
มินโฮ : วันนี้คุณมีนัด ?
มินโฮ : ชินเฮ . . . . . . . กรุณาตอบกลับด้วย
มินโฮ : นี่ ! ! ! ปาร์ค ชิน เฮ !
มินโฮ : เรียกฉันเมื่อคุณสามารถ ฉันคิดถึงเธอ
เธอรู้สึกผิดและกำลังจะตอบ เมื่อเธอนึกได้ว่ากึนซอกกำลังรอเธออยู่ข้างล่าง มินโฮกำลังจะเรียกเธอว่าข้อความที่เขา และ เธอแน่ใจว่า มันต้องคุยกันยาว เธอต้องการจะคุยกับเขา แต่เธอไม่สามารถทำให้กึนซอกรอ
เธอครางในความฉุนเฉียว และรีบเดินไปที่ประตู
ทันทีที่เธอกลับมาภายในรถ กึนซอกขับรถออกไป ฮงกีที่บ้าน ชิน เฮ ช่วยไม่ได้ และพิมพ์ตอบอย่างรวดเร็ว
ชินเฮ : พี่คะ หนูขอโทษ ผมทิ้งโทรศัพท์ไว้เมื่อเช้า และเพิ่งได้รับมัน : ( ตอนนี้ฉันคุยไม่ได้ แล้วผมจะโทรหาคุณในไม่กี่นาที ฉันหวังว่าเที่ยวบินของคุณ ก็โอเค . . . . . . .
แค่วินาทีหลังจากที่เธอส่งข้อความ โทรศัพท์ของเธอก็เริ่มดังขึ้นมากึนซอกหันไปมองมัน แต่ชินเฮก็เร็วพอที่จะหยิบมันขึ้นมาเพื่อให้เขาไม่เห็นหน้าจอ เธอมองกึนซอก , ตื่นตระหนกเล็กน้อย
เขาหันกลับไปมองถนน ' นายจะไม่ตอบเหรอ ? '
เธอแวบกลับคล้ายกัน สถานการณ์กลับมาในเดือนธันวาคม ยกเว้นเวลาที่เธออยู่กับมินโฮและกึนซอกเป็นคนเรียก ชินเฮหลับตาและชั่งน้ำหนักตัวเลือกของเธอถ้าเธอจะเรียกการตอบสนองของเธอส่วนใหญ่จะอึดอัดและไม่เป็นธรรมชาติ – ซึ่งจะทำให้ทั้งสองกึนซุก มิน โฮ ก็สงสัยว่าทำไม มันคมมาก และแน่นอน พวกเขาจะพบว่ามันทะแม่งๆ ถ้าเธอไม่รับโทรศัพท์ ก็จะทำลายหัวใจของมินโฮในภายหลัง เมื่อเธอบอกเขาว่าทำไมเขาไม่รับสาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ทุกสายและข้อความหล่อนตัดสินใจและตัดสินใจที่จะเสี่ยง
'yobuseyo ' เธอตอบ
'why คุณทิ้งโทรศัพท์ของคุณที่บ้าน ? เธอเป็นนักแสดงที่ยุ่งมาก คุณรู้มั้ยว่ามันอันตรายแค่ไหน ? '
มินโฮเป็นเสียงขี้เล่น เธอยิ้ม mianhe ' '
'more ที่สำคัญคุณมีแฟนที่ไปบ้าถ้าเขาไม่ได้ยินจากเธอแม้เพียงหนึ่งชั่วโมง ฉันพยายามโทรหาคุณ ' เขาหยุดชั่วคราว6 ชั่วโมง 6 . "
เธอมองกึนซอกที่มุ่งเน้นไปที่ถนน ' นั่นมันโกหก คุณไม่ได้โทรหาผมเมื่อวาน
" เธอตอบ เธอสังเกตเห็น กึน ซอกเหลือบสั้น ๆที่เธอ เธอไม่แน่ใจว่าเขาติดเลย
ที่เป็นข้อยกเว้น เพราะพวกเขาทำให้ผมทำงานทั้งวัน ' เสียงของมินโฮล้ม ' ฉันนึกว่าเธอไม่รับโทรศัพท์ของฉันที่จะได้รับกลับมาที่ฉัน "
เธอไม่เชื่อ .' ผมไม่ได้ใจแคบ "
เธออยากพูดเพิ่มเติม เธอต้องการจะถามเขาเกี่ยวกับการบินของเขา หรือเขา แต่เธอไม่ได้คิดเป็นแฟนกันสนทนาที่เหมาะสมในขณะที่เธออยู่ในรถกับผู้ชายอีกคน การสนทนาที่ได้รับการสั้น ๆเพื่อให้ห่างไกล แต่แล้วเธอก็รู้สึกอึดอัด
มินโฮต้องรับรู้ได้เหมือนกัน เพราะมีหยุด ก่อนที่เขาจะตอบ' ทำไมคุณถึงพูดว่าคุณไม่ได้พูดใช่ไหม ? ถ้าคุณลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้าน และนั่นหมายความว่าคุณจะกลับบ้านเลยใช่มั้ย '
'uhm ' เธอกัดริมฝีปากของเธอ ' ไม่ได้จริงๆ ฉันแค่แวะมาเม้นให้แล้วนะ ' เธอบอกเขา ' ฉันกำลังจะไปเจอเพื่อน . . .
'friend ? ' มินโฮถาม
คราวนี้ หล่อนรู้ว่ากึนซอกได้ครบฟัง
'lee ฮงกี คุณรู้จักเขาใช่ไหมFT Island . คุณก็รู้ คนที่ร้อง . . . ' เธอหยุด midsentence กับกึนซอกอีกข้างเหลือบมอง
'ah ใช่ แน่นอน ผมรู้จักเขา " มินโฮตอบ ฉันว่าฉันบอกนายเขาประสบอุบัติเหตุ . . .
'eo . เขาต้องการหกสัปดาห์ที่จะกู้คืน เขาส่งข้อความมาว่าเขาเบื่อเราก็เลยไปเยี่ยมเขาหน่อยนะค่ะ
เรา ? คุณอยู่กับใคร ? '
ชิน เฮ ไม่ได้คิดจะปิดบังความจริงที่เขาอยู่กับกึนซอกจากมินโฮ เธอแค่เป็นห่วงว่าเมื่อกึนซอกชื่อขึ้นมา จะทำให้กึนซอกเหตุผลที่จะถามเธอว่าเธอคุย และได้สอบสวนเธอด้วยคำถามมากขึ้น มันไม่เหมือนเวลาที่เหมาะสมที่จะบอกเค้าว่ากำลังคบกับ มิน โฮ เหรอไม่ต้องพูดถึง กึน ซอก พี่ท็อป บัญชีดำของมินโฮโอปป้าทำไม เธอไม่เชื่อว่าเธอคิดอะไรอยู่ แต่มินโฮก็อาจจะน้อยลงไหม อิจฉาไหมถ้า ยงฮวา กับพวกเขา
เธอปรับอากาศจิตใจของเธอสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป
'geun ซุกพี่ " เธอตอบ ทันทีที่กึนซอกได้ยินชื่อของเขา เขาหันไปหาชินเฮซอกแซก
มีหยุดตั้งครรภ์ก่อน มินโฮทำเสียง " จาง กึน ซอก ? '
'mmm ' เธอตอบอย่างอ่อน
ก็หยุดอีก ' โอเค เมื่อไหร่จะกลับบ้าน '
'probably ก่อนมื้อเย็น '
'arasso . คุณกับเขาตอนนี้ '
'yeah . เรากำลังมี " ชินเฮพยายามจะเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาวที่สุด ทำไมมันไม่ใช่เรื่องใหญ่
' นายอย่าขับ '
ชินเฮ squinted . ' อันย่า ผมทิ้งรถไว้ที่บ้าน เพราะรถตู้มารับฉันตั้งแต่เช้า '
'so เขาเป็นคนขับ ' '
'yeah .' โอเค โทรหาฉันในภายหลัง ปลอดภัย ผมคิดถึงคุณ " เขาตอบหน้าตาเฉย .
" จะ คุณด้วย "
เธอรอมินโฮจะตอบแต่เขาก็วางสายไป เธอเอียงหัวและสงสัยว่าเขาแกล้งทำไม่สนใจ หรือถ้าเขาโอเคกับมัน เขาไหม เสียงอะไรนิดหน่อยรบกวน ซึ่งทำให้เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย เธอถอนหายใจและสาปแช่งตัวเองทิ้งโทรศัพท์ของเธอเธอไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่แปลก ถ้าเธอไม่ได้
ใครนั่น ? ' กึนซอกก็ถาม
เอ่อ โอ้ อะไรจากการสนทนาที่น่าอึดอัดใจ กับอีกหนึ่งที่กำลังจะเริ่ม ทำไมฉันสาบาน , โทรศัพท์นี้เป็นโชคร้ายมาก !
'mmm ? แค่คนที่ " เธอตอบเรียบๆ กับมินโฮ เธอต้องซื่อสัตย์นะ เธอไม่ได้ต้องการซ่อนอะไรจากเขาแต่เธอไม่ได้มีหน้าที่ที่จะบอกนายทุกอย่าง เพราะ . . . . . . . แต่เขาก็ไม่ต้องรู้ จริงๆ แล้วเธอกับมินโฮมีความสัมพันธ์ลับ ดังนั้นการรักษาจากประชาชนก็คาดหวังจากเธอ
ขอบคุณกึนซอกไม่ได้แงะอีก แต่เธอรู้ว่าเขาคงรู้อะไรมากขึ้นในการสนทนาโทรศัพท์ เธอไม่ใช่โกหกที่สุด เป็นเรื่องของความเป็นจริงตกใจอาจจะถูกเขียนไปทั่วใบหน้าของเธอตลอดไป นั่นคือสิ่งที่จะไม่ได้ไปสังเกตโดย กึน ซอก เธอเพิ่งจะโล่งใจที่เขาเลือกที่จะปล่อยมันไป .
'what กับหน้าของคุณ คุณดูเหมือนเพิ่งกินอะไรแปลก ๆ . . .
'hyung นี่เป็นเหตุผลที่ฟังขึ้นเหรอ " มินโฮ คิ้วยังเป็นรอยพับ ,มือของเขาในกระเป๋าของเขาขณะที่เขายืนอยู่หน้าผู้จัดการ ขึ้นจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ เขาเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวาย หลังจากที่เขาวางสายจากโทรศัพท์ กับชินเฮ อย่างไม่ได้รู้สึกว่ามันใช่
'what ? '
" หมายความว่า เธอไม่ตอบฉันก็เรียกหรือข้อความ และฉันกำลังหมดหวังที่จะพูดคุยกับเธอ และเห็นเธอ คุณเห็นฉันใช่ไหม ฉันดูโง่ ดังนั้นในที่สุดเมื่อเธอทำฉันมากกว่าดวงจันทร์แต่แล้วเธอก็บอกผมว่า เธออยู่กับใคร เขาไขว้แขนของเขา ' ซึ่งไม่สมเหตุสมผล เพราะอะไรฉันรึเปล่านี่ แน่นอน เธอไม่สามารถรับสายของฉัน เพราะเหตุผลที่ถูกต้อง แต่ไม่ควรที่เธอจะวิ่งมาแทนนั้น เพราะผมอยู่ที่นี่ เธอควรมาหาฉัน ไม่ใช่ตรงนั้น และไม่ใช่กับเขา มันรู้สึกประหลาด . . .
ผู้จัดการของเขาทำให้เขาสับสน ดู' นี่คุณกำลังพูดเรื่องอะไร ? '
หวัง เขาหายใจออกและโยนหัวของเขากลับมา ' ไม่รู้ '
'is ชินเฮกับผู้ชายอื่นอีกเหรอ ? '
' ! " เขารีบตอบกลับไป ฉันหมายถึง ใช่ . . . . . . . แต่ไม่ใช่ '
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- I have headaches with the description, y
- สวย
- As well
- ถ้าฉันต้องการฉันจะให้เอง
- แกเป็นคนดี
- ผมเล่นไม่เก่ง
- อยากเตือนคุณให้ระมัดระวัง
- ฉันอยากจะรู้จักคุณให้มากกว่านี้ให้เวลากั
- มันเป็น 7 วันที่ยอดเยี่ยมมาก
- พาลูกไปเปิดหูเปิดตา
- Hey Nice to meet you Jenny. Googled "Kan
- I have not met anyone yet :)
- ฉันปวดหัวกับการอธิบายให้คุณเข้าใจยากกว่า
- ความทรงจำ
- คนรักของฉันเขาเปลี่ยนไป
- Advise
- ช่วงนี้ที่ประเทศไทยเป็นช่วงวันหยุดเทศกาล
- ผมอ่อนนะครับ
- ขอโทษที่อาจไม่สุภาพ
- ที่ต้องจากคุณไป
- พวกเขาเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตของฉัน
- คืนนี้ฉันจะออกไปเที่ยวเวลากลางคืน
- แต่แค่แปปเดียวนะ
